|
AKADEMIA GÓRNICZO-HUTNICZA w KRAKOWIE
|
|
GOSPODARKA ELEKTROENERGETYCZNA
PROJEKT PRZYŁĄCZENIA ODBIORU PRZEMYSŁOWEGO I OSIEDLA DO SIECI ELEKTROENERGETYCZNEJ.
WSTĘPNA ANALIZA KOSZTÓW.
Konsultacja: Wykonali:
dr inż. Waldemar Szpyra. Piotr Ciemięga
Paweł Ciupek
Maciej Data
Artur Piegza
Spis treści:
Cel projektu -------------------------------------------------------------------------------------2
Dane do obliczeń i analiz----------------------------------------------------------------------3
Założenia projektowe---------------------------------------------------------------------------4
Sieć osiedlowa-----------------------------------------------------------------------------------5
Warianty przyłączenia odbiorów------------------------------------------------------------20
Analiza techniczna obu wariantów ---------------------------------------------------------26
Straty mocy i energii--------------------------------------------------------------------------41
Koszty inwestycyjne--------------------------------------------------------------------------49
Koszty roczne stałe----------------------------------------------------------------------------51
Koszty zmienne--------------------------------------------------------------------------------53
Całkowite roczne koszty zdyskontowane--------------------------------------------------55
Literatura---------------------------------------------------------------------------------------56
Cel projektu.
- Zaproponowanie minimum dwóch wariantów układu zasilania odbioru.
- Dobór zasadniczych parametrów elementów tych układów (obciążalność długotrwała, warunki zwarciowe, dopuszczalne spadki napięć).
- Wykonanie analizy ekonomicznej i wybór wariantu optymalnego w sensie kosztów.
Analizy ekonomiczne należy wykonać dla horyzontu czasowego 15 lat.
Dane do obliczeń i analiz.
Na obszarze Zakładu Energetycznego X zachodzi potrzeba zasilenia nowo powstających odbiorów: zakładu przemysłowego oraz osiedla mieszkaniowego (dane dotyczące tych odbiorów zamieszczono w tabeli 1.1)
Tabela 1.1 Dane odbiorów:
Dane odbioru przemysłowego |
||||
Wyszczególnienie |
Jednostka |
Stan pracy |
Uwagi |
|
|
|
Normalny |
Awaryjny |
|
Moc maksymalna zapotrzebowania odbioru w kolejnych latach: |
|
|
|
|
Rok 1 |
MW |
1 |
0,0 |
|
Rok 2 |
MW |
1 |
0,0 |
|
Rok 3 |
MW |
3,0 |
1,0 |
|
Rok 4 |
MW |
4,0 |
1,5 |
|
Rok 5 |
MW |
6,0 |
2 |
TS=6400 |
Współczynnik mocy odbioru cos |
- |
0,8 |
0,8 |
|
Odległość nowego odbioru (lokalizacji GPZ) od linii 110kV |
km |
3 |
|
|
Odległość nowego odbioru od istn. GPZ (wzdłuż dop. Trasy) |
km |
6 |
|
|
Odległość odbioru od istn. Linii SN |
km |
0,9;1,25 |
|
|
|
||||
Dane osiedla |
||||
Wyszczególnienie |
Jednostka |
Ilość |
Uwagi |
|
Domki jednorodzinne |
szt. |
30 |
|
|
Bloki 5-kondygnacyjne: |
szt. |
6 |
|
|
Liczba klatek schodowych |
szt. |
5 |
|
|
Liczba lokali na 1 klatce na 1 kond. |
szt. |
4 |
|
|
Liczba mieszk. w jednym bloku |
szt. |
350 |
|
|
Bloki 11-kondygnacyjne |
szt. |
5 |
|
|
Liczba lokali na 1 kondygnacji |
szt. |
8 |
|
|
Liczba mieszk. w jednym bloku |
szt. |
250 |
|
|
Garaże |
% mieszkań |
75 |
|
|
Budynki użyteczności publicznej: |
|
|
|
|
Przedszkole |
szt. |
1 |
|
|
Pawilon handlowy |
szt. |
1 |
|
|
Poczta |
szt. |
1 |
|
|
Kino |
szt. |
1 |
|
|
Odległość od istn. GPZ |
km |
4,5 |
|
|
Odległość od istn. Linii SN |
km |
0,8;1,2 |
|
Odbiory te można zasilić z istniejącego GPZ pod warunkiem wybudowania nowych linii SN, lub z nowego GPZ wybudowanego specjalnie w tym celu.
Budowa nowego GPZ wiąże się ze zmianą konfiguracji istniejącej sieci, a efektem tego będzie:
- odciążenie istniejących GPZ P
- zmniejszenie strat mocy i energii w tej sieci
Dane istniejącego GPZ P umieszczone są w tabeli 1.2.
Tabela 1.2. Dane GPZ
Dane GPZ P |
|||
Wyszczególnienie |
Jednostka |
Tr1 |
Tr2 |
Moc znamionowa transformatorów |
MVA |
16 |
16 |
Straty jałowe transformatora |
kW |
|
|
Straty obciążeniowe transformatora |
kW |
|
|
Napięcie zwarcia transformatora |
% |
12 |
12 |
Prąd biegu jałowego transformatora |
% |
|
|
Obciążenie szczytowe w roku „0” |
MVA |
7 |
6 |
Współczynnik mocy szczytowej w roku „0” |
- |
0,9 |
0,93 |
Czas użytkowania mocy szczytowej w roku „0” |
godz./rok |
3500 |
3200 |
Stopień odciążenia GPZ w wyniku budowy nowego GPZ |
% |
20 |
15 |
Roczny przyrost mocy zapotrzebowanej z GPZ |
% |
1,1 |
1,1 |
Roczny przyrost energii pobieranej z GPZ |
% |
1,2 |
1,3 |
Stopień zmniejszenia strat mocy czynnej w obwodach zasilanych w wyniku wybudowania nowego GPZ |
% |
35 |
25 |
Założenia projektowe.
Do analizy wariantów rozwiązania przyjęto następujące założenia:
- Istniejąca sieć elektroenergetyczna, aparaty i urządzenia w stacjach transformatorowych spełniają warunki techniczne dla założonego przyrostu mocy w rozpatrywanym horyzoncie czasowym (z wyjątkiem transformatorów w stacjach GPZ).
- Moc transformatorów musi być tak dobrana, aby w przypadku awarii jednego z transformatorów w GPZ, drugi przeniósł pełne obciążenie zapewniając zasilanie odbiorcom (100% rezerwy mocy).
- Czas realizacji inwestycji (budowy obiektu elektroenergetycznego lub jego modernizacji) 1 rok.
Sieć osiedlowa.
Na rysunku 4.1 jest przedstawiony plan osiedla mieszkaniowego z naniesionym schematem elektrycznym.
Rys. 4.1
Opis rysunku :
Na rozpatrywanym fragmencie osiedla znajdują się następujące obiekty:
- 6 bloków mieszkalnych 5 kondygnacyjnych, oznaczonych numerami:1-6
- 5 bloków mieszkalnych 11 kondygnacyjnych, oznaczonych numerami: 7-11
- 30 domków jednorodzinnych, oznaczonych numerami: 16-45
- poczta, oznaczona nr.12
- pawilon handlowy, oznaczony nr.13
- przedszkole, oznaczone nr.14
- kino, oznaczone nr.15
- T1-T5 - stacje transformatorowe
- kolor zielony oznacza linie o UN=15 kV (linia przerywana - kabel, ciągla - linia napow.)
- kolor niebieski oznacza linie o UN=400 V
4.1 Obciążenie szczytowe poszczególnych obiektów na przyłączu nn.
Bloki 11 i 5- kondygnacyjne:
Bloki te są wyposażone w następujące media:
elektryczność
ciepła woda z zewnątrz
centralne ogrzewanie
Przyjęto model energetyczny III (oświetlenie, drobne grzejnictwo, zmechanizowany sprzęt, kuchnie), tab 1.1 [1]
Domki jednorodzinne:
Domki wyposażone są w następujące media:
gaz
elektryczność
centralne ogrzewanie
Przy dalszych obliczeniach przyjęto, przyjęto model energetyczny II (oświetlenie, drobne grzejnictwo, zmechanizowany sprzęt, podgrzewanie wody) , tab1.2 [1]
Tab 4.1 Sumaryczne obciążenie szczytowe na przyłączu nN dla poszczególnych rodzajów zabudowy mieszkalnej.
|
Ilość budynków |
Ilość mieszkńców 1 budynku |
Średniówka |
Moc szczytowa 1 budynku na przyłączu [kW] |
Suma mocy szczytowych poszczególnych typów budynków [kW] |
Domki jednorodzinne |
30 |
- |
7180 [W/gd] |
7,18 |
215,4 |
Bloki 5 pietrowe |
6 |
350 |
780 [W/M] |
273 |
1638 |
Bloki 11 piętrowe |
5 |
250 |
780 [W/M] |
195 |
975 |
Budynki użyteczności publicznej.
Przedszkole
Ilość dzieci w przedszkolu przyjęto 100 Szczytówka 160 W/dziecko (współczynniki z tabeli 1.3 ze strony 20.)
P=100*160=16kW
Pawilon Handlowy
Powierzchnie Pawilonu handlowego przyjmujemy 1000m2 Szczytówka 70 W/m2 (współczynniki z tabeli 1.3 ze strony 21.)
P=1000*70=70kW
Moc szczytową dla poczty określono na 20 kW
Moc szczytową dla kina na 50kW
Tab 4.2 Moc szczytowa na przyłączu nn w budynkach użyteczności publicznej:
Nazwa obiektu |
Moc szczytowa na przyłączu kW |
Przedszkole |
16 |
Pawilon |
70 |
Poczta |
20 |
Kino |
50 |
|
156 |
Oświetlenie zewnętrzne (tab. 1.5 [1])
Wskaźnik dla zabudowania wielorodzinnego 18W/mieszkańca
Pszw = 3350*18 = 60,3kW
Wskaźnik dla zabudowy jednorodzinnej 135 W/gd
Pszj = 30*135 = 4,05kW
Pszo = 64,4kW
W wartości Pszo zawiera się moc potrzebna do oświetlenia obiektów użyteczności publicznej. Całkowitą moc potrzebną do oświetlenia dzielimy na 5 i dodajemy do każdego transformatora (Po = 12,9 kW).
Garaże
75% mieszkań posiada garaże.
Liczba garaży 780.
Moc szczytowa na przyłączu pojedynczego garażu P1g = 2kW.
Moc na przyłączach nn we wszystkich garażach.
Pg = 2*780 = 1560kW
Blok 5 kondygnacyjny:
Liczba mieszkań = 100
Liczba garaży = 75
Suma mocy szczytowych garaży przy jednym bloku:
Pg5 = 150 kW
Blok 11 kondygnacyjny:
Liczba mieszkań = 88
Liczba garaży = 66
Suma mocy szczytowych garaży przy jednym bloku:
Pg11 = 132 kW
4.2 Obciążenie szczytowe w warunkach normalnych poszczególnych stacji transformatorowych ŚN/nN (metoda energoprojektu).
Obciążenie szczytowe poszczególnych stacji obliczono z wzoru (tab. 1.9 [1]):
(4.1)
gdzie:
Pw - moc szczytowa zabudowy wielorodzinnej
Pj - moc szczytowa zabudowy jednorodzinnej
Pp - moc szczytowa zabudowy użyteczności publicznej
Po - moc szczytowa oświetlenia zewnętrznego
Pg - moc szczytowa garaży
Całkowitą moc potrzebną do oświetlenia dzielimy na 5 i dodajemy do każdego transformatora
(Po = 12,9 kW).
