Politechnika Wrocławska
Wydział Geoinżynierii, Górnictwa i Geologii
Mechanika górotworu II - projekt
Temat: OCENA OBCIĄŻEŃ DZIAŁAJĄCYCH NA OBUDOWĘ WYROBISK KORYTARZOWYCH
Prowadzący Wykonał:
Dr inż. A. Wojtaszek Arkadiusz Zyśk
Nr albumu 159253
Rok akademicki 2008/2009
Rok III semestr V
1. Cel i zakres projektu.
Celem projektu jest obliczenie obciążeń działających na obudowę wyrobiska korytarzowego w rejonie Legnicko-Głogowskim Okręgu Miedziowym (LGOM).
2. Warunki geotechniczno-górnicze wokół projektowanego wyrobiska
2.1.Zaprojektowanie parametrów geotechnicznych skał budujących strop bezpośredni, ociosy i spąg projektowanego chodnika.
-parametry normowe skał
Nazwa skały |
Miąższość |
Jakość górotworu |
Normowe parametry geotechniczne skał |
|||||
|
|
Rozmakalność |
Podzie lność |
Rc(n) |
Rr(n) |
Es(n) |
ၮs(n) |
ၦs(n) |
|
[m] |
|
|
[MPa] |
[MPa] |
[GPa] |
- |
[ Ⴐ] |
dolomit ciemno szary, krystaliczny, masywny |
8,5 |
0,9 |
Pł |
102,7 |
6,3 |
38,6 |
0,17 |
35,0 |
dolomit „graniczny” spękany |
2,0 |
0,9 |
K |
64,4 |
4,16 |
34,4 |
0,20 |
35,0 |
piaskowiec kwarc. szary, okruszcowany p przewagą spoiwa ilastego |
7,0 |
0,6 |
B |
28,8 |
1,23 |
11,7 |
0,19 |
30,0 |
piaskowiec szarobeżowy, ilasty, kruchy, rozsypliwy |
2,5 |
0,6 |
B |
27,5 |
0,60 |
7,7 |
0,17 |
33,0 |
piaskowiec czerwony o spoiwie ilastym z jasnoszarymi smugami |
25,0 |
0,6 |
M |
21,0 |
0,75 |
11,2 |
0,17 |
32,0 |
Tabela 1. Parametry normowe skał
-parametry obliczeniowe skał
Kolejnym elementem projektu jest podanie parametrów obliczeniowych skał. Otrzymujemy te parametry mnożąc poszczególne wartości normowe przez odpowiednie współczynniki niejednorodności próby skalnej.
parametr |
Rc |
Rr |
Φs |
Es |
ၮs |
kn |
0,7 |
0,6 |
0,9 |
0,7 |
0,9 |
Tabela 2. Współczynniki niejednorodności próby skalnej
Nazwa skały |
Miąższość |
Jakość górotworu |
Normowe parametry geotechniczne skał |
|||||
|
|
Rozmakalność |
Podzie lność |
Rc(r) |
Rr(r) |
Es(r) |
ၮs(r) |
ၦs(r) |
|
[m] |
|
|
[MPa] |
[MPa] |
[GPa] |
- |
[ Ⴐ] |
dolomit ciemno szary, krystaliczny, masywny |
8,5 |
0,9 |
Pł |
71,89 |
3,78 |
27,02 |
0,15 |
31,5 |
dolomit „graniczny” spękany |
2,0 |
0,9 |
K |
45,08 |
2,50 |
24,08 |
0,18 |
31,5 |
piaskowiec kwarc. szary, okruszcowany p przewagą spoiwa ilastego |
7,0 |
0,6 |
B |
20,16 |
0,74 |
8,19 |
0,17 |
27,0 |
piaskowiec szarobeżowy, ilasty, kruchy, rozsypliwy |
2,5 |
0,6 |
B |
19.25 |
0,36 |
5,39 |
0,15 |
29,7 |
piaskowiec czerwony o spoiwie ilastym z jasnoszarymi smugami |
25,0 |
0,6 |
M |
14,70 |
0,45 |
7,84 |
0,15 |
28,8 |
Tabela3. Parametry obliczeniowe skał
2.2.Ocena obliczeniowych parametrów geotechnicznych w warstwach masywu skalnego (górotworu) otaczającego wyrobisko-dobór parametrów jakości
Skorzystano z poniższych wzorów:
- Wytrzymałość górotworu na ściskanie:
Rcg = ko · Rcs(r)
- Kąt tarcia wewnętrznego górotworu:
Φg = Φs(r) / k1
- Współczynnik sprężystości górotworu:
Eg = Es(r)/k1
- Współczynnik Poissona:
υg = υs(r)
Parametry geotechniczne górotworu określono wg PN-G-05020/1997
Wartość współczynnika
i
uzależniona jest od podzielności skał i rozmakalności.
