IDEA MEDYCYNY PALIATYWNEJ :
„Nie w mojej mocy cię uzdrowić, ale mogę sprawić, że nie będzie ci zimno...” - święty Marcin.
Historia - 1
Hospes - łac. gość
325 n.e. Sobór Nicejski - xenodochium- hospicjum
Hospicjum Fabioli w Rzymie
VI w. liczne hospitias w Italii i Francji (domy dla podróżnych, miejsca pomocy tym na końcu podróży czyli chorym i umierającym)
od X w. Benedyktyni (2000 centrów pomocy) (Hospicjum św. Bernarda w Alpach)
1842 - s. Jeanne Garnier z Lyonu (dom dla chorych i umierających nazwała hospicjum)
1905 - SS. Miłosierdzia z Irlandii
1952 - Matka Teresa z Kalkuty - pierwszy dom
Historia - 2
Cicely Saunders - 1967 St. Chrostopher'a Hospice
1974 - pierwsze hospicja w USA
Elizabeth Kubler - Ross
Robert Twycross
Zbigniew Żylicz
Historia - 3
Hanna Chrzanowska - 1964 domowa opieka pielęgniarska nad chorymi i umierającymi
1978 - wykłady C. Saunders w Polsce
1981 - Towarzystwo Przyjaciół Chorych „Hospicjum” w Krakowie
1983 - Hospicjum Pallotinum w Gdańsku
1985 - Hospicjum św. Jana Kantego w Poznaniu
1992 - Ogólnopolskie Forum Ruchu Hospicyjnego
1987 - Klinika Opieki Paliatywnej AM w Poznaniu (prof. J. Luczak)
2003 - specjalizacja medycyna paliatywna dla lekarzy
2006 - specjalizacja opieka paliatywna dla pielęgniarek
OPIEKA PALIATYWNA - jest postępowaniem mającym na celu poprawę jakości życia chorych i ich rodzin stających wobec problemów związanych z chorobą ograniczającą życie poprzez zapobieganie i łagodzenie cierpienia dzięki wczesnemu wykrywaniu, ocenie i leczeniu bólu i innych objawów fizycznych oraz problemów psychosocjalnych i duchowych
CHOROBA OGRANICZAJĄCA ŻYCIE :
Choroby nieuleczalne, gdy nie ma uzasadnionej nadziei na wyleczenie, i z powodu których dojdzie do przedwczesnej śmierci
choroby nowotworowe
-stwardnienie zanikowe boczne
niewydolności narządowe (np. serca, płuc)
AIDS (Afryka)
Kto może zostać skierowany do opieki paliatywnej
chory na każdym etapie choroby nowotworowej, jeśli istnieje potrzeba leczenia bólu
i innych objawów, pomocy psychologicznej, socjalnej czy duchowej,
chory w trakcie diagnozowania lub leczenia choroby nowotworowej,
chory wyleczony z raka, cierpiący z powodu objawów będących powikłaniem leczenia przeciwnowotworowego (np. bólu w wyniku uszkodzenia nerwu po zabiegu operacyjnym lub radioterapii),
chory na chorobę nowotworową lub nienowotworową zaawansowaną, która nie daje się wyleczyć,
chory zbliżający się do umierania/umierający,
rodziny w żałobie,
Dlaczego kierować wcześnie, kiedy potrzeba :
zapobieganie cierpieniom (jak najwcześniejsze leczenie bólu),
lekarze medycyny paliatywnej - specjaliści od leczenia objawów,
diagnostyka i leczenie objawów wymaga czasu,
możliwość pomocy zespołu,
PRZYCZYNY ZBYT PÓŹNEGO KIEROWANIA DO HOSPICJUM :
Bariery ze strony chorego/rodziny:
mity na temat opieki paliatywnej (OP):
OP = rezygnacja z leczenia
OP = umieralnia
OP = rezygnacja z walki, co przyspieszy umieranie
objawy to cena leczenia guza, trzeba je wytrzymać
leki łagodzące objawy przestaną działać, dlatego trzeba zacząć je dawać jak najpóźniej
morfina i leki jej podobne przyspieszają umieranie
umrę jako narkoman
będą mnie zmuszać do odpowiadania na trudne pytania
Bariery ze strony onkologa
„Nie wolno mi zniszczyć nadziei”
„Lepiej jest mówić o tematach bezpiecznych, bo wtedy chory czuje się lepiej”
„Mam 10 minut czasu na jednego chorego w Poradni - akurat tyle, żeby rozpisać kolejny schemat chemioterapii”
Niewyleczenie/umieranie/śmierć - „to moja klęska jako lekarza”
„Uczono mnie, jak uzdrawiać, a nie jak być katem”
„Boję się myśleć o własnej śmierci”
Rzadko - mity na temat opieki paliatywnej
FORMY ORGANIZACYJNE :
zespół Wspierający Opieki Paliatywnej
