ZESPÓŁ LABORATORIÓW TELEMATYKI TRANSPORTU POLITECHNIKA WARSZAWSKA WYDZIAŁ TRANSPORTU Zakład Telekomunikacji w Transporcie
|
LABORATORIUM PODSTAW ELEKTRONIKI |
Studia stacjonarne I stopnia
SPRAWOZDANIE Z ĆWICZENIA NR 26
Badanie podstawowych elementów kontrolnych
AUTOR SPRAWOZDANIA: Jarzębowska Agnieszka
SKŁAD ZESPOŁU: Jarzębowska Agnieszka Buczyński Piotr |
GRUPA
LTS |
SEMSTR
IV |
Data wykonania ćwiczenia:
04.03.2010 |
Data oddania sprawozdania:
11.03.2010 |
Cel ćwiczenia
Celem ćwiczenia było zapoznanie się z programem LabView oraz kontrola i sterowanie urządzenia zewnętrznego przy jego użyciu. W naszym przypadku był to szereg ośmiu diod.
Zamiana liczb
Zamianę liczby binarnej na heksadecymalną można dokonać bezpośrednio lub pośrednio. Pośrednią metodą jest zamiana liczby na dziesiętną a następnie znajdywanie największych potęg liczby 16 oraz jej wielokrotności. Jest to jednak dosyć długi sposób. Prostszą metodą jest bezpośrednia zamiana. Polega ona na tym, że liczbę zapisaną w systemie dwójkowym dzielimy na grupy po cztery kolejne znaki, zaczynając od końca, i każdy z tych ciągów znaków zamieniamy na znak heksadecymalny od 0 do 9 i następnie od A do F. Metoda ta jest prosta, i jej dużą zaletą jest to, ze cały czas operujemy na małych liczbach (największa możliwa to 16(10), czyli 1111(2) i F(16), dzięki czemu praca idzie dużo szybciej niż w przypadku pośredniej zamiany.
Liczbę heksadecymalną można zamieniać na binarną także pośrednio lub bezpośrednio. Jedyną zmianą jest to, ze po kolei bierzemy znak szesnastkowy i zamieniamy go na liczbę binarną, nie zapominając o odpowiedniej liczbie zer (jednemu znakowi liczby szesnastkowej koniecznie muszą odpowiadać cztery znaki liczby binarnej). Również cały czas operujemy na małych wartościach, dzięki czemu trudniej o pomyłkę.
Przebieg ćwiczenia
Sterowanie diodami odbywało się za pomocą portu równoległego LPT i podawaniu stanów niskich i wysokich na odpowiednie linie wyjściowe portu równoległego. Stan niski to logiczne zero, prąd wtedy przepływa przez linię i otrzymujemy świecącą diodę. Przy stanie wysokim (logiczna jedynka) linia jest blokowana i dioda nie świeci.
Na początku ćwiczenia uruchomiliśmy plik „1.vi”, by na jego przykładzie zaobserwować działanie prostego programu, mającego strukturę sekwencji. Działanie polegało na tym, że w sekundowych odstępach (przy ciągłym uruchamianiu programu) na wszystkie 8 linii wyjściowych najpierw były podawane stany niskie, dzięki czemu wszystkie diody się zapalały, a po sekundzie były podawane stany wysokie, blokując przepływ prądu i gasząc diody. Po sekundzie diody znowu się zapalały. W programie tym obserwowaliśmy działanie linii wyjściowych portu.
Następnie uruchomialiśmy plik „2.vi” gdzie obserwowaliśmy działanie linii wejściowych, za pomocą poszczególnych przycisków. Widzieliśmy, jak zmienia się wartość wejściowa, w zależności od przyciskanych przycisków. Wartości te przedstawia tabela:
Przycisk |
Oznaczenie |
Linia |
Wartości |
Error |
SW1 |
15 |
127-119=8=23(10)=1000(2) |
Select |
SW2 |
13 |
127-111=116=24(10)=10000(2) |
PE |
SW3 |
12 |
127-95=32=25(10)=100000(2) |
ACKNL(N) |
SW4 |
10 |
127-63=64=26(10)=1000000(2) |
Busy |
SW5 |
11 |
255-127=128=27(10)=10000000(2) |
W trzeciej części ćwiczenia, wykonywaliśmy program według polecenia prowadzącego, a brzmiało ono: „Napisać program, który dla liczb większych od 105 włączy diody L0 i L1 na stanowisku laboratoryjnym.”
Aby spełnić pierwszą część polecenia,. Musieliśmy na wejściu ustawić zależność porównawczą, która weryfikowała, czy na liniach wejścia jest podawana liczba większa od 105. Gdy zależność była prawdziwa, zapalały się dwie ostatnie diody, zaś w przypadku fałszu na wszystkich wyjściach ustawiany by stan wysoki.
Aby dane diody się świeciły, trzeba ustawić na nich stany niskie, na reszcie zaś wysokie. Ponieważ diody są ustawione kolejno od L7 do L0, należy na nich ustawić liczbę binarną 11111100 (dziesiętne 252) czyli do programu należy wpisać liczbę binarną FC.
Wnioski
Program LabView jest bardzo dużym ułatwieniem przy tworzeniu układów elektronicznych, o różnym stopniu trudności - od prostego układu tworzonego na zajęciach, aż po skomplikowane układy, złożone z wielu części. Przy konstruowaniu zawiłych układów, bardzo pomocna jest funkcja wykrywania błędów, z dokładnym miejscem ich występowania, dzięki czemu poprawianie ich jest dużo szybsze, gdyż nie trzeba samodzielnie wyszukiwać niepoprawnych elementów.
Program ten ma bardzo przejrzysty interfejs, dzięki któremu nawet osoba pierwszy raz się nim posługująca, a orientująca się w elektronice, bez problemu się w nim odnajdzie. Ma on bardzo dużo objaśnień graficznych i łatwą do odczytania symbolikę, która zdecydowanie ułatwia pracę.
Za pomocą programu LabView można tworzyć struktury sterujące do rzeczywistych układów elektronicznych, a także projektować struktury dla nieistniejących układów, poprzez testowanie go na sygnale generowanym przez program (tutaj możemy ustalić wszelkie parametry sygnału, na przykład rodzaj, częstotliwość, amplitudę, fazę).