- parametry geotechniczne górotworu
Nazwa skały |
Miąższość |
Jakość górotworu |
k0 |
k1 |
Parametry geotechniczne górotworu |
||||
|
|
Rozmakalność |
Podzie lność |
|
|
Rcg |
Eg |
ၮg |
ၦg |
|
[m] |
|
|
|
|
[MPa] |
[GPa] |
- |
[ Ⴐ] |
dolomit ciemno szary, krystaliczny, masywny |
8,5 |
0,9 |
Pł |
0,7 |
1,05 |
50,32 |
25,73 |
0,15 |
30,00 |
dolomit „graniczny” spękany |
2,0 |
0,9 |
K |
0,5 |
1,05 |
22,54 |
22,93 |
0,18 |
30,00 |
piaskowiec kwarc. szary, okruszcowany p przewagą spoiwa ilastego |
7,0 |
0,6 |
B |
0,5 |
1,10 |
10,08 |
7,45 |
0,17 |
24,55 |
piaskowiec szarobeżowy, ilasty, kruchy, rozsypliwy |
2,5 |
0,6 |
B |
0,5 |
1,10 |
9,63 |
4,90 |
0,15 |
27,00 |
piaskowiec czerwony o spoiwie ilastym z jasnoszarymi smugami |
25,0 |
0,6 |
M |
0,5 |
1,05 |
7,35 |
7,47 |
0,15 |
27,43 |
Tabela 4. Obliczeniowe parametry geotechniczne górotworu
2.3.Określenie obliczeniowych parametrów geotechnicznych masywu uśrednionego.
R cg |
E g |
v g |
φ g |
[MPa] |
[GPa] |
- |
[0] |
22,36 |
14,08 |
0,16 |
27,24 |
Tabela 5. Parametry geotechniczne w górotworze uśrednionym
Przykładowe obliczenia:
3.Pierwotny stan naprężeń w miejscu lokalizacji wyrobiska.
3.1. Pierwotny stan naprężeń pionowych i poziomych w warstwach skalnych otaczających wyrobisko.
Składowe pionowe ciśnienia określono ze wzoru:
,
gdzie:
hi - miąższość i-tej warstwy
γi - ciężar objętościowy
Składowe poziome ciśnienia określono ze wzoru:
,
gdzie:
Vg - współczynnik Poisona
Pz - ciśnienie pionowe
Nazwa skały |
głebokość posadowienia |
miąższość |
v s |
γ |
Pierwotny stan naprężeń |
||
|
|
|
|
|
Pz |
Px |
|
|
spągu |
|
|
|
|
strop |
spąg |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
[m] |
[m] |
|
[kN/m3] |
[Mpa] |
[Mpa] |
[Mpa] |
nadkład |
1071,5 |
1071,5 |
------ |
25,0 |
26,79 |
----- |
----- |
dolomit ciemno szary, krystaliczny, masywny |
1080,0 |
8,5 |
0,15 |
27,1 |
27,02 |
4,84 |
4,88 |
dolomit „graniczny” spękany |
1082,0 |
2,0 |
0,18 |
26,6 |
27,07 |
5,93 |
5,94 |
piaskowiec kwarc. szary, okruszcowany p przewagą spoiwa ilastego |
1091,0 |
7,0 |
0,17 |
25,2 |
27,25 |
5,58 |
5,62 |
piaskowiec szarobeżowy, ilasty, kruchy, rozsypliwy |
1093,5 |
2,5 |
0,15 |
22,8 |
27,30 |
4,92 |
4,93 |
piaskowiec czerwony o spoiwie ilastym z jasnoszarymi smugami |
1118,5 |
25,0 |
0,15 |
21,0 |
27,83 |
4,93 |
5,03 |
Tabela 6. Składowe pierwotne stanu naprężeń
Przykładowe obliczenia dla dolomitu masywnego i dolomitu „granicznego”:
Nazwa skały |
Pz |
Rcg |
Porównanie parametrów |
Określenie stanu |
|
|
[MPa] |
[MPa] |
|
|
|
dolomit ciemno szary, krystaliczny, masywny |
27,02 |
50,32 |
Rcg > Pz |
Ośrodek znajduje się w stanie sprężystości |
|
dolomit „graniczny” spękany |
27,07 |
22,54 |
Rcg < Pz |
Ośrodek znajduje się w stanie ukrytej plastyczności |
|
piaskowiec kwarc. szary, okruszcowany p przewagą spoiwa ilastego |
27,25 |
10,08 |
Rcg < Pz |
Ośrodek znajduje się w stanie ukrytej plastyczności |
|
piaskowiec szarobeżowy, ilasty, kruchy, rozsypliwy |
27,30 |
9,63 |
Rcg < Pz |
Ośrodek znajduje się w stanie ukrytej plastyczności |
|
piaskowiec czerwony o spoiwie ilastym z jasnoszarymi smugami |
27,83 |
7,35 |
Rcg < Pz |
Ośrodek znajduje się w stanie ukrytej plastyczności |
Tabela 7. Stan wytężenia górotworu pierwotnego
4. Stan naprężeń wokół wyrobiska korytarzowego - rozwiązanie wg teorii sprężystości
4.1. Określenie wtórnego stanu naprężeń dla modelu górotworu jako ośrodka sprężystego i prognoza lokalnej utraty stateczności po wykonaniu wyrobiska.
