1. Omów cykl Deminga w kontekście projektowania przedsięwzięć profilaktycznych.

a)rozpoznanie potrzeb i oczekiwań społecznych

b)Analiza wskazująca przyczyny negatywnych zjawisk

c)zainteresowanie potencjalnych partnerów

d)organizacja spotkania otwartego

e)określenie kosztów programu

f)realizacja programu

g)ocena efektywności działań

źródło: kampus(prezentacja t9)

2. Scharakteryzuj zalety diagramu Ishikawy.

Zaletami diagramu Ishikawy są:

• kompleksowość w ujęciu zjawiska

• możliwość hierarchizacji przyczyn danego zjawiska

• prostota i przejrzystość opisu

• uporządkowany przekaz informacji

• łatwość ustalania powiązań między zjawiskami i problemami.

Źródło: Metodyka Łojka - str. 91

3. Wymień dziedziny profilaktyki wg. Klasyfikacji B. Hołysta

• 4.Omów profilaktykę kryminalistyczną.

Profilaktyka kryminalistyczna (nazywana systemem zapobiegania specjalnego) to zespół metod i środków mających na celu uniemożliwienie lub utrudnienie popełnienia przestępstwa.

Celem profilaktyki kryminalistycznej jest uniemożliwienie lub utrudnienie popełnienia przestępstwa poprzez tworzenie fizycznych barier. Przykładem takich działań jest zamontowanie krat w oknach, dobrych zamków w drzwiach, ale także stosowanie nowoczesnych środków ochrony osób i mienia.

Źródło: książka „Poradnik dla członków Komisji Bezpieczeństwa i Porządku”, Szczytno 2007, R.Głowacki, K. Łojek, A. Tyburska, A. Urban, str.14

5. Omów profilaktykę kryminologiczną.

Profilaktyka kryminologiczna, obejmuje przede wszystkim zagadnienia genezy i etiologii czynu przestępnego i operując głównie metodami z zakresu psychologii i pedagogiki społecznej, ma na celu nadanie pozytywnego kierunku aktywności ludzkiej oraz wywarcie wpływu na zmianę ujemnych postaw i tendencji. Ma ona, więc spośrod wszystkich dziedzin kryminologii szczególną wartość praktyczną, ale pozostaje - rzecz jasna - w ścisłym związku z badaniami nad przyczynami przestępstw. One, bowiem stanowią podstawę opracowywania środków i metod zapobiegania przestępstwom (badania fenomenologiczne i etiologiczne).

Źródło: http://www.sciaga.pl/tekst/18319-19-pojecie_i_zakres_profilaktyki_kryminologicznej

Profilaktyka kryminologiczna - zajmuje się genezą i etiologią faktów kryminalnych bazując na pedagogice społecznej, psychologii ma za zadanie nadanie pozytywnego kierunku aktywności ludzkiej oraz usunięcia ujemnych postaw i tendencji jeżeli takie w określonym zachowaniu występują. Obejmuje badania kryminologiczne, przedsięwzięcia operacyjne policji, przedsięwzięcia zapobiegawcze i opiekuńcze, edukację, przedsięwzięcia lecznicze(alkoholizm, narkomania) zmiany środowiska, przedsięwzięcia socjalne, ubezpieczające, zapobiegające wiktymizacji, pomoc ofiarom i wpływanie na media. Profilaktyka kryminologiczna nazywana jest prewencją społeczną. między innymi dlatego, że jej celem jest edukowanie społeczeństwa i dostarczanie informacji o tym, jak uniknąć zagrożenia.

Źródło: http://www.sciaga.pl/tekst/46642-47-kryminologia) + Szumny

6. Omów politykę karną w kontekście profilaktycznej funkcji kary.

Polityka karna ma na celu dostosowanie kary do rodzaju i okoliczności przestępstwa oraz osobowości sprawcy, aby kara ta przyczyniła się do spełnienia zadań ochrony społeczeństwa, a jednocześnie gwarantowała, jeśli to możliwe, powrót skazanego do życia w społeczeństwie. Mówiąc innymi słowy, ta dziedzina ma za zadanie dostosowanie kary do osobowości i zawinienia sprawcy. Jak wiadomo kara, aby była skuteczna powinna spełniać trzy podstawowe zadania i musi być:

• natychmiastowa,

• nieuchronna,

• surowa.

Wyobraźmy sobie dotkliwy społecznie problem związany z uszkodzeniami mienia, wandalizmem. Grupa młodych ludzi w wieku 18-21 lat wraca z dyskoteki do domu i będąc pod wpływem alkoholu, niszczy w bezmyślnym akcie wandalizmu ławki w parku, kosz na śmieci lub maluje graffiti na ścianie budynku. Załóżmy także, że grupa ta zostaje zatrzymana przez patrol policji. Jako, że młodzież była pod wpływem alkoholu, a szkoda nie przekracza 250 złotych funkcjonariusz sporządza dokumentację o ukaranie do Sądu Grodzkiego. Wysoki Sąd orzeka karę w postaci grzywny w wysokości np. 550 złotych. Młody człowiek, który nie ma stałego miejsca pracy - często jeszcze się uczy, nie jest w stanie uiścić grzywny, dlatego jego rodzice płacą grzywnę. Młody człowiek w efekcie nie poniósł kary, a dodatkowo na kolejnej dyskotece imponuje grupie rówieśników.

Wyobraźmy sobie jednak inny finał tej sprawy. Wysoki Sąd orzeka karę ograniczenia wolności i jednocześnie obowiązek pracy społecznie użytecznej przez 20 godzin. Załóżmy też, że gmina takie miejsce pracy stworzy (np. grabienie liści w parku). Kiedy młody człowiek wykonywać będzie tę pracę, a zostanie zauważony przez grupę swoich kolegów, z pewnością i dla niego, i dla całej grupy rówieśników będzie to wyraźny sygnał - kara jest uciążliwa - nie warto więc łamać norm prawnych.

Źródło: A. Urban, K. Łojek - „Poradnik dla członków Komisji Bezpieczeństwa i Porządku” str.: 15-16

7. Omów problematykę penitencjarną i odnieś się na jej tle do zapobiegania przestępczości.

Problematyka penitencjarna jest tematem rzadko podejmowanym w mediach. Polskie zakłady karne nie spełniają w ogóle funkcji resocjalizacji. Brak jest odpowiednich zakładów karnych, w których osadzeni mogliby uczestniczyć w programach kształtujących ich osobowość i pozwalających na powrót do rodziny, społeczeństwa po odbyciu kary. Skazanemu nie są zapewniane żadne warunki pozwalające na normalne funkcjonowanie, władze lokalne nie zapewniają takiej osobie lokalu mieszkalnego i miejsca pracy po opuszczeniu murów więzienia. Osoby odpowiedzialne za tego typu zadania często tłumaczą się, że nie mają lokali dla wielu porządnych rodzin znajdujących się w trudnej sytuacji życiowej, a co dopiero dla przestępców. Z pewnością jest trudno o stworzenie takich warunków, ale trzeba zacząć myśleć o problemie w ten właśnie sposób. Inaczej recydywista będzie miał minimalne szanse powrotu na łono społeczeństwa. Ciągle będzie uprawiał proceder przestępczy aby przeżyć, a społeczeństwo będzie się domagało skutecznej pracy organów ścigania. Zakłady karne spełniają funkcję zapobiegania przestępczości, ale tylko w okresie, gdy przestępca przebywa w takiej placówce, jest odizolowany od społeczeństwa i nie odczuwa ono skutków jego działalności.

Źródło: Tyburska, Urban, Łojek, Głowacki "Poradnik dla członków komisji bezpieczeństwa i porządku" s .16 , łeb 

8.Wskaż i omów ideę społeczeństwa obywatelskiego.

Społeczeństwo obywatelskie, (społeczeństwo cywilne), społeczeństwo, w którym działalność niezależnych od państwa różnego typu instytucji, organizacji, związków i stowarzyszeń jest podstawą samodzielnego rozwoju obywateli oraz stanowi wyraz ich osobistej aktywności.

Za społeczeństwo obywatelskie uznaje się współcześnie takie, w którym:
a) suwerenem władzy jest naród sprawujący ją przez swoich przedstawicieli lub bezpośrednio,
b) władza działa w granicach i na podstawie prawa,
c) system źródeł prawa uwzględnia interesy obywateli,
d) istnieje prawny system ochrony praw i wolności obywateli,
e) funkcjonują instytucje gwarantujące przestrzeganie praw (np. Trybunał Konstytucyjny, Rzecznik Praw Obywatelskich),
f) zapewnia się obywatelom możliwość uczestniczenia w życiu społecznym, istnieją prawne gwarancje tworzenia organizacji wyrażających interesy obywateli.

Źródło: Onet.pl.wiem

10. Przedstaw filozofię „community policing” na tle współczesnego modelu funkcjonowania policji.

• Community policing nie jest formą pracy policji lecz pewnego rodzaju filozofią i jednocześnie strategią działania, która powinna uzupełniać a w wielu okolicznościach wprost zastępować działania reaktywne.

• Community policing opiera się na zasadzie partnerskiego współdziałania policji, obywateli oraz instytucji publicznych i prywatnych.

Community policing może być realizowane jedynie na szczeblu lokalnym i wymaga większego niż dotąd udziału obywateli w określaniu najważniejszych problemów oraz podejmowaniu decyzji dotyczących bezpieczeństwa obywateli.

Źródło: ?

11. Wymień cechy konstytutywne community policing

1. konsultacje

2.adaptacja

3.mobilizacja

4. rozwiązywanie problemów

Źródło: ?

12. Na czym polegają konsultacje w ramach realizacji idei community policing?

Na prowadzeniu systematycznych badań na temat potrzeb mieszkańców w zakresie poprawy bezpieczeństwa oraz związanych z tym oczekiwań wobec policji.

Źródło: ?

13. Na czym polega adaptacja w ramach realizacji idei „community policing”?

Adaptacja to przystosowanie się jednostki społecznej, instytucji lub grupy do nowych warunków społecznych i kulturowych. W ujęciu CP to zmiana dowodzenia w taki sposób, aby w małych lokalnych jednostkach policji możliwe było decydowanie o przesunięciu sił i środków w celu zaspokojenia specyficznych potrzeb poszczególnych rejonów.

Źródło: ?

14. Wyjaśnij pojęcie mobilizacji w kontekście realizacji idei „community policing”.

Mobilizacja polega na aktywnym zaangażowaniu ludzi i instytucji(publicznych i prywatnych) spoza policji w rozwiązywanie problemów związanych z zapewnieniem bezpieczeństwa.

Źródło: kampus(prezentacja t6)

15. Rozwiązywanie problemów jako element idei „community policing”.

Rozwiązywanie problemów jest to eliminowanie warunków, które wywołują przestępczość i strach, a w konsekwencji prewencja na lokalnym poziomie, skoncentrowana na warunkach powstania przestępstw.

Źródło: Prezentacja z kampusu - 06-community_policing.pdf

16. Wymień zadania powiatowej komisji bezpieczeństwa i porządku.

1. W celu realizacji zadań starosty w zakresie zwierzchnictwa nad powiatowymi służbami, inspekcjami i strażami oraz zadań określonych w ustawach w zakresie porządku publicznego i bezpieczeństwa obywateli, tworzy się komisję bezpieczeństwa i porządku, zwaną dalej "komisją".

2. Do zadań komisji należy:

  1)   ocena zagrożeń porządku publicznego i bezpieczeństwa obywateli na terenie powiatu,

  2)   opiniowanie pracy Policji i innych powiatowych służb, inspekcji i straży, a także jednostek organizacyjnych wykonujących na terenie powiatu zadania z zakresu porządku publicznego i bezpieczeństwa obywateli,

  3)   przygotowywanie projektu powiatowego programu zapobiegania przestępczości oraz porządku publicznego i bezpieczeństwa obywateli,

  4)   opiniowanie projektów innych programów współdziałania Policji i innych powiatowych służb, inspekcji i straży oraz jednostek organizacyjnych wykonujących na terenie powiatu zadania z zakresu porządku publicznego i bezpieczeństwa obywateli,

  5)   opiniowanie projektu budżetu powiatu - w zakresie, o którym mowa w pkt 1,

  6)   opiniowanie projektów aktów prawa miejscowego i innych dokumentów w sprawach związanych z wykonywaniem zadań, o których mowa w pkt 1, 2 i 4,

  7)   opiniowanie, zleconych przez starostę, innych niż wymienione w pkt 2 i pkt 4-6 zagadnień dotyczących porządku publicznego i bezpieczeństwa obywateli.

Źródło: ?

• 17.Wymień skład powiatowej komisji bezpieczeństwa i porządku.

W skład komisji wchodzi:

• starosta jako przewodniczący komisji,

• dwóch radnych delegowanych przez radę powiatu,

• trzy osoby powołane przez starostę spośród osób wyróżniających się wiedzą o problemach będących przedmiotem prac komisji oraz cieszących się wśród miejscowej społeczności osobistym autorytetem i zaufaniem publicznym, w szczególności przedstawicieli samorządów gminnych, organizacji pozarządowych, pracowników oświaty, a także instytucji zajmujących się zwalczaniem zjawisk patologii społecznych i zapobieganiem bezrobociu,

• dwóch przedstawicieli delegowanych przez komendanta powiatowego (miejskiego) Policji,

• uczestniczy prokurator wskazany przez właściwego prokuratora okręgowego,

• starosta może powołać do udziału w pracach komisji funkcjonariuszy i pracowników innych niż Policja powiatowych służb, inspekcji i straży oraz pracowników innych organów administracji publicznej wykonujących zadania z zakresu porządku publicznego i bezpieczeństwa obywateli na terenie powiatu.

Źródło: wykład 2 A. Urbana „ Kompetencje i zakres działania władz lokalnych”,

patrz: KAMPUS

18. Omów rolę komisji bezpieczeństwa i porządku w ochronie bezpieczeństwa publicznego i bezpieczeństwa obywateli.

Do zadań komisji należy:

- ocena zagrożeń porządku publicznego i bezpieczeństwa obywateli na terenie powiatu,

- opiniowanie pracy Policji i innych powiatowych służb, inspekcji i straży, a także jednostek organizacyjnych wykonujących na terenie powiatu zadania z zakresu porządku publicznego i bezpieczeństwa obywateli,

- przygotowywanie projektu powiatowego programu zapobiegania przestępczości oraz porządku publicznego i bezpieczeństwa obywateli,

- opiniowanie projektów innych programów współdziałania Policji i innych powiatowych służb, inspekcji i straży oraz jednostek organizacyjnych wykonujących na terenie powiatu zadania z zakresu porządku publicznego i bezpieczeństwa obywateli,

- opiniowanie projektu budżetu powiatu -w zakresie porządku publicznego i bezpieczeństwa,

- opiniowanie projektów aktów prawa miejscowego.

Źródło: Kompetencje i zakres działania władz lokalnych - wykład, kampus

19. Rola starosty jako przewodniczącego powiatowej komisji bezpieczeństwa i porządku.

Przewodniczący Komisji organizuje i prowadzi prace Komisji, a ponadto:

• w celu wykonywania zadań Komisji, może żądać od Policji oraz innych służb powiatowych, inspekcji i straży, a także od powiatowych i gminnych jednostek organizacyjnych wykonujących zadania z zakresu porządku publicznego i bezpieczeństwa obywateli, dokumentów i informacji o ich pracy, z wyjątkiem akt personalnych pracowników i funkcjonariuszy, materiałów operacyjno-rozpoznawczych lub dochodzeniowo-śledczych oraz akt w indywidualnych sprawach administracyjnych,

• reprezentuje Komisję wobec instytucji publicznych i innych podmiotów zajmujących się poprawą porządku publicznego i bezpieczeństwa obywateli,

• może doraźnie zaprosić do udziału w pracach Komisji funkcjonariuszy i pracowników innych niż Policja powiatowych służb, inspekcji i straży oraz pracowników innych organów administracji publicznej wykonujących zadania z zakresu porządku publicznego i bezpieczeństwa obywateli na terenie powiatu.

Źródło: http://bip.powiat.poznan.pl/aktualizacja/data/pliki/6711_31_zal__.pdf

20. Omów koncepcję Crime Prevention Through Environmental Design.

O strategii CPTED można mówić jako:

• Koncentrowaniu się na warunkach, w których przestępstwa powstają oraz technikach służących ograniczaniu sprzyjających im okoliczności,

• Identyfikowaniu warunków środowiska fizycznego i społecznego, które stwarzają okazję do popełniania przestępstw oraz modyfikowanie przestrzeni fizycznej w taki sposób, aby przestępstwa nie występowały,

• Szczególnej formie zarządzania, projektowania oraz manipulowania środowiskiem fizycznym, w którym nieustannie popełniane są przestępstwa.