lg - liczba garaży
j - współczynnik jednoczesności dla garaży przyjmujemy 0,1
Obciążenie szczytowe stacji ST1:
Transformator Tr1 A
Zabudowa mieszkalna wielorodzinna (10)
Pw = 195 kW
Zabudowa mieszkalna jednorodzinna (39-45)
Pj = 7*7,18 = 50,5 kW
Garaże
lg = 2*66=132
Pg = j*lg* P1g = 0,1*132*2 = 26,4 kW
Obciążenie całkowite transformatora Tr1A
PT1 = 0,95*195+0,95*50,5+0,8*26,4= 254,5 kW
Transformator Tr1 B
Zabudowa mieszkalna wielorodzinna (11)
Pw = 195 kW
Budynki użyteczności publicznej (13,12)
Pp = 70+20=90 kW
Oświetlenie zewnętrzne
Po = 12,9 kW
Obciążenie całkowite transformatora Tr1B
PT1 = 0,95*195+0,8*90+12,9 = 270kW
Obciążenie szczytowe stacji ST2:
Transformator Tr2 A
Zabudowa mieszkalna wielorodzinna (8,9)
Pw = 2*195 = 390 kW
Obciążenie całkowite transformatora Tr2A
PT2 = 0,95*390= 370,5 kW
Transformator Tr2 B
Zabudowa mieszkalna wielorodzinna (6)
Pw = 273kW
Zabudowa mieszkalna jednorodzinna (31-38)
Pj = 8*7,18 = 57,5 kW
Garaże
lg = 2*66 + 75 =207
Pg = j*lg* P1g = 0,1*207*2 = 41,4 kW
Oświetlenie zewnętrzne
Po = 12,9 kW
Obciążenie całkowite transformatora Tr2B
PT2 = 0,95*273+0,95*57,5+0,8*41,4+12,9 = 360 kW
Obciążenie szczytowe stacji ST3:
Transformator Tr 3 A
Zabudowa mieszkalna wielorodzinna (7)
Pw = 195kW
Budynki użyteczności publicznej (14,15)
Pp = 66 kW
Garaże
lg = 1*75 + 66 = 141
Pg = j*lg* P1g = 0,1*141*2 = 28,2 kW
Obciążenie całkowite transformatora Tr3A
PT3 = 0,95*195+0,8*66+0,8*28,2 = 261kW
Transformator Tr 3 B
Zabudowa mieszkalna wielorodzinna (5)
Pw = 273 kW
Oświetlenie zewnętrzne
Po = 12,9 kW
Obciążenie całkowite transformatora Tr3B
PT3 = 0,95*273+12,9 = 272kW
Obciążenie szczytowe stacji ST4:
Transformator Tr 4 A
Zabudowa mieszkalna wielorodzinna (1)
Pw = 273kW
Zabudowa mieszkalna jednorodzinna (24-26)
Pj = 3*7,18 =21,5 kW
Garaże
lg = 2*75=150
Pg = j*lg* P1g = 0,1*150*2 = 30 kW
Obciążenie całkowite transformatora Tr4A
PT4 = 0,95*273+0,95*21.5+0,8*30= 304 kW
Transformator Tr 4 B
Zabudowa mieszkalna wielorodzinna (2)
Pw = 273 kW
Zabudowa mieszkalna jednorodzinna (27-30)
Pj = 4*7,18 =29 kW
Oświetlenie zewnętrzne
Po = 12,9 kW
Obciążenie całkowite transformatora Tr4B
PT4 = 0,95*273+0,95*29+12,9 = 300 kW
Obciążenie szczytowe stacji ST5:
Transformator Tr 5 A
Zabudowa mieszkalna wielorodzinna (3)
Pw = 273 kW
Zabudowa mieszkalna jednorodzinna (20-23)
Pj = 4*7,18 = 29 kW
Garaże
lg = 2*75=150
Pg = j*lg* P1g = 0,1*150*2 = 30 kW
Obciążenie całkowite transformatora Tr5A
PT5 = 0,95*273+0,95*29+0,8*30= 311 kW
Transformator Tr 5 B
Zabudowa mieszkalna wielorodzinna (4)
Pw = 273 kW
Zabudowa mieszkalna jednorodzinna (16-19)
Pj = 4*7,18 = 29 kW
Oświetlenie zewnętrzne
Po = 12,9 kW
Obciążenie całkowite transformatora Tr5B
PT5 = 0,95*273+0,95*29+12,9 = 300 kW
Tab 4.3 Obciążenie szczytowe w warunkach normalnych:
Numer stacji |
ST1 |
ST 2 |
ST 3 |
ST 4 |
ST 5 |
|||||
Obciążenie [kW] |
Tr 1A |
Tr 1B |
Tr 2A |
Tr2B |
Tr 3A |
Tr 3B |
Tr 4A |
Tr 4B |
Tr5A |
Tr5B
|
|
254,5 |
270 |
370,5 |
360 |
261 |
272 |
304 |
300 |
311 |
300
|
Obciążenie awaryjne poszczególnych stacji.
Awaryjne obciążenie poszczególnych stacji obliczono z zależności:
Pa=P+∆P (4.2)
gdzie:
Pa - obciążenie awaryjne stacji
P - obciążenie szczytowe stacji w stanie bezawaryjnym
∆P- przyrost mocy powstały na wskutek obciążenia stacji dodatkowymi odbiorami energii elektrycznej
Rozpatrzono przypadek uszkodzenia każdego transformatora w stacji.
- awaria stacji nr 1
Tr 1A:
∆P1Tr1B= 0,95*7*7,18 + 0,8*26,4 =69 kW
∆P2Tr2A = 0,95*195= 185,3 kW
Tr 1B:
∆P1Tr1A= 0,8*90=72 kW
∆P2Tr2A = 0,95*195+12,9= 198 kW
awaria stacji nr 2
Tr2A:
∆P2Tr2B = 0,95*195= 185,3 kW
∆P3Tr3A = 0,95*195 =185,3 kW
Tr2B:
∆P4Tr4A = 0,95*273= 260 kW
∆P2Tr2A = 0,95*57,5+0,8*41,4+12,9 =101 kW
awaria stacji nr 3
Tr3A
∆P3Tr3B = 0,8*66+28,2*08= 75,5 kW
∆P2Tr2A = 0,95*195= 185,3 kW
Tr3B:
∆P2Tr2A = 12,9 kW
∆P2Tr2B = 0,95*273= 260 kW
awaria stacji nr 4
Tr4A:
∆P4Tr4B = 0,95*273+0,95*21,5+0,8*30 = 304 kW
Tr4B:
∆P4Tr4A = 0,95*273+0,95*29 +12,9 = 300 kW
awaria stacji nr 5
Tr5A:
∆P5Tr5B = 0,95*273 +0,95*29+ 0,8*30 = 312 kW
Tr5B:
∆P5Tr5A = 0,95*273+0,95*29+ 12,9 = 305 kW
Obciążenie szczytowe awaryjne poszczególnych stacji transformatorowej obliczono z zależności:
Pa=Pn+∆Pn (4.3)
n - nr stacji transformatorowej
Wyniki obliczeń zostały przedstawione w poniższej tabeli.
Tab 4.4 Obciążenie szczytowe transformatorów SN/nn w stanach awaryjnych [kW].
Nr nieczynnego transformatora |
Obciążenie szczytowe poszczególnych transformatorów [kW]
|
||||||||||
|
ST1 |
ST2 |
ST3 |
ST4 |
ST5 |
||||||
|
Tr 1A |
Tr 1B |
Tr 2A |
Tr 2B |
Tr 3A |
Tr 3B |
Tr 4A |
Tr 4B |
Tr 5A |
Tr 5B |
|
ST1 |
Tr 1A |
- |
339 |
556 |
360 |
261 |
272 |
304 |
300 |
311 |
300 |
|
Tr 1B |
326,5 |
- |
568,5 |
360 |
261 |
272 |
304 |
300 |
311 |
300 |
ST2 |
Tr 2A |
254,5 |
270 |
- |
545,3 |
446,3 |
272 |
304 |
300 |
311 |
300 |
|
Tr 2B |
254,5 |
270 |
471,5 |
- |
261 |
272 |
564 |
300 |
311 |
300 |
ST3 |
Tr 3A |
254,5 |
270 |
556 |
360 |
- |
347,5 |
304 |
300 |
311 |
300 |
|
Tr 3B |
254,5 |
270 |
383,5 |
620 |
261 |
- |
304 |
300 |
311 |
300 |
ST4 |
Tr 4A |
254,5 |
270 |
370,5 |
360 |
261 |
272 |
- |
604 |
311 |
300 |
|
Tr 4B |
254,5 |
270 |
370,5 |
360 |
261 |
272 |
604 |
- |
311 |
300 |
ST5 |
Tr 5A |
254,5 |
270 |
370,5 |
360 |
261 |
272 |
304 |
300 |
- |
612 |
|
Tr 5B |
254,5 |
270 |
370,5 |
360 |
261 |
272 |
304 |
300 |
616 |
- |
Tab 4.5 Maksymalne obciążenie transformatorów w warunkach awaryjnych:
Numer stacji |
ST1 |
ST 2 |
ST 3 |
ST 4 |
ST 5 |
|||||
Obciążenie [kW] |
Tr 1A |
Tr 1B |
Tr 2A |
Tr2B |
Tr 3A |
Tr 3B |
Tr 4A |
Tr 4B |
Tr5A |
Tr5B
|
|
326,5 |
339 |
568,5 |
620 |
446.3 |
347 |
604 |
604 |
616 |
612
|
Dobór transformatorów.
Dla stacji transformatorowej
- ST1, 2x 400 kVA w każdej stacji
- ST2, ST3, ST4 , ST5 2x 630 kVA w każdej stacji
Tabela 4.6 Parametry transformatorów SN/nn:
Moc znamionowa |
Napięcie |
Prąd biegu jałowego |
Napięcie zwarcia |
Znamionowe straty mocy czynnej |
||
|
górne |
dolne |
|
|
|
|
SN |
UH |
UL |
I0 |
Uzw |
ΔPFe |
ΔPCu |
kVA |
kV |
kV |
% |
% |
kW |
kW |
400 630
|
15,75 15,75
|
0,4 0,4
|
1,1 1
|
4,5 6
|
0,750 0,970
|
4,250 6,100
|
4.3 Dobór przekrojów linii nn.
Dobór ze względu na nagrzewanie prądem zwarciowym;
Założenie: Linia NN jest linią drugiego rodzaju;
a) wyznaczenie reaktancji i rezystancji poszczególnych elementów;
Impedancja transformatora:
(4.4)
(4.5)
(4.6)
Impedancja systemu
(4.7)
gdzie:
c - współczynnik napięciowy przyjmujemy c=1,1
- napięcie znamionowe
- moc zwarciowa
Parametry linii:
(4.8)
XLŚN = 0,1[Ω/km] × x [km] (4.9)
Parametry transformatora 110/15 i reaktancji systemu przeliczone na poziom 0,4 kV:
RTR WN/ŚN = RTR110/15×ν2 = 0,046× (0,4/15)2 = 0,000033 [Ω]
XTR WN/ŚN = XTR110/15×ν2 = 1,1× (0,4/15)2 = 0,00078 [Ω]
XSYS = ZSYS = 0,0825× (0,4/15)2 = 0,000059 [Ω]
Parametry transformatorów ŚN/NN wynoszą na szynach 0,4 kV:
Transformatory 400 [kVA]:
ZTR1 15/0,4 = 0,018 [Ω]
RTR1 15/0,4 = 0,00425 [Ω]
XTR1 15/0,4 = 0,017 [Ω]
Parametry transformatorów ŚN/NN wynoszą na szynach 0,4 kV:
Transformatory 630 [kVA]:
ZTR1 15/0,4 = 0,015 [Ω]
RTR1 15/0,4 = 0,00246 [Ω]
XTR1 15/0,4 = 0,0148 [Ω]
Parametry linii ŚN obliczamy ogólnie wg poniższej zależności.
RLŚN = 0,00042* (0,4/15)2* l[m] = 0,0003 *l[km] [Ω]
XLŚNk = 0,1[Ω/km] *(0,4/15)2*x [km] = 0,000071* x[km] [Ω]
XLŚNAfl = 0,4[Ω/km] *(0,4/15)2*x [km] = 0,000284* x[km] [Ω]
Impedancję wypadkową poszczególnych stacji obliczamy wg zależności:
Zwyp = ZTR WN/ŚN + ZLŚN + ZTR ŚN/NN + ZSYS
gdzie: ZTR WN/ŚN =
= 0,00078 [Ω]
ZLŚN =
ZTR1 ŚN/NNo,4 =
= 0,018[Ω]
ZTR1 ŚN/NNo,63 =
= 0,015[Ω]
Tab 4.6 Impedancja wypadkowa dla poszczególnych stacji.