W ociosach
W stropie i spągu
Do obliczeń wykorzystuje się współczynniki α i β, które nazywa się współczynnikami kształtu. Są one zależne od stosunku szerokości chodnika do jego wysokości. Poniżej przedstawiono tabelę podstawową, gdzie zawarte są współczynniki α i β. Jednakże dla celów obliczeniowych przyjęto wartości odczytane z wykresu.
b/h |
50 |
20 |
5 |
1,0 |
0,2 |
0,05 |
0,02 |
α |
17,0 |
4,0 |
2,0 |
0,84 |
0,2 |
0,02 |
0,01 |
β |
0,01 |
0,02 |
0,20 |
0,84 |
2,0 |
4,0 |
17,0 |
Tabela 8. Zestawienie współczynników kształtu.
Wykres 2. Wykres zależności α i β od stosunku b/h
Analizowanych przeze mnie przypadku szerokość b=9,0m a wysokość h=7m i dlatego stosunek b/h=1,28, dla której odpowiednie wartości α i β odczytano z wykresu:
- α= 0,94
- β= 0,75
Kolejnie obliczam naprężenia wtórne:
w stropie tj. dolomit „graniczny”, spękany
dla stropu wyrobiska przyjęto:
Px= 5,94 MPa; Pz= 27,07 MPa; β= 0,75; Rrg= 2,50 MPa
warunek spełniony dlatego następuje obwał
w spągu tj. piaskowiec szarobeżowy, ilasty
dla spągu wyrobiska przyjęto:
Px= 4,92 MPa; Pz= 27,30 MPa; β= 0,75; Rrg= 0,36 MPa
warunek został spełniony, zatem nastąpi wciskanie się spągu do wyrobiska
w ociosach tj. piaskowiec kwarcowy, szary, okruszcowany
dla ociosów wyrobiska przyjęto:
Pz= 27,25 MPa; Px= 5,58 MPa; α= 0,94; Rcg= 10,08 MPa
warunek został spełniony, zatem nastąpi zniszczenie ociosów
Jak widać z powyższych obliczeń
jak i
są większe od wytrzymałości R rg i od R cg skał znajdujących się wokół wyrobiska. Można zatem prognozować utratę stateczności w stopie wyrobiska jak i w warstwach które tworzą ociosy wyrobiska.
4.2. Określenie ciśnienia statycznego górotworu jako skutek lokalnej utraty stateczności.
4.2.1 Metoda Cymbarewicza.
Metoda Cymbarewicza opiera się na hipotezie Protodiakonowa, gdzie obliczenia zostały powiększone dodatkowo o zniszczenia wzdłuż ociosów wyrobiska. Protodiakonow uznał że ociosy nie niszczą się. Cymbarewicz określał rozpiętość strefy odprężonej powstałej w warstwie stropowej wyrobiska poszerzając ją o powstałe wzdłuż ociosów kliny odłamu. Obciążenie pionowe jest to ciężar skał znajdujących się we fragmencie paraboli, natomiast poziome powstaje w wyniku „zsuwania” się skał wzdłuż teoretycznej płaszczyzny poślizgu pod wpływem ciężaru warstw nadległych.