Elementami składowymi strategii CPTED są:

• Terytorialność - polega na wyodrębnieniu terenu poprzez odpowiednie usytuowanie płotów, budynków, chodników, znaków i napisów, zastosowanie różnych kolorów np. bruku czy ławek, właściwe rozplanowanie zieleni w celu ustanowienia jednoznacznej granicy informującej o przynależności danego terenu do kogoś i oddzielenie przestrzeni publicznej od niepublicznej. Wywołanie poczucia terytorialności służy sygnalizowaniu obcym, że znajdują się na obszarze kontrolowanym przez innych.

• Nadzór - rozumiany nie tylko jako kontrolowanie, pilnowanie, ale również jako obserwowanie, czyli uważne przyglądanie się czemuś, śledzenie czegoś, dokonywanie systematycznych spostrzeżeń

Nadzór możemy podzielić ze względu na podmiot na:

• Formalny - sprawowany przez funkcjonariuszy różnych służb (policjanci, strażnicy miejscy, pracownicy ochrony)

• Nieformalny - sprawowany przez wszystkich ludzi przebywających w danym miejscu. Polega na wzajemnym obserwowaniu się, nawet mimowolnie. Osoby takie przez samą swoją obecność wywołują wrażenie chronienia innych. Innymi istotnymi elementami nadzoru nieformalnego są np. listonosze, pracownicy sklepów, roznosiciele ulotek, taksówkarze.

Ze względu na warunki nadzór dzielimy na

• Naturalny - osiągnięty jest wtedy, gdy rozmieszczenie urządzeń, oświetlenia, aktywności ludzkiej, usytuowania budynków umożliwia ludziom w sposób rutynowy obserwację

• Wymuszony - polega na stosowaniu takich form przestrzennych i urządzeń, które spowodują, że mimo braku warunków sprzyjających naturalnej obserwacji, powstanie inna możliwość obserwowania newralgicznego miejsca np. zainstalowanie monitoringu.

• Kontrola dostępu - służy kanalizowaniu ruchu pieszego i kołowego w celu ograniczenia dostępu do obszarów i budynków osobom niepożądanym. Środkami technicznymi służącymi do kontroli dostępu są np. domofony, videofony, zamki drzwiowe, ogrodzenia, ciągi żywopłotów itp.

• Uodpornienie celu - odnosi się do przewidywania mogących wystąpić zagrożeń (np. wandalizm), a następnie zastosowanie materiałów które są w stanie się im przeciwstawiać tzw. materiały typu vandalproof.

• Wygląd i stan utrzymania - polega na dokonywaniu konserwacji i napraw. Słaby stan techniczny lub niewłaściwe utrzymanie wyraża brak troski o własność i stwarza przekonanie o istnieniu okazji do popełnienia czynów zabronionych.

• Wsparcie użytkowania - polega na dążeniu do zapewnienia funkcjonalności zastosowanych rozwiązań oraz umożliwieniu wykorzystywania przestrzeni i jej urządzeń zgodnie z określoną funkcją np. odpowiednia konstrukcja kosza na śmieci w parku, a konkretnie rozmiar otworu, uniemożliwiająca wrzucanie do niego większych elementów (całe worki ze śmieciami).

Źródło: K. Łojek "metodyka rozwiązywania problemów kryminalnych" s. 148

21.Omów element naturalnej obserwacji w kształtowaniu przestrzeni obronnej.

Ze względu na istniejące warunki fizyczne można wyodrębnić nadzór naturalny i wymuszony. Nadzór naturalny osiągnięty jest wtedy, gdy rozmieszczenie urządzeń, oświetlenia, aktywności ludzkiej oraz usytuowania budynków umożliwia ludziom w sposób rutynowy obserwowanie tego co się dzieje. Przy zapewnieniu takich warunków, sprawca odnosi wrażenie, że dokonanie zamierzonego czynu jest ryzykowne, gdyż istnieje duże prawdopodobieństwo bycia zauważonym. Osoby nieposiadające zamiarów przestępczych dzięki zapewnionemu dalekiemu i szerokiemu polu widzenia, czują się bezpieczniej. Przebywając w takich warunkach, sadzą, że są w stanie dokonać wizualnej identyfikacji potencjalnego zagrożenia lub otrzymują potrzebną pomoc od innych osób, które są w stanie je dostrzec.

Do najbardziej oczekiwanych form przestrzennych należy usytuowanie budynków i ich okien w taki sposób, aby istniała możliwość obserwowania z nich miejsc potencjalnie zagrożonych, np. parkingu, placu zabaw dla dzieci, przystanków autobusowych, garaży od strony wjazdu, ulicy itp.(fot.7)

Źródło: „Metodyka rozwiązywania problemów kryminalnych” Krzysztof Łojek str.154-155

23.Omów element wyodrębnienia terenu w procesie kształtowania przestrzeni obronnej.

Stworzenie jednostce osobistej przestrzeni obronnej i wyodrębnienie strefy osobistej może ograniczyć przestępstwa uliczne, gdyż osoba będzie miała większy komfort a sprawca nie będzie mógł utrzymywać bezpośredniego kontaktu z ofiarą. Taka strefa osobista zwiększy uwagę użytkownika na najbliższe otoczenie i w ten sposób pozbawi sprawcę możliwości swobodnego zbliżenia się.

Źródło: ?

24. Zdefiniuj podstawowe zasady działań profilaktycznych.

• Zasady prawnego obowiązku zapobiegania przestępczości

• Program profilaktyczny powinien obejmować swoim działaniem te aspekty bezpieczeństwa społeczności lokalnej, które SA dla tej społeczności najbardziej uciążliwe

• Działania programowe powinny być poprzedzone dokonaniem rzetelnej analizy w oparciu o różne źródła

• Precyzyjnie określić adresata do którego chcemy kierować działania profilaktyczne

• Program tworzony w konkretnej społeczności w tej społeczności powinien być diagnozowany w oparciu o lokalne źródła

• Pozyskiwać autorytety w społeczności lokalnej do działań związanych z werbowaniem na rzecz programu

• Pozyskiwać osoby, które ze względu na zajmowane stanowisko, sytuację materialną, wiedzę mogą pomóc wspierając program finansowo lub w inny sposób

• Planowanie działań profilaktycznych:

• Nadrzędność działań kreatywnych nad represyjnymi

• Wykorzystanie nowoczesnych metod zabezpieczenia osób i mienia

• Typując realizatorów do poszczególnych działań należy brać pod uwagę zakres wiedzy i doświadczenia poszczególnych osób

• Określając czas realizacji całego programu lub poszczególnych zadań w tym programie należy precyzyjnie określić czas ich realizacji

• Współpraca wielu podmiotów

• Systematyczność i wielopłaszczyznowość działań

Adekwatność podjętych działań zapobiegawczych do zagrożenia przestępczością.

Źródło: ?

25. Na czym polega zasada indywidualizacji działań profilaktycznych?

Zasada polega na precyzyjnym określeniu adresata, do którego chcemy kierować działania profilaktyczne. Program działań powinien być tworzony w konkretnej społeczności, w tej społeczności powinien być diagnozowany w oparciu o lokalne źródła.

Źródło: ?

26. Omów zasadę nadrzędności działań profilaktycznych nad środkami represji karnej.

Działania profilaktyczne są zapobieganiem pojawianiu się zjawisk szkodliwych u źródeł ich powstawania. To przede wszystkim zmniejszenie ilości stosowania kar, zespół metod i środków mających na celu uniemożliwienie albo utrudnienie dokonania przestępstwa - czyli zaspokojenie społecznego poczucia bezpieczeństwa oraz zmniejszenie wydatków na łapanie i karanie przestępców.

Źródło: ?

27. Omów zasadę prawnego obowiązku zapobiegania przestępczości-zilustruj przykładami.

Zapobieganie przestępczości - to wszystkie środki, które mają na celu zmniejszyć rozmiar i ciężar przestępczości albo przez ograniczenie okoliczności sprzyjających popełnieniu przestępstw, albo przez oddziaływanie na potencjalnego sprawcę oraz wszystkich obywateli.

Źródło: kampus

28. Na czym polega zasada powszechności działań zapobiegawczych?

Zasada - to na czym się coś zasadza, opiera, fundament, podstawowy warunek.

Powszechność znaczy dotyczący wielu, wszystkich, obejmujący ogół, przeznaczony dla wszystkich.

Źródło Słownik języka polskiego PWN

Z tego wynika, że każde służby powinny się opierać w swoich działaniach głównie na zapobieganiu przestępczości.

Źródło: (nie jestem tego pewien; napisałem maila do Łojka i czekam na odpowiedź, do jakiego źródła mam się odnieść, bo wertowałem książki i tego nie było)

29. Omów zasadę programowania działań profilaktycznych.

1. Program profilaktyczny powinien obejmować swoim działaniem te aspekty bezpieczeństwa społeczności lokalnej, które są dla tej społeczności najbardziej uciążliwe.

2. Działania programowe powinny być poprzedzone dokonaniem rzetelnej analizy, w oparciu o różne źródła.

3. Precyzyjnie określić adresata, do którego chcemy kierować działania profilaktyczne.

4. Program powinien być tworzony w konkretnej społeczności, w tej społeczności powinien być diagnozowany w oparciu o lokalne źródła.

5. Ważną zasadą jest, aby pozyskiwać autorytety w społecznościach lokalnych do działań związanych z lobowaniem na rzecz programu.

6. Pozyskiwanie osób, które ze względu na zajmowane stanowisko, sytuację materialną, wiedzę mogą pomóc wspierając program finansowo lub w inny sposób.

7. Planowania działań profilaktycznych.

8. Nadrzędności działań kreatywnych nad represyjnymi.

9. Wykorzystania nowoczesnych metod zabezpieczenia osób i mienia.

10. Typując realizatorów do poszczególnych działań należy brać pod uwagę zainteresowania, wiedzę, doświadczenie poszczególnych osób.

11. Określając czas realizacji całego programu lub poszczególnych zadań w tym programie należy precyzyjnie określać czas ich realizacji.

12. Współpracy wielu podmiotów.

13. Systematyczności i wielopłaszczyznowości działań profilaktycznych, która sprowadza się do działania w wielu kierunkach.

14. Adekwatności podjętych działań zapobiegawczych do zagrożenia przestępczością.

15. Prawnego obowiązku zapobiegania przestępczości.

Źródło: ?

30. Zinterpretuj twierdzenie: - „Zapobieganie przestępstwu stanowi alternatywę dla stosowania represji wobec ich sprawców, przy pomocy sił policyjnych i surowości kar(sankcji prawnych)”. Kto jest autorem tego zdania?

To zdanie można streścić, cytując C. Baccarię - autora sformułowania: „Lepiej jest zapobiegać niż karać”. Najlepsza profilaktyka nie jest czasem w stanie zabezpieczyć nas przed najgorszym nawet przestępstwem, a kara może w niektórych sytuacjach okazać się jedynym rozsądnym i sprawiedliwym sposobem potraktowania sprawcy za popełnione przez niego przestępstwo. Prewencja jest bardzo istotnym elementem życia społecznego, jednak może stanowić jedynie alternatywę dla stosowania represji. Nie jesteśmy w stanie zapobiec popełnieniu każdego z przestępstw, które są nieodłącznym elementem naszej szarej rzeczywistości. Możemy wyciągać jednak wnioski na przyszłość i starać się przynajmniej w niektórych wypadkach zaradzić popełnianiu przestępstw przez sprawców, przy wydatnej pomocy policji i stosowaniu sankcji prawnych.

Źródło: Nie udało mi się niestety ustalić, czyje są te słowa. Interpretacje jest tylko i wyłącznie moja, a każdy może te zdanie rozumieć na własny sposób.

31. Wskaż różnicę między koncepcją ,, Secured by design `' a ,, Crime Prevention Through Environment Design `'.

Podstawowe elementy strategii CPTED

naturalna obserwacja

naturalna kontrola dostępu

wyodrębnienie terenu

zarządzanie i konserwacja

Źródło: ???

32. Zdefiniuj pojęcie przestrzeni obronnej.

Przestrzeń obronna to przestrzeń, która ze względu na swoje właściwości fizyczne jest nieprzyjazna przestępcom, a zapewnia bezpieczeństwa praworządnym obywatelom.

Źródło: http://www.wspol.edu.pl/cmi/index.php?option=com_remository&Itemid=47&func=fileinfo&id=46 str. 6-7

33. Omów system ochrony bezpieczeństwa i porządku publicznego.

A. Wiśniewski system ochrony bezpieczeństwa i porządku określa jako system przeciwdziałania zagrożeniom wewnętrznym, który z kolei dzieli się na dwa podsystemy: zapobiegania ogólnego (polityka społeczna) i zapobiegania specjalnego (polityka kryminalna, która dzieli się na: profilaktykę kryminalistyczną, kryminologiczną, politykę karną i profilaktykę penitencjarną.)

Polityka społeczna - obejmuje przedsięwzięcia o charakterze ekonomicznym, politycznym, ideologicznym i organizacyjnym. W skali ogólnopaństwowej np. obowiązkowa nauka od 18. roku życia, zapewnienie bezpłatnej opieki lekarskiej; w skali lokalnej: strategia dystrybucji koncesji na alkohol.

Polityka kryminalna:

• Profilaktyka kryminalistyczna (prewencja sytuacyjna) - zespół metod i środków mających na celu uniemożliwienie lub utrudnienie dokonania przestępstwa np. poprzez planowanie zabudowy miast, techniczne i fizyczne zabezpieczenie obiektów, patrole policyjne, monitoring, obserwacja podejrzanych, a także działania w ramach strategii CPTED.

• Profilaktyka kryminologiczna - obejmuje zagadnienie genezy i etiologii czynu przestępnego, operując głównie metodami z zakresu psychologii i pedagogiki społecznej, ma na celu nadanie pozytywnego kierunku aktywności ludzkiej oraz wywarcie wpływu na zmianę ujemnych postaw i tendencji. Obejmuje badania kryminologiczne, przedsięwzięcia operacyjne policji, przedsięwzięcia zapobiegawcze i opiekuńcze, edukację.

• Polityka karna - ma na celu takie dostosowanie kary do rodzaju i okoliczności przestępstwa oraz osobowości sprawcy, aby kara przyczyniła się do spełnienia zadania ochrony społeczeństwa, a jednocześnie gwarantowała jeśli to możliwe powrót skazanego do życia w społeczeństwie. Obejmuje orzekanie kar zasadniczych i dodatkowych, efektywność ścigania sprawców.

• Profilaktyka penitencjarna - sprowadza się do samego wykonania kary, ma na celu wyłącznie takie ukształtowanie jej przebiegu, aby w optymalnym stopniu realizować funkcję resocjalizacji.

Moim zdaniem pod tym pojęciem kryją się wszystkie podmioty uczestniczące w działaniach na rzecz bezpieczeństwa i porządku publicznego zarówno w skali ogólnopaństwowej jak i lokalnej. Zaliczyłbym do nich: parlament, który stanowi prawo; rząd w którego skład wchodzą ministrowie mający uprawnienia do wydawania rozporządzeń, sądy, prokuratury, policja, straż graniczna, straże gminne, ABW, AW itp. ; jak i szkoły, kościół, media, instytucje samorządowe, organizacje społeczne i nieformalne organizacje społeczności lokalnych (np. patrole obywatelskie, grupy sąsiedzkiej czujności). Coraz większą rolę w tym systemie odgrywa społeczeństwo, które poprzez swoje reakcje na niepożądane zjawiska może im zapobiegać lub w przypadku niemożności poradzenia sobie z problemem służyć jako wiarygodne źródło informacji dla służb utrzymujących porządek publiczny.

Źródło: T. Cielecki „Prewencja kryminalna” s.81

1. Urban „Bezpieczeństwo społeczności lokalnych” s. 71

Łeb 

34.Wymień podstawowe etapy przygotowania projektu profilaktycznego.

Etapy budowy programów profilaktycznych:

Etapy działań zapobiegawczych:

• Rozpoznanie potrzeb i oczekiwań społecznych

• Analiza wskazująca przyczyny negatywnych zjawisk

• Zainteresowania potencjalnych partnerów

• Organizacja spotkania otwartego

• Określenie kosztów programu

• Realizacja programu

• Ocena efektywnych działań

Źródło: Prezentacja 09_projektowanie_dzialań_profilaktycznych

36. Wskaż różnice między zachowaniami aspołecznymi a zachowaniami antyspołecznymi. Podaj przykłady.

Aspołeczny oznacza nieangażujący się w sprawy innych ludzi i nieuczestniczący w życiu społecznym, natomiast antyspołeczny to sprzeczny z interesami społeczeństwa. Przejawem aspołecznych zachowań może być brak inicjatyw obywatelskich, brak angażowania się w życie społeczności lokalnych, nieuczestniczenie w wyborach.

Natomiast działania antyspołeczne to wszystkie działania łamiące normy określone przez społeczeństwo. Działaniem antyspołecznym jest włamanie, kradzież i bójka ale także źle zaparkowanie samochodu używanie wulgarnych słów, niszczenie przyrody, zaśmiecanie, jazda samochodem w stanie nietrzeźwości.

Źródło: ?

37. Kompetencje i zakres działań władz lokalnych w zakresie ochrony bezpieczeństwa publicznego i bezpieczeństwa obywateli.