Nr stacji |
l linii [m] |
X linii [Ω] |
R lini [Ω] |
Z linii [Ω] |
Ztrwn/śn+Ztrsn/nn+Zsys [Ω] |
Z wyp. [Ω] |
1 |
4500 |
0,00126 |
0,00135 |
0,0018 |
0,0192 |
0,0210 |
2 |
4700 |
0,00127 |
0,00141 |
0,0019 |
0,0162 |
0,0180 |
3 |
4880 |
0,00128 |
0,00195 |
0,0023 |
0,0162 |
0,0185 |
4 |
5080 |
0,00129 |
0,00201 |
0,0024 |
0,0162 |
0,0186 |
5 |
5260 |
0,00130 |
0,00206 |
0,0024 |
0,0162 |
0,0187 |
- dla stacji nr 1 Zwyp = 0,0210 [Ω]
- dla stacji nr 2 Zwyp = 0,0180 [Ω]
- dla stacji nr 3 Zwyp = 0,0185 [Ω]
- dla stacji nr 4 Zwyp = 0,0186 [Ω]
- dla stacji nr 5 Zwyp = 0,0187 [Ω]
b) obliczenie prądu początkowego zwarcia I''k
Założenie: kc = 1;
c = 1,1;
(4.10)
Zwarciowy prąd zastępczy:
- dla stacji nr 1 Ip = 12097 [A]
- dla stacji nr 2 Ip = 14113 [A]
- dla stacji nr 3 Ip = 13732 [A]
- dla stacji nr 4 Ip = 13658 [A]
- dla stacji nr 5 Ip = 13585 [A]
b) wyznaczenie przekroju przewodów;
Założenie: tz = 0,5 [s];
(4.11)
j1sek = 72 [A/mm2]
w=1,3 -współczynnik dopuszczalnego przekroczenia wytrzymałości zwarciowej
tz - czas zwarcia;
j1sek - gęstość prądu 1-sekundowa (odczytana z tabeli 11,9 -n strzalka )dla przewodu stalowo aluminiowego o temperaturze dopuszczalnej długotrwale υdop = 70 oC i temperaturze dopuszczalnej przy zwarciu υgz = 150 oC);
- dla stacji nr 1 smin = 91 mm2
- dla stacji nr 2 smin =107 mm2
- dla stacji nr 3 smin = 103mm2
- dla stacji nr 4 smin = 102 mm2
- dla stacji nr 5 smin = 102 mm2
Przyjmujemy najbliższy, znormalizowany przekrój kabla podawany przez PN:
- dla wszystkich stacji
smin = 120 mm2
Dobór ze względu na obciążalność długotrwałą (nagrzewanie prądem obciążenia długotrwałego);
Warunek:
Ir - prąd roboczy odbiornika;
Idop - dopuszczalny prąd obciążenia długotrwałego;
Założenie: cos ϕ = 0,9
(4.12)
gdzie:
∑P - moc przyłączona do danego odcinka kabla (pomiędzy dwiema stacjami);
Wartości prądów Idop odczytujemy z tabeli 11.3 [5] dla kabla o żyłach miedzianych tak, aby były one większe bądź równe od Ir.
Prądy robocze obliczone dla poszczególnych odcinków linii nN przedstawione są w tabeli poniżej.
Tab 4.7 Przekroje przewodów w liniach nn.
Rodzaj odcinka |
∑P [kW] |
Ir [A] |
Prąd tablicowy [A] |
Przekrój przew. [mm²] |
St1-St2 w |
416 |
667 |
715 |
400 |
St1-St2 z |
77 |
123 |
145 |
25 |
St2-St3 z |
416 |
667 |
715 |
400 |
St2-St3 w |
290 |
465 |
535 |
240 |
St2-St4 w |
291 |
466 |
535 |
240 |
St2-St4 z |
71 |
114 |
145 |
25 |
St4-St5 w |
291 |
466 |
535 |
240 |
St4-St5 z |
56 |
90 |
110 |
16 |
St3-St5 z |
47,5 |
76 |
82 |
10 |
St3-St5 w |
291 |
466 |
535 |
240 |
St1-St3 w |
211 |
338 |
355 |
120 |
St1-St3z |
81,5 |
130 |
145 |
25 |
w-wewnętrzny odcinek kabla pomiędzy dwoma stacjami
z-zewnętrzny odcinek kabla pomiędzy dwoma stacjami
Dobór ze względu na dopuszczalny spadek napięcia;
Warunek: ΔUdop = (+5% / -10%)UN - wg normy IEC
Założenie: Obliczenia przeprowadzamy dla normalnego stanu pracy sieci z uwzględnieniem jej rozcięć;
Spadek napięcia na linii NN obliczamy korzystając z metody momentowej
według zależności:
ΔUon =
gdzie:
Xo = 0,1 [Ω/km]=0,0001[Ω/m];
m = 1 -dla linii 3-faz;
γ = 53 [m/Ωmm2];
l [m] - długość odcinka;
i [A] - prąd obliczony na podstawie obciążenia przyłączonego do danego odcinka
kabla (pomiędzy dwiema stacjami);
Poniżej został przedstawiony schemat sieci, według którego wykonaliśmy obliczenia.
Rys 4.2
Obliczone wartości spadków napięć przedstawia poniższa tabela:
Tab 4.8
Stacja |
Odcinek |
ΔU [V] |
ΔU [%] |
St1 |
T145 25 T1-I 400 T1-II 25 T1VII 25 T1VIII 25 |
0,50 -0,027 5,12 2,98 6,5 |
0,25 -0,01 2,2 1,3 2,8 |
St2 |
T2-III 240 T2II 25 T2-IV 25 T2VI 400 |
0,5 1,8 4,7 -0,02 |
0,2 0,8 2 -0,01 |
St 3 |
T3-V 240 T3-VI 400 T3VIII 25 T3X 10 |
1,52 -0,02 1,1 7,1 |
0,66 -0,01 0,5 3,1 |
St 4 |
T4-III 240 T4-IV 25 T4XI 16 T4XII 240 |
0,5 2,5 3,3 1,5 |
0,2 1,1 1,4 0,6 |
St 5 |
T5-XI 16 T5-IXa 240 T5Ixb 240 T5X 10 |
5,1 0,5 1,6 11,6 |
2,2 0,2 0,7 5 |
*jako odcinek w tabeli powyżej rozumiana jest odległość od stacji do rozcięcia na trasie kabla pomiędzy dwiema stacjami
Ponieważ spadki napięcia w niektórych przypadkach przekraczają dopuszczalne wartości, przyjęto najmniejszy dopuszczalny przekrój 25 mm2 .Ostateczne spadki napięć zamieszczono w poniższej tabeli.
Stacja |
Odcinek |
ΔU [V] |
ΔU [%] |
St1 |
T145 25 T1-I 400 T1-II 25 T1VII 25 T1VIII 25 |
0,50 -0,027 5,12 2,98 6,5 |
0,25 -0,01 2,2 1,3 2,8 |
St2 |
T2-III 240 T2II 25 T2-IV 25 T2VI 400 |
0,5 1,8 4,7 -0,02 |
0,2 0,8 2 -0,01 |
St 3 |
T3-V 240 T3-VI 400 T3VIII 25 T3X 25 |
1,52 -0,02 1,1 2,7 |
0,66 -0,01 0,5 1,2 |
St 4 |
T4-III 240 T4-IV 25 T4XI 25 T4XII 240 |
0,5 2,5 2,0 1,5 |
0,2 1,1 0,9 0,6 |
St 5 |
T5-XI 25 T5-IXa 240 T5Ixb 240 T5X 25 |
3,2 0,5 1,6 4,5 |
1,4 0,2 0,7 2,0 |
Warianty realizacji przyłączenia odbiorów.
Obciążenie transformatorów WN/SN bez uwzględnienia nowo powstałych odbiorów:
Po przeanalizowaniu danych zawartych w tabeli 1.2. dokonano obliczeń obciążenia transformatorów w stacji GPZ P przy 1,1 [%] corocznym wzroście zapotrzebowania na moc szczytową, oraz wzroście poboru energii 1,2 [%] dla Tr1 i 1,3 [%] dla Tr2 na przestrzeni 15 lat. Otrzymane wyniki zamieszczono w tabeli 5.1. i tabeli 5.2.
(5.1)
gdzie:
Pi - moc szczytowa w „i”-tym roku,
P0 - moc szczytowa w „0” roku,
qp - roczny przyrost mocy szczytowej dla transformatora 1 i 2 w GPZ P wynosi 1,1[%]
Znaną wartością jest moc czynna szczytowa P i cos w 0 roku Moc pozorna S, oraz moc bierna Q wyznaczone zostały z zależności (5.2) i (5.3).
(5.2)
(5.3)
Energię pobieraną przez odbiory zasilane przez GPZ P w roku „0” policzono ze wzoru 5.4, a na kolejne lata z zależności 5.5.
(5.4)
gdzie:
E0 - energia pobierana w „0” roku,
P0 - moc szczytowa w „0” roku,
TS - czas użytkowania mocy szczytowej w roku „0” odczytany dla transformatorów z tabeli 1.2. dla osiedla przyjęto TS = 3500.
(5.5)
gdzie:
Ei - energia pobierana w „i”-tym roku,
E0 - energia pobierana w „0” roku,
qE - roczny przyrost energii pobieranej z transformatora I wynosi 1,2[%] natomiast dla dla transformatora II 1,3[%].
Przykładowe obliczenia dla 1 roku dla transformatora 1:
Tab 5.1 Obciążenie transformatora I w ciągu 15 lat od istniejących odbiorów:
Rok |
Transformator 1 |
||||
|
P |
S |
Q |
E |
T |
|
[MW] |
[MVA] |
[MVAr] |
[MWh] |
[h] |
0 |
6,300 |
7,000 |
3,051 |
22050 |
3500 |
1 |
6,369 |
7,077 |
3,085 |
22337 |
3507 |
2 |
6,439 |
7,155 |
3,119 |
22627 |
3514 |
3 |
6,510 |
7,234 |
3,153 |
22921 |
3521 |
4 |
6,582 |
7,313 |
3,188 |
23219 |
3528 |
5 |
6,654 |
7,394 |
3,223 |
23521 |
3535 |
6 |
6,727 |
7,475 |
3,258 |
23827 |
3542 |
7 |
6,801 |
7,557 |
3,294 |
24137 |
3549 |
8 |
6,876 |
7,640 |
3,330 |
24450 |
3556 |
9 |
6,952 |
7,724 |
3,367 |
24768 |
3563 |
10 |
7,028 |
7,809 |
3,404 |
25090 |
3570 |
11 |
7,106 |
7,895 |
3,441 |
25416 |
3577 |
12 |
7,184 |
7,982 |
3,479 |
25747 |
3584 |
13 |
7,263 |
8,070 |
3,518 |
26081 |
3591 |
14 |
7,343 |
8,159 |
3,556 |
26420 |
3598 |
15 |
7,423 |
8,248 |
3,595 |
26764 |
3605 |
Tab 5.2 Obciążenie transformatora II w ciągu 15 lat od istniejących odbiorów:
Rok |
Transformator 2 |
||||
|
P |
S |
Q |
E |
T |
|
[MW] |
[MVA] |
[MVAr] |
[MWh] |
[h] |
0 |
5,580 |
6,000 |
2,205 |
17856 |
3200 |
1 |
5,641 |
6,066 |
2,230 |
18088 |
3206 |
2 |
5,703 |
6,133 |
2,254 |
18323 |
3213 |
3 |
5,766 |
6,200 |
2,279 |
18561 |
3219 |
4 |
5,830 |
6,268 |
2,304 |
18803 |
3225 |
5 |
5,894 |
6,337 |
2,329 |
19047 |
3232 |
6 |
5,959 |
6,407 |
2,355 |
19295 |
3238 |
7 |
6,024 |
6,478 |
2,381 |
19546 |
3245 |
8 |
6,090 |
6,549 |
2,407 |
19800 |
3251 |
9 |
6,157 |
6,621 |
2,434 |
20057 |
3257 |
10 |
6,225 |
6,694 |
2,460 |
20318 |
3264 |
11 |
6,294 |
6,767 |
2,487 |
20582 |
3270 |
12 |
6,363 |
6,842 |
2,515 |
20850 |
3277 |
13 |
6,433 |
6,917 |
2,542 |
21121 |
3283 |
14 |
6,504 |
6,993 |
2,570 |
21395 |
3290 |
15 |
6,575 |
7,070 |
2,599 |
21673 |
3296 |
Obciążenie szczytowe pochodzące od osiedla na szynach SN w stacji WN/SN PPZ
Obciążenie szczytowe poszczególnych stacji obliczono z wzoru (tab 1.9 [1]):
(5.6)
Oznaczenia takie same jak we wzorze 4.1
Współczynnik jednoczesności dla garaży j=0,05
Współczynnik jednoczesności dla domków jednorodzinnych j=0,41 (z tab. 1.10 dla 20 j=0,43, dla 50 j=0,37, wartość została interpolowana liniowo)
Tab 5.3 Dane (w kW):
Pw |
Pj |
Pp |
Po |
Pg |
2613 |
215,4 |
156 |
64,4 |
1560 |
Z wzoru 5.6:
Energię pobieraną przez nowo wybudowane osiedle w roku 1 policzono ze wzoru 5.4, a na kolejne lata z zależności 5.5.