Rys. 2 Schemat dla obciążenia obudowy według Cymbarewicza: b- szerokość wyrobiska, h- wysokość wyrobiska, h0- strzałka sklepienia.
element wyrobiska |
nazwa skały |
miąższość |
k1 |
Rcs |
γ |
φ s |
φ g |
|
|
|
[m] |
[-] |
[MPa] |
[kN/m3] |
[0] |
[0] |
[0] |
strop |
dolomit „graniczny” spękany |
2,0 |
1,05 |
45,08 |
26,6 |
86,1 |
82,0 |
82,00 |
ocios |
piaskowiec kwarc. szary |
7,0 |
1,1 |
20,16 |
25,2 |
70,69 |
64,26 |
64,26 |
Tabela 8. Wielkości potrzebne do obliczeń dla metody Cymbarewicza
Gdzie:
φs= arctg
, tj.
φs2= arctg
, tj.
φg=
,tj.
φg2=
,tj.
Zasięg strefy odprężonej (h0):
Stropowe ciśnienie statyczne:
qz= 26,6 * 1,88= 50,01 [KPa]= 0,05001 [MPa]
Współczynnik parcia bocznego w ociosach:
= 50,01 * 0,042 = 2,1 [kPa]
= (50,01 + 25,2*7) *0,042= 9,51 [kPa]
Wielkość strefy zniszczenia w ociosach :
zmax= hw * tg(45o-φg/2)=7*tg(45o-64,26o/2)
zmax= 1,43m
4.2.2 Zmodyfikowana hipoteza Saustowicza
Według Sałustowicza, przy prostokątnym przekroju wyrobiska przekroczona zostaje wytrzymałość na rozciąganie w stropie i w spągu. Wyrobisko samo będzie dążyć do przyjęcia takiego przekroju, przy którym naprężenia nie przekraczają wytrzymałości na rozciąganie. Jest to elipsa lub zbliżona do niej krzywa. Powierzchnia zawarta pomiędzy linią kształtu wyrobiska a elipsą odpowiada strefie odprężonej.
Obliczenia:
Zasięg strefy odprężonej obliczamy ze wzoru:
gdzie:
w którym:
m=
natomiast:
h0=8,22- 7/2= 4,72 [m]
Stropowe ciśnienie statyczne wynosi:
= 0,0266 * 4,72= 0,013 [MPa]
Strefa zniszczenia w ociosach:
a2-
= 5,22-4,5= 0,72
4.2.3. Wybór metody obliczeń:
Wyniki obliczeń według hipotezy Cymbarewicza:
- zniszczenie w stropie h0= 1,88m
- zniszczenie w ociosach zmax= 1,43m
- qz= 0,05001 MPa
Wyniki obliczeń według hipotezy Sałustowicza:
- zniszczenie w stropie h0= 4,72m
- zniszczenie w ociosach z= 0,72m
- qz= 0,013 Mpa
Jak widać na powyższym zestawieniu obie hipotezy dały bardzo zbieżne wyniki. Do dalszych obliczeń zdecydowałem się na metodę Cymbarewicza ponieważ przewiduje ona większe zniszczenie w ociosach wyrobiska.
5. Stan naprężeń wokół wyrobiska korytarzowego posadowionego poniżej głębokości krytycznej - wykorzystanie modelu sprężysto- plastycznego z osłabieniem.
5.1 Określenie głębokości krytycznej w masywie uśrednionym i prognoza globalnej utraty stateczności.
Gdzie:
Hkr- głębokość krytyczna
Rcg- wytrzymałość na ściskanie masywu uśrednionego, Rcg= 22,36 [MPa]
γ- ciężar objętościowy skał stropowych, γ= 26,6 kN/m2
Hkr=
420,3 m
Hkr<H
gdzie:
H- głębokość posadowienia wyrobiska
Ponieważ obliczona głębokość krytyczna jest mniejsza od głębokości posadowienia wyrobiska, prognozuje się globalne zniszczenie górotworu wokół wyrobiska.
5.2 Ustalenie modelu obliczeniowego
Do obliczeń przyjęto model sprężysto- plastyczny
Rys. 3 Model sprężysto- plastyczny w jednoosiowym stanie naprężeń
W górotworze powstają dwie strefy:
- strefa plastyczna: o zasięgu rw≤r≤rl przylegająca bezpośrednio do wyrobiska, w której górotwór zachowuje stała resztkową wytrzymałość Rcr
- strefa sprężysta: o zasięgu r ≥ rl , w której następuje koncentracja naprężeń wtórnych wynikających z sił masowych nadkładu.