GMINA:

• Zapewnienie ładu przestrzennego, gospodarki nieruchomościami, ochrony środowiska i przyrody oraz gospodarki wodnej

• Zapewnienie bezpieczeństwa gminnych dróg, ulic, placów oraz organizacja ruchu drogowego

• Uporządkowanie i zabezpieczenie wodociągów i zaopatrzenie w wodę, kanalizację, usuwanie i oczyszczanie ścieków komunalnych, utrzymanie czystości i porządku oraz urządzeń sanitarnych, wysypisk i unieszkodliwianie odpadów komunalnych, zaopatrzenie w energię elektryczną, cieplną oraz gaz

• Zabezpieczenie lokalnego transportu zbiorowego

• Ochrona zdrowia

• Stworzenie sprawnego aparatu pomocy społecznej, zapewnienie bezpieczeństwa socjalnego, bezpieczeństwa osób starych

• Zapewnienie edukacji publicznej

• Rozwój ośrodków kultury w tym bibliotek gminnych i innych instytucji kultury oraz ochrony zabytków i opieki nad zabytkami

• Stworzenie ośrodków kultury fizycznej i turystyki, w tym terenów rekreacyjnych i urządzeń sportowych

• Zabezpieczenie targowisk i hal targowych

• Zapewnienie porządku publicznego i bezpieczeństwa obywateli oraz ochrony przeciwpożarowej i przeciwpowodziowej, wyposażenie i utrzymanie magazynu przeciwpowodziowego

• Utrzymanie obiektów i urządzeń użyteczności publicznej oraz obiektów administracyjnych

• Promowanie gminy osiągnięciami na płaszczyźnie bezpieczeństwa(„bezpieczna gmina”)

• Współpraca z organizacjami pozarządowymi w sferze zadań publicznych związanych z pomocą społeczną oraz przeciwdziałanie patologiom społecznym

POWIAT:

• Edukacja publiczna

• Promocja ochrony zdrowia

• Pomoc społeczna

• Polityka prorodzinna

• Wspieranie osób niepełnosprawnych

• Transport zbiorowy i drogi publiczne

• Ochrona zabytków i opieka nad nimi

• Kultura fizyczna i turystyka

• Gospodarka wodna

• Geodezja, kartografia

• Ochrona środowiska i przyrody

• Porządek publiczny i bezpieczeństwo obywateli

• Ochrona przeciwpożarowa i przeciwpowodziowa

• Przeciwdziałanie bezrobociu i aktywizacja lokalnego rynku pracy

• Utrzymanie powiatowych obiektów i urządzeń użyteczności publicznej oraz obiektów administracyjnych

• Promocja powiatu

• Współpraca z organizacjami pozarządowymi

Władze gminy obejmują swoim działaniem obszar gminy a władze powiatowe obszar powiatu. Władze powiatu realizują podobne działania jak gmina, ale w szerszym zakresie.

Źródło: ?

38. Uzasadnij znaczenie polityki społecznej w obszarze zapobiegania przestępczości i patologiom społecznym.

Polityka Społeczna - to celowa działalność państwa i innych organizacji mająca na celu między innymi zapewnienie bezpieczeństwa socjalnego, zaspokojenie potrzeb wyższego rzędu i zapewnienie ładu społecznego. Polityka Społeczna tworzy programy pomocy społecznej przeciwdziałające patologiom społecznym oraz projekty profilaktyki przestępczości.

Źródło: ?

39. Czym jest problem kryminalny? - Podaj cechy charakterystyczne.

- wiele powiązanych ze sobą wydarzeń nieznikających samoistnie. Mogą być to czynniki wzbudzające niepokój tj. brak wystarczającego oświetlenia ulicznego, nieuzasadnione krzyki dochodzące z oddali, hałasy wzbudzające niepokój, grupy blokersów, które swoim zachowaniem i wyglądem wywołują strach i poczucie zagrożenia,

- wpływ na problem kryminalny ma wielu mieszkańców,

- skłania do wspólnego działania,

- można rozwiązywać go przy użyciu dostępnych środków.

Źródło: ?

40. Nadzór formalny a nadzór nieformalny w kontekście przestrzeni obronnej

Formalny nadzór nad przestrzenią sprawowany jest przez funkcjonariuszy różnych służb. Z racji wykonywanego przez nich zawodu i realizacji wskazanej im taktyki działania, zobowiązani są oni do obserwowania ludzi i ich zachowań. Sprawowanie wizualnego nadzoru jest jedna z podstawowych form działania policjantów pełniących służbę patrolową w miejscach publicznych: podczas patrolowania policjanci powinni:

-być widoczni w rejonie pełnienia służby

-systematycznie kontrolować wszystkie miejsca zagrożone

Do wykonania czynności służbowych poprzez obserwowanie przestrzeni, zobowiązani są również operatorzy systemów telewizji dozorowej, strażnicy miejscy oraz pracownicy i funkcjonariusze specjalistycznych formacji ochronnych.

Nadzór nieformalny sprawowany jest przez wszystkich ludzi, którzy przebywając w danym miejscu lub jego obszarze peryferyjnym, wzajemnie się obserwują, albo jedynie obserwują innych, choć do tego nie są zobowiązani. Osoby takie przez samą swoją obecność wywołują wrażenie chronienia innych. Mogą to być ludzie obecni w parku miejskim, na ulicy, centrum handlowym itp. Elementami nieformalnego nadzoru są również osoby, które wykonując swoja pracę( niezwiązaną bezpośrednio z ochroną bezpieczeństwa i porządku publicznego) przebywają lub są w stanie obserwować użytkowaną przez nich przestrzeń. Będą to np.: listonosze, roznosiciele ulotek, pracownicy sklepów i placówek gastronomicznych, kierowcy taksówek.

Źródło : Metodyka…-Krzysztof Łojek

41. Czym jest prewencja sytuacyjna? Podaj przykłady i zinterpretuj je.

Prewencję sytuacyjną w sposób kompleksowy określić można jako ograniczające okazję działania, które:

1. koncentrują się na precyzyjnie określonych formach przestępstw

2. włączają zarządzanie, design i modyfikację najbliższego otoczenia w sposób kompleksowy i systematyczny

3. czynią, w przekonaniu większości sprawców, przestępstwo bardziej ryzykownym i trudniejszym do popełnienia lub mniej opłacalnym i nieuzasadnionym

Za T. Cieleckim przytoczyć można trójstopniową klasyfikację sytuacyjnego zapobiegania przestępczości, która precyzyjnie określa obszary realizowanych w tym zakresie działań:

- sytuacyjne zapobieganie przestępczości I stopnia to działania informacyjne, edukacyjnie i praktyczne, które utrudniają sprawcy dokonywanie przestępstw oraz wzmacniają społeczne poczucie bezpieczeństwa. Dotyczą planowania urbanistycznego i architektonicznego, tworzenia bezpiecznego przestrzeni, adekwatnego oświetlenia, kształtowania środowiska miejskiego, wiejskiego oraz indywidualnego zabezpieczenia obiektu.

- sytuacyjne zapobieganie przestępczości II stopnia to działania w rejonach zagrożonych wandalizmem, przestępczością, zakłóceniami porządku. Chodzi tu o poprawę układu urbanistycznego, komunikacyjnego, bezpieczeństwa technicznego i osobowego, wzmocnienie funkcji patrolowej policji lub prywatnych firm ochrony, znakowanie przedmiotów itp.

- sytuacyjne zapobieganie przestępczości III stopnia to podejmowanie działań prewencyjnych w odniesieniu do obiektów szczególnego ryzyka, rejonów szczególnie zagrożonych. To również doskonalenie systemów nadzoru nad bezpieczeństwem np. monitoring wizyjny miejsc publicznych obiektów zagrożonych.

Przytoczone kryterium podziału prewencji sytuacyjnej znajduje swoje potwierdzenie w sytuacyjnych technikach rozwiązywania problemów przestępczości.

Źródło: Metodyka Łojka str. 17-18

Zgodnie z teoriami leżącymi u podstaw prewencji sytuacyjnej, sposobem jej oddziaływania jest wpływanie na motywacje i zachowania sprawców przestępstw i zachowań antyspołecznych poprzez:

- zwiększenie wysiłku w przygotowanie i popełnienie przestępstwa,

- zwiększenie ryzyka ujawnienia czynu przestępczego i zatrzymania,

- ograniczenie prowokacji

- wyeliminowanie usprawiedliwienia dla czynu przestępnego.

Wymienione metody służą ograniczaniu inspiracji do podjęcia zamiaru popełnienia przestępstwa. Utrudniają, bądź czynią niemożliwym, popełnienie przestępstwa poprzez tworzenie materialnych i mentalnych przeszkód na drodze do ich popełnienia. Służą również ingerencji w racjonalny proces myślowy sprawcy, który odstąpić może od zamiaru popełnienia przestępstwa ze względu na ujemny bilans szacowanych zysków, nakładów i ryzyka.
W ramach poszczególnych metod, stosowane są określone techniki, które służą osiągnięciu zapobiegawczych celów, będących podstawą klasyfikowania metod.

Źródło: Metodyka Łojka str. 103-104

42. Wymień podstawowe obszary rządowego programu ograniczenia przestępczości i zachowań antyspołecznych „Razem Bezpieczniej”.

1. Alkoholizm

2. Bezpieczeństwo w ruchu drogowym

3. Biznes

4. Bójki i pobicia

5. Chuligaństwo

6. Imprezy masowe i sportowe

7. Kradzieże

8. Narkomania

9. Nieletni

10. Pomoc sąsiedzka

11. Przemoc domowa

12. Przemoc w środowisku szkolnym

13. Rozboje

14. Ruch drogowy

15. Włamania

16. Zabytki

Źródło: ?

43. Jaki jest cel przeprowadzenia analizy na potrzeby organizacji działań profilaktycznych?

Analizowanie zjawiska stanowiącego zagrożenie jest ważną fazą każdego procesu rozwiązywania problemów. To właśnie ten etap dostarcza nam wszelkich informacji, które stanowią podstawę opracowania działań naprawczych. Nietrudno przewidzieć ich efekty, jeśli na tym etapie rozwiązywania problemu popełnione zostaną błędy skutkujące uzyskaniem fałszywego obrazu rzeczywistości.

Źródło: książka K. Łojka „ Metodyka rozwiązywania problemów kryminalnych”, Szczytno 2008, str. 58, temat: 4.2. Poznanie problemu

44. Zdefiniuj pojęcie profilaktyki.

Termin profilaktyka rozumiemy jako „działanie i środki stosowane w celu zapobiegania chorobom. Ogólnie : stosowanie różnych środków zapobiegawczych w celu niedopuszczenia do wypadków, uszkodzeń, katastrof itp.” ( Mały Słownik Języka Polskiego 1997 ). Można także przyjąć, że profilaktyka to działanie , które ma celu zapobieganie pojawieniu się lub rozwojowi niekorzystnego

zjawiska. Jest też jednym ze sposobów reagowania na zjawiska społeczne, które oceniamy jako szkodliwe i niepożądane. Ta ocena skłania do traktowania takich zjawisk w kategoriach

zagrożeń i podejmowanych wysiłków w celu ich eliminowania lub choćby ograniczenia. Powszechnie uważa się, że skuteczna profilaktyka jest optymalnym sposobem hamowania rozwoju lub

ograniczenia skali zjawisk uznanych za nieakceptowane społecznie. Zgodnie z takim rozumieniem poprzez pojęcie profilaktyki możemy rozumieć także postępowanie zapobiegające różnorodnym problemom, które towarzyszą używaniu substancji psychoaktywnych ( np. środków odurzających - narkotyki lub alkohol ).

Źródło: http://www.google.pl/url?sa=t&source=web&cd=8&ved=0CC8QFjAH&url=http%3A%2F%2Fwww.ppp.kolo.bip.net.pl%2F%3Fp%3Ddocument%26action%3Dsave%26id%3D830%26bar_id%3D830&ei=tpEHTKrFM-CfOIjt8BI&usg=AFQjCNGgdvV8HywZN3bPDEsi2z4ctzFNTQ

45. Jak rozumiesz pojęcie prewencji kryminalnej?

Prewencja kryminalna to wszystkie działania mające na celu zmniejszenie ilości i jakości przestępstw poprzez ograniczenie okazji do przestępstwa oraz poprzez wpływ na potencjalnych przestępców lub prewencja kryminalna to wszystkie przedsięwzięcia państwa i obywateli zmierzające do eliminowania przestępstw.

Źródło: http://www.wloszczowa.swietokrzyska.policja.gov.pl/?dzial=2101&artykul=11507

46. Omów zagadnienie ewaluacji projektów profilaktycznych.

Pytanie to wydaje się bliźniaczo podobne do pytania 61, ponieważ rozwiązywania problemów kryminalnych próbujemy dokonywać poprzez wprowadzenie różnego rodzaju programów, projektów, działań, procesów profilaktycznych. Tak więc ewaluacja projektów profilaktycznych będzie dotyczyła tego samego czego dotyczy ewaluacja procesu rozwiązywania problemów kryminalnych. Do wiadomości z pyt. 61 można dodać, że każdy projekt profilaktyczny powinien zawierać w sobie proces ewaluacji, co powinno być gwarantem podejmowanych działań. Dzięki ewaluacji otrzymujemy odpowiedź na pytanie, które zadania realizowane w ramach projektu przyniosły zamierzony skutek, a które zawiodły. Istotnym elementem ewaluacji jest ocena i porównanie przewidywanych nakładów oraz zakładanych celów z ponoszonymi nakładami i uzyskanymi wynikami. Podczas ewaluacji stosuje się różne metody i techniki badawcze. Najczęściej wykorzystywany jest sondaż diagnostyczny w postaci kwestionariusza ankiety lub wywiadu. Każda ewaluacja powinna zakończyć się raportem.

Źródło: Głowacki, Łojek, Tyburska, Urban „ Poradnik dla członków komisji bezpieczeństwa i porządku” s.123-133

47.Wskaż i omów podstawowe kryteria oceny działań profilaktycznych.

W trakcie analizy procesu, cele i założenia strategii rozwiązywania problemu muszą być jasno określone. Cele muszą być mierzalne, gdyż stanowią podstawę oceny osiągnięcia spodziewanych efektów. Wszelkie zmiany, zaistniałe w trakcie realizacji programu, muszą być udokumentowane i zawierać uzasadnienie ich dokonania. W przypadku braku takich informacji, rzetelna ocena procesu rozwiązywania problemu, może być niemożliwa. Ważną rzeczą uwzględnienie potrzeby precyzyjnego określania celów. Do prawidłowego ich formułowania, zalecane jest stosowanie reguły określanej akronimem SMART(Specific, Measurable, Achievable, Realistic, Timebound). Zgodnie z nią cel powinien być tak określony, aby był: konkretny, mierzalny, osiągalny, realny i czasowo określony. Przykład tak sformułowanego celu przedstawiony został na rys. 2.

Wykorzystane zasoby SA kolejnym elementem, który musi być uwzględniony w trakcie badania przebiegu działań. Przez wykorzystane zasoby rozumieć będziemy wszelkie środki wykorzystywane do wdrażania i realizacji programu. Większość zasobów powinna być(a na potrzeby analizy kosztów musi być) wyrażona ilościowo. Sprawa jest prosta jeśli mierzymy takie elementy, jak koszty personelu, administracji i całkowity koszt poniesiony na realizację projektu. Jednak w przypadku pomiaru czasu poświęconego przez wolontariuszy, udziału różnych struktur administracyjnych, nieformalnej aktywności obywateli, trudnością jest wiarygodne ewidencjonowanie ich działalności.

Specyficzne działania w ramach programu również są bardzo ważnym elementem ewaluacji procesu. Działania przeprowadzone w ramach przyjętej strategii rozwiązywania problemu, mogą znacznie różnić się od pierwotnych zamierzeń. Analizując działania należy zbadać stan ich realizacji oraz czas, w którym występowały. Czynność ta może być wykonywana w czasie rzeczywistym( w trakcie bieżącego monitorowania postępów) lub poprzez analizę dokumentów, wywiady z osobami wykonującymi zadania, albo grupami osób objętych działaniami.

Rezultaty są rzeczywistym wynikiem aktywności w ramach prowadzonych działań. Zwykle są mierzone jako stosunek czasu do ilości wykonanych działań(pracy). W ramach takiego pomiaru można np. gromadzić informacje o liczbie osób objętych działaniami, liczbie odbytych spotkań edukacyjnych, poziomie zaspokojenie określonych potrzeb społecznych. Wykorzystywane są często standaryzowane kwestionariusze ankiety, analiza dokumentów itp. Ważną rzeczą jest to, aby nie mylić rezultatów z celami.

Analiza celu wiąże się z pomiarem stopnia osiągnięcia celu(ów). Mierzone jest to. W jakim stopniu konkretny i mierzalny cel zbliżył się do wyznaczonego progu satysfakcji. To techniczne zbadanie ostatniego elementu procesu, pozwala na dokonanie całościowej oceny realizacji przyjętej strategii. Zdiagnozowanie odstępstwa i zgodności z planem działań oraz wyniki ewaluacji wpływu działań są kluczowym elementami przesądzającymi o efektywności rozwiązywania problemu.