Tab 5.4 Obciążenie w kolejnych latach:
Rok |
Osiedle |
|
|
||
|
P |
S |
Q |
E |
Ts |
|
[MW] |
[MVA] |
[MVAr] |
[MWh] |
[h] |
1 |
2,524 |
2,804 |
1,222 |
8834,000 |
3500,0 |
2 |
2,552 |
2,835 |
1,236 |
8948,842 |
3506,9 |
3 |
2,580 |
2,866 |
1,249 |
9065,177 |
3513,9 |
4 |
2,608 |
2,898 |
1,263 |
9183,024 |
3520,8 |
5 |
2,637 |
2,930 |
1,277 |
9302,404 |
3527,8 |
6 |
2,666 |
2,962 |
1,291 |
9423,335 |
3534,8 |
7 |
2,695 |
2,995 |
1,305 |
9545,838 |
3541,7 |
8 |
2,725 |
3,028 |
1,320 |
9669,934 |
3548,8 |
9 |
2,755 |
3,061 |
1,334 |
9795,643 |
3555,8 |
10 |
2,785 |
3,095 |
1,349 |
9922,987 |
3562,8 |
11 |
2,816 |
3,129 |
1,364 |
10051,985 |
3569,9 |
12 |
2,847 |
3,163 |
1,379 |
10182,661 |
3576,9 |
13 |
2,878 |
3,198 |
1,394 |
10315,036 |
3584,0 |
14 |
2,910 |
3,233 |
1,409 |
10449,131 |
3591,1 |
15 |
2,942 |
3,269 |
1,425 |
10584,970 |
3598,2 |
Obciążenie od odbioru przemysłowego.
Energię pobieraną przez zakład przemysłowy policzono ze wzoru 5.5 zamiast P0 podstawiając moc szczytową w poszczególnych latach (tabela 1.1.). Przez okres budowy zakładu (pierwsze 2 lata) jako czas użytkowania mocy szczytowej przyjęto TS = 3200, natomiast po rozpoczęciu produkcji (w trzecim roku) TS = 6400 (zgodnie z założeniami projektu - tabela 1.1.)
Tab 5.5 Obciążenie od odbioru przemysłowego w kolejnych latach
Rok |
Odbiór przemysłowy |
|
|||
|
P |
S |
Q |
E |
Ts |
|
[MW] |
[MVA] |
[MVAr] |
[MWh] |
[h] |
1 |
1 |
1,25 |
0,75 |
3359 |
3500 |
2 |
1 |
1,25 |
0,75 |
3366 |
3500 |
3 |
3 |
3,75 |
2,25 |
19200 |
6400 |
4 |
4 |
5 |
3 |
25600 |
6400 |
5 |
6 |
7,5 |
4,5 |
38400 |
6400 |
6 |
6 |
7,5 |
4,5 |
38400 |
6400 |
7 |
6 |
7,5 |
4,5 |
38400 |
6400 |
8 |
6 |
7,5 |
4,5 |
38400 |
6400 |
9 |
6 |
7,5 |
4,5 |
38400 |
6400 |
10 |
6 |
7,5 |
4,5 |
38400 |
6400 |
11 |
6 |
7,5 |
4,5 |
38400 |
6400 |
12 |
6 |
7,5 |
4,5 |
38400 |
6400 |
13 |
6 |
7,5 |
4,5 |
38400 |
6400 |
14 |
6 |
7,5 |
4,5 |
38400 |
6400 |
15 |
6 |
7,5 |
4,5 |
38400 |
6400 |
Wariant I
Zasilenie nowo powstałych obiektów będzie realizowane z istniejącego GPZ P. Nowa linia 15 kV o długości 6 km zasilana z GPZ P sekcja II, zasila zakład przemysłowy. Zasilanie awaryjne będzie z linii zasilającej osiedle po wybudowaniu 1,5 km odcinka. Osiedle będzie także zasilane z nowo wybudowanej linii o długości 4,5 km przyłączonej do sekcji I GPZ P. Osiedle również wymaga dwóch linii zasilających niezależnych od siebie. Zasilanie rezerwowe zapewni linia wyprowadzona z GPZ P sekcji II o długości 5 km., W St4 będzie zainstalowane SZR, które w razie awarii na jednej z linii zasilających przełączy zasilanie na drugą linię.
Obciążenie transformatorów z uwzględnieniem nowo powstałych odbiorów.
Osiedle jest zasilane z Tr1 natomiast zakład przemysłowy z Tr2.
Tab 5.6 Obciążenie transformatora I w kolejnych latach z uwzględnieniem nowego osiedla.
Rok |
Transformator 1 |
||||
|
P |
S |
Q |
E |
Ts |
|
[MW] |
[MVA] |
[MVAr] |
[MWh] |
[h] |
0 |
6,300 |
7 |
3,051 |
22050 |
3500 |
1 |
8,893 |
9,881 |
4,307 |
31171 |
3505 |
2 |
8,991 |
9,990 |
4,355 |
31567 |
3511 |
3 |
9,090 |
10,100 |
4,403 |
31968 |
3517 |
4 |
9,190 |
10,211 |
4,451 |
32375 |
3523 |
5 |
9,291 |
10,323 |
4,500 |
32787 |
3529 |
6 |
9,393 |
10,437 |
4,549 |
33204 |
3535 |
7 |
9,497 |
10,552 |
4,599 |
33626 |
3541 |
8 |
9,601 |
10,668 |
4,650 |
34054 |
3547 |
9 |
9,707 |
10,785 |
4,701 |
34487 |
3553 |
10 |
9,813 |
10,904 |
4,753 |
34925 |
3559 |
11 |
9,921 |
11,024 |
4,805 |
35370 |
3565 |
12 |
10,031 |
11,145 |
4,858 |
35819 |
3571 |
13 |
10,141 |
11,268 |
4,911 |
36275 |
3577 |
14 |
10,252 |
11,392 |
4,965 |
36736 |
3583 |
15 |
10,365 |
11,517 |
5,020 |
37204 |
3589 |
Tab 5.7 Obciążenie transformatora II w kolejnych latach z uwzględnieniem zakładu przemysłowego.
Rok |
Transformator 2 |
||||
|
P |
S |
Q |
E |
Ts |
|
[MW] |
[MVA] |
[MVAr] |
[MWh] |
[h] |
0 |
5,580 |
6,000 |
2,205 |
17856 |
3200 |
1 |
6,641 |
7,316 |
2,980 |
21288 |
3205 |
2 |
6,703 |
7,383 |
3,004 |
21523 |
3211 |
3 |
8,766 |
9,950 |
4,529 |
37761 |
4308 |
4 |
9,830 |
11,268 |
5,304 |
44403 |
4517 |
5 |
11,894 |
13,837 |
6,829 |
57447 |
4830 |
6 |
11,959 |
13,907 |
6,855 |
57695 |
4825 |
7 |
12,024 |
13,978 |
6,881 |
57946 |
4819 |
8 |
12,090 |
14,049 |
6,907 |
58200 |
4814 |
9 |
12,157 |
14,121 |
6,934 |
58457 |
4808 |
10 |
12,225 |
14,194 |
6,960 |
58718 |
4803 |
11 |
12,294 |
14,267 |
6,987 |
58982 |
4798 |
12 |
12,363 |
14,342 |
7,015 |
59250 |
4793 |
13 |
12,433 |
14,417 |
7,042 |
59521 |
4787 |
14 |
12,504 |
14,493 |
7,070 |
59795 |
4782 |
15 |
12,575 |
14,570 |
7,099 |
60073 |
4777 |
Tab 5.8 Sumaryczne obciążenie transformatorów w kolejnych latach.
Rok |
Suma Transformatorów |
||||
|
P |
S |
Q |
E |
T |
|
[MW] |
[MVA] |
[MVAr] |
[MWh] |
[h] |
0 |
11,880 |
13,000 |
5,257 |
39906 |
3500 |
1 |
15,535 |
17,197 |
7,287 |
52459 |
3377 |
2 |
15,695 |
17,373 |
7,359 |
53090 |
3383 |
3 |
17,856 |
20,050 |
8,931 |
69730 |
3905 |
4 |
19,020 |
21,480 |
9,755 |
76778 |
4037 |
5 |
21,185 |
24,161 |
11,329 |
90234 |
4259 |
6 |
21,352 |
24,344 |
11,404 |
90899 |
4257 |
7 |
21,521 |
24,529 |
11,480 |
91572 |
4255 |
8 |
21,691 |
24,717 |
11,557 |
92253 |
4253 |
9 |
21,864 |
24,906 |
11,635 |
92944 |
4251 |
10 |
22,039 |
25,098 |
11,713 |
93643 |
4249 |
11 |
22,215 |
25,291 |
11,793 |
94352 |
4247 |
12 |
22,393 |
25,487 |
11,873 |
95069 |
4245 |
13 |
22,574 |
25,685 |
11,954 |
95796 |
4244 |
14 |
22,756 |
25,885 |
12,036 |
96532 |
4242 |
15 |
22,940 |
26,087 |
12,119 |
97277 |
4240 |
Zajdzie konieczność wymiany transformatorów w GPZ P już w pierwszym, a ewentualnie w trzecim roku, gdy zostanie uruchomiony zakład przemysłowy. Zapotrzebowanie na moc będzie wynosić w 3 roku ok. 20 MVA (tabela 5.7.). Transformatory powinny się wzajemnie rezerwować i biorąc pod uwagę docelowe zapotrzebowanie (w 15 roku, (tabela 5.7) zachodzi konieczność wymiany jednostek 16 MVA na 25 MVA.
Wariant II
Budowa nowej stacji transformatorowej GPZ K. Nowy GPZ przejmie część obciążenia od już pracujących stacji transformatorowych, na poziomie określonym w założeniach projektowych (tabela 1.2.). Nowy GPZ zasilony zostanie z pobliskiej linii 110 kV poprzez jej rozcięcie i doprowadzenie WN dwoma niezależnymi liniami napowietrznymi.
Do zasilenia odbioru przemysłowego zastosowane zostaną dwie równoległe linie kablowe średniego napięcia o długości 300 m. Osiedle zostanie zasilone dwiema niezależnymi liniami napowietrznymi 15 kV poprowadzonymi od nowo wybudowanego GPZ K. Linia 1 długości 600 m, linia 2 długości 1000 m (Rys 6.3).
VI. Analiza techniczna przyjętych wariantów realizacji przyłączenia.
Wariant I.
Do zrealizowania omawianego wariantu konieczne jest dokonanie następujących inwestycji:
- wybudowania dwóch linii napowietrznych ŚN zasilających odbiór przemysłowy, jedną zasilaną przez GPZ P (sekcja II) o długości 4,5 km (Linia II), drugą - 1,5 km połączoną z linią zasilającą osiedle (linia III)
- wybudowania dwóch linii zasilających osiedle, jedna linia o długości 4,5 km zasilana z sekcji I GPZ P (Linia I), druga o długości 5 km (Linia IV)
- wymiany transformatorów w GPZ P na jednostki 25 MVA.
Schemat linii 15 kV:
Rys 6.1
Obiekt przemysłowy będzie zasilony dwiema niezależnymi liniami, w ciągu dwóch pierwszych lat obiekt nie wymaga zasilania mocą poawaryjną, dlatego też w roku poprzedzającym rozpoczęcie użytkowania obiektu wybudowana zostanie jedna linia napowietrzna SN (linia II). W tym roku również zostaną wybudowane linie zasilające osiedle (linia I i IV), równocześnie transformatory w GPZ P zostaną wymienione na jednostki o mocach znamionowych 25 MVA już w pierwszym roku. Wybudowanie drugiej linii zasilającej zakład przemysłowy (linia III) w trzecim roku wymusza pewność zasilania obiektu.
Obciążenie szczytowe linii SN.
W normalnym stanie pracy obciążone są tylko linie I i II.
PSNO - obciążenie szczytowe linii I od osiedla w roku 0
PSNZ - obciążenie szczytowe linii II od zakładu przemysłowego w roku 0
Linia I - linia od GPZ do osiedla
Linia II - linia od GPZ do zakładu przemysłowego
Linia III - linia od zakładu przemysłowego do osiedla
PSI - obciążenie szczytowe linii I w roku 15
PSII - obciążenie szczytowe linii II w roku 15
PSIII - obciążenie szczytowe linii III w roku 15
Osiedle
Moc szczytową na linii SN policzono ze wzoru (tab 1.9 [1]):
(6.1)
Oznaczenia takie same jak we wzorze 4.1.
Dane takie jak w poprzednim podpunkcie.
