Zasady subsydiarności i jej interpretacja na gruncie SNK.
Susydium (pomoc).
Można ją sformułować w sposób następujący:
Każda władza (polityczna, rodzicielska itp.) może być sprawowana kiedy wolność podmiotów w nią zaangażowanych ulegnie osłabieniu.
Zasad najwyraźniej ujawnia się w kontekście politycznym, gdyż władza polityczna jest najbardziej znacząca i najbardziej problematyczna.
a) człowiek jest zdolny do wzbogacenia swojej egzystencji poprzez własne działania, oznacza to że istnieje rząd, który wie lepiej niż jego poddani co dla niego dobre. Państwo zbyt opiekuńcze osłabia swych obywateli, opiekuńczość jest jednak uzasadniona, kiedy używa się jej po to aby przywrócić autonomię z niej korzystającego.
b) człowiek to istota społeczna i jego dobrobyt jest integralną częścią interesu ogółu. Jednostka jest bardziej szczęśliwa w społeczeństwie bez nędzy, nawet jeśli nie dotyczy jej bezpośrednio w życiu osobistym. Interes ogółu nie jest jak u liberałów sumą interesów poszczególnych osób, ale celem samym w sobie.
c) pomoc ze strony organów publicznych jest obowiązkiem, gdy osoby przestają być samowystarczalne. Uzasadnia ją sam cel politycznego działania, to znaczy umożliwienie zrealizowania wolności ludzkiej, ale też i godności ludzkiej.