Źródło: „Metodyka rozwiązywania problemów kryminalnych”, Krzysztof Łojek str.207, 208, 209

49. Wymień podstawowe fazy projektowania działań profilaktycznych.

(jeśli etapy budowania programów profilaktycznych to to samo :P )

1. Rozpoznanie potrzeb i oczekiwań społecznych.

2. Analiza wskazująca przyczyny negatywnych zjawisk.

3. Zainteresowanie potencjalnych partnerów.

4. Organizacja spotkania otwartego.

5. Określenie kosztów programu.

6. Realizacja programu.

7. Ocena efektywności działań.

Źródło: ?

50. Omów fazę analizy wykonywanej na potrzeby przygotowania działań profilaktycznych.

Analiza jest bardzo ważnym elementem przygotowania działań profilaktycznych. Podstawą w rozwiązywaniu problemów jest znajomość przyczyn ich wystąpienia. Musi się ona opierać na zdrowym rozsądku. Należy pamiętać, że każdy problem wymaga indywidualnej analizy. Wymaga ona kreatywności i innowacyjności, nie musi być kompleksowa.

Źródło: ?

51. Scharakteryzuj filozofię community policing?

CP jest filozofią utrzymania bezpieczeństwa i porządku publicznego mającą na celu redukcję przestępczości i braku porządku w społeczeństwie, poprzez tworzenie atmosfery zaufania, poszanowania i współpracy między policjantami a obywatelami. Cechuje się:

-budowaniem partnerstwa (między policją, obywatelami i innymi instytucjami)

-podejściem do przestępczości i braku porządku polegającym na rozwiązanie problemu

-kładzeniem nacisku na proaktywną kontrolę przestępczości

-tworzeniem policyjnych struktur czułych na społeczne sprawy

-uznaniem tego, iż problemy społeczne inne niż przestępczość (takie jak społeczne poczucie zagrożenia i styczność z przypadkami naruszenia porządku publicznego) mogą być ważne dla tworzenia atmosfery zaufania

Źródło: ?

52. Przedstaw wady „Community Policing”.

• CP jest „miękka” wobec przestępczości. Koncentrując się na praworządnych obywatelach, ich troskach oraz rozdrabniając policję trudno jest ścigać przestępców.

• CP poprzez nawiązywanie lokalnych kontaktów z lokalną władzą, organizacjami i obywatelami może prowadzić do korupcji i upolitycznienia działań policji.

• Nawiązanie ścisłych kontaktów przez policjantów z obywatelami stanowi możliwość nieograniczonego wręcz zbierania informacji o obywatelach, co w konsekwencji prowadzi do pogwałcenia ich konstytucyjnych praw i wolności.

Źródło: ?

53. Przedstaw zalety „community policing”.

-wysoka skuteczność w walce z przestępczością

-efektywniejsza kontrola przestępczości

-lepsze wykorzystanie środków społecznych wspomagających pracę policji

-usprawnienie procesu zbierania informacji

-poprawa relacji zachodzących między obywatelami a policją

-podniesienie rangi i autorytetu policji

-zmniejszenie poziomu poczucia zagrożenia przestępczością(poprawa jakości życia)

-możliwość większego wpływu na kierunki działania policji

-zwiększenie odpowiedzialności i rzetelności w pracy policji

-usprawnienie pracy policji

-ochrona najbardziej zagrożonych wiktymizacją członków danej społeczności.

Źródło : kampus

55. Omów techniki stosowane w ramach metody - zwiększenie wysiłku. Przykłady.

W ramach metody zwiększenie wysiłku zaliczamy 5 technik:

1. Zahartowanie celu

2. Kontrolowanie wejść

3. Kontrolowanie wyjść

4. Odseparowanie napastników

5. Kontrolowanie dostępu do narzędzi/broni

Zahartowanie potencjalnego obiektu ataku sprawcy lub przedmiotu wykonawczego przestępstwa, polega na uodpornieniu go na niepowołane działanie np. zabór, zniszczenie, przemieszczenie, zmianę funkcji. Na zahartowanie celu bezpośredni wpływ mają cechy fizyczne przedmiotu, które są pochodną zastosowanego wzornictwa (designu). Ze względu na związki projektu z przestępczością wyróżnić można design pasywny i aktywny. Jeżeli zagrożenie przestępczością lub innymi negatywnymi zjawiskami, nie jest uwzględniane podczas projektowania i wykonawstwa danego przedmiotu (potencjalnego celu), i nie zastosowano rozwiązań sprzyjających zapobieganiu przewidywanym zagrożeniom, to design nazywamy jako pasywny. Oznacza to, że produkt finalny nie przeciwstawia się sprawcy oraz czynnikom sytuacyjnym sprzyjającym przestępstwom.

Design aktywny, to taki, który uwzględnia istniejące zagrożenia wynikające z czynników związanych z potencjalnym sprawcą oraz czynników sytuacyjnych. W praktyce oznacza to, że produkty powstające w oparciu o taki design, same z siebie stawiają opór przewidywanym działaniom sprawy.

Przykładem mogą być technologie zabezpieczeń powierzchni graffiti, które uniemożliwiają powstanie graffiti albo ułatwiają jego usuwanie; przykład krzesła o konstrukcji przeciwstawiającej się problemowi kradzieży torebek lokalach gastronomicznych (zdjęcie - str. 106 u Łojka).

Kontrolowanie wejść i wyjść jest to bardzo powszechna technika prewencji sytuacyjnej polegająca na tworzeniu warunków do obserwowania ważnych dla bezpieczeństwa miejsc i stosowaniu tam technicznych zabezpieczeń.

Przykładem mogą być bramki kontrolne np. w WSPolu, na lotniskach, System Mosquito, który polega na emitowaniu dźwięków słyszalnych tylko przez dzieci i młodzież. System ma za zadanie odstraszać zorganizowane gangi nastoletnich przestępców. Urządzenie chętnie używane jest w Wielkiej Brytanii, w sklepach (np. z alkoholem lub problemem kradzieży sklepowych), szkołach i miejscach, których gromadzenie młodzieży wywołuje poczucie zagrożenia.

Technika odseparowania napastników, służy izolowaniu potencjalnych sprawców od możliwych obiektów ataku. Dzięki temu redukuje się naturalnie okazje, podczas których sprawca, z racji bezpośredniego kontaktu z przyszłą ofiarą, może wykorzystać to do popełnienia przestępstwa. Technika ta jest powszechnie wykorzystywana podczas ochrony bezpieczeństwa podczas imprez sportowych. Antagonistyczne grupy kibiców mają ze sobą utrudniony kontakt fizyczny ze względu na oddzielne przebywanie w celowo do tego przygotowanych sektorach widowni. Separowane są również różne grupy wiekowe dzieci w szkołach (zwykle klasy 1-3 w wyodrębnionej części szkoły). Służy to zapobieganiu stosowaniu przemocy fizycznej przez dzieci starsze, wobec słabszych fizycznie dzieci młodszych.

Kontrolowanie dostępu do narzędzi jest konsekwencją uświadamiania sobie tego, że elementem cyklu przestępstwa, jest dostęp sprawcy do przedmiotów, które umożliwiają mu zrealizowanie jego zamiaru. Częstym wnioskiem analizowania zjawisk przestępczości jest znalezienie korelacji pomiędzy rodzajem przestępstwa, sposobem jego popełniania i wykorzystywanymi przedmiotami. Stąd też, w celach zapobiegawczych, ograniczając sprawcy dostęp do narzędzia lub możliwość jego użycia, próbuje się wpływać na sposobność określonego działania.

Formalnymi sposobami na osiągnięcie takiego stanu są prawne ograniczenia w dostępie do broni, amunicji i materiałów wybuchowych; zakaz uprawnionego posiadania wytrychów i umundurowania; zakaz posiadania przedmiotów wyglądem przypominających kij bejsbolowy.

Źródło: ?

56. Omów techniki stosowane w ramach metody - zwiększanie ryzyka. Przykłady.

1. Zwiększenie ochrony - są to różnego rodzaju działania, które umożliwiają jednostce uzyskanie dodatkowego wsparcia w celu zwiększenia jej indywidualnej zdolności do obrony przed przestępstwem. W tej grupie działań, wsparcie jest udzielane przez podmioty nie będące formalnie zobowiązane do ochrony życia i zdrowia obywateli. Przykłady: wzajemna pomoc udzielana przez sąsiadów w miejscu zamieszkania, patrole obywatelskie.

2. Wsparcie nieformalnego nadzoru - zapewnienie realnej możliwości i motywowanie praworządnych obywateli do reagowania na zjawiska niepożądane, których mogą być świadkami. Przykładem może być fakt ciągłej obecności ludzi w przestrzeni publicznej, który stanowi naturalną ochronę tych dzielnic. Jednym z czynników wpływających jest oświetlenie. Zapewnienie dostatecznego oświetlenia w miejscach publicznych znacząco zwiększa poczucie bezpieczeństwa obywateli i zwiększa szansę na wykrycie działań przestępczych.

3. Zmniejszenie anonimowości - przekonanie sprawcy o możliwości bycia anonimowym, często prowadzi do wniosku, że możliwości udowodnienia winy i ryzyko poniesienia kary za przestępstwo jest niewielkie. Dlatego jedną z podstawowych technik zapobiegania przestępczości jest zmniejszanie anonimowości. Przykładem może być wprowadzanie mundurków w szkołach, które argumentowane było tym, iż mundurek pełniłby rolę identyfikatora uczniów.

4. Program nadzorowania pojazdów - zachęcanie właścicieli pojazdów mechanicznych do dobrowolnego umieszczania na pojazdach odblaskowych nalepek, które informują policjantów o tym, że oznakowany pojazd zazwyczaj nie jest używany w godzinach między 1 a 5 w nocy, a także nalepek, które oznaczają, że ich pojazdy w trakcie codziennego użytkowania nie przekraczają lądowej lub morskiej granicy państwa.

5. Zaangażowanie odpowiedzialnego za miejsce - zwiększenie u przestępcy przekonania o nieopłacalności czynu z powodu dużego ryzyka przy popełnianiu przestępstwa. Wynika ono m.in. ze zwiększania liczby osób i podmiotów, które podejmują reakcję na czyny lub zachowania sprawcy.

6. Zwiększenie formalnego nadzoru - świadomość istnienia nadzoru i prawdopodobieństwa, że możemy w każdej chwili zostać skontrolowani, w istotny sposób wpływa na wolę podporządkowania się przyjętym regułom i zakazom. Technika ta jest często stosowana poprzez wprowadzanie różnych form sprawdzania rzetelności wykonywania nakazów i powstrzymywania się od aktywności zakazanej.

Źródło: ?

57. Omów techniki stosowane w ramach metody - ograniczenie zysku. Przykłady.

1)Ukrycie celu

Polega na ukrywaniu potencjalnego celu ataku przed wzrokiem sprawcy lub zatajaniu faktu posiadania. Ukrywanie przedmiotów przed ewentualnym sprawcą jest naturalną reakcją ludzi, a działania takie mają długoletnią tradycję.

Przykłady:

• nie afiszowanie się bogactwem

• zaciemnianie wystaw sklepowych

• wykorzystywanie do przewozu cennego ładunku, kilku identycznych pojazdów, z których tylko jeden zawiera chroniony przedmiot.

2) Przemieszczanie celu

Przemieszczanie celu służy ograniczeniu fizycznego dostępu do przedmiotów, które może chcieć zagarnąć sprawca. Przemieszczenie dokonywane jest z miejsc i warunków dogodnych dla sprawcy do takich, w których przedmiot może być lepiej chroniony.

Przykłady:

• usuwanie radia z zaparkowanego samochodu

• przenoszenie biżuterii z gablot ekspozycyjnych do sejfu po zamknięciu sklepu

3) Oznaczenie własności

W cyklu racjonalnego podejmowanie decyzji przez sprawcę, przedmioty oznakowane traktowane są jako mniej atrakcyjne. Możliwość sprzedaży jest ograniczona, a cena którą można uzyskać, jest niższa. Ważną korzyścią znakowania jest również możliwość identyfikacji pierwotnych właścicieli w przypadku odnalezienia przedmiotów.

Przykłady:

• technologia SmartWater zastosowana np. przy znakowaniu pojazdów i ich części, wyposażenia biurowego czy dzieł sztuki.

4) Utrudnienie zbytu

Kolejnym obszarem oddziaływania jest utrudnienie zbytu przedmiotów pochodzących z przestępstwa. Wykorzystując działania związane ze znakowaniem przedmiotów oraz kontrolując rynek wtórny można ograniczyć zysk z przestępstwa

Przykłady:

• systematyczne kontrole targowisk, punktów skupu złomu, lombardów i komisów.

5) Zredukowanie korzyści

Zredukowanie korzyści z popełnionego czynu służy pozbawieniu sprawcy zadowalającego go zysku z przestępstwa lub przekonaniu go, że jest to dla niego nieopłacalne. Poprzednie dwie techniki bezpośrednio wiążą się z opisywanymi tu działaniami, gdyż także wpływają na ostateczny zysk z przestępstwa.

Redukcja korzyści odnosi się również do sfery emocjonalnej.

Przykłady:

• szybkie usuwanie skutków dewastacji

• progi zwalniające w zwyczajowych miejscach odbywania nielegalnych wyścigów.

Źródło: książka K. Łojka „ Metodyka rozwiązywania problemów kryminalnych”, Szczytno 2008, str. 125-129, temat: 5.2.3 Ograniczenie zysku

58. Omów techniki stosowane w ramach metody - ograniczenie prowokacji. Przykłady.

59. Omów techniki stosowane w ramach metody - wyeliminowanie usprawiedliwienia.

Podaj przykłady.

Ustanowienie reguł

Ustanowienie reguł służy sprecyzowaniu zasad postępowania, z których wynika co jest dopuszczalne, a co zabronione. Najbardziej oczywistym przykładem są przepisy prawne, których pierwotnym celem jest wskazanie wymaganego sposobu postępowania, a dopiero w dalszej kolejności umożliwienie zastosowania sankcji wymuszającej zachowanie. Jasne określenie reguł, ułatwia sprawowanie nadzoru społecznego, gdyż osoby chcące reagować na nieodpowiednie ich zdaniem zachowania, nie mają wątpliwości, że działają słusznie. Oprócz powszechnie obowiązujących aktów prawnych, istotną rolę odgrywają takie źródła, jak: regulamin porządku domowego i użytkowania lokali, regulamin uczestnictwa w (…), regulamin porządku wewnętrznego.

Udzielanie instrukcji

Usprawiedliwienie niewłaściwych zachowań można eliminować poprzez bezpośrednie przekazywanie odpowiednich treści wybranej grupie docelowej. Aby udzielanie instrukcji i wskazówek uczynić bardziej efektywnym, pojawiają się coraz nowsze pomysły, np.:

• w angielskim mieście Hartlepool zainstalowano parko maty, które w czasie wydawania biletów udzielają dźwiękowych wskazówek dotyczących przeciwdziałania kradzieżom samochodowym, zapobiegania pożarom i bezpieczeństwa w domu. Dzięki temu można dotrzeć do ogromnej liczby odbiorców, gdyż rocznie w mieście pobieranych jest ponad 1,3 mln biletów parkingowych.

• w Hartlepool policjanci zajmujący się kontaktem ze społecznością lokalną towarzyszą młodzieży podczas ich podróży ze szkoły do miejsca zamieszkania. W czasie przejazdu autobusem szkolnym prowadzą prelekcje na temat zapobiegania przestępczości oraz bezpieczeństwa osobistego.

Odwołanie się do przekonań

Oddziaływanie na sferę emocjonalną wykorzystywane jest poprzez odwoływanie się do przekonań i sumienia ludzi. Służyć mogą temu napisy typu: Kradzież sklepowa jest przestępstwem, Zwolnij! Tu jest dom Boży. Do tej techniki zaliczane jest również składanie osobistego podpisu pod dokumentem potwierdzającym jakieś fakty np. deklaracja celna.

Popularnym sposobem wpływania na zachowanie ludzi jest odwoływanie się do wartości religijnych wyznawanych przez sprawców niewłaściwych zachowań, np. uświadamianie katolickim kierowcom, że z punktu widzenia ich religii naruszanie przepisów ruchu drogowego traktowane jest jako grzech.

Ułatwienie powinności

Poprzez ułatwienie wykonania powinności można zredukować wiele niekorzystnych zjawisk. Zaletą takiego oddziaływania na problem jest zmniejszenie konieczności stosowania represyjnych sposobów kształtowania pożądanych zachowań.

Stosowanie tej techniki może polegać na zapewnieniu odpowiedniej liczby koszy na śmieci, aby ograniczyć zaśmiecanie, czy też zwiększeniu dostępności toalet publicznych, aby ograniczyć defekację w miejscach publicznych. Inne przykłady: zapewnienie odpowiedniej liczby miejsc parkingowych, tak aby kierowcy nie musieli parkować w miejscach do tego nieprzeznaczonych.