Obciążenie linii SN od osiedla dla roku 1wynosi:
Tab 6.1 Obciążenie linii zasilającej osiedle w kolejnych latach:
Rok |
Osiedle linia SN |
|
|||
|
P |
S |
Q |
E |
T |
|
[MW] |
[MVA] |
[MVAr] |
[MWh] |
[h] |
1 |
2,667 |
2,963 |
1,292 |
9334,500 |
3500,0 |
2 |
2,696 |
2,996 |
1,306 |
9455,849 |
3506,9 |
3 |
2,726 |
3,029 |
1,320 |
9578,775 |
3513,9 |
4 |
2,756 |
3,062 |
1,335 |
9703,299 |
3520,8 |
5 |
2,786 |
3,096 |
1,349 |
9829,441 |
3527,8 |
6 |
2,817 |
3,130 |
1,364 |
9957,224 |
3534,8 |
7 |
2,848 |
3,164 |
1,379 |
10086,668 |
3541,7 |
8 |
2,879 |
3,199 |
1,394 |
10217,795 |
3548,8 |
9 |
2,911 |
3,234 |
1,410 |
10350,626 |
3555,8 |
10 |
2,943 |
3,270 |
1,425 |
10485,184 |
3562,8 |
11 |
2,975 |
3,306 |
1,441 |
10621,492 |
3569,9 |
12 |
3,008 |
3,342 |
1,457 |
10759,571 |
3576,9 |
13 |
3,041 |
3,379 |
1,473 |
10899,446 |
3584,0 |
14 |
3,075 |
3,416 |
1,489 |
11041,138 |
3591,1 |
15 |
3,108 |
3,454 |
1,505 |
11184,673 |
3598,2 |
Zakład przemysłowy
PSNZ = 1000 kW
Tab 6.2. Obciążenie linii zasilającej zakład przemysłowy w warunkach normalnej pracy w kolejnych latach:
Rok |
Odbiór przemysłowy |
|
|||
|
P |
S |
Q |
E |
T |
|
[MW] |
[MVA] |
[MVAr] |
[MWh] |
[h] |
0 |
1 |
1,25 |
0,75 |
3359,09 |
3359,1 |
1 |
1 |
1,25 |
0,75 |
3365,74 |
3365,7 |
2 |
3 |
3,75 |
2,25 |
19200 |
6400,0 |
3 |
4 |
5 |
3 |
25600 |
6400,0 |
4 |
6 |
7,5 |
4,5 |
38400 |
6400,0 |
5 |
6 |
7,5 |
4,5 |
38400 |
6400,0 |
6 |
6 |
7,5 |
4,5 |
38400 |
6400,0 |
7 |
6 |
7,5 |
4,5 |
38400 |
6400,0 |
8 |
6 |
7,5 |
4,5 |
38400 |
6400,0 |
9 |
6 |
7,5 |
4,5 |
38400 |
6400,0 |
10 |
6 |
7,5 |
4,5 |
38400 |
6400,0 |
11 |
6 |
7,5 |
4,5 |
38400 |
6400,0 |
12 |
6 |
7,5 |
4,5 |
38400 |
6400,0 |
13 |
6 |
7,5 |
4,5 |
38400 |
6400,0 |
14 |
6 |
7,5 |
4,5 |
38400 |
6400,0 |
15 |
6 |
7,5 |
4,5 |
38400 |
6400,0 |
Dobór przekrojów linii ŚN.
Założenia: Przekrój linii ŚN = const;
Sk'' = 3000 [MVA];
STR = 25 [MVA];
Linia ŚN jest linią II-go rodzaju;
Dobór przekrojów ze względu na nagrzewanie prądem zwarciowym;
a) wyznaczenie reaktancji i rezystancji poszczególnych elementów;
Impedancja transformatora:
Korzystano z wzorów 4.4, 4.5, 4.6
Impedancja systemu
Korzystano ze wzroru 4.7
Impedancja wypadkowa (dane z podpunktu 4.3.a)
ZZ = ZQ + ZT = 1,1 + 0,0825 = 1,1825Ω
b) obliczenie prądu początkowego zwarcia I''k
Założenie: kc = 1;
c = 1,1;
Z wzoru 4.10:
Zwarciowy prąd zastępczy:
c) wyznaczenie przekroju przewodów;
Założenie: tz = 0,5 [s];
w=1,3- współczynnik dopuszczalnego przekroczenia wytrzymałości zwarciowej
tz - czas zwarcia;
j1sek - gęstość prądu 1-sekundowa (odczytana z tabeli 11,9 [5] )dla przewodu stalowo aluminiowego o temperaturze dopuszczalnej długotrwale υdop = 80 oC i temperaturze dopuszczalnej przy zwarciu υgz = 200 oC);
Dla przewodu AFL:
Przekrój minimalny obliczono z wzoru 4.11
j1sek = 85 [A/mm2] dla przewodu stalowo aluminiowego o temperaturze dopuszczalnej długotrwale υdop = 80 oC i temperaturze dopuszczalnej przy zwarciu υgz = 200 oC);
Przyjmujemy najbliższy, znormalizowany przekrój podawany przez PN, czyli:
s = 70 mm2
Kabel (wyjście z GPZ i na osiedlu)
Przekrój minimalny obliczono z wzoru 4.11
j1sek = 72 [A/mm2] dla kabla temperaturze izolacji polwinitowej o temperaturze dopuszczalnej długotrwale υdop = 70 oC i temperaturze dopuszczalnej przy zwarciu υgz = 150 oC);
Przyjmujemy najbliższy większy, znormalizowany przekrój podawany przez PN, czyli:
s = 70 mm2
Dobór ze względu na obciążalność długotrwałą (nagrzewanie prądem obciążenia długotrwałego)
Warunek:
Ir - prąd roboczy odbiornika
Idop - dopuszczalny prąd obciążenia długotrwałego
Moc całkowitą ΣPcał obliczamy dla roku 15 na podstawie danych z tabeli 6.1, oraz tabeli 6.2
Założenia:
φ1 = 0,9
φ2 = 0,8
Linia I
Sumujemy moc osiedla i moc awaryjną zakładu przemysłowego w roku 15. Z wzoru (4.12):
Idop = 290 [A] dla AFL 70 [mm2]
Idop = 250 [A] dla kabla Al 120 [mm2]
Linia II
Moc zakładu przemysłowego w roku 15 w czasie normalnej pracy. Z wzoru (4.12):
Idop = 290 [A] dla AFL 70 [mm2]
Idop = 280 [A] dla kabla Al 150 [mm2]
Linia III
Linia ta działa tylko w przypadku awarii linii II. Z wzoru (4.12):
Idop = 170 [A] dla AFL 50 [mm2]
Idop = 137 [A] dla kabla Al 50 [mm2]
Linia IV
Linia ta działa tylko w przypadku awarii linii I. Z wzoru (4.12):
Idop = 170 [A] dla AFL 50 [mm2]
Idop = 137 [A] dla kabla Al 50 [mm2]
Ze względu na to że z GPZ wszystkie odpływy wyprowadzone są kablem 120 mm2 taki kabel stosujemy też w wyprowadzeniu linii IV. W linii I ze względu na dużą gęstość prądu zwiększamy przekrój linii napowietrznej do 120 mm2
Tab 6.3 Przekroje linii SN w mm2:
Nr linii |
I |
II |
III |
IV |
|
Przekuj [mm]
|
AFl |
120 |
120 |
70 |
120 |
|
kabel |
120 |
150 |
70 |
120 |
Dobór ze względu na spadki napięcia na linii
Sprawdzenia czy odchylenie napięcia od wartości znamionowej nie przekracza +5%, -10% zgodnie z Rozporządzeniem Ministra Gospodarki z dnia 25 września 2000 r [5]. Procentowy spadek napięcia policzono ze wzoru:
(6.2)
gdzie:
δUZ1 - odchylenie napięcia na szynach SN w głównym punkcie zasilania sieci SN w projekcie wynosi ono +5%,
USNj - spadek napięcia w sieci średniego napięcia (na drodze od GPZ do stacji SN/nn), policzony został ze wzoru:
(6.3)
δUj - odchylenie napięcia wynikające z różnicy między stosunkiem napięć znamionowych transformatora, a stosunkiem napięć znamionowych sieci łączonych za jego pośrednictwem:
(6.4)
nT - przekładnia znamionowa transformatora SN/nN, czyli 15,75/0,4,
nS - stosunek napięć znamionowych łączonych sieci SN i nN 15/0,4.
δUzTj - odchylenie napięcia wynikające z położenia zaczepu do regulacji przekładni transformatora SN/nN (znak odchylenia jest przeciwny do znaku zmiany przekładni, np. zmiana przekładni o -5% daje wzrost napięcia po stronie nN o +5%), założono +4% dla osiedla i +5% dla odbioru przemysłowego,
UTj - spadek napięcia na transformatorze SN/nN, dla odbioru przemysłowego założono 2%, dla osiedla policzono:
(6.5)
gdzie:
cosφ=0,95
UR% - składowa czynna napięcia zwarcia z wzoru:
(6.6)
dane z tabeli 4.6
dla transformatorów 630 kVA
dla transformatorów 400 kVA
UX% - składowa bierna napięcia zwarcia z wzoru :
(6.7)
Uk% - napięcie zwarcia transformatora, z tabeli 3. 9
dane z tabeli 4.6:
dla transformatorów 630 kVA:
,
dla transformatorów 400 kVA
,
Smax - obciążenie transformatora w szczycie obciążenia sieci, w kVA dla poszczególnych transformatorów z tabeli 4.3.,
Sn - moc znamionowa transformatora, w kVA,
PCun - znamionowe straty mocy czynnej w uzwojeniach transformatora, w kW z tabeli 4.6
Obliczenia spadków napięć na transformatorze SN/nn na podstawie wzoru 5.6.
Przykładowe obliczenie dla transformatora 1A:
Tabela 6.4 Spadki napięcia na transformatorach SN/nn
Trafo |
Sn[kVA] |
Pmax[kW] |
ΔUr [%] |
ΔUx [%] |
ΔUt[%] |
T1A |
400 |
254,5 |
1,06 |
4,37 |
1,58 |
T1B |
400 |
270 |
1,06 |
4,37 |
1,68 |
T2A |
630 |
370,5 |
0,97 |
5,92 |
1,71 |
T2B |
630 |
360 |
0,97 |
5,92 |
1,66 |
T3A |
630 |
261 |
0,97 |
5,92 |
1,20 |
T3B |
630 |
272 |
0,97 |
5,92 |
1,25 |
T4A |
630 |
304 |
0,97 |
5,92 |
1,40 |
T4B |
630 |
300 |
0,97 |
5,92 |
1,38 |
T5A |
630 |
311 |
0,97 |
5,92 |
1,43 |
T5B |
630 |
300 |
0,97 |
5,92 |
1,38 |
UnNj - spadek napięcia na linii niskiego napięcia, przyjęto 3% dla zakładu, dla osiedla z tabeli 4.8, przyjmując największy spadek napięcia dla danej stacji transformatorowej SN/nn.
Spadek napięcia na linii ŚN obliczamy korzystając z metody odcinkowej według zależności:
ΔUon =
(6.8)
gdzie:
Xo = 0,1 [Ω/km] dla kabla;
Xo = 0,4 [Ω/km] dla linii napowietrznej;
m = 1 dla linii 3-faz;
γ = 34 [m/Ωmm2];
l [m] - długość odcinka;
i [A] - prąd obliczony na podstawie obciążenia z uwzględnieniem
współczynników tab. 1.9 [1];
Linia nr I
Wyznaczenie współczynników udziału poszczególnych stacji (ki) w całkowitym obciążeniu:
(6.9)
gdzie:
PSZST - moc szczytowa jednej stacji (z tabeli 4.3);
PCALK - suma mocy szczytowych wszystkich stacji (z tabeli 4.3);
Tabela 6.5
|
k1 |
k2 |
k3 |
k4 |
k5 |
k |
0,175 |
0,243 |
0,178 |
0,201 |
0,204 |
Wyznaczenie składowej czynnej prądów poszczególnych stacji:
(6.10)
PSN15 - obciążenie linii SN w roku 15
PSN15 = 3108 [kW]
cosφ = 0,9
np.:
Tabela 6.6 Prądy czynne w poszczególnych stacjach:
|
i1 |
i2 |
i3 |
i4 |
i5 |
iic [A] |
23,3 |
32,3 |
23,6 |
26,7 |
27,1 |
Tabela 6.7 Składowe czynne prądów na poszczególnych odcinkach:
|
igpz-1 |
i1-2 |
i2-3 |
i3-5 |
i5-4 |
ic(k-1)k [A] |
133 |
109,7 |
77,4 |
53,8 |
26,7 |
Wyznaczenie składowych biernych prądów na poszczególnych odcinkach:
(6.11)
np.:
Tabela 6.8 Składowe bierne prądów na poszczególnych odcinkach:
|
igpz-1 |
i1-2 |
i2-3 |
i3-5 |
i5-4 |
ib(k-1)k [A] |
64,4 |
53,1 |
37,5 |
26,1 |
12,9 |
Obliczenia wykonywaliśmy dla poniższego schematu:
Rys 6.2
Procentowy spadek napięcia policzono ze wzoru:
(6.12)
np. dla odcinka GPZ-St1:
Tabela 6.9 Spadki napięcia na poszczególnych odcinkach linii I:
Odcinek |
ΔU |
ΔU% |
|
[V] |
[%] |
GPZ-St1 |
256,4 |
1,71 |
St1-St2 |
6,4 |
0,04 |
St2-St3 |
4,1 |
0,03 |
St3-St5 |
3,2 |
0,02 |
St5-St4 |
1,5 |
0,01 |
Linia nr II
Wyznaczenie prądu czynnego:
PZ15 - obciążenie szczytowe linii w roku 15
cosφ = 0,8
Wyznaczenie składowej biernej prądu:
Spadek napięcia z wzoru 6.8:
ΔU =
Procentowy spadek napięcia z wzoru 6.12:
ΔU% = 5,7[%]
Całkowite spadki napięcia.
