TATRY (słów. Tatra) najwyższe wypiętrzenie w łańcuchu Karpat, na granicy Polski i Słowacji; jedyne w Europie Środkowej góry o charakterze alpejskim. Dzięki swym walorom krajobrazowo-przyrodniczym są mekką turystyczną. Ze względów geologicznych, przyrodniczych, praktycznych jak również innych Tatry dzieli się zwykle na 3 zasadnicze części: Tatry Zachodnie (slow. Zapadnę Tatry), Tatry Wysokie (słów. Vysoke Tatry), Tatry Bielskie (słów. Belanske Tatry).
Tatry Zachodnie najrozleglejsza i najdalej na zachód wysunięta część Tatr, rozciągająca się od Przełęczy Huciańskiej, będącej również zachodnią granicą całego pasma Tatr, po Przełęcz Liliowe na wsch. za którą wznoszą się Tatry Wysokie.
Tatry Zachodnie, dzięki budowie ze skal osadowych mają charakterystyczne kopulaste szczyty i są zdecydowanie niższe od Tatr Wysokich. Na obszarze Tatr Zachodnich występuje większość z istniejących tatrzańskich jaskiń, w tym największe i najgłębsze z nich. Najwyższym szczytem Tatr Zachodnich jest Bystra (2248 m). Inne wysokie szczyty to: Raczkowa Czuba (2193 m). Baranieć (2184 m), Banówka (2178 m), Starorobociański Wierch (2176 m).
Tatry Wysokie rozciągają się od Przetęczy Liliowe na zachodzie do Przełęczy pod Kopą na wschodzie. Ich granitowe szczyty o śmiałych, strzelistych kształtach prezentują się najokazalej. Najwyższy szczyt Tatr Wysokich Gerlach (słów. Gerlochovski stit) jest również najwyższym szczytem całego pasma i osiąga wysokość 2655 m n.p.m. Do innych, wybitnych szczytów Tatr Wysokich należą: Łomnica (2632 m). Lodowy Szczyt (2627 m). Durny Szczyt (2623 m). Do najwyższych tatrzańskich szczytów należą także Rysy, którego niższy pn.-zach. wierzchołek osiąga wysokość 2499 i jest najwyższym szczytem Polski. Niemal wszystkie doliny Tatr Wysokich ozdabiają polodowco we jeziora tatrzańskie zwane stawami, w tym najpiękniejsze i największe Morskie Oko i Wielki Staw.
Tatry Bielskie zajmują najmniejszy obszar Tatr i rozciągają się od Przełęczy pod Kopą do Przełęczy Zdziarskiej będącej wschodnim krańcem Tatr. Ich wapienne wierzchołki kulminują w Hawraniu, który wznosi się na wysokość 2152 m n.p.m. Główny grzbiet Tatr Bielskich nie jest przedłużeniem głównej grani Tatr, lecz usytuowany jest poprzecznie do niej zamykając ją od wschodu.
Spośród całego obszaru Tatr ok. 175 krrr znajduje się w granicach państwa polskiego. Tę część Tatr nazywamy Tatrami Polskimi. Obejmują one zachodnią część Tatr Wysokich i wschodnią część Tatr Zachodnich. Rozciągają się od Doliny Rybiego Potoku na wschodzie po Dolinę Chochołowską na zachodzie, na południu opierając się o główną grań Tatr. Mimo tak niewielkiej powierzchni to na ich obszarze znajdują się doliny uważane za najpiękniejsze w Tatrach: Dolina Kościeliska i Dolina Rybiego Potoku. W Tatrach Polskich znajdują się również 3 największe tatrzańskie stawy: Morskie Oko, Wielki Staw Polski i Czarny Staw pod Rysami oraz najpotężniejszy z wodospadów tatrzańskich - Siklawa.
DOLINA CHOCHOŁOWSKA to rozległa, walna dolina znajdująca się po pn. stronie Tatr. Jest największą doliną w polskiej części Tatr (ok. 35 km2). Wznoszą się nad nią jedne z najwyższych szczytów w Tatrach Zachodnich: Wołowiec, Jarząbczy Wierch, Starorobociański Wierch. Od wsch. nad doliną dominuje rozległe gniazdo Kominiarskiego Wierchu. Górna część rozgałęzia się na trzy mniejsze i najbardziej na zach. wysuniętą część Tatr Polskich Wyżnią Chochołowską Dolinę. Dolinę Chochołowską odwadnia Potok Chochołowski, który od Siwej Polany zwie się Siwą Wodą. Na Chochołowskiej Polanie jednej z najbardziej malowniczych w Tatrach, szczególnie pięknej w okresie wiosennym gdy porastają ją niezliczone ilości krokusów (szafranów spiskich) znajduje się schronisko PTTK.
SCHRONISKO PTTK na Polanie Chochołowskiej - położone na wysokości 1150 m n.p.m. Posiada 132 miejsc noclegowych w pokojach 2-, 3-, 4-, 6-, 8- i 14-osobowych (największe schronisko w Tatrach Polskich). Tel. (0-18) 20-705-10. Wybudowane zostało
w latach 1951-53 w miejscu schroniska spalonego w 1945 roku przez wojska niemieckie.