Znajdziemy również przykłady na wykorzystanie techniki ułatwienia powinności do przeciwdziałania poważnym przestępstwom i problemom społecznym, jakim są uśmiercanie i porzucanie noworodków oraz przemoc wobec niechcianych dzieci (tworzenie tzw. „okien życia” przy szpitalach, kościołach czy klasztorach).

Kontrolowanie dostępu do alkoholu

Kontrolowanie dostępu do alkoholu jest jedną z podstawowych strategii redukowania zarówno negatywnego pobudzenia, jak również usprawiedliwiania negatywnych zachowań związanych z pozostawaniem pod jego wpływem. Aby uniknąć takich sytuacji wprowadzony jest limit wiekowy osób, które mogą nabyć i spożywać alkohol. Zakazuje się także sprzedaży alkoholu osobom nietrzeźwym. W celu egzekwowania przepisów regulujących dostęp prowadzone są kontrole punktów sprzedaży. Opisywana technika uwzględniana jest w programach profilaktyki i rozwiązywania problemów alkoholowych. Innymi przykładami takich działań jest instalowanie probierzy trzeźwości w barach oraz organizowanie i propagowanie imprez bezalkoholowych.

Źródło: K. Łojek, „Metodyka rozwiązywania problemów kryminalnych”, str. 137-142,

61. Na czym polega ewaluacja procesu rozwiązywania problemów kryminalnych?

Polega na ocenie działań podjętych w procesie rozwiązywania konkretnego problemu kryminalnego. Ocena ta powinna występować na bieżąco przy rozwiązywaniu problemu. Poważnym błędem byłoby rozpoczęcie oceniania projektu rozłożonego w czasie np. na 18 miesięcy, po 15 czy 16 miesiącach. Ocena działań jest elementem ciągłym, występującym na każdym etapie procesu (określenia problemu, analizy przyczyn zjawiska, ustaleniu strategii działania, wprowadzeniu jej w życie, ocenie). Wg definicji Korporowicza ewaluacja polega na systematycznym badaniu wartości lub cech konkretnego procesu z punktu widzenia przyjętych w tym celu kryteriów w celu jego usprawnienia, rozwoju lub lepszego rozumienia. Bardzo ważną rzeczą jest modyfikowanie procesu w przypadku stwierdzenia, że nie zmierza on do realizacji wyznaczonych w fazie początkowej celów lub jest nieskuteczny.

Innym powodem modyfikacji po wcześniej dokonanej ocenie może być niewspółmierność nakładów do osiąganych rezultatów. Dzięki ewaluacji możemy uniknąć tego typu problemów i spróbować wdrożyć nowe rozwiązania. Więcej - pytanie 46

Źródło: A. Urban „Bezpieczeństwo społeczności lokalnych” s. 151

T. Cielecki „Prewencja kryminalna” s.278

Łeb 

62.Wymień etapy „cyklu przestępstwa”.

Etap	Zakres diagnozy
1.Gotowość sprawcy do popełnienia przestępstwa	-Predyspozycje -Motywy -Stan emocjonalny
2.Dostęp do zasobów umożliwiających popełnienie przestępstwa	-Posiadanie określonych umiejętności -Posiadanie odpowiedniej wiedzy -Dostępność do odpowiednich narzędzi -Współpraca z innymi osobami
3.Obecność sprawcy lub dostęp do określonej sytuacji	-Możliwość obecności w miejscu planowanego przestępstwa -Możliwość wykorzystania okazji
4.Fizyczne atrybuty przedmiotów, miejsc lub środowiska	-Miejsce(generator, atraktor, brak nadzoru) -Przedmiot(łatwy do ukrycia, przemieszczalny, dostępny, wartościowy, do rozrywki, sprzedawalny)
5.Zachowania, działania i możliwości innych osób	-Jak się ludzi zachowują? -Jak mogą zapobiegać przestępstwom?(aktywnie: możliwa interwencja, biernie: obecność ludzi) -Jak mogą ułatwiać przestępstwa?(umyślnie, przez lekkomyślność lub niedbalstwo)
6.Antycypacja ryzyka, wysiłku i zysku	-Niezbędne nakłady i przygotowania -Ryzyko wykrycia/identyfikacji -Potencjalne zyski
7.Przestępstwo	**********************************
8.Skutki	-Wyrządzona szkoda -Reakcja ofiary -Reakcja sprawcy
9.Wykrycie sprawcy	-Rola ofiary -Udział świadków -Działania organów ścigania -Możliwość technicznego wsparcia
10.Oskarżenie sprawcy	-Udział ofiary i świadków -Możliwe dowody przestępstwa
11.Długoterminowe konsekwencje	-Ofiara: przyszłe zachowania -Sprawca: przyszłe zachowania -Cechy produktu, miejsc, środowiska: popularność, sprzedawalność, legislacja, atrakcyjność, wartość -Lokalna społeczność, społeczeństwo: poczucie bezpieczeństwa, integralność, aktywność, jakość życia

Źródło: „Metodyka rozwiązywania problemów kryminalnych”, Krzysztof Łojek, str.72-73

65. Wymień formy działań na rzecz bezpieczeństwa.

- społeczne patrole obywatelskie;

- straże obywatelskie;

- prywatnie firmy ochrony;

( doświadczenia światowe)

- aniołowie stróże;

- oddziały kary;

- grupy sąsiedzkiej czujności;

- szeryfowie i sędziowie pokoju

Źródło: ?

66. Wymień modele funkcjonowania policji i krótko opisz.

Professional model- oparty na założeniu, że skupienie uwagi na doskonaleniu policyjnego zarządzania sprzyja realizacji celów obejmujących kontrolę przestępczości i przestrzeganie prawa.

Problem oriented model- opiera się na przeświadczeniu, że większa efektywnośc policji będzie osiągana, gdy rozwinie się zdolność organizacji do zbierania i analizowania danych oraz oszacowania efektywności.

Security oriented model- jest oparty na podejściu sytuacyjnym w prewencji kryminalnej, w którym zakłada się blokowanie lub zapobieganie tworzeniu się sposobności, ma istotny wpływ na ograniczanie przestępstw.

Community policing model- jest wynikiem potwierdzenia istotnego wpływu społeczności lokalnej na poziom kontroli przestępstw i efektywności prewencji kryminalnej.

Źródło: ?

67. Wymień i opisz elementy "community policing".

Community partnership - długotrwała partnerska współpraca policjanta z mieszkańcami, kościołem, szkoła, stowarzyszeniami itd. Działania policjanta odpowiedzialnego za rejon służbowy polegają na stworzeniu sieci osób i instytucji współdziałających w celu poprawy bezpieczeństwa społeczności lokalnej. Policjant, przebywając w rejonie służbowym, nawiązuje kontakt z mieszkańcami, próbując rozwiązać ich drobne problemy. Przez takie działania zyskuje zaufanie grup społecznych i w efekcie włącza te grupy w działania, które mogą spowodować poprawę bezpieczeństwa w rejonie. Odzyskiwanie zaufania społeczności lokalnej w tym działaniu nie jest łatwe. To proces długotrwały, a policjant przystępujący do działania, w polskich warunkach - dzielnicowy, powinien być do tego działania przygotowany. Musi on być komunikatywny, mieć wiedzę na temat przepisów prawa, musi mieć wpływ na dyslokowanie innych służb policyjnych w rejonie, musi często przebywać w rejonie służbowym. Powinien pełnić służbę kilka a najlepiej kilkanaście lat.

Problem solving - wspólne rozwiązywanie problemów, przy współpracy policji z administracją miasta. Wspólne rozwiązywanie problemów jest niezwykle istotnym działaniem, ponieważ policjanci nie są w stanie sami rozwiązać większości problemów związanych z przestępczością. Przyczyny przestępczości bowiem często leżą poza obszarem działania policji. Na przykład, badania dotyczące możliwości legalnego zarobkowania przez młodych, niewykwalifikowanych mężczyzn potwierdzały by związek możliwości zarobkowych młodzieży z poziomem przestępczości . Związek natomiast z siecią sprzedaży alkoholu a poziomem przestępczości w danym miejscu potwierdziły badania dotyczące dostępności alkoholu. Przyznać trzeba, że na te czynniki policja ma ograniczone możliwości oddziaływania zaś wspólnie rozwiązywanie problemów przez jednostki administracji i mieszkańców oraz służby bezpieczeństwa sprzyja także wzrostowi aktywności społeczności lokalnej. Przykładem może być ta akcja z zamykaniem domofonami klatek schodowych. Dzielnicowy wiedząc to, że zabezpieczenie klatki schodowej domofonem może ograniczyć włamania do piwnic, gromadzenie sie obcej młodzieży w piwnicach, inicjuje takie działanie. Społeczność powinna się zgodzić na zainstalowanie domofonu, zebrać pieniądze, właściwie korzystać z domofonu. Proste działanie spowoduje wspólną odpowiedzialność za klatkę schodową.

Źródło: ?

68. Wymień efekty „community policing” z perspektywy społecznej.

• Zmniejszenie poziomu poczucia zagrożenia przestępczością (poprawa jakości życia),

• Możliwość większego wpływu na kierunki działania policji,

• Zwiększenie odpowiedzialności i rzetelności w pracy policji,

• Usprawnienie pracy policji,

• ochrona najbardziej zagrożonych wiktymizacją członków danej społeczności.

Źródło: ?

69.Wymień efekty community policing z perspektywy policyjnej.

-efektywniejsza kontrola przestępczości

-lepsze wykorzystanie środków społecznych wspomagających pracę policji

-usprawnienie procesu zbierania informacji

-poprawa relacji zachodzących między obywatelami a policją

-podniesienie rangi i autorytetu policji

Źródło: kampus

70. Wymień modele rozwiązywania problemów.

SARA, CAPRA, CAPS, PROCTOR, SARAM, 5Is

71. Wymień etapy modelu SARA i opisz je.

1. Identyfikacja - Stwierdzenie istnienia w danej społeczności problemu i braku porządku publicznego.

2. Analizowanie - zrozumienie przyczyn warunkujących występowanie problemu.

3. Działanie - Opracowanie rozwiązania i wdrożenie go w życie.

4. Ocena - Ustalenie efektów podjętych działań.

Źródło: ?

72. Wymień etapy modelu CAPRA i opisz je.

1. CLIENT (klient)

Określenie osób i podmiotów bezpośrednio lub pośrednio związanych z problemem.

2. ANALYSE (analiza)

Identyfikacja problemu i określenie przyczyn warunkujących jego występowanie.

3. PARTNERSHIP (partnerstwo)

Tworzenie międzyinstytucjonalych i problemowych zespołów roboczych.

4. RESPONSE (działanie)

Opracowanie rozwiązania i wdrożenie w życie.

5. ASSESMENT (ocena)

Ustalenie efektów podjętych działań.

Źródło: książka K. Łojka „ Metodyka rozwiązywania problemów kryminalnych”, Szczytno 2008, str. 26, temat: 2.2 CAPRA

73. Wymień elementy modelu CAPS.

- określenie problemu

- analiza problemu

miejsce

ofiara

sprawca

- ustalenie strategii

zgodna z prawem,

możliwa do wykonania,

nie może zbyt długo trwać,

współdziałanie wielu(zainteresowanych) podmiotów

- sposoby działania

Miejsce

Ofiara

Sprawca

- ocena i uroczystości

sukcesów

strategii

dalszych działań

uroczystości (motywowanie, podtrzymanie zapału)

Źródło: Rozwiązywanie problemów - wykład, kampus

74. Wymień 10 zasad zapobiegania przestępczości.

1. Zabezpieczenie celu

2. Usunięcie celu

3. Ograniczenie/uniemożliwienie dostępu do przedmiotów ułatwiających popełnienie przestępstwa.

4. Ograniczenie zysku z popełnionego przestępstwa

5. Kontrola dostępu

6. Obserwacja (naturalna, formalna, nieformalna)

7. Ukształtowanie przestrzeni

8. Określenie zasad

9. Ograniczanie świadomości dostępu sprawcy

10. Wpływanie na motywację sprawców

Źródło: prezentacja mł. insp. A. Urbana do tematu 8 (T8.pdf)

75. Jakie znasz przeszkody w skutecznym analizowaniu?

• Presja szybkiej odpowiedzi,

• Brak instytucjonalnego i organizacyjnego wsparcia długoterminowych działań

• Potrzeba niestandardowej aktywności policji

• Przekonanie o tym, że wszystkie potrzebne informacje zostały zebrane,

• Presja szybkiej reakcji

• Przypuszczenia i/lub doświadczenia prowadzące do wyboru nieadekwatnych rozwiązań

• Przekonanie, iż potrzebna jest specjalistyczna wiedza

• Przekonanie, iż analizowanie wymaga zbyt wiele czasu i źródeł

• Przekonanie, iż analizowanie jest oderwane od działania, które będzie prowadzone

• Przekonanie, iż raz zrobiona analiza nie może być powtórzona

Źródło: K. Łojek „Metodyka rozwiązywania problemów kryminalnych” s. 95

76.Wymień rodzaje analiz wykorzystywanych w rozwiązywaniu problemów kryminalnych

1. analiza kryminalna polega na „metodycznym wyszukiwaniu i wykazywaniu związków z jednej strony między samymi danymi dotyczącymi przestępstwa, z drugiej strony - między nimi i innymi możliwymi do wyróżnienia informacjami w celu przygotowania wniosków policyjnych i sądowych: taka analiza stanowi narzędzie wspomagając procesy decyzyjne.

2. analiza operacyjna(taktyczna) „służy osiągnięciu w krótkim czasie zamienionego przez organy ścigania celu w postaci aresztowania sprawcy zajęcia przedmiotu przestępstwa lub jego konfiskaty.

3. analiza strategiczna to proces, którego „przedmiotem są problemy i cele długotrwałe, ustalenie priorytetów w strategii zwalczania przestępczości kryminalnej na podstawie dogłębnych badań oraz prognozowanie jej rozwoju”

4. nazwa analizy SWOT pochodzi od angielskich słów:

• S - strenghts , mocne strony (czynniki wewnętrzne pozytywne), atuty, walory organizacji, które wyróżniają ją w otoczeniu i spośród konkurencji

• W - weaknesses, słabe strony organizacji (wewnętrzne negatywne), są konsekwencją ograniczeń zasobów i niedostatecznych kwalifikacji, ograniczają one jej sprawności, szybkie i obiektywne rozpoznanie ich oraz zdefiniowanie może ograniczyć ich negatywny wpływ

• O - opportunities - szanse(zewnętrznie negatywne), bariery dla rozwoju firmy, utrudnienia, dodatkowe koszty działania Analiza SWOT najczęściej jest wykorzystywana do diagnozy działania organizacji

5. Burza mózgów to metoda twórczego rozwiązywania problemów składająca się z trzech etapów. Przyjmuje się, że grupa osób biorących udział w burzy mózgów nie powinna przekraczać 15. Etap pierwszy to przygotowanie, drugi to sesja nazywana sesją pomysłowości, a trzeci to ocena pomysłów. Przygotowanie burzy mózgów sprowadza się do przygotowania spotkania, zebrania uczestników, powiadomienia ich, o przedmiocie, który będzie rozważany podczas burzy mózgów oraz zachęcenie do składania propozycji podczas sesji.

6. Niezwykle popularna w ostatnich latach jest analiza prowadzona metodą przyczynowo-skutkową, nazywana jest metodą Ishikawy lub rybiej ości (od kształtu diagramu, przypominającego szkielet ryby). Metoda ta wzięła swój początek w organizacji i zarządzania przedsiębiorstwem i służy określaniu przyczyn negatywnych zjawisk w celu ich wyeliminowania. Narzędzie stosowane do organizacji i zarządzania przedsiębiorstwem znakomicie może sprawdzić się w działaniach profilaktycznych. Istotą wykresu jest graficzne zobowiązanie związków przyczynowo-skutkowych.

Źródło: Bezpieczeństwo społeczności lokalnych, Andrzej Urban str. 142,143,144

78. Na czym polega rola kontroli społecznej w przeciwdziałaniu przestępczości.

Kontrola społeczna to system nakazów, zakazów i sankcji, które służą grupie lub społeczności do utrzymania konformizmu ich członków wobec przyjętych norm i wartości.

• Kontrola społeczna odgrywa znaczącą rolę przeciwdziałaniu przestępczości.

• Kontrola społeczna oddziałuje na zachowanie jednostki, aby postępowała zgodnie z obowiązującymi normami.

• Społeczeństwo dysponuje zestawem sankcji stosowanych w wypadku osób uchylających się od norm(dewiantów). To dzięki nim potencjalny sprawca wie, co go może czekać za popełnienie danego przestępstwa.

• Perspektywa długoletniego pozbawienia wolności często zniechęca sprawcę od popełnienia przestępstwa.

Źródło: ?

79. Przedstaw zasady analizowania na potrzeby rozwiązywania problemów kryminalnych.

• Analizowanie opiera się na zdrowym rozsądku

• Indywidualny problem wymaga indywidualnego zbadania

• Istnieje wiele sposobów analizowania np. kryminalna, operacyjna, SWOT, metoda ABC, burza mózgów

• Analizowanie wymaga innowacyjności i kreatywności

• Analizowanie nie musi być kompleksowe

Źródło: ?

80. Wymień 7 złotych pytań kryminologicznych.

1.Co?- co się zdarzyło , jakie owo zdarzenie ma kształt i jakie są jego rozmiary;

2.Gdzie?-gdzie miało miejsce to zdarzenie;

3.Kiedy? -jaki był czas zdarzenia;

4.W jaki sposób? -jak doszło do zdarzenia, jaki był jego przebieg i jaki był mechanizm działania sprawcy;

5.Dlaczego?-pytanie to odnosi się zarówno do motywu działania sprawcy, jak i roli ofiary w określonym przestępstwie;

6.Jakimi środkami? -jakimi narzędziami oraz przy czyjej pomocy dokonano określonego czynu;

7.Kto?-kto jest sprawcą , a kto ofiarą zdarzenia.

Źródło: ?

81. Określ rolę zarządzania i konserwacji przestrzeni fizycznej w przeciwdziałaniu zachowaniom antyspołecznym.

Słaby stan techniczny lub niewłaściwe utrzymanie wyraża brak troski o własność i stwarza okazje do popełnienia czynów zabronionych. Konieczność dokonywania konserwacji musi być uwzględniona w procesie projektowania. Użycie materiałów dobrej jakości i odpornych na zniszczenie redukuje konieczność wykonywania dodatkowych czynności. Zapewnienie właściwego wyglądu i stanu utrzymania jest ściśle związane z analizą ryzyka. Wnioski z niej wynikające pozwalają na określenie typowych i potencjalnych przedmiotów zamachu.

Źródło: K. Łojek, „Metodyka rozwiązywania problemów kryminalnych”, s. 161

83. Co to jest patrol, prewencja oraz patrol prewencyjny.

Patrol- forma pełnienia służby przez jednego lub kilku policjantów w celu realizacji zadań stałych i doraźnych.

Prewencja- forma interwencji społecznej i kontroli przestępczości polegająca na wyszukiwaniu bezpośrednich przyczyn powstania zjawisk niepożądanych( przestępstw, wykroczeń i zjawisk patologii społecznej) i prowadzeniu działań mających na celu zapobieganie i niedopuszczenie do ich powstania.

Patrol prewencyjny- jest forma pełnienia służby przez jednego lub kilku policjantów w celu wyszukania bezpośrednich przyczyn powstania zjawisk niepożądanych i przeciwdziałania im.

Źródło: ?

84. Przedstaw koncepcje hierarchii potrzeb w piramidzie Maslowa.

Maslow przedstawił hierarchie potrzeb człowieka od tych najważniejszych do mniej istotnych. Sformułował tezę, według której naturalna droga rozwojowa człowieka wiedzie od zaspokajania potrzeb podstawowych do coraz wyższych.

1. potrzeby fizjologiczne: głód, pragnienie, wypoczynek, unikanie bólu.

2. potrzeby bezpieczeństwa: ochrona przed nieprzyjaznych otoczeniem dzięki domowi i ubraniu, ochrona przed przestępczością i kłopotami finansowymi.

3. potrzeby przynależności i miłości: miłość i akceptacja innych dzięki

utrzymywaniu intymnych związków, istnienie grup społecznych, podtrzymywanie przyjaźni.

4 potrzeby szacunku i dowartościowania: osiągnięcia kompetencje szacunek prestiż status

5. potrzeby samourzeczywistnienia: zaspokojenie potrzeb poznawczych (nowości zrozumienia i wiedzy) i estetycznych (sztuka piękno)

Źródło: ?

85. Omów koncepcje trójkąta kryminalnego przestępstwa.

Na podstawie teorii M. Felsona oraz L.Cohena oraz doświadczeń płynących z badania przyczyni źródeł przestępczości sformułowano pojecie trójkąta kryminalnego. Według koncepcji tych kryminologów o rozmiarach przestępczości decyduje podaż okazji przestępczych. Im więcej okazji do popełnienia przestępstw tym więcej popełnionych przestępstw. Warunkiem do zaistnienia przestępstwa są trzy elementy- boki trójkąta kryminalnego: sprawca, ofiara, miejsce spotykający się w jednym czasie. Trójkąt kryminalny znajduje szerokie zastosowanie w analizie problemu kryminalnego. Jednak jego istota powinna odnosić się do istoty profilaktyki- znalezienia przyczyn niekorzystnych zjawisk, czyli odpowiedzi na pytania: jakie przyczyny leżały u podłoża działania sprawcy? Jak zachowała się ofiara? Czemu przestępstwa dokonano w tym, a nie innym miejscu?

Źródło: ?

86. Przedstaw role koncepcji więzi społecznych i społecznych oczu w zapewnieniu

bezpieczeństwa.

Więzi społeczne: relacje instytucjonalne i osobowe w grupie ludzi pozwalające zachować ich trwałość. Istotnym elementem więzi społecznych jest dzielenie przez jej członków wspólnych wartości kulturowych, których akceptacja i realizacja reguluje ich zachowania, wpływając na trwałość grupy. Według Travisa Hirschi'ego elementami więzi społecznych są:

1) przywiązanie: to pozytywny, emocjonalny związek z osobami

z najbliższego otocznia. Osoba pozostająca w emocjonalnym związku z grupą osób przyjmuje i stara się przestrzegać wzorów postępowania jakich doświadczyła w grupie

2) zaangażowanie: uczestnictwo w działalności uznanej za ważną, przeświadczenie, np. , że zaangażowanie w działalność zapobiegawczą pozwoli włączyć w ten proces osoby z najbliższego otoczenia

3) przekonanie: to gotowość do przestrzegania norm społecznych. Stopień przekonania o konieczności przestrzegania norm prawnych oczywiście może być różny. Im niższy, tym podatność osoby na złamanie normy społecznej lub prawnej może być wyższa

4) samokontrola; to cecha osobowości kształtująca się w wyniku wychowania. jej niski poziom pozwala wykorzystać nadarzającą się okazję i popełnić przestępstwo dla zaspokojenia własnych potrzeb.

Zawiązanie więzi społecznych, ich umacnianie lub rozerwanie umożliwiają lub utrudniają popełnienie przestępstwa.

Społeczne oczy: pojęcie wprowadziła Jane Jacobs według której społeczne oczy to osoby nadzorujące znaczną część życia społeczności lokalnej. Jacobs twierdziła, np. ,że bezpieczniej będzie na ulicach, jeśli więcej będzie na nich ludzi, gdyż wtedy kontrola społeczna będzie większa.

Źródło: ?

87. Wymień zadania własne gminy związane z bezpieczeństwem.

1. Zapewnienie ładu przestrzennego, gospodarki nieruchomościami, ochrony środowiska i przyrody oraz gospodarki wodnej.

2. Zapewnienie bezpieczeństwa gminnych dróg, ulic, mostów, placów oraz organizacji ruchu drogowego

3. Uporządkowanie i zabezpieczenie wodociągów i zaopatrzenia w wodę, kanalizacji, usuwania i oczyszczania ścieków komunalnych, utrzymania czystości i porządku oraz urządzeń sanitarnych, wysypisk i unieszkodliwienia odpadów komunalnych, zaopatrzenia w energie elektryczną i cieplna oraz gaz.

4. Zabezpieczenie lokalnego transportu zbiorowego

5. Zapewnienie ochrony zdrowia.

6. Stworzenia sprawnego aparatu pomocy społecznej, w tym ośrodków i zakładów opiekuńczych, zapewnienie bezpieczeństwa socjalnego, bezpieczeństwa osób starych, usprawnienie działalności hospicjów i domów starców.

7. Zapewnienie edukacji publicznej.

8. Rozwój ośrodków kultury, w tym bibliotek gminnych i innych instytucji kultury oraz zabytków i opieki nad zabytkami.

9. Stworzenie ośrodków kultury fizycznej turystyki, w tym terenów rekreacyjnych i urządzeń sportowych.

10. Zabezpieczenie targowisk i hal targowych.

11. Zapewnienie porządku publicznego i bezpieczeństwa obywateli oraz ochrony przeciwpożarowej i przeciwpowodziowej, w tym wyposażenia i utrzymania gminnego magazynu przeciwpowodziowego.

12. Utrzymanie gminnych obiektów i urządzeń użyteczności publicznej oraz obiektów administracyjnych.

13. Promowanie gminy osiągnięciami na płaszczyźnie bezpieczeństwa.

14. Współpraca z organizacjami pozarządowymi w sferze zadań publicznych związanych z pomocą społeczna w tym z pomocą rodzinom i osobom w trudnej sytuacji życiowej oraz wyrównywaniu szans tych rodzin

i osób oraz w sferze zadań związanych z porządkiem i bezpieczeństwem publicznym oraz przeciwdziałania patologiom społecznym.

Źródło: ?

88. Gminny program zapobiegania narkomanii.

Na podstawie przepisów ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii (art. 10 ustawy z dn. 29 lipca 2005 roku) wójt, burmistrz, prezydent miasta maja obowiązek opracowania projektu Publicznego Programu Przeciwdziałania Narkomanii: Powinien on stanowić część gminnej strategii rozwiązywania problemów społecznych .

Kompetencją rady gminy jest uchwalenie uchwały dotyczącej gminnego programu. Ustawa przewiduje ze w celu realizacji zadań wynikających z gminnego programu możliwe jest powołanie pełnomocnika do realizacji zadań. Działalność gmin w zakresie przeciwdziałania narkomanii, efekty tej działalności podlegają sprawdzeniu przez organ wykonawczy samorządu województwa. Zadania wynikające z ustawy obejmują:

1. zwiększenie dostępności pomocy terapeutycznej i rehabilitacji dla osób uzależnionych i osób zagrożonych uzależnieniem.

2. udzielanie rodzinom w których występuje problem narkomanii pomocy psychospołecznej i prawnej

3. wspomaganie działań instytucji organizacji pozarządowych i osób fizycznych służących rozwiązywaniu problemów narkomanii.

4. prowadzenie profilaktyki dzielności informacyjnej edukacyjnej oraz szkoleniowej w zakresie rozwiązywania problemów narkomanii w szczególności dla dzieci, młodzieży, w tym prowadzenie zajęć sportowo rekreacyjnych dla uczniów a także działań na rzecz dożywiania dzieci uczestniczących w pozalekcyjnych programach opiekuńczo-wychowawczych i socjoterapeutycznych.

Źródło: ?

89. Jakie są zadania wójta burmistrza prezydenta miasta związane z prowadzeniem działań związanych z profilaktyka i rozwiązywaniem problemów alkoholowych.

Ustawa z dnia 26 października 1982 roku o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi nadaje kompetencje i jednocześnie nakłada obowiązki na wójta, burmistrza i prezydenta miasta w tym zakresie.

Zgodnie z tą ustawą prowadzenie działań związanych z profilaktyką i rozwiązywaniem problemów alkoholowych oraz integracji społecznej osób uzależnionych od alkoholu należy do zadań własnych gminy. w szczególności zadanie te obejmują:

1) zwiększenie dostępności pomocy terapeutycznej i rehabilitacyjnej dla osób uzależnionych od alkoholu

2) udzielanie rodzinom, w których występują problemy alkoholowe, pomocy psychospołecznej i prawnej, a w szczególności ochrony przed przemocą w rodzinie

3) prowadzenie profilaktycznej działalności informacyjnej i edukacyjnej w zakresie rozwiązywania problemów alkoholowych i przeciwdziałania narkomanii w szczególności dla dzieci i młodzieży w tym prowadzenie pozalekcyjnych zajęć sportowych

a także działań na rzecz dożywiania dzieci uczestniczących w pozalekcyjnych programach opiekuńczo-wychowawczych i socjoterapeutycznych

4) wspomaganie działalności instytucji stowarzyszeń i osób fizycznych służącej rozwiązywaniu problemów alkoholowych

5)podejmowanie interwencji w związku z naruszeniem przepisów dotyczących reklamy i promocji napojów alkoholowych oraz sprzedaży i podawania napojów alkoholowych oraz występowanie przed sądem w charakterze oskarżyciela publicznego

5) wspieranie zatrudnienia socjalnego poprzez organizowanie i finansowanie centrów integracji społecznej

W celu realizacji zadań wskazanych w ustawie o przeciwdziałaniu alkoholizmowi gmina ma obowiązek prowadzenia Gminnego Programu Profilaktyki i Rozwiązywania Problemów Alkoholowych. Program ten powinien stanowić część strategii rozwiązywania problemów społecznych, która corocznie winna być ustalana przez radę gminy.

Bardzo szeroki katalog uprawnień gmin w zakresie zapobiegania alkoholizmowi zastał dodatkowo wzmocniony uprawnieniem, z którego wynika że Gminna Komisja Rozwiązywania Problemów Alkoholowych ma prawo skierować z własnej inicjatywy lub na wniosek osoby zainteresowanej na badanie w celu wydania opinii w przedmiocie uzależnienia od alkoholu oraz wskazania sposobów leczenia

Uprawnienie to ograniczone jest do osób które w związku z nadużywaniem alkoholu powodują rozkład życia rodzinnego, demoralizację małoletnich, uchylają się od pracy albo systematycznie zakłócają spokój lub porządek publiczny.

Źródło: ?

90.Przedstaw podstawowe zadania policji.

1) ochrona życia i zdrowia ludzi oraz mienia przed bezprawnymi zamachami naruszającymi te dobra,

2) ochrona bezpieczeństwa i porządku publicznego, w tym zapewnienie spokoju w miejscach

publicznych oraz w środkach publicznego transportu i komunikacji publicznej, w ruchu drogowym i na

wodach przeznaczonych do powszechnego korzystania,

3) inicjowanie i organizowanie działań mających na celu zapobieganie popełnianiu przestępstw i

wykroczeń oraz zjawiskom kryminogennym i współdziałanie w tym zakresie z organami

państwowymi, samorządowymi i organizacjami społecznymi,

4) wykrywanie przestępstw i wykroczeń oraz ściganie ich sprawców,

5) nadzór nad strażami gminnymi (miejskimi) oraz nad specjalistycznymi uzbrojonymi formacjami

ochronnymi w zakresie określonym w odrębnych przepisach,

6) kontrola przestrzegania przepisów porządkowych i administracyjnych związanych z działalnością

publiczna lub obowiązujących w miejscach publicznych,

7) współdziałanie z policjami innych państw oraz ich organizacjami międzynarodowymi na podstawie

umów i porozumień międzynarodowych oraz odrębnych przepisów,

8) gromadzenie, przetwarzanie i przekazywanie informacji kryminalnych,

9) (uchylony).

10) prowadzenie bazy danych zawierającej informacje o wynikach analizy kwasu

dezoksyrybonukleinowego (DNA),

11) utworzenie, eksploatacja i utrzymanie systemu informacyjnego umożliwiającego organom

administracji rządowej i organom sprawiedliwości przekazywanie oraz dostęp do danych

gromadzonych w Systemie Informacyjnym Schengen (SIS), niezbędnych z punktu widzenia

funkcjonowania obszaru Schengen.

Źródło: ustawa o policji

91. Wymień organy administracji rządowej na obszarze województwa w sprawach ochrony bezpieczeństwa ludzi oraz utrzymania bezpieczeństwa i porządku publicznego.

Do organów działających na rzecz ochrony bezpieczeństwa ludzi oraz utrzymania bezpieczeństwa obszarze porządku publicznego na obszarze województwa należą:

- wojewoda, który jest przedstawicielem Rady Ministrów w województwie, zwierzchnikiem zespolonej administracji rządowej, organem nadzoru nad jednostkami samorządu terytorialnego, organem wyższego stopnia w rozumieniu przepisów o postępowaniu administracyjnym, reprezentantem Skarbu Państwa na obszarze województwa,

- kierownicy zespolonych służb, inspekcji i straży, działający pod zwierzchnictwem wojewody i własnym, jeżeli tak stanowią ustawy,

- organy administracji niezespolonej tj. terenowe organy administracji rządowej podporządkowane właściwemu ministrowi oraz kierownicy państwowych osób prawnych i kierownicy innych państwowych jednostek organizacyjnych wykonujący zadania z zakresu administracji rządowej na obszarze województwa,

- organy samorządu terytorialnego, jeżeli wykonywanie zadań administracji rządowej wynika z ustawy lub z zawartego porozumienia,

- działający pod zwierzchnictwem starosty kierownicy powiatowych służb, inspekcji i straży, wykonujący zadania i kompetencje określone w ustawach,

- organy innych samorządów, jeżeli wykonywanie zadań administracji rządowej następuje na podstawie ustawy lub porozumienia.