Przykładowe obliczenia spadku napięcia dla Stacji St1 na podstawie wzoru 6.2.
Tabela 6.10 Spadki napięć w nowo wybudowanych odbiorach w warunkach normalnej pracy.
Węzęł |
δUZ1 |
USNj[%] |
δUj[%] |
δUzTj[%] |
UTj[%] |
UnNj[%] |
U [%] |
Zakład |
5 |
5,7 |
-5 |
5 |
2 |
3 |
-5,7 |
St1 |
5 |
1,71 |
-5 |
4 |
1,68 |
2,8 |
-2,1 |
St2 |
5 |
1,75 |
-5 |
4 |
1,66 |
2 |
-0,4 |
St3 |
5 |
1,78 |
-5 |
4 |
1,20 |
1,2 |
-0,2 |
St4 |
5 |
1,80 |
-5 |
4 |
1,40 |
1,4 |
-0,6 |
St5 |
5 |
1,81 |
-5 |
4 |
1,38 |
2 |
-1,1 |
Wyznaczono spadki napięć z uwzględnieniem, że linia II zasila zakład przemysłowy, a linia I osiedle w warunkach normalnej pracy. Wyznaczone spadki napięć są mniejsze niż dopuszczalne +5%, -10%, więc przekroje są dobrane prawidłowo.
Wariant II
Drugie rozwiązanie wymusza dokonanie inwestycji w zakresie:
- rozcięcie linii i zasilenie GPZ K dwoma niezależnymi torami linii 110 kV, długość jednego toru - 2 km,
- budowa stacji transformatorowo - rozdzielczej 110/15 kV,
- poprowadzenie dwóch linii kablowych SN 3x120 mm2 z GPZ do odbioru przemysłowego o długości 300 m,
- budowa dwóch linii napowietrznych 3x120 mm2 o długości linia 1 - 600 m, linia 2 - 1000m zasilających osiedle, wyprowadzenie z GPZ kablowe o przekroju 3x120 mm2 długość 100 m. Linia 2 zasila St1-St3, linia 1 St4-St5.
Schemat linii 15 kV:
Rys. 6.3
Dobór przekrojów linii ŚN.
Dobór przekrojów ze względu na nagrzewanie prądem zwarciowym;
Założenia: Przekrój linii ŚN = const;
Sk'' = 3000 [MVA];
STR = 16 [MVA];
Linia ŚN jest linią II-go rodzaju;
a) wyznaczenie reaktancji i rezystancji poszczególnych elementów;
Impedancja transformatora z wzorów 4.4, 4.5, 4.6:
Impedancja systemu z wzoru 4.7:
przyjmujemy c=1,1
Impedancja wypadkowa:
ZZ = ZQ + ZT = 1,69 + 0,0825 = 1,7725Ω
b) obliczenie prądu początkowego zwarcia I''k
Założenie: kc = 1;
c = 1,1;
Na podstawie wzoru 4.10
c) wyznaczenie przekroju przewodów z wzoru 4.11:
Założenie: tz = 0,5[s];
Dla przewodu AFL:
j1sek = 85 [A/mm2] dla przewodu stalowo aluminiowego o temperaturze dopuszczalnej długotrwale υdop = 80 oC i temperaturze dopuszczalnej przy zwarciu υgz = 200 oC);
[mm2]
Przyjmujemy najbliższy, znormalizowany przekrój podawany przez PN, czyli:
s = 50 mm2
Kabel (wyjście z GPZ i na osiedlu)
j1sek = 72 [A/mm2] dla kabla temperaturze izolacji polwinitowej o temperaturze dopuszczalnej długotrwale υdop = 70 oC i temperaturze dopuszczalnej przy zwarciu υgz = 150 oC);
[mm2]
Przyjmujemy najbliższy większy, znormalizowany przekrój podawany przez PN, czyli:
s = 70 mm2
Dobór ze względu na obciążalność długotrwałą (nagrzewanie prądem obciążenia długotrwałego)
Warunek:
Ir - prąd roboczy odbiornika;
Idop - dopuszczalny prąd obciążenia długotrwałego;
Moc całkowitą ΣPcał obliczamy dla roku 15 na podstawie współczynników z tabeli 6.1, 6.2
Założenia:
φ1 = 0,9
φ2 = 0,8
Linia 1 i linia 2
Obie te linie zasilają osiedle. W stanie normalnym linia 1 stacje transformatorowe 4-5, linia 2 stacje 1-3. W stanie awaryjnym jedna z linii przejmuje całość obciążenia. Obliczenia wykonane dla najcięższych warunków pracy - dla stanów awaryjnych.
Z wzoru 4.12:
Idop = 170 [A] dla AFL 50 [mm2]
Idop = 137 [A] dla kabla Al 50 [mm2]
Linia 3 i linia 4
Obie te linie zasilają zakład. W stanie normalnym obie linie są tak samo obciążone. W stanie awaryjnym jedna z linii przejmuje na siebie zasilanie awaryjne.
Z wzoru 4.12:
Idop = 160 [A] dla kabla Al 70 [mm2]
Ze względu na to że z GPZ wszystkie odpływy wyprowadzone są kablem 120 mm2 taki kabel stosujemy też w linii 3 i 4.
Tab 6.11 Przekroje linii SN w mm2:
Nr linii |
1 |
2 |
3 |
4 |
|
Przekuj [mm]
|
AFl |
120 |
120 |
- |
- |
|
kabel |
120 |
120 |
120 |
120 |
Dobór ze względu na spadki napięcia na linii
Spadki napięcia policzone zostały z takich samych wzorów jak w wariancie I.
δUj , U nT , U nS , δUzTj , UTj , UnNj - takie same jak w wariancie I
Linie 1 i 2.
Na podstawie danych z tabel 6.6, oraz przy użyciu wzorów 6.8 i 6.11 obliczono spadki napięcia na poszczególnych odcinkach linii 1 i 2.
Obliczenia wykonano dla poniższego schematu:
Rys 6.4
Tabela 6.12 Spadki napięcia na poszczególnych odcinkach linii 1 i 2:
Odcinek |
ΔU |
ΔU% |
|
[V] |
[%] |
GPZ-St4 |
18,7 |
0,12 |
St4-St5 |
3,1 |
0,02 |
St5-St3 |
1,3 |
0,01 |
GPZ-St1 |
21,8 |
0,14 |
St1-St2 |
1,8 |
0,01 |
Linie 3 i 4
Wyznaczenie prądu czynnego:
PZ15 - obciążenie szczytowe linii w roku 15
cosφ = 0,8
Wyznaczenie składowej biernej prądu:
Spadek napięcia z wzoru 6.5:
ΔU =
Procentowy spadek napięcia z wzoru 6.12:
ΔU% = 0,16[%]
Całkowite spadki napięcia.
Tabela 6.13 Spadki napięć w nowo wybudowanych odbiorach w warunkach normalnej pracy.
Węzęł |
δUZ1 |
USNj[%] |
δUj[%] |
δUzTj[%] |
UTj[%] |
UnNj[%] |
U [%] |
Zakład |
5 |
0,16 |
-5 |
5 |
2 |
3 |
-0,2 |
St1 |
5 |
1,71 |
-5 |
3 |
0,14 |
2,8 |
-1,65 |
St2 |
5 |
1,75 |
-5 |
3 |
0,15 |
2 |
-0,9 |
St3 |
5 |
1,78 |
-5 |
3 |
0,15 |
1,2 |
-0,13 |
St4 |
5 |
1,80 |
-5 |
3 |
0,12 |
1,4 |
-0,32 |
St5 |
5 |
1,81 |
-5 |
3 |
0,14 |
2 |
-0,95 |
Wyznaczone spadki napięć są mniejsze niż dopuszczalne +5%, -10%, więc przekroje są dobrane prawidłowo.
VII. Straty mocy i energii.
Straty mocy i energii w liniach SN.
Straty mocy
Straty mocy w istniejących obwodach oszacowano na podstawie danych z poprzedniego projektu (liczono w nim straty mocy w obwodach sekcji I GPZ P).
Straty wynoszą: ΔPS = 119,6[kW]. Założono, że straty mocy w obwodach sekcji II są takie same.
Straty mocy czynnej w liniach zasilających obliczono z wzoru:
(7.1)
gdzie:
S[MVA] - moc pozorna przesyłana linią
U[kV] - napięcie znamionowe sieci
RS[Ω] - rezystancja linii
Straty mocy dla poszczególnych transformatorów(dla starej sieci) na kolejne lata obliczono z zależności:
(7.2)
gdzie:
S0 [MVA] - moc szczytowa stacji w roku 0
ΔP0 [kW] - straty w obwodach zasilanej ze stacji w roku 0
Si [MVA] - moc szczytowa stacji w roku i
ΔPi [kW] - straty w obwodach zasilanej ze stacji w roku i
Straty obliczone z zależności 7.2 zamieszono w tabeli 7.1.Szczytowe moce dla poszczególnych transformatorów wzięte zostały z tabeli 5.6 i 5.7 dla wariantu I. W II wariancie dla nowego GPZ K zgodnie, z założeniami projektu, jako straty mocy dla obwodów przejętych z GPZ P, zasilanych z transformatora 1 przyjęto 35% strat transformatora 1 GPZ P w roku wybudowania GPZ K (czyli w roku 1). Dla transformatora 2 nowego GPZ K przyjęto 25% strat transformatora 2 w istniejącym GPZ P. Dodano również straty w nowo wybudowanych liniach. Straty mocy czynnej w tych liniach policzono ze wzoru 7.1.
Straty w nowych liniach w warunkach normalnej pracy dla wariantu I:
- Linia I
- Linia II
Straty w liniach dla wariantu II:
Założono że linia 1 i linia 2 przenoszą po połowie szczytowego obciążenia osiedla.
- Linia 1
- Linia 2
Założono że linia 3 i linia 4 przenoszą po połowie szczytowego obciążenia zakładu.
- Linia 3
- Linia 4
Linia 1 i linia 3 zostały przyłączone do sekcji 1 w GPZ K a Linie 2 i linia 4 zostały przyłączone do sekcji 2 w GPZ K.
Straty mocy w kolejnych latach dla wariantu II policzono jako sumę strat w obwodach przejętych przez ten GPZ, straty w liniach zasilających odbiór przemysłowy oraz straty w liniach zasilających osiedle. Licząc wzrost strat linii przejętych zależności 7.2, a linii osiedla i zakładu z zależności 6.1
Tabela 7.1 Straty mocy czynnej w liniach zasilanych z GPZ-ów dla obu wariantów.
