PRĄDY INTERFERENCYJNE:

- inaczej skrzyżne, Nemecka;

- prądy średniej częstotliwości, powstają w wyniku interferencji (nakładania się fal) w tkankach dwóch prądów przemiennych średniej częstotliwości o przebiegu sinusoidalnym, których częstotliwość niewiele różnią się od siebie.

Interferencja- uzyskuje się ją przez zastosowanie dwóch niezależnych obwodów zabiegów, przy użyciu dwóch par elektrod ułożonych tak, aby interferencja zachodziła tak w głębi tkanek jak i w okolicy procesu chorobotwórczego. Powstawanie prądów interferencyjnych tłumaczy zjawisko dudnienia z akustyki.

Częstotliwość:

- pierwszy obwód: 3900Hz lub 4000Hz,

- drugi obwód: 4000Hz lub 4100Hz (różnica zawsze musi wynosić 100Hz).

Prądy średniej częstotliwości działają w zakresie prądów małej częstotliwości (wykorzystujemy różnicę między obwodami).

Prądy te działają w zakresie 0-100Hz w następujących przedziałach:

- 0-10Hz stymulujące, drażniące, pobudzające (wykorzystanie w kosmetologii),

- 25-50Hz intensywne przekrwienie,

- 50-100Hz działanie od słabo przekrwiennego do silnie przeciwbólowego,

- 90-100Hz przeciwbólowe,

- 0- 100Hz j. w.

Ustawienie ręczne pozwala wybiórczo wybrać jedną z częstotliwości od 0 do 100 Hz.

METODYKA:

- stosuje się cztery elektrody, w tym dwie niezależne;

- elektrody ustawia się po skosie, przekątnej, miejsce skrzyżowania prądu powinno wypadać na miejscy chorym;

- wykorzystuje się elektrody węglowe (gumowe) przykładane bezpośrednio do skóry, elektrody blaszane zaleca się przykładać przez podkłady zabiegowe,

- czas nie powinien przekraczać 20 minut,

- zabiegi wykonuje się w seriach po 10-12 zabiegów.

ZALETY:

- nie dają poparzeń,

- są lepiej i korzystniej odczuwalne przez pacjenta,

- dają szybko efekty terapeutyczne (nawet po 4 zabiegu),

- efekt terapeutyczny utrzymuje się przez dłuższy czas.

Zabiegi wykonuje się w pakietach:

* przeciwbólowy:

- R (ręcznie ustawione)- 90Hz, t= 5 min,

- A (automatycznie)- 90-100Hz, t= 10 min,

- A- 25-50 Hz, t= 5min,

* stymulujący:

- R- 90Hz, t= 5min,

- A- 25-50 Hz, t= 5min,

- A 0-10Hz, t= 10 min,

* uniwersalny:

- R- 90Hz, t= 5min,

-A- 90-100Hz, t=5 min,

-A- 0-100Hz, t= 10 min.

WSKAZANIA:

- urazy narządów ruchu (skręcenia, zwichnięcia, po złamaniach);

- urazy sportowe (zerwanie ścięgien);

- schorzenia reumatyczne stawu;

- bóle krzyża;

- bóle mięśni;

- dyskopatia lędźwiowa;

- neuralgie (rwa kulszowa, rwa barkowa);

- zaburzenia naczyniowe w obrębie kończyny górnej lub dolnej (np. żylaki);

- zmiany zwyrodnieniowe kręgosłupa.

PRZECIWWSKAZANIA:

- nie wykonuje się zabiegów w obrębie serca i jamy brzusznej,

- takie same jak w elektrolecznictwie.

PRĄDY WIELKIEJ CZĘSTOTLIWOŚCI:

Prądy wielkiej częstotliwości:

- są to drgania elektromagnetyczne o wielkiej częstotliwości, od 0,1Hz do 300 Hz.

- prądy te działając na tkankę naszego ustroju wywołują pole elektryczne, magnetyczne lub pole elektromagnetyczne,

- powodują wytwarzanie ciepła w tkance- tzw. Ciepło endogenne (wewnątrz tkankowe).

Podział:

- prądy d'Arsonvala,

- diatermia długofalowa DDF,

- diatermia krótkofalowaDKF,

- diatermia mikrofalowa DMF,

- impulsowe pole elektromagnetyczne wielkiej częstotliwości tera puls.

Prądy d'Arsonvala:

- 300-500 kHz, długość fali od 1000 do 600m,

- ma charakter fali gasnącej, przerwa jest 500 razy dłuższa niż sama fala,

- rodzaje elektrod:

* kondensatorowe (wypełnione grafitem, metalem lub węglem),

* szklane (peloty),

* próżniowe,

* miotełkowa, pędzelkowa, iskierkowa.

Pomiędzy elektrodą a tkanką następuje wyładowanie elektromagnetyczne- EFLUWIUM.

Działanie:

- dezynfekcyjne,

- przekrwienie,

- obniża ciśnienie krwi,

- pobudza układ wegetatywny.

Nie wielka ilość ciepła.

Wskazania:

- po oczyszczaniu skóry,

- przy trądziku (nie różowatym),

- łojotok,

- opryszczka wargowa,

- łysienie plackowate,

- łupież i łupież pstry,

- świąd,

- świerzbiączka,

- blizny potrądzikowe.

Przeciwwskazania: takie same jak w elektrolecznictwie i prądach wielkiej częstotliwości.

- uszkodzenia nerwów (neuroplaksja, axonotmesis, neurotmesis), ciąża, rozrusznik serca, metalowe elementy w lub na organizmie, nowotwory, uczulenie na prąd, zaburzenia czucia, cukrzyca, przerwana ciągłość skóry, epilepsja, nadciśnienie tętnicze, wady serca, żylaki kończyny dolnej.

Diatermia długofalowa:

- częstotliwość 1 do 5 MHz, długość fali od 300 do 60m, od 10 tys. do 80 tys. wyładowań na sekundę,

- charakter fali gasnącej,

- przerwa jest tak krótka, że fala ma charakter fali ciągłej,

- działanie:

* przekrwienne,

* przegrzewające,

* przeciwbólowe,

* przeciwzapalne,

* przeciwobrzękowe,

* resorbcyjne,

* antybakteryjne,

* pobudza proces przemiany materii.

Wskazania:

- zapalenie narządów rodnych,

- zapalenie mięśni i stawów,

- choroby reumatyczne,

- w chirurgii jako elektryczny nóż chirurgiczny do elektrokoagulacji i elektrotomii.

Diatermia krótkofalowa:

- częstotliwość: 13,56MHz, długość: 22,12m,

27,12MHz, dł.:11.05m,

40,68MHz, dł.: 7,38m.

- metody zabiegowe:

* kondensatorowa na trzy sposoby:

1. Elektrody szklane, sztywne, talerzowe: małe elektrody mają średnice 40mm, średnie- 75mm i duże o średnicy 128mm.

2. Elektrody miękkie, filcowe stosuje się je do niektórych części ciała, pomiędzy elektrodę a ciało wkładamy filc perforowany.

3. Sposób mieszany jedna elektroda sztywna, jedna elektroda miękka.

* indukcyjna stosuje się elektrodę kolbową (ok. 12m), owijamy wokół kończyny, czym więcej zwojów tym lepiej. Wokół kabla wytwarza się indukcja magnetyczna. Odmiany elektrod:

1. Monoda (w kształcie ślimaka, do przegrzewania jamy brzusznej),

2. Minoda ( do mięśni grzbietu).

Dawkowanie:

Zależne jest od: miejsca zabiegowego, tego który jest to zabieg z kolei, wrażliwości osobniczej, wieku, rodzaju schorzenia, wielkości elektrod, odległości elektrod od ciała, czasu trwania zabiegu.

Dawki: I stopnia: dawka ATERMICZNA- pacjent nie odczuwa ciepła, podprogowa.

II stopnia: dawka OLIGOTERMICZNA: delikatne ciepło, nadprogowa,

III stopnia: dawka TERMICZNA: mocne ciepło, bez parzenia i pieczenia,

IV stopnia: dawka HIPERTERMICZNA: mocne, wyraźne ciepło, bez pieczenia.

W okolicy:

- oko, głowa, ucho, jądra, obrzęki, żylaki kończyn dolnych dawka I lub II stopnia, krótki czas naświetlania, uzasadnienie: zbyt duże ciepło powoduje nagromadzenie chłonki (nie pożądane przy obrzękach), żylaki mogą pęknąć, oko może się „ugotować”.

- w stanie ostrym i pod ostrym dawka I lub II stopnia,

- w stanie przewlekłym II lub III stopień.

Czas ogólny: 20-30 minut, w obrębie głowy: 10 minut.

Zabiegi wykonuje się w seriach po 10-12. Można powtórzyć w 2 lub 3 seriach (przerwa pomiędzy poszczególnymi powinna wynosić 7 dni).

Zasady wykonywania:

- zlecenie lekarskie,

- nie dla dzieci poniżej 7 lat,

- ciało suche (bielizna również),

- kable nie mogą krzyżować się i leżeć na pacjencie,

- jeśli dwie powierzchnie ciała stykają się ze sobą, należy włożyć tam filc perforowany,

- wszelkie metalowe elementy należy usunąć,

- w czasie zabiegu należy kontrolować odczucia pacjenta,

- pacjentowi nie wolno zmieniać pozycji, dotykać elektrod, kabli,

- terapeuta przebywa przy aparacie w momencie dawkowania i włączania aparatu.

Objawy przedawkowania DKF:

- wzmożenie bólu,

- nudności,

- podwyższona temperatura ciała.

RODZAJE ZABIEGÓW DKF ORAZ ROZMIESZCZENIE POL ELEKTROMAGNETYCZNYCH WIELKIEJ CZĘSTOTLIWOŚCI W ZABIEGACH.

Rozmieszczenie pól:

- w przypadku 2 elektrod, jednakowej wielkości i równej odległości od ciała pole jest takie same, a przegrzewanie ciała jest równoległe;

- obiekt jest mniejszy, elektrody są oddalone równolegle (równe elektrody) przegrzewanie jest jednakowe, równomierne, załamanie pola od zewnątrz;

- w przypadku jednakowych elektrod a różnej odległości od obiektu, przegrzewanie będzie większe przy elektrodzie bliższej;

- dwie elektrody równo oddalone, jedna z nich jest mniejsza- skupiająca, przegrzewająca;

- w przypadku stykania się elektrod z obiektem, zagęszczenie pola i intensywne przegrzewanie może wystąpić w miejscu „styku”- ACROEFECT (może dojść do poparzenia);

- metal w trakcie zabiegu ściąga pole (kumuluje ładunki) dochodzi do przegrzewania (intensywnego).

Elektroda bliższa- skupiająca, dalsza- rozpraszająca

Przeciwwskazania:

- metalowe implanty,

- nowotwory,

- zaawansowane żylaki,

- epilepsja,

- anemia,

- ciąża ( nie wolno przeprowadzać zabiegu ani go przyjmować),

- nadciśnienie lub niedociśnienie tętnicze,

- niestabilność emocjonalna,

- gorączka,

- dzieci poniżej 7 lat.

Diatermia mikrofalowa DMF:

Jest to przegrzewania polem elektromagnetycznym o częstotliwości mikrofalowej od 450 do 2 425 MHz. Długość fali od 0,1 do 100 cm. Urządzenie, które imituje mikrofale nazywa się magnetron, a elektroda pyrodon.

Mogą być elektrody:

- reflektorowe (okrągłe): na obwodzie emitują 100%, w środku 50% emisji do przegrzewania stawów,

- prostokątne: w środku 100% emisji, w środku 50%--> do przegrzewania pleców, kręgosłupa.

Działanie: przeciwbólowe, przekrwienne, resorbcyjne.

Metodyka:

T= 5-15 minut,

Moc= 20- 75 wat,

Odległość elektrody od ciała: 5-10 cm.

Wskazania:

- zapalenie stawów, mięśni,

- zmiany reumatyczne,

- nerwobóle,

- zapalenia dróg rodnych.

Przeciwwskazania:

- nowotwory,

- zaburzenia ukrwienia,

- brak czucia,

- ciąża,

- rozrusznik serca,

- metal na lub w organizmie,

- niedociśnienie lub nadciśnienie tętnicze,

- katarakta.

DMF ma właściwości podobne do podczerwieni, należy zabezpieczyć pacjentowi oczy (okulary ochronne).

TERAPULS:

Terapia impulsowym polem elektromagnetycznym wielkiej częstotliwości. W terapii tej zastosowano pole w postaci impulsu, a pomiędzy impulsami jest przerwa. W trakcie impulsu jest generowane ciepło wewnątrz tkankowe, a w trakcie przerwy ciepło to wypromieniowuje na zewnątrz i tkanki sąsiednie, co powoduje brak odczuwania tego ciepła, dlatego terapię tą nazywamy bez cieplną.

Parametr:

T= w obrębie głowy 10min, ciało 20-30 min.

10 zabiegów w serii, codziennie lub co drugi dzień.

Częstotliwość: 80, 160, 300, 400, 500, 600 Hz.

T impulsu: 60, 100 ms.

Penetracja: 0-5 w skali: 1- 300W,

2- 500W,

3- 700W,

4- 850W,

5- 1000W.

Działanie: przeciwbólowe, przekrwienne, resorbcyjne.

Przeciwwskazania:

- nowotwory,

- zaburzenia ukrwienia,

- brak czucia,

- ciąża,

- rozrusznik serca,

- metal na lub w organizmie,

- niedociśnienie lub nadciśnienie tętnicze,

- katarakta.

BEZPIECZEŃSTWO I HIGIENA PRACY W OBSŁUDZE URZĄDZEŃ EMITUJĄCYCH POLA DŁUGOFALOWE::

- reguluje je rozporządzenie MIPS z dnia 02.01.2001r. Dz. U. 4 poz. 36- dotyczy dopuszczalnych stężeń i natężeń pola wielkiej częstotliwości;

- rozporządzenie MPPiSS Dz.U. 8 poz. 33- dotyczy stosowania urządzeń wielkiej częstotliwości,

- rozporządzenia MZiOS z dnia 10.12.1974roku- dotyczy przeprowadzania badań lekarskich u pracowników; Dz.U. 24 poz. 107- dotyczy badań wstępnych i okresowych pracowników,

- obsługiwać aparat mogą osoby tylko po przeszkoleniu i po badaniach wstępnych (lub okresowych);

- szkolenie należy odnawiać, co 3 lata, obowiązkowo co roku lub co 2 badania okresowe;

- w pomieszczeniach, w których znajduje się urządzenie wielkiej częstotliwości należy dokonać pomiarów zalegania pól elektromagnetycznych wielkiej częstotliwości:

* I strefa: niebezpieczna (naklejone na ziemi oznaczenie),

* II strefa: zagrożenia (od 2 m do aparatu),

* III strefa: pośrednia (wolno w niej przebywać 5h, do 3m),

* IV strefa: bezpieczna.

Oznaczyć należy również źródło promieniowania.

Aparat nie może stać przy sieci wodociągowej i grzejnikach.

Objawy subiektywne:

- zawroty lub ból głowy,

- nudności,

- wymioty,

- pieczenie w obrębie serca,

- męczenie się pracą umysłową,

- brak normalnych zainteresowań życiowych,

- drżenie rąk,

- bezsenność,

- kołatanie i ból serca.

Objawy obiektywne:

- zmiany w EKG,

- zmiany w EEG,

- zmiany w obrazie krwi spada poziom hemoglobiny i erytrocytów, początki anemii,

- zaburzenia miesiączkowania,

- w ciąży (u osoby przeprowadzającej zabiegi): deformacje płodu: w obrębie kończyn, oczu,

- u mężczyzn: bezpłodność.

---