Rys. 5. Schemat osiowy układu wokół wyrobiska kołowego
Dane, które przyjąłem do dalszych obliczeń przedstawiłem w poniższej tabeli. Następnie wykonałem wstępne obliczenia.
Rcg[MPa] |
ϕg |
Pz[MPa] |
Rcr[MPa] |
b[m] |
rw[m] |
22,36 |
27,24 |
27,07 |
7,0 |
9,0 |
4,5 |
Tabela 9. wielkości przyjęte do obliczeń
β=
=
= 1,41
Pg=
=
= 9,32 MPa
rl=rw
=4,5
= 9,53 [m]
Rozkład naprężeń w strefie sprężystej r> rl
Ϭt= Pz+ (Pz - Pg)*
Ϭr= Pz- (Pz - Pg)*
granica:
Ϭt= 27,07 + ( 27,07- 9,32)*
Ϭr= 27,07 - ( 27,07- 9,32)*
Rozkład naprężeń w strefie plastycznej: rw<r<rl
granica:
=
=
Na podstawie otrzymanych wyników powstał wykres rozkładu naprężeń w strefach obliczeniowych wokół wyrobiska.
5.4 Oddziaływanie górotworu na obudowę wyrobiska
5.4.1 Oddziaływanie deformacyjne górotworu wokół wyrobiska
Do wyznaczenia wartości ciśnienia deformacyjnego na konturze wyrobiska pa należy przyjąć r= rw ,
= pa:
5.4.2 Oddziaływanie statyczne górotworu w stropie wyrobiska
Obudowa wyrobiska musi być zdolna do przeniesienia ciśnienia statycznego równego rl-rw. Wartość ciśnienia statycznego, dla którego należy projektować obudowę wynosi:
6.Charakterystyka obciążeniowa górotworu- ustalenie obciążeń na obudowę.
6.1 Stan przemieszczeń wokół wyrobiska- zaciskanie wyrobiska.
Przemieszczenie sprężyste us:
Przemieszczenie graniczne ug:
us <uw <ug
0,0066 <uw < 0,029
6.2 Charakterystyka obciążeniowa górotworu i jej ilustracja graficzna
Na strop wyrobiska działają obciążenia Pa i q
Oddziaływanie deformacyjne:
Oddziaływanie statyczne w stropie wyrobiska:
Linie wykresu przecinają się w punkcie który odpowiada minimalnemu naciskowi na obudowę i optymalnemu przemieszczeniu konturu wyrobiska uopt. Aby odczytać wartość uopt należy powiększyć miejsce przecięcia się krzywych pa i q.
Wykres funkcji Pa =f(rL ) oraz q=f(rL ) (powiększenie)
Odczytana z wykresu wartość uopt= 0,0293
6.3 Określenie obciążenie minimalnego przy optymalnym przemieszczeniu konturu wyrobiska.
6.4 Ustalenie obciążeń działających na obudowę projektowanego wyrobiska korytarzowego.
Ciśnienie statyczne qz obliczone według modelu sprężysto plastycznego dało wynik dla uw= uopt, qz= 0,13249 MPa. Z przyjęto wcześniej modelu obliczeń Cymbarewicza wynika że ciśnienie statyczne powinno wynosić qz=0,05001 MPa
Ponieważ zmianie uległo ciśnienie statyczne to aby ustalić ostatecznie obciążenia działające na obudowę należy dokonać korekty:
7. Ustalenie obciążeń działających na obudowę stropu i ociosów projektowanego wyrobiska korytarzowego.
Ciśnienie statyczne qz obliczone różnymi metodami dało różniące wyniki. Otóż:
Metoda Cymbarewicza qz=0,05001MPa
zniszczenie w ociosach: 1,43m
zmod. metoda Sałustowicza qz=0,013MPa
zniszczenie w ociosach: 0,72m
Literatura
PN-G-05020 - Podziemne wyrobiska korytarzowego i komorowe. Obudowa sklepiona. Zasady projektowania i obliczeń statycznych.
Kłeczek, Z., 1994. Geomechanika górnicza, Śląskie Wydawnictwo Techniczne.
Gergowicz, Z., 1974. Geotechnika górnicza, Wydawnictwo Politechniki Wrocławskiej.
Beta
Alfa
6
5
4
3
2
1
0
2,5
2
1,5
1
0,5
0
qx2=13,39 MPa
qz=132,49 MPa
h=7 m
b=9 m
qx1=5,57 MPa