Rok |
Wariant I |
Wariant II |
||||
|
GPZ P |
GPZ P |
GPZ K |
|||
|
Tr1 [kW] |
Tr2 [kW] |
Tr1 [kW] |
Tr2 [kW] |
Tr1 [kW] |
Tr2 [kW] |
0 |
119,6 |
119,6 |
77,7 |
89,7 |
0,0 |
0,0 |
1 |
188,3 |
130,4 |
79,5 |
91,7 |
45,0 |
32,0 |
2 |
192,5 |
133,1 |
81,2 |
93,7 |
46,0 |
32,7 |
3 |
196,7 |
135,8 |
83,0 |
95,8 |
48,0 |
34,4 |
4 |
201,1 |
203,7 |
84,9 |
97,9 |
50,0 |
36,1 |
5 |
205,5 |
263,4 |
86,7 |
100,1 |
53,6 |
39,3 |
6 |
210,1 |
428,9 |
88,6 |
102,3 |
54,6 |
40,1 |
7 |
214,7 |
431,9 |
90,6 |
104,5 |
55,7 |
40,9 |
8 |
219,5 |
435,0 |
92,6 |
106,9 |
56,9 |
41,7 |
9 |
224,3 |
438,1 |
94,7 |
109,2 |
58,0 |
42,5 |
10 |
229,3 |
441,4 |
96,8 |
111,6 |
59,2 |
43,4 |
11 |
234,4 |
444,6 |
98,9 |
114,1 |
60,4 |
44,2 |
12 |
239,6 |
448,0 |
101,1 |
116,6 |
61,7 |
45,1 |
13 |
244,9 |
451,5 |
103,3 |
119,2 |
62,9 |
46,0 |
14 |
250,3 |
455,0 |
105,6 |
121,8 |
64,2 |
46,9 |
15 |
255,8 |
458,6 |
107,9 |
124,5 |
65,5 |
47,9 |
Straty energii
Straty w liniach liczymy z wzoru:
ΔE = τ⋅ΔP (7.3)
gdzie:
ΔE [MWh] - strata energii.
τ - roczny czas trwania strat maksymalnych
ΔP [kW]- maksymalne straty mocy czynnej w liniach
Licząc straty w transformatorach GPZ, τ liczymy z wzoru Kopeckiego:
(7.4)
gdzie:
τ [h] - czas trwania maksymalnych strat (wzór Kopeckiego).
cosϕmax - kosinus mocy szczytowej.
α - współczynnik zmienności obciążenia α = 1.
Tp [h] - Czas pracy elementu sieci.
(7.5)
Tmax [h] - czas użytkowania mocy szczytowej.
Czasy trwania maksymalnych strat dla poszczególnych linii zamieszczono w tabeli 7.2.
Linie zasilane z GPZ P transformator 1 Tmax = 3500 [h]
Przykładowo policzono dla jednej linii, dla kolejnych analogicznie:
Czas użytkowania mocy szczytowej nowego osiedla jest taki sam jak w istniejącej sieci, natomiast dla zakładu wynosi on Tmax=6400 [h] i dla zakładu czas trwania maksymalnych strat obliczony tak jak wcześniej z wzoru 7.4 wynosi:
Zgodnie z założeniami odbiór przemysłowy jest zasilany dwiema liniami z dwóch sekcji po połowie mocy przesyłanej każdą z tych linii, więc moc pobierana z sekcji I przez zakład wynosi 3 [MW].
Wartość zastępczą czasu trwania maksymalnych strat dla transformatorów policzono z zależności:
(7.6)
gdzie:
τ [h] - czas użytkowania mocy szczytowej stacji zasilającej obiekty
τi [h] - czas użytkowania mocy szczytowej odbioru przyłączonego do stacji
Pi [MW] - moc szczytowa odbioru przyłączonego do stacji
Przykładowe obliczenia dla transformatora 1 w wariancie I:
Tabela 7.2 Czasy trwania maksymalnych strat.
Wariant I |
Wariant II |
||||
GPZ P |
GPZ P |
GPZ K |
|||
Transformator 1 |
Transformator 2 |
Transformator 1 |
Transformator 2 |
Transformator 1 |
Transformator 2 |
3076 |
3515 |
3500 |
3200 |
3252 |
3056 |
Straty energii w liniach policzone z wzoru 7.3 zamieszczono w tabeli 7.3.
Tabela 7.3 Straty energii w liniach zasilanych z poszczególnych GPZ-ów w MWh.
Rok |
Wariant I |
Wariant II |
||||
|
GPZ P |
GPZ P |
GPZ K |
|||
|
Tr 1 [MWh] |
Tr 2 [MWh] |
Tr 1 [MWh] |
Tr 2 [MWh] |
Tr 1 [MWh] |
Tr 2 [MWh] |
0 |
418,6 |
382,7 |
112,9 |
89,0 |
0,0 |
0,0 |
1 |
579,2 |
459,7 |
79,6 |
72,2 |
72,7 |
64,2 |
2 |
592,1 |
469,2 |
80,1 |
72,7 |
73,1 |
64,5 |
3 |
605,2 |
479,0 |
80,7 |
73,3 |
88,0 |
76,5 |
4 |
618,5 |
717,4 |
81,3 |
73,8 |
97,1 |
84,0 |
5 |
632,2 |
927,5 |
81,9 |
74,3 |
117,6 |
101,5 |
6 |
646,2 |
1509,1 |
82,5 |
74,9 |
118,4 |
102,0 |
7 |
660,5 |
1519,7 |
83,1 |
75,4 |
119,1 |
102,5 |
8 |
675,1 |
1530,6 |
83,8 |
76,0 |
119,9 |
103,1 |
9 |
690,0 |
1541,7 |
84,4 |
76,6 |
120,7 |
103,6 |
10 |
705,3 |
1553,1 |
85,1 |
77,2 |
121,6 |
104,1 |
11 |
720,9 |
1564,7 |
85,8 |
77,8 |
122,4 |
104,7 |
12 |
736,9 |
1576,6 |
86,5 |
78,4 |
123,2 |
105,2 |
13 |
753,2 |
1588,7 |
87,2 |
79,0 |
124,1 |
105,8 |
14 |
769,8 |
1601,1 |
87,9 |
79,7 |
125,0 |
106,4 |
15 |
786,9 |
1613,8 |
88,6 |
80,4 |
125,9 |
107,0 |
Straty mocy i energii w transformatorach.
Straty mocy czynnej transformatorów policzono wzoru:
(6.7)
Wyniki obliczeń zamieszczono w tabeli 7.5.
Tabela 7.4 Parametry transformatora 25MVA i 16 MVA 110/15,75:
Moc znamionowa |
Napięcie |
Prąd biegu jałowego |
Napięcie zwarcia |
Znamionowe straty mocy czynnej |
||
|
górne |
dolne |
|
|
jałowe |
obciążeniowe |
Sn |
UH |
UL |
Io |
uk |
PFe |
PCu |
kVA |
kV |
kV |
% |
% |
kW |
kW |
25 000 |
115 |
15.75 |
0.5 |
12 |
22.0 |
127.0 |
16 000 |
115 |
15.75 |
0.5 |
12 |
15.5 |
87.5 |
Przykładowe obliczenia dla GPZ P transformatora 1:
Tabela 7.5 Straty mocy czynnej w transformatorach w kW:
Rok |
Wariant I |
Wariant II |
||||
|
GPZ P |
GPZ P |
GPZ K |
|||
|
Tr1 |
Tr2 |
Tr1 |
Tr2 |
Tr1 |
Tr2 |
0 |
31,96 |
29,32 |
32,25 |
27,80 |
0,00 |
0,00 |
1 |
41,84 |
32,88 |
22,73 |
22,57 |
22,35 |
19,75 |
2 |
42,28 |
33,08 |
22,89 |
22,73 |
22,48 |
19,83 |
3 |
42,73 |
42,12 |
23,06 |
22,89 |
27,05 |
23,51 |
4 |
43,19 |
47,80 |
23,22 |
23,05 |
29,86 |
25,84 |
5 |
43,66 |
60,91 |
23,39 |
23,22 |
36,16 |
31,22 |
6 |
44,13 |
61,30 |
23,57 |
23,39 |
36,40 |
31,38 |
7 |
44,62 |
61,70 |
23,75 |
23,57 |
36,64 |
31,53 |
8 |
45,12 |
62,11 |
23,93 |
23,75 |
36,88 |
31,69 |
9 |
45,64 |
62,52 |
24,12 |
23,93 |
37,13 |
31,86 |
10 |
46,16 |
62,94 |
24,31 |
24,11 |
37,38 |
32,02 |
11 |
46,69 |
63,36 |
24,50 |
24,30 |
37,64 |
32,19 |
12 |
47,24 |
63,80 |
24,70 |
24,50 |
37,90 |
32,36 |
13 |
47,80 |
64,23 |
24,90 |
24,70 |
38,16 |
32,53 |
14 |
48,37 |
64,68 |
25,11 |
24,90 |
38,43 |
32,71 |
15 |
48,95 |
65,14 |
25,32 |
25,11 |
38,71 |
32,89 |
Straty energii w transformatorach policzono z wzoru :
ΔE = ΔPfe⋅8760+ΔPcu⋅τ⋅(S/Sn)2 (7.8)
Czasy trwania maksymalnych strat przyjęto z tabeli 7.2.
Wyniki umieszczono w tabeli 7.6.
Przykładowe obliczenia dla GPZ P dla transformatora 1:
ΔE = 22⋅8760+127⋅3500⋅(7/25)2 = 227,6 MWh
Tabela 7.6 Straty energii w transformatorach:
Rok |
Wariant 1 |
Wariant 2 |
||||
|
GPZ P |
GPZ P |
GPZ K |
|||
|
Tr 1 [MWh] |
Tr 2 [MWh] |
Tr 1 [MWh] |
Tr2 [MWh] |
Tr 1 [MWh] |
Tr 2 [MWh] |
0 |
227,6 |
216,1 |
159,8 |
151,9 |
0,0 |
0,0 |
1 |
253,8 |
230,9 |
146,1 |
145,1 |
144,9 |
141,1 |
2 |
255,1 |
231,6 |
146,4 |
145,3 |
145,1 |
141,2 |
3 |
256,5 |
263,4 |
146,6 |
145,5 |
151,2 |
145,8 |
4 |
257,9 |
283,4 |
146,9 |
145,7 |
154,9 |
148,7 |
5 |
259,3 |
329,5 |
147,1 |
145,9 |
163,3 |
155,5 |
6 |
260,8 |
330,9 |
147,3 |
146,1 |
163,6 |
155,7 |
7 |
262,3 |
332,3 |
147,6 |
146,4 |
163,9 |
155,9 |
8 |
263,9 |
333,7 |
147,9 |
146,6 |
164,3 |
156,1 |
9 |
265,4 |
335,1 |
148,1 |
146,8 |
164,6 |
156,3 |
10 |
267,0 |
336,6 |
148,4 |
147,1 |
164,9 |
156,5 |
11 |
268,7 |
338,1 |
148,7 |
147,3 |
165,3 |
156,7 |
12 |
270,4 |
339,6 |
149,0 |
147,6 |
165,6 |
156,9 |
13 |
272,1 |
341,2 |
149,3 |
147,8 |
166,0 |
157,1 |
14 |
273,8 |
342,7 |
149,6 |
148,1 |
166,3 |
157,3 |
15 |
275,6 |
344,3 |
149,9 |
148,4 |
166,7 |
157,5 |
Straty całkowite dla obu wariantów otrzymano przez zsumowanie strat zamieszczonych w tabelach 7.1, 7.3, 7.5, 7.6. Wyniki umieszczono w tabeli7.7.
Tabela 7.7 Straty całkowite mocy i energii w rozpatrywanych wariantach:
Rok |
Mocy [kW] |
Energii [MWh] |
||
|
Wariant I |
Wariant II |
Wariant I |
Wariant II |
0 |
300,47 |
227,49 |
1245 |
513,54 |
1 |
393,40 |
335,56 |
1522,2 |
865,93 |
2 |
400,91 |
341,57 |
1546,6 |
868,38 |
3 |
417,42 |
357,78 |
1602,5 |
907,41 |
4 |
495,74 |
370,74 |
1875,7 |
932,32 |
5 |
573,52 |
393,69 |
2147 |
987,07 |
6 |
744,39 |
400,42 |
2745,4 |
990,48 |
7 |
752,95 |
407,28 |
2773,2 |
993,95 |
8 |
761,69 |
414,30 |
2801,6 |
997,5 |
9 |
770,62 |
421,47 |
2830,6 |
1001,1 |
10 |
779,74 |
428,80 |
2860,3 |
1004,8 |
11 |
789,07 |
436,29 |
2890,6 |
1008,5 |
12 |
798,60 |
443,94 |
2921,6 |
1012,4 |
13 |
808,34 |
451,76 |
2953,3 |
1016,3 |
14 |
818,29 |
459,74 |
2985,6 |
1020,2 |
15 |
828,45 |
467,90 |
3018,7 |
1024,3 |
Na podstawie tabeli 7.7 możemy porównać dwa warianty zasilenia odbioru. Straty począwszy od roku pierwszego znacząco się różnią. Znacznie większe straty są w wariancie I (w roku 15 straty energii w wariancie I są prawie 3-krotnie większe niż w wariancie II).