poradnia Medycyny Paliatywnej
poradnia Obrzęku Limfatycznego
↓
centrum Dzienne Opieki Paliatywnej,
oddział Stacjonarny Medycyny Paliatywnej/Hospicjum,
zespół Domowy Opieki Paliatywnej,
poradnia Wsparcia dla Rodzin w Żałobie,
FILOZOFIA OPIEKI PALIATYWNEJ :
Opieka paliatywna opierając się na pracy zespołu wielodyscyplinarnego:
ma na celu łagodzenie bólu i innych objawów
afirmuje życie, ale godzi się ze śmiercią jako naturalnym procesem
nie przyspiesza śmierci, ale też nie wydłuża uporczywie umierania
łagodzi cierpienia psychiczne i duchowe
oferuje pomoc w rozwiązywaniu problemów społecznych
wspiera rodzinę w czasie choroby i w osieroceniu
Dr Cicely Saunders (1918-2005)
„You matter because you are you. You matter to the last moment of your life, and we will
do all we can, not only to help you die peacefully, but to live until you die”
Advances in Palliative Medicine (poprzednio „Polska Medycyna Paliatywna”)
www.advpm.pl , www.viamedica.pl
temat 2
OPIEKA NAD UMIERAJĄCYM
Zbliżanie się do umierania :
prognozowanie
spodziewany scenariusz umierania (identyfikacja problemów),
planowanie naprzód z chorym (zmniejszanie ryzyka uporczywej terapii),
komunikacja z chorym i rodziną,
zadowalające leczenie objawowe,
wsparcie psychiczne, duchowe, socjalne,
SCENARIUSZ UMIERANIA :
Chory może umierać np. w obrazie:
terminalnego zapalenia płuc
wzrostu ciśnienia śródczaszkowego
niewydolności nerek
niewydolności wątroby
niedrożności przewodu pokarmowego
niewydolności oddechowej
niewydolności serca (jako pompy)
nagłej śmierci sercowej
nagłego uduszenia się/masywnego krwotoku
Przygotowania na wypadek masywnego krwotoku, u chorych terminalnych z ryzykiem takiego zgonu :
rozmowa z chorym i rodziną na temat postępowania na wypadek krwotoku
ustalenie jasnego „planu działania”
przygotowanie ciemnych ręczników i miednicy dostępnych przy łóżku pacjenta
przygotowanie „zestawu ratunkowego” z lekiem sedacyjnym, np. midazolamu
w strzykawce,
ROZPOZNANIE UMIERANIA :
leżący w łóżku z powodu osłabienia,
podsypiający,
płyny może przyjmować tylko małymi łykami,
nie jest w stanie połykać tabletek :
dodatkowo - zespół interdyscyplinarny jest zgodny, że to umieranie,
nie zawsze właściwie dla chorych z chorobą nowotworową,
wykluczyć przyczyny odwracalne, pogorszenia się stanu chorego,
„Embracing death”
zmniejszenie zainteresowania życiem zewnętrznym (oddanie kontroli nad codziennym życiem: przebaczenie i uświadomienie sobie miłości; dotykanie miłości),
„świadomość zbliżania się do śmierci” osoby, które wcześniej odeszły; przed podróżą;
już czas,
wynegocjowanie czasu śmierci („pozwolić im odejść”),
POCZĄDKOWA OCENA I WDRAŻANIE AKTYWNEJ OPIELI :
ocena/modyfikacja dotychczasowego leczenia,
zaprzestanie stosowania leków/procedur nieistotnych,
odstąpienie od terapii uporczywych,
włączenie leczenia objawowego zgodnie z rekomendacjami,
ocena potrzeb psychicznych i duchowych pacjenta i opiekunów,
komunikacja z rodziną,
KONTYNUŁACJA OPIEKI I OCENY :
pomiar komfortu pacjenta :
bez bólu, niepobudzony, oddychanie nie jest utrudnione przez gromadzącą się wydzielinę, nie odczuwa nudności, nie wymiotuje, inne objawy (duszność) są dobrze kontrolowane
procedury/leczenie (jama ustna wilgotna, czysta; zaburzeń oddawania moczu)
leki (podawanie właściwe i bezpieczne)
zapobieganie odleżynom
postępowanie p/zaparciom i biegunkom
wsparcie psychiczne (chory w sposób właściwy zdaje sobie sprawę z sytuacji, rodzina jest
przygotowana na bliską śmierć chorego, aby osiągnąć spokój i akceptację)
ocena potrzeb duchowych,
OPIEKA NAD RODZINA PO ŚMIERCI CHORGO :
Ból w okresie umierania :
jeśli uprzednio kontrola bólu była wystarczająca, rzadko przed śmiercią ból staje się problemem!