Źródło: http://www.stat.gov.pl/gus/definicje_PLK_HTML.htm?id=POJ-1640.htm

Administracja zespolona:

Komendant Wojewódzki Policji,

Komendant Wojewódzki Państwowej Straży Pożarnej,

Kurator Oświaty,

Wojewódzki Inspektor Farmaceutyczny,

Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej,

Wojewódzki Inspektor Nadzoru Budowlanego,

Wojewódzki Inspektor Ochrony Roślin i Nasiennictwa,

Wojewódzki Inspektor Ochrony Środowiska,

Wojewódzki Inspektor Jakości Handlowej Artykułów Rolno-Spożywczych,

Wojewódzki Inspektor Transportu Drogowego,

Wojewódzki Inspektor Nadzoru Geodezyjnego i Kartograficznego,

Wojewódzki Konserwator Zabytków,

Wojewódzki Lekarz Weterynarii.

Administracja niezespolona:

Dowódcy okręgów wojskowych, szefowie wojewódzkich sztabów wojskowych, wojskowi komendanci uzupełnień,

Dyrektorzy izb skarbowych, naczelnicy urzędów skarbowych, dyrektorzy urzędów kontroli skarbowej,

Dyrektorzy okręgowych urzędów górniczych i specjalistycznych urzędów górniczych,

Dyrektorzy okręgowych urzędów miar i naczelnicy obwodowych urzędów miar,

Dyrektorzy okręgowych urzędów probierczych i naczelnicy obwodowych urzędów probierczych,

Dyrektorzy regionalnych zarządów gospodarki wodnej,

Dyrektorzy izb celnych i naczelnicy urzędów celnych,

Dyrektorzy urzędów morskich,

Dyrektorzy urzędów statystycznych,

Dyrektorzy urzędów żeglugi śródlądowej,

Komendanci oddziałów Straży Granicznej, komendanci placówek i dywizjonów Straży Granicznej,

Okręgowi inspektorzy rybołówstwa morskiego,

Państwowi inspektorzy sanitarni,

Powiatowi oraz graniczni lekarze weterynarii.

Źródło: http://www.dsc.kprm.gov.pl/strona.php?id=26

Na poziomie lokalnym gmina zajmuje się bezpieczeństwem mieszkańców. Szczególną rolę na rzecz bezpieczeństwa odgrywa wójt, burmistrz, prezydent miasta:

„Na podstawie przepisów ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii wójt, burmistrz, prezydent miasta mają obowiązek opracowania projektu Gminnego Programu Przeciwdziałania Narkomanii. Powinien on stanowić część gminnej strategii rozwiązywania problemów społecznych. Kompetencją rady gminy jest uchwalenie uchwały dotyczącej gminnego programu. Ustawa przewiduje, że w celu realizacji zadań wynikających z gminnego programu możliwe jest powołanie pełnomocnika do realizacji zadań. Działalność gmin w zakresie przeciwdziałania narkomanii, efektów tej działalności podlega sprawdzeniu przez organ wykonawczy samorządu województwa.

Straże gminne, miejskie stają się coraz ważniejszym elementem ochrony bezpieczeństwa i porządku publicznego oraz włączają się intensywnie w działania zapobiegawcze. Nadzór nad działalnością straży sprawuje wójt, bumistrz (prezydent miasta).”

Ważną rolę na poziomie powiatowym odgrywa starosta: „W celu realizacji zadań starosty w zakresie zwierzchnictwa nad powiatowymi służbami, inspekcjami i strażami oraz zadań określonych w ustawach w zakresie porządku publicznego i bezpieczeństwa obywateli, tworzy się komisję bezpieczeństwa i porządku”.

Źródło: Prezentacja z kampusu - 02-kompetencje_i_zakres_dzialania_wladz_lokalnych.pdf

92. Jaki jest zakres współdziałania Policji z samorządem terytorialnym.

Policja współpracuje z powoływanymi przez samorządy terytorialne strażami miejskimi i gminnymi. Istotnym elementem współdziałania Policji i straży gminnych (miejskich) jest koordynacja rozmieszczenia służb policyjnych i straży (czyli łączone patrole). Straże i Policja również tworzą lokalne mechanizmy współdziałania. Ponadto organy Policji i straży gminnych (miejskich) uczestniczą w realizacji różnorodnych programów prewencyjnych. Ważną funkcję w ochronie bezpieczeństwa i porządku publicznego spełnia także monitoring, który jest wykorzystywany zarówno przez straże, jak i Policję. Organy te współdziałają również z organami samorządu w zakresie propagowania wśród obywateli informacji na temat bezpieczeństwa i unikania zagrożeń czy w ramach ruchu drogowego. Organy samorządowe wspierają w tym zakresie druk materiałów informacyjno - edukacyjnych, jak ulotki, broszury. Ma to szczególne znaczenie dla dzieci w wieku przedszkolnym i szkolnym, które dzięki tym materiałom wiedzą, jak poinformować Policję o zaistniałym zagrożeniu. Samorządy w miarę możliwości wspierają również Policję poprzez takie działania jak: zakup etatów dzielnicowych (na podstawie art. 13 ust. 4 ustawy o Policji), zakup samochodów, udział w remontach pomieszczeń lub zakup sprzętu informatycznego, a także zwalnianie z płatności niektórych podatków. W ramach działalności komisji bezpieczeństwa i porządku publicznego komendanci miejscy (powiatowi) są zobowiązani do udostępniania, na żądanie przewodniczącego komisji, dokumentów i informacji dotyczących pracy Policji na terenie powiatu (z wyjątkiem akt personalnych pracowników i funkcjonariuszy, materiałów operacyjno - rozpoznawczych lub dochodzeniowo - śledczych oraz akt w indywidualnych sprawach administracyjnych). Działalność komisji ułatwia współpracę wszystkich podmiotów, które mają ochraniać bezpieczeństwo i porządek publiczny na obszarze powiatu, a więc także Policji.

Źródło: ?

93. Co rozumiesz pod pojęciem strategii zapobiegania i zwalczania przestępczości? Wymień jej cechy.

Strategią łączącą ze sobą wiele technik prewencji sytuacyjnej jest zapobieganie przestępczości poprzez kształtowanie bezpiecznych przestrzeni. Realizowane przez policję procesy rozwiązywania lokalnych problemów mieszkańców, często prowadzą do wniosku, iż to cechy fizyczne miejsca są czynnikiem generującym problem bezpieczeństwa.

W praktyce oznacza to, że w celu zapobiegania przestępczości należy dążyć do zmian architektonicznych, budowlanych oraz zmieniać funkcje miejsc i obiektów.

Ważnym zadaniem policji oraz wyzwaniem przyszłości staje się inicjowanie i inspirowanie działań podmiotów mających wpływ na zagospodarowanie przestrzenne, działania planistyczne oraz procesy architektoniczne i budowlane, w celu tworzenia przestrzeni fizycznej przyjaznej użytkownikowi i wrogiej przestępcom.

Każda strategia powinna zawierać 5 głównych cech:

Horyzont czasowy.

Efekty.

Skupienie wysiłków.

Układ decyzji.

Wszechobecność.

Źródło: książka K. Łojka „ Metodyka rozwiązywania problemów kryminalnych”, Szczytno 2008, str. 142, temat: 5.3 Zapobieganie przestępczości poprzez kształtowanie przestrzeni

Oraz wykład 3 A. Urbana „ Lokalne strategie zapewnienia bezpieczeństwa” Patrz: KAMPUS

94. Jakie są metody strategii kreatywnych, a jakie destruktywnej i neutralizującej ?

Strategia kreatywna: polega na rozwijaniu zjawisk pożądanych aby wypierały zjawiska niepożądane lub nie pozostawiały dla nich miejsca.

Metody :

1. Szkolenie, świadome wpajanie wiedzy i umiejętności w określonych dziedzinach.

2. Przekonywanie, czyli wskazywanie argumentów przemawiających za wyborem określonego zachowania.

3. Propaganda, czyli oddziaływanie na zachowanie poprzez sferę emocji oraz podświadomość.

4. Przetwarzanie, czyli wprowadzenie takich zmian w środowisku, które sprzyjają zachowaniom poprawnym.

Strategia destruktywna : polega na podejmowaniu działań niszczących niepożądane zjawisko.

Metody :

1. Uniemożliwianie, czyli odcinanie możliwości lub utrudnianie podejmowania określonych zadań, np. rozprowadzania narkotyków, dokonywania włamań.

2. Wytłumianie, czyli reagowanie sankcją negatywną na zachowanie przestępcze.

3. Zagrażanie, czyli zapowiadanie reakcji negatywnej na określone zachowanie.

Strategia neutralizująca : polega na niszczeniu zjawisk niepożądanych przy pomocy metod strategii kreatywnej.

Źródło: Lokalne strategie zapewnienia bezpieczeństwa - wykład, kampus

95. Wymień etapy działań zapobiegawczych.

1. Rozpoznanie potrzeb i oczekiwań społecznych.

2. Analiza wskazująca przyczyny negatywnych zjawisk.

3. Zainteresowanie potencjalnych partnerów.

4. Organizacja spotkania otwartego.

5. Określenie kosztów programu.

6. Realizacja programu.

7. Ocena efektywności działań.

Źródło: prezentacja mł. insp. A. Urbana do tematu 9 (T9.pdf)

96. Jakie są główne typy podejść do działań zapobiegawczych?

Zagadnienie to odnosi się do programów prewencyjnych. Ze względu na główne typy podejść do działań zapobiegawczych programy te dzielimy na:

• programy informacyjne - dostarczają adekwatnych, prawdziwych i aktualnych informacji ułatwiających podjęcie właściwej decyzji i uniknięcie patologii.

• programy edukacyjne - pomagają w rozwijaniu prostych umiejętności życiowych: radzenia sobie ze stresem, rozwiązywania problemów, podejmowania decyzji

• programy alternatyw - proponują pozytywne alternatywy poprzez stymulowanie działalności społecznej. Stwarzają możliwości rozszerzenia doświadczeń życiowych, potwierdzenia własnej wartości, uzyskania satysfakcji z pozytywnego reagowania.

• programy interwencyjne - pomagają jednostkom identyfikować problemy i poszukują możliwości ich rozwiązania przez wsparcie w krytycznych okresach życia.

• programy zmian środowiskowych - ich istota polega na identyfikowaniu i zmianie tych czynników środowiska, które przyczyniają się do powstania i rozwoju przestępczości.

• programy zmian przepisów - wyposażone są w określone sankcje karne.

Źródło: A. Urban „Bezpieczeństwo społeczności lokalnych” s. 67

97. Omów zakres działania Centrum monitorowania inicjatyw obywatelskich na rzecz poprawy bezpieczeństwa społeczności lokalnych.

Zadaniem centrum jest gromadzenie informacji o programach profilaktycznych w zakresie bezpieczeństwa realizowanych zarówno przez policję, jak i inne organizacje i instytucje oraz udostępnianie zasobów między innymi drogą internetową. Podobne centra działają w wielu krajach europejskich. Działalność Centrum jest realizowana na trzech płaszczyznach, to jest:

1. Przyjmowanie zapytań z terenowych jednostek policji i instytucji pozapolicyjnych dotyczących budowy programów profilaktycznych i oceny ich efektywności oraz udzielanie odpowiedzi na inne zapytania dotyczące działań profilaktycznych związanych z patologiami społecznymi;

2. Gromadzenie informacji o programach prewencyjnych realizowanych na terenie kraju;

3. Prowadzenie badań naukowych na podstawie zgromadzonych w Centrum informacji oraz wypracowanie wniosków.

Źródło: Bezpieczeństwo społeczności lokalnych, Andrzej Urban, str. 68

99. Omów system zapobiegania przestępczości.

Zapobieganie przestępczości - interwencja ukierunkowana na przyczyny zdarzenia przestępnego, mająca na celu zmniejszenie ryzyka jego wystąpienia oraz ograniczenie szkód powstałych w przypadku jego zaistnienia.

System zapobiegania przestępczości obejmuje zarówno koncepcje sytuacyjne, jak i zorientowane na sprawcę (teorie socjologiczne). Dotyczy krótkotrwałych działań, zakładających uzyskanie natychmiastowych efektów, jak i długoterminowych przedsięwzięć zmieniających środowisko, doskonalących system wymiaru sprawiedliwości, czy też uwzględniających funkcjonowanie służb porządkowych i organów administracyjnych.

Źródło: ?

100. Kto ponosi odpowiedzialność za realizację programu RAZEM BEZPIECZNIEJ na terenie gminy, powiatu i województwa.

Gmina- zadania programowe inicjuje i realizuje wójt, może go wspierać komisja rady gminy oraz osoby i instytucje działające na rzecz bezpieczeństwa.

Powiat- wiodącą rolę pełni starosta jako przewodniczący komisji bezpieczeństwa i porządku, w skład której wchodzą przedstawiciele policji, państwowej straży pożarnej i prokuratury.

Województwo- wojewoda wraz z zespołem (administracja samorządowa, policja, państwowa straż pożarna, straż graniczna).

Źródło: ?

102. Przedstaw podstawową typologię zachowań przestępczych.

Typologia zachowań przestępczych według Clinarda, Quinneya i Wildmana jest następująca:

- przestępczość z użyciem przemocy wobec osób (zabójstwa, zgwałcenia, napady)

- przestępstwa okazjonalne przeciwko własności (oszustwa, kradzieże sklepowe i samochodów, wandalizm

- przestępstwa przeciwko pożądkowi publicznemu (prostytucja, alkoholizm, zażywanie narkotyków, homoseksualizm)

- przestępstwa konwencjonalne (kradźież, włamanie, rabunek)

- przestępstwa polityczne (przekupstwa, zdrada, krzywoprzysięstwo)

- przestępstwa związane z pracą (kradzieże pracownicze, molestowanie seksualne)

- przestępstwa korporacyjne (wyznaczanie cen, przemoc korporacyjna, niebezpieczne warunki pracy)

- przestępczość zorganizowana (wymuszenia, przemyt, szantaże, pranie brudnych pieniędzy)

- przestępstwa profesjonalne (kradzieże kieszonkowe, fałszowanie pieniędzy i kart płatniczych)

Źródło: ?

103. Wyjaśnij pojęcie partycypacji na rzecz bezpieczeństwa.

• Wyraz partycypacja-pochodzi z języka łacińskiego i oznacza ponoszenie części kosztów czegoś lub uczestniczenie. „Partycypacja” (z ang. Participation - uczestniczenie) to uczestnictwo, udział jednostek w większej grupie, formacji, projekcie czy instytucji.

• Partycypacja społeczna na rzecz bezpieczeństwa lokalnego to zaangażowanie obywateli w działania na rzecz bezpieczeństwa.

Źródło: ?

104.Zdefiniuj i omów stan wyższej konieczności.

Nie popełnia przestępstwa, kto działa w celu uchylenia bezpośredniego niebezpieczeństwa grożącego jakiemukolwiek dobru chronionemu prawem, jeżeli niebezpieczeństwa nie można inaczej uniknąć, a dobro poświęcone przedstawia wartość niższą od dobra ratowanego.

Źródło: kampus

105. Scharakteryzuj pojęcie obrony koniecznej.

Obrona konieczna -nie popełnia przestępstwa, kto w obronie koniecznej odpiera bezpośredni, bezprawny zamach na jakiekolwiek dobro chronione prawem.

Jest to działanie polegające na odpieraniu bezpośredniego, bezprawnego zamachu na jakiekolwiek dobro pozostające pod ochroną prawa. Zamachem jest takie zachowanie się człowieka, które godzi w dobro pozostające pod ochroną prawa, czyli narusza je lub mu bezpośrednio zagraża. Może to być działanie albo zaniechanie - wówczas gdy podmiot zamachu był zobowiązany do podjęcia określonego działania. Podmiotem zamachu może być tylko człowiek.

Odpieranie zamachu chroni więc istniejący stan prawny przed bezprawiem.

Dlatego wszelkie działania podjęte w ramach obrony koniecznej traktowane są jako zgodne z prawem i nie stanowią przestępstwa (w rozumieniu prawa karnego) ani czynu niedozwolonego (w rozumieniu prawa cywilnego).

Bezprawny, bezpośredni zamach

Obronę konieczną uzasadnia jedynie bezprawny i bezpośredni zamach. Bezprawnym zamachem jest czyn naruszający przepisy, nie tylko karne (np. napastnik wyjął już broń, ale jeszcze nie strzelił, albo napastnik zamierzył się na pokrzywdzonego).

Zamach jest bezpośredni, gdy jego sprawca przystąpił już do ataku na dobro chronione prawem albo gdy z obiektywnej analizy sytuacji wynika, że niezwłocznie do niego przystąpi. W tym drugim przypadku osoba występująca w obronie może od razu zacząć działać, nie czekając na to, aż napastnik zaatakuje. Nie jest dopuszczalna obrona konieczna przed tzw. działaniami prawnymi (np. przed czynnościami podejmowanymi przez policjanta). Od broniącego nie można wymagać, aby ratował się ucieczką, ponieważ ma prawo odpierać zamach.

Broniący nie może jednak działać ze zbyt dużą gwałtownością, a ponadto jego obrona musi być skorelowana czasowo z atakiem. W przeciwnym razie będzie miało miejsce przekroczenie granic obrony koniecznej. Obrona konieczna powinna być bowiem proporcjonalna, czyli wystarczająca do odparcia zamachu.

Siła i intensywność zamachu

Oceniając, czy obrona była konieczna, bierze się pod uwagę siłę i intensywność zamachu, stopień jego niebezpieczeństwa oraz właściwości samego napastnika. Ocena tego, czy zachodzi konieczność obrony, powinna opierać się na kryteriach obiektywnych, np. gdyby w celu uniknięcia zamachu wystarczyło jedynie się odsunąć, a mimo to napadnięty zastosowałby drastyczne i niebezpieczne w skutkach środki obrony, to wówczas nastąpi przekroczenie prawa do obrony. W razie przekroczenia granic obrony koniecznej zostaje popełnione przestępstwo lub wykroczenie. Sąd może wówczas zastosować nadzwyczajne złagodzenie kary, a nawet odstąpić od jej wymierzenia.

Źródło: http://www.gazetaprawna.pl/encyklopedia/prawo/hasla/334627,obrona_konieczna.html

106. Omów cechy zatrzymania obywatelskiego.

Zatrzymanie obywatelskie jest określane jako sytuacja, kiedy „każdy ma prawo ująć osobę na gorącym uczynku przestępstwa lub w pościgu podjętym bezpośrednio po popełnieniu przestępstwa, jeżeli zachodzi obawa ukrycia się tej osoby lub nie można ustalić jej tożsamości. Osobę ujętą należy niezwłocznie oddać w ręce policji”.

Źródło: ?

107. Przedstaw cele grupy sąsiedzkiej czujności.

Cele:

• stałe rozpoznawanie potrzeb mieszkańców w zakresie bezpieczeństwa,

• identyfikacja miejsc potencjalnie zagrożonych i dążenie do ich właściwego

zagospodarowania,

• zwalczanie wybryków chuligańskich i braku poszanowania prawa,

• lepsza współpraca i zbliżenie się dzielnicowego z mieszkańcami,

• wyeliminowanie lub ograniczenie działalności kryminalnej w miejscu zamieszkania np.na terenie osiedla,

• ograniczenie szkód materialnych i nie materialnych powodowanych przez przestępców i chuliganów

• podniesienie wiedzy o sposobach i metodach zapobiegania przestępczości,

• zabezpieczenia mienia np. samochodów, mieszkań etc. Oraz zachowania się w sytuacjach kryzysowych,

• aktywizacja społeczności lokalnej do działań na rzecz bezpieczeństwa,

• dostarczanie wiedzy o sposobach tworzenia grup sąsiedzkiego czuwania, straży

sąsiedzkiej parkingów społecznych itp.,

• dążenie do zdecydowanej poprawy oświetlenia osiedli

• wyeliminowanie lub ograniczenie liczby włamań i kradzieży pojazdów

• organizowanie w porozumieniu z radami osiedlowymi i zarządami spółdzielni

mieszkaniowych - parkingów sąsiedzkich

Źródło: http://www.google.pl/search?q=cele+grupy+s%C4%85siedzkiej+czujno%C5%9Bci&ie=utf-8&oe=utf-8&aq=t&rls=org.mozilla:pl:official&client=firefox-a

Patrz: Pierwszy dokument od góry.

108. Omów zasadę organizowania patroli obywatelskich na konkretnym przykładzie.

Patrol obywatelski w Spychowie

Skład patrolu:

Dwie osoby i pojazd prywatny.

Patrol każdorazowo zgłaszany Dyżurnemu Komendy Powiatowej Policji w Szczytnie, nazwiska osób z patrolu oraz marka i numer rejestracyjny pojazdu.

Łączność:

Prywatny telefon komórkowy jednego z członków patrolu.

Kontakt z Dyżurnym KPP w Szczytnie poprzez bezpłatne numery telefonów 997 lub 112.

Zadania podstawowe:

•Zapobieganie powstawania przestępstw i wykroczeń na terenie miejscowości Spychowo.

•Obserwacja obiektów handlowych znajdujących się przy ul. Mazurskiej, Juranda, Plac Wolności.

•Obserwacja parkingów samochodowych przy osiedlu przy ul. Myśliwskiej i Juranda.

•Obserwacja kompleksów domków letniskowych w miejscowościach Połom, Kierwik i Koczek.

•Zwracanie uwagi na podejrzanie zachowujące się osoby i pojazdy.

•Informowanie dyżurnego Komendy Powiatowej Policji w Szczytnie o zauważonych nieprawidłowościach.

•Zakończenie patrolu zgłoszeniem dyżurnemu KPP w Szczytnie.

Źródło: Wykład, kampus

109. Przedstaw teorię wybitych szyb.

Za autorów powyższej teorii uznaje się G. Kellinga oraz J. Wilsona, którzy w roku 1982 w piśmie The Atlantic Monthly opublikowali artykuł pod tytułem Wybite szyby.

Istotę tej koncepcji oddaje niniejszy pogląd autorów:

Jeżeli (…) wybito okno w fabryce lub w biurze, przechodzień, który to zauważy, dojdzie do wniosku, że nikomu taki stan rzeczy nie przeszkadza, i że nikt nie jest za stan budynków odpowiedzialny. Po jakimś czasie znajdą się tacy, którzy zaczną rzucać kamieniami w pozostałe okna. Wkrótce nie ostanie się żadna szyba, przechodzień zaś dojdzie do wniosku, że nie tylko nikt nie odpowiada za budynek, ale również za ulicę, którą spaceruje. Na pozbawionej kontroli i dozoru ulicy będą sie pojawiać tylko przestępcy, młodzież … albo ryzykanci. Szybko zawładną ulicą, natomiast zwykli obywatele będą ją omijać z daleka. W ten sposób pozornie nieznaczne i nikłe przejawy braku poszanowania prawa i porządku prowadzą do powstania coraz groźniejszych objawów tego procederu, a w efekcie do wzrostu przestępczości.

Przeciwnicy teorii zarzucają, że owa teoria nie ma żadnych znamion naukowości. Jej wiarygodność podważa fakt, że obaj autorzy byli ultrakonserwatywnymi politologami. Ich tekst liczył zaledwie 9 stron, został opublikowany nie w piśmie kryminologicznym, gdzie musiałby się spotkać z oceną kryminologów, lecz w popularnym wysokonakładowym tygodniku.

Należy zwrócić uwagę na problem wykorzystywania teorii wybitych szyb do sankcjonowania strategii zero tolerancji. Agresywne i dyskryminujące stosowanie prawa wywołuje tak silne negatywne reakcje społeczne, że pozytywne skutki eliminacji braku porządku i drobnych naruszeń prawa, stają się trudne do wychwycenia.

Obroną teorii wybitych szyb mogą być elementy koncepcji zapobiegania przestępczości przez kształtowanie przestrzeni. Wszak zakłada się w niej, że proces zarządzania i konserwacji przestrzeni fizycznej zapobiega jej degradacji i społecznej dezorganizacji. Jednak sfera ta dotyczy jedynie środowiska fizycznego. Przeniesiona na środowisko społeczne okazuje się nieefektywna. Doraźne korzyści uzyskane ze stosowania represji wobec obywateli są niewspółmierne do tych, które można osiągnąć dzięki długoterminowym działaniom, wykorzystującym społeczną aktywność i zaangażowanie.

Sztywne uznawanie relacji: brak porządku równa się przestępczość jest źródłem poważnych nieporozumień, choćby opisywane zero tolerancji. Jednocześnie praktycy, tę fałszywą regułę próbują odwrócić zakładając, że istnieje relacja: porządek równa się brak przestępczości. Skutki działań opartych o nią są bardzo często opłakane, i co gorsze bardzo kosztowne.

Źródło: K. Łojek, „Metodyka rozwiązywania problemów kryminalnych”, str. 229-232,

110. Przedstaw zasady skutecznego policyjnego działania wg. Peela

• podstawową misją policji jest zapobieganie przestępczości i naruszeniom porządku prawnego

• zdolność policji do wypełniania swoich zadań zależy od stopnia akceptacji społecznej jej obecności, działań, zachowania, a także od tego, na ile policja potrafi zasłużyć na szacunek obywateli,

• w celu uzyskania i utrzymania szacunku społecznego policja musi sprawić, że obywatele sami z siebie, bez przymusu będą przestrzegali prawa,

• im lepsza jest współpraca między policją a społeczeństwem, tym rzadziej zachodzi potrzeba stosowania rozwiązań siłowych,

• policja uzyska wsparcie ze strony społeczeństwa nie przez wpływanie na jego poglądy, lecz dzięki systematycznemu demonstrowaniu absolutnie bezstronnego egzekwowania prawa, niezależnie od polityki i stosowania zasady równości obywateli wobec prawa, a także udzielając wszystkim potrzebującym wsparcia bez względu na ich przynależność rasową czy status społeczny,

• policja winna używać siły fizycznej w razie potrzeby zapewnienia przestrzegania prawa lub przywrócenia porządku tylko wtedy, gdy zawiodą metody oparte na perswazji,

• policja jest jedyną grupą zawodową, która otrzymuje wynagrodzenie za to, że nieustannie wypełnianie przez obywateli obowiązków leżących w interesie całego społeczeństwa,

• policja nie powinna nigdy przekraczać swoich uprawnień ani wyręczać innych ogniw wymiaru sprawiedliwości,

• dowodem skuteczności policji będzie zmniejszenie liczby przestępstw, nie zaś identyfikacja działań przez policję podejmowanych.

Źródło: A. Urban „Bezpieczeństwo społeczności lokalnych” s.133

111. Jakie działania kryją się w metodzie PROCTOR?

Kolejna metoda to metoda Proctor podobnie jak w poprzednich metodach nazwa jej pochodzi od pierwszych liter angielskich słów:

1. Pro - problem, problem kryminalny istotny dla społeczności lokalnych

2. C - cause, przyczyna wystąpienia problemu kryminalnego

3. T - tactic/treasment, taktyka/działanie związane z rozwiązaniem problemu

4. O - output, stwierdzenie wyniku podjętych działań

5. R - result, rezultaty uzyskane w wyniku podjętych działań zapobiegawczych.

Źródło: Bezpieczeństwo społeczności lokalnych, Andrzej Urban, str. 138

113. Przedstaw elementy wspólne metod: SARA, CAPRA, PROCTOR, 5I?

-są to modele rozwiązywania lokalnych problemów bezpieczeństwa

-wszystkie są stosowane w praktyce policyjnej

-wszystkie są realnymi procedurami zarządzania procesem zapewnienia bezpieczeństwa obywateli

-wszystkie metody zostały wprowadzone w konkretne działania policyjne i stanowią świadectwo zmian zmierzających do proaktywnego kontrolowania przestępczości zorientowanego na rozwiązywanie problemów

Źródło: ?

114. Omów zasadę Pareto.

Zasada Pareto- metoda ABC

Jest to metoda analizowania zadań wywodząca się z badań włoskiego ekonomisty i socjologa Vilfredo Pareto. W myśl tej reguły w procesie produkcji usług za pomocą 5-20% nakładów można osiągnąc około 80-95% wyników. 10-30% czasu poświęconego na wysiłek intelektualny wystarczy dla osiągnięcia 60-80% całkowitego sukcesu w zarządzaniu.

Źródło: ?

116. Holenderski program certyfikowania znakiem jakości

Na początku lat 90. XX w. holenderska policja opracowała program certyfikowania obiektów spełniających określone wymagania policyjnym znakiem jakości „Bezpieczne mieszkanie”. Program ten odniósł olbrzymi sukces. Nie dość, że ograniczył liczbę włamań do mieszkań, to spowodował również zmniejszenie liczby bójek, rozbojów, uszkodzeń mienia, drobnych kradzieży.

Sukces dotyczył zmniejszenia zagrożenia przestępczością jak i uczucia strachu przed nią.

Zagrożenie włamaniami do mieszkań na osiedlach objętych certyfikatem znacznie spadło [2% - 0,1%o (1 promil ;p )].

Źródło: ?

117. Fenomen osiedla Pruit-Igoe

Pruitt-Igoe — osiedle mieszkaniowe w St. Louis, zaprojektowane przez Minoru Yamasakiego zgodnie z ideałami Międzynarodowego Kongresu Architektury Nowoczesnej (architektury modernistycznej). Problemem osiedla szybko stały się przestępczość, wandalizm i brak chętnych do zamieszkania. Próby rewitalizacji osiedla okazały się nieopłacalne i zakończyły się niepowodzeniem. Wobec tego podjęto decyzję o jego likwidacji. 15 lipca 1972 r. osiedle Pruitt-Igoe zostało wysadzone.

Pierwotnie w kompleksie Pruitt mieli mieszkać czarnoskórzy mieszkańcy, a w Igoe biali. Jednak zniesiono taką segregację.

Zaobserwowano korelację - im wyższy budynek mieszkalny tym wyższa przestępczość (na terenie osiedli).

Źródło: ?

119. Rodzaje terytoriów (pierwotne, wtórne, publiczne)

Pierwotne -charakteryzuje się dużym stopniem wykorzystania przez właściciela. Właściciel ma całkowitą kontrolę nad terytorium. Naruszenie tego terytorium może pociągnąć konsekwencje prawne. Rodzaje terytoriów pierwotnych: dom, biuro.

Wtórne -charakteryzuje się małym stopniem wykorzystania przez użytkownika. Użytkownik ma prawie takie samo prawo jak inni do terytorium. Pewien zakres władzy jest usankcjonowany przez przepisy w określonym czasie. Rodzaje terytoriów wtórnych: klasa.

Publiczne -charakteryzuje się brakiem wykorzystania przez użytkownika -trudno lub niemożliwe jest przejęcie nad tym terytorium kontroli. Użytkownik ma takie samo prawo jak inni do terytorium. Rodzaje terytoriów publicznych: plaża.

Źródło: ?

120. Problematyka mikrosąsiedztw

Podział na minisąsiedztwa to jeden z projektów zapobiegania przestępczości przez kształtowanie przestrzeni.

Osiedle dzieli się na minisądziedztwa uformowane na bazie krzyża greckiego. Taki układ zabudowy ma na calu wyodrębnienie grupy sąsiedzkiej zamieszkałej przy kilku sąsiednich ulicach, do której prowadziłby tylko jeden wjazd.

Ważną rzeczą jest to, że takie rozwiązanie nie prowadzi do tworzenia społeczności zamkniętych.

Przykład: osiedle Five Oaks (Dayton, stan Ohio)

Źródło: ?

121. Klasyfikacja specyfiki problemu (wilk, kaczka, melina)

Problem „WILKA” - ten sam sprawca, różne cele(ofiary), różne miejsca

Problem „KACZKI” - te same cele(ofiary), różni sprawcy, różne miejsca

Problem „MELINY” - to samo miejsce, różne ofiary, różni sprawcy

Źródło: ?

122. Metoda oceny przestrzeni 3D

3D - designation, definition, design

Metoda ta dotyczy 3 aspektów przestrzeni: przeznaczenia, zdefiniowania poszczególnych obszarów oraz ukształtowania przestrzeni fizycznej.

Celem tej analizy jest zidentyfikowanie konfliktów zachodzących pomiędzy konstytutywnymi cechami danej przestrzeni.

Źródło: ?

123. Dyfuzja odpowiedzialności

Dyfuzja(rozproszenie) odpowiedzialności - obniżenie indywidualnego poczucia odpowiedzialności za udzielenie pomocy, np. ofierze wypadku, wraz ze wzrostem liczby świadków. Wypadek obserwowany w grupie oceniany jest jako mniej groźny niż wtedy, kiedy obserwowany jest w odosobnieniu.

Dyfuzja odpowiedzialności - polega na obniżaniu się prawdopodobieństwa zareagowania świadków kryzysowego zdarzenia wraz ze zwiększaniem się ilości świadków tego zdarzenia.

Autorzy:

Kamil: 1,14,27,40,53,69,90,104

Buszek: 2,15,28,41,55,70,91,105

Michał: 3,16,29,42,56,71,92,106

Kęda: 4,17,30,43,57,72,93,107

Francuz: 5,18,31,44,58,73,94,108

Juby: 6,19,32,45,59,74,95,109

Bartek Szumny: 7,20,33,46,60,75,96,110

Angela: 8,21,34,47,62,76,97,111

Letki: 9,22,35,48,63,77,98,112

Kasia z Piotrkiem: 10,23,36,49,64,78,99,113,83-89

Piotrek Ż.: 115-123

Zyga: 11,24,37,50,66,79,100,114

Piotrek Wilczewski i Piotrek Kaczmarski: 12,25,38,51,67,80,102

Dawid: 13,26,39,52,68,81,103

W odpowiedziach brakuje odpowiedzi do pytań: 3 (Michał), 58 (Francuz). Wg mnie niepełna jest odp. do pytania nr 31.

Do tej chwili nie otrzymałem odpowiedzi od Letkiego.

---