VIII. Koszty inwestycyjne.
Dla istniejącego układu sieciowego nie jest konieczna analiza wszystkich generowanych przez niego kosztów ponieważ projekt ma na celu porównanie wariantów, czyli koszty które są takie same dla obu wariantów mogą zostać pominięte. Do takich kosztów można zaliczyć wszystkie koszty stałe sieci istniejącej przed jej planowaną rozbudową jak i koszty wybudowania i utrzymania sieci osiedlowej, gdyż dla obu wariantów sieć osiedlowa jest taka sama. W obu wariantach uwzględniono koszty stałe związane z wydatkami poniesionymi na inwestycje i użytkowanie nowych obiektów w tym także transformatorów w istniejących GPZ-tach, ponieważ nastąpiła ich wymiana.
Nakłady inwestycyjne dla wariantu I.
W wariancie I nakłady inwestycyjne generowane są w kolejnych latach na pokrycie następujących inwestycji:
Rok 0
- Budowa Linii II - linii napowietrznej SN zasilającej obiekt przemysłowy. Linia AFL o długości 6 km i przekroju przewodów 3x150 mm2
- Budowa Linii I - linii łączącej osiedle z GPZ P o długości 4,5 km i przekroju przewodów 3x120 mm2.
- Budowa linii IV - linii łączącej osiedle z istniejącą GPZ P o długości 5 km i przekroju przewodów 3x70mm2. Linia ta zasila osiedle tylko w przypadku awarii linii I.
- Wymiana transformatorów w stacji GPZ O ze względy na niewystarczającą rezerwę mocy na jednostki o mocy znamionowej SNT = 25 MVA.
Rok 2
- Budowa linii III - łączącej odbiór przemysłowy z linią I na St4 o długości 1,5 km i przekroju 3x70mm2.
Tabela 8.1. Nakłady inwestycyjne w sieci wariant I
Rok |
Rodzaj inwestycji |
Koszt jednostkowy (za km lub szt) |
Koszt inwestycji [PLN] |
0 |
Linia I - AFL o długości 4,5 km i przekroju przewodów 3x120 mm2. |
105 000PLN/km |
472 500 |
|
Linia II - AFL o długości 6 km i przekroju przewodów 3x150 mm2. |
115 000 PLN/km |
690 000 |
|
Linia IV - AFL o długości 5 km i przekroju przewodów 3x70 mm2. |
92 000 PLN/km |
460 000 |
|
Wymiana 2 transformatorów w stacji GPZ A na jednostki o mocy znamionowej SNT = 25 MVA. |
1 150 000 PLN/szt. |
2 300 000 |
2 |
Linia III - AFL o długości 1,5 i przekroju przewodów 3x70 mm2. |
92 000 PLN/km |
138 000 |
Nakłady inwestycyjne dla wariantu II.
W wariancie poniesione zostaną następujące nakłady inwestycyjne:
Rok 0
- Budowa dwóch odcinków napowietrznej linii AFL 240 mm2, 110 kV jednotorowej o łącznej długości 4 km.
- Budowa i wyposażenie nowej stacji transformatorowej (GPZ P).
- Budowa dwóch linii kablowych (Linia 3 i 4) zasilających odbiór przemysłowy o przekrojach 3x120 mm2 i łącznej długości 600 m.
- Budowa dwóch linii napowietrznej (Linia 1 i 2) zasilających osiedle o przekroju 3x120 mm2 AFL i łącznej długości 1300 m.
Tabela 8.2. Nakłady inwestycyjne w sieci wariant II
Rok |
Rodzaj inwestycji |
Koszt jednostkowy (za km lub szt) |
Koszt inwestycji [PLN] |
0 |
Dwa odcinki linii 110kV o przekroju 240 mm2 i łącznej długości 4 km |
350 000 PLN/km |
1 400 000 |
|
Rozdzielnia napowietrzna 110 kV w układzie H 3. |
1 950 000 |
1 950 000 |
|
Budowa dwóch stanowisk transformatorowych i ich wyposażenie w transformatory 16 MVA i zabezpieczenia. |
1 060 000 PLN/szt. |
2 120 000 |
|
Budynek 24 polowej rozdzielni SN. |
|
480 000 |
|
Wyposażenie 15 pól rozdzielni SN |
|
680 000 |
|
Koszty ogólne stacji (ogrodzenie, drogi, budynki nastawni itp.) 30 % kosztów wyposażenia. |
|
1 569 000 |
|
Linie 1 i 2 - AFL o łącznej długości 1,6 km i przekroju przewodów 3x120 mm2. |
105 000PLN/km |
168 000 |
|
Linie 3 i 4 i wyprowadzenie z GPZ- kablowe o łącznej długości 0,4 km i przekroju przewodów 3x120 mm2. |
150 000 PLN/km |
60 000 |
Stacja transformatorowa o układzie rozdzielni 110 kV H3, wyposażona w dwa transformatory SNT = 16 MVA, dwudziestoczteropolową rozdzielnię 15 kV z czego wyposażonych jest 14 pól: dwa zasilające, jedno sprzęgłowe, dwa pomiarowe, dwa do potrzeb własnych i siedem odpływowych z czego cztery do nowych odbiorów i trzy do połączenia z istniejącą siecią.
Koszty roczne stałe
Koszty roczne stałe
W analizie pominięto koszty identyczne dla obu wariantów (koszty stałe istniejącej sieci i osiedla), obliczono koszty stałe dla nowych elementów sieci. Koszty roczne stałe zostały policzone z zależności:
(9.1)
gdzie:
Ijk - wartość inwestycyjna j-ej grupy urządzeń (linii, transformatorów, itp.),
rrrj - rata rozszerzonej reprodukcji (amortyzacja + akumulacja) j-ej grupy urządzeń obliczona ze wzroru:
(9.2)
(9.3)
p - stopa dyskonta p=8%
Na normatywny okres ekspoatacji
resj - współczynnik kosztów eksploatacyjnych (ogólnych, utrzymania i remontów) j-ej grupy urządzeń,
Nu - liczba grup urządzeń,
Współczynniki rrrj i resj zamieszczone są w tabeli 9.1. Nakłady inwestycyjne wzięte zostały z tabel 8.1 i 8.2.
Tabela 9.1. Współczynniki wykorzystywane do obliczeń kosztów stałych
Nazwa urządzenia |
Na |
rrr |
res |
rrr+res |
Transformatory |
10 |
0,149 |
0,038 |
0,187 |
Linie kablowe |
22 |
0,098 |
0,040 |
0,138 |
Linie napowietrzne |
22 |
0,098 |
0,040 |
0,138 |
Rozdzielnie, aparatura, budynki |
10 |
0,149 |
0,035 |
0,184 |
Przykładowe obliczenia stałych kosztów rocznych dla transformatorów (wariantu I):
Koszty roczne stałe zdyskontowane.
Aby efektywnie porównać warianty zasilania odbioru pod względem kosztów konieczne jest ich sprowadzenie za pomocą rachunku dyskonta na jeden wybrany rok (w tym przypadku rok 0), posługując się zależnością:
(9.4)
gdzie:
- koszt zdyskontowany na rok 0 dla n - tego roku (dla j-ej grupy urządzeń)
Ksw(n) - całkowity koszt roczny w n-tym roku
i - stopa dyskonta i = 8 %
n - kolejny rok analizy.
Przykładowe obliczenia stałych kosztów rocznych zdyskontowanych dla transformatorów (wariantu I):
Całkowite stałe koszty zdyskontowane obliczono ze wzroru:
(9.5)
gdzie:
- stałe roczne koszty zdyskontowane dla poszczególnych grup urządzeń (transformatory, linie, i inne)
Tabela 9.2. Całkowite stałe roczne koszty zdyskontowane w rozpatrywanej sieci elektroenergetycznej
Rok |
Koszty roczne stałe zdyskontowane [PLN] |
|
|
Wariant I |
Wariant II |
1 |
605 671 |
1 372 493 |
2 |
560 807 |
1 270 827 |
3 |
534 387 |
1 176 692 |
4 |
494 802 |
1 089 529 |
5 |
458 150 |
1 008 824 |
6 |
424 213 |
934 096 |
7 |
392 790 |
864 904 |
8 |
363 695 |
800 837 |
9 |
336 754 |
741 515 |
10 |
311 809 |
686 588 |
11 |
288 712 |
635 730 |
12 |
267 326 |
588 639 |
13 |
247 524 |
545 036 |
14 |
229 189 |
504 663 |
15 |
212 212 |
467 280 |
Koszty roczne zmienne
Koszty roczne zmienne.
Koszty roczne zmienne zostały policzone z zależności :
KZ = kp⋅ΔPs+kA⋅ΔE (10.1)
gdzie:
kp - jednostkowy koszt mocy, w zł(kW⋅rok),
kA - jednostkowy koszt energii elektrycznej, w zł/MWh,
ΔPs - straty mocy przy obciążeniu szczytowym, w kW ( z tab. 7.1),
ΔE - roczna strata energii, w kWh/rok ( z tab. 7.1),
Całkowite koszty roczne zmienne zostały zamieszczone w tabeli 10.2, natomiast całkowite koszty roczne zmienne zdyskontowane w tabeli 10.3
Tabela 10.1 Jednostkowe koszty mocy i energii:
L.p. |
Jednostkowe opłaty za moc i energię |
||
1 |
Jednostkowy koszt mocy |
PLN/kW/rok |
40,0 |
2 |
Jednostkowy koszt energii |
PLN/MWh |
281,4 |
Przykładowe obliczenia kosztów zmiennych dla roku 1 wariantu 1:
KZ = kp⋅ΔPs+kA⋅ΔE= 40⋅393,4+281,4⋅1522,2= 444 143
Tabela 10.2. Koszty zmienne strat mocy i energii.
Lata |
Koszty roczne zmienne [PLN] |
|
|
Wariant I |
Wariant II |
1 |
444 143 |
257 131 |
2 |
451 302 |
258 058 |
3 |
467 717 |
269 694 |
4 |
547 734 |
277 221 |
5 |
627 187 |
293 548 |
6 |
802 436 |
294 777 |
7 |
810 605 |
296 030 |
8 |
818 952 |
297 308 |
9 |
827 481 |
298 611 |
10 |
836 196 |
299 941 |
11 |
845 101 |
301 296 |
12 |
854 201 |
302 679 |
13 |
863 500 |
304 089 |
14 |
873 001 |
305 526 |
15 |
882 711 |
306 993 |
Koszty roczne zmienne zdyskontowane.
Przy obliczeniu zmiennych rocznych kosztów zdyskontowanych korzystano z zależności:
(10.2)
gdzie:
- koszt zdyskontowany na rok 0 dla n - tego roku
Ksw(n) - całkowity koszt roczny w n-tym roku
i - stopa dyskonta i = 8 %
n - kolejny rok analizy.
Przykładowe obliczenia zmiennych kosztów rocznych zdyskontowanych (wariantu I):
Tabela 10.3. Koszty zmienne zdyskontowane:
Lata |
Koszty roczne zmienne zdyskontowane [PLN] |
|
|
Wariant I |
Wariant II |
1 |
411 244 |
238 084 |
2 |
386 919 |
221 244 |
3 |
371 289 |
214 092 |
4 |
402 600 |
203 766 |
5 |
426 853 |
199 784 |
6 |
505 671 |
185 759 |
7 |
472 980 |
172 731 |
8 |
442 454 |
160 626 |
9 |
413 946 |
149 380 |
10 |
387 321 |
138 931 |
11 |
362 450 |
129 221 |
12 |
339 215 |
120 198 |
13 |
317 507 |
111 813 |
14 |
297 223 |
104 020 |
15 |
278 267 |
96 777 |
Całkowite roczne koszty zdyskontowane
Tabela 11.1 Koszty roczne koszty zdyskontowane na rok 0 w PLN:
Lata |
Koszty zdyskontowane |
|
|
Wariant I |
Wariant II |
1 |
1 016 915 |
1 610 578 |
2 |
947 725 |
1 492 071 |
3 |
905 675 |
1 390 783 |
4 |
897 403 |
1 293 295 |
5 |
885 003 |
1 208 607 |
6 |
929 884 |
1 119 855 |
7 |
865 770 |
1 037 634 |
8 |
806 149 |
961 463 |
9 |
750 701 |
890 895 |
10 |
699 130 |
825 519 |
11 |
651 162 |
764 951 |
12 |
606 541 |
708 837 |
13 |
565 032 |
656 849 |
14 |
526 412 |
608 683 |
15 |
490 479 |
564 057 |
Suma |
11 543 983
|
15 134 077
|
Koszty roczne zdyskontowane na rok 0 wynoszą:
Wariant I 11 543 983 PLN
Wariant II 15 134 077 PLN
Na podstawie powyższych obliczeń wykazano, że wariant I, czyli zasilenie nowych odbioru z istniejącej stacji GPