Każdego roku miliony europejskich pracowników cierpi na choroby układu mięśniowo-szkieletowego powiązane z wykonywaną pracą.
Bóle i urazy są dużym obciążeniem dla pracowników i ich rodzin.
Choroby MSD obejmują szeroki zakres problemów zdrowotnych. Główną grupą są bóle/urazy pleców oraz choroby górnych kończyn powiązane z pracą, znane jako zespół RSI - uraz spowodowany powtarzanym wysiłkiem. Choroby mogą również dotknąć kończyn dolnych.
Fizyczne przyczyny chorób układu mięśniowo-szkieletowego obejmują: przenoszenie ciężarów, nieprawidłową postawę oraz powtarzalność ruchów. Przyczyny organizacyjne obejmują tempo oraz monotonię pracy. Niektóre rodzaje schorzeń są powiązane z określonymi zadaniami lub zawodami.
Choroby dolnej części pleców obejmują problemy z dyskiem międzykręgowym takie jak przepuklina, uraz mięśni i tkanki miękkiej. Badania pokazują, że oprócz normalnego zwyrodnieniowego procesu starzenia nieprawidłowe środowisko pracy może również przyczynić się do wystąpienia problemów w dolnej części zdrowych pleców lub przyspieszyć istniejącą chorobę.
Problemy, które mogą zostać spowodowane przez podnoszenie, skręcanie i wyginanie pleców, niewygodne lub nieruchome pozycje, są trudne do zakwalifikowania. W rzeczywistości 95% problemów z dolną częścią pleców jest określane jako „nieswoiste”.
Istnieje coraz większe powiązanie czynników psychospołecznych - takich jak na przykład małe zadowolenie z pracy - z problemami z dolną częścią pleców, zwłaszcza jeżeli występują one w tym samym czasie, co czynniki fizyczne.
Dolegliwości szyi i kończyn górnych związane z pracą (WRULD) rozwijają się zazwyczaj z biegiem czasu w wyniku powtarzalnych czynności takich jak pisanie na klawiaturze. Mogą one wpływać na szyję, ramiona i kończyny górne. Niektóre choroby szyi i kończyn górnych, takie jak zespół cieśni nadgarstka, mają wyraźne oznaki i objawy. Inne są nieswoiste, ponieważ ból nie łączy się w oczywisty sposób z określonym schorzeniem.
Jak zachować bezpieczeństwo
Pracodawcy są odpowiedzialni za ocenę ryzyka w miejscu pracy i wdrożenie środków prewencyjnych eliminujących i ograniczających zagrożenia. Pracodawcy powinni na przykład zapewnić informacje oraz szkolenia dotyczące stosowania sprzętu oraz prawidłowych technik przenoszenia ciężarów. Dowiedz się więcej o Ustawodawstwie europejskim dotyczącym chorób MSD związanych z pracą.
Podnoszenie
Podczas pracy ręcznej prawidłowe techniki podnoszenia ciężąrów zapewniają ochronę. Przed podniesieniem ciężaru należy zaplanować i przygotować zadanie. Należy upewnić się, że:
pracownik wie, dokąd zmierza;
obszar roboczy jest wolny od przeszkód;
drzwi są otwarte, a na podłodze nie znajduje się nic, co mogłoby spowodować wypadek;
pracownik prawidłowo trzyma przenoszony obiekt;
jeżeli ciężar przenoszony jest przez dwie osoby, obie osoby muszą wiedzieć, co robią, przed rozpoczęciem czynności.
Podczas podnoszenia ciężaru należy zastosować dobrą technikę:
postawić stopy po bokach, a ciało nad podnoszonym obiektem lub spróbować podejść do ciężaru tak blisko, jak to tylko możliwe;
podczas podnoszenia użyć mięśni nóg;
wyprostować plecy;
przyciągnąć ciężar do ciała tak blisko, jak to tylko możliwe;
podnieść i przenosić ciężar z wyprostowanymi ramionami.
Pchanie i ciągnięcie
Ważne uwagi:
pchanie i ciągnięcie wykonywane jest za pomocą wagi ciała - podczas popychania należy pochylić się do przodu, a podczas ciągnięcia należy wychylić się do tyłu;
upewnić się, że na podłodze znajduje się odpowiednia przestrzeń, aby wychylić się do przodu/tyłu;
pracownik musi unikać przekrzywiania, skręcania i wyginania pleców;
urządzenia pomocnicze muszą być wyposażone w uchwyty ułatwiające wykorzystanie rąk. Uchwyty powinny znajdować się na wysokości pomiędzy ramionami i pasem, aby możliwe było popychanie/ciągnięcie w prawidłowej, neutralnej pozycji;
urządzenia do przenoszenia muszą być utrzymywane w dobrym stanie, aby kółka obracały się płynnie;
podłoże musi być twarde, równe i bez zanieczyszczeń.
Gdzie można uzyskać pomoc
porozmawiaj z przełożonym o swoich problemach;
porozmawiaj ze specjalistą ds. BHP lub przedstawicielem związków zawodowych;
porozmawiaj z lekarzem, pielęgniarką lub personelem medycyny pracy;
w razie potrzeby skontaktuj się z inspektoratem BHP, aby złożyć skargę.