Warszawianka 1831 rok.

„Warszawianka” to polska pieśń hymniczna i patriotyczna napisana w języku francuskim przez narodowego poetę i dramaturga Francji- Casimira Delavigne. Powstała ona w formie wiersza pod wpływem wieści o wybuchu powstania listopadowego w lutym 1831 roku. Kiedy miesiąc później tekst wiersza dotarł do warszawy, polskiego przekładu dokonał poeta i bibliotekarz, brat dziadka Henryka Sienkiewicza- Karol Sienkiewicz. W kilka dni później hymniczno- marszową muzykę do tego wiersza skomponował jeden z najwybitniejszych twórców oper polskich, dyrygent i dyrektor warszawskiej sceny operowej- Karol Kurpiński. Już 5 kwietnia 1831 roku w Teatrze Narodowym, podczas spektaklu operowego pod dyrekcją Kurpińskiego, po raz pierwszy odśpiewano „Warszawiankę”. Publiczność przyjęła ja entuzjastycznie.

Po odzyskaniu niepodległości, w 1918 roku, ta pieśń była jedną z pięciu kandydatek do miana hymnu państwowego.

Od chwili powstania II Programu Polskiego Radia w okresie międzywojennym pierwsze takty „Warszawianki” stały się sygnałem tego programu. Była tez najważniejszą pieśnią powstania warszawskiego w 1944 roku.

Obecnie towarzyszy uroczystościom wojskowym, gdzie podczas defilad odgrywana jest przez Orkiestry Reprezentacyjne Wojska Polskiego.

---