ból fizyczny ściśle wiąże się z bólem duchowym, psychologicznym i socjalnym
Przyczyny nowych bólów fizycznych w umieraniu
ból jedynie w czasie ruchu - 30% (sztywność stawów, kurcz mięśni),
ból kostny (z odstawienia doustnych leków niesteroidowych),
bolesne odleżyny,
ból przy przełykaniu z grzybicy jamy ustnej,
ból zatrzymania moczu lub zaparć,
Co najbardziej boli w umieraniu - ból totalny
Odczuwany przez całą osobę pacjenta
fizyczny („bólu nie można zmniejszyć”, „śmierć nadchodzi”),
psychologiczny (zerwane relacje międzyludzkie, brak przebaczenia),
socjalny („jestem już nikim”),
duchowy (utrata sensu życia, lęk przed śmiercią, brak wiary w przebaczenie),
„Nie potrafią złagodzić mojego bólu”
„Mocniej boli, czyli nadchodzi śmierć”
↑
Fizyczny
Psychiczny „Jestem już nikim”
↓ Ból totalny ↑
Zerwanie relacji międzyludzkich, Socjalny
brak przebaczenia
Duchowy
↓
„Moje życie nie ma sensu”
„Bóg mi nie przebaczy”
RZĘRZENIA UMIERAJĄCEGO :
wykluczyć obrzęk płuc,
pozycja na boku,
wytłumaczyć rodzinie!
butylobromek hyoscyny - objaw niepożądany: hamuje wydzielanie śliny,
delikatne odsysanie z jamy ustnej,
zmiana pozycji (podnieść zagłówek),
RADY DLA RODZINY :
załatwianie ważnych spraw
świadomość zbliżania się śmierci („Nearing Death Awareness”
„reakcja na przeszkadzanie”
nieprzytomny ≠ głuchy
pożegnanie
być zwyczajny, normalnym
„szukanie dłoni”
„pozwolić mu odejść”
rodzina - powinna dać sobie nawzajem wsparcie, a jeśli to nie wystarczy
- poszukać na zewnątrz
C. Von Gunten. Teachine the Family What to Expect When the Patient is Dying #
brak zainteresowania otoczeniem
problem jedzenia
spanie
↓ zmysły („reakcja na przeszkadzanie”)
niepokój („szukanie dłoni”)
dezorientacja
nietrzymanie moczu
zmiany fizyczne (ciśnienie tętnicze, tętno, temp., poty, kolor skóry, oddychania,
zimne ręce i stopy, śpiączka)
Jak poznać, że chory umarł :
nie ma oddechu i bicia serca,
utrata kontroli pęcherza moczowego i jelit,
brak odpowiedzi na polecenia słowne lub delikatne ruszanie,
oczy lekko otwarte, ufiksowane w jeden punkt,
żuchwa opada, usta lekko otwarte,
Ocena jakości umierania QODA (Cohen 2001) :
ból w ostatnim tygodniu życia
inne objawy w ostatnim tygodniu życia
planowanie naprzód - czy zgodny z życzeniem chorego wybór leczenia
czas umierania - czy nie był uporczywie przeciągany
pokój/godność (czy chory był świadomy, czy się żegnał, dokończył niezakończone sprawy
temat 3
KOMUNIKOWANIE WIADOMOŚCI :
Wywiad medyczny - podstawy komunikacji :
przygotowanie do słuchania
pytania otwarte i zamknięte
efektywne słuchanie
pokazywanie, że słucham
odpowiadanie
Ad.1 - przygotowanie do słuchania :
przedstaw się
podać rękę (najpierw pacjentowi)
usiądź
usuń (wycisz) wszystko, co może przeszkadzać
strefa „buforowa”
przybierz odpowiednią pozycję ciała
dotyk - tak czy nie?
Ad.2 - pytania otwarte i zamknięte :
otwarte (pozwala na dowolną interpretację przez pacjenta),
zamknięte (skoncentrowane na danym problemie),
Ad.3 - efektywne słuchanie :
pozwól pacjentowi mówić
dodawaj mu odwagi w czasie mówienia
trzy ostatnie słowa
szanuj ciszę, pauzy
uważaj na „ukryte” pytania
Ad.4 - pokazywanie, że słucham
powtarzanie (w swoim pierwszym zdaniu użyj jedno lub dwa słowa kluczowe
z ostatniego zdania pacjenta)
parafrazowanie (powtórzenie tego, co mówił chory, ale swoimi słowami)
refleksja (słyszę i interpretuję „o ile Pana dobrze zrozumiałam, mówi Pan, że …”)
Ad.5 - odpowiadanie :
Dalsze pytanie (otwarte, zamknięte)
Wygłoszenie naszego zdania na dany temat:
konkretna odpowiedź
kontratak (u pacjenta z agresją - nie jest wskazany)
odpowiedź oceniająca (niewskazana)
„uspokajacz” (nie jest skuteczny)
empatia! (identyfikacja emocji oraz pochodzenia emocji; noszenie odpowiedzi)
nie mówienie nic, dopóki pacjent więcej nie powie (cisza)
Przekazywanie złej wiadomości :
zawiera „trudną” informację
jest rozmowa pomiędzy pacjentem a profesjonalistą, która kryje w sobie
korzyść terapeutyczną dla pacjenta,
6 kroków w przekazywaniu złej wiadomości
przygotowanie, rozpoczęcie
ile chory wie
ile chce wiedzieć?
podzielenie się informacją (bez żargonu, strzały ostrzegawcze, upewniać
czy rozumie) - ludzkim językiem!
odpowiedzi na emocje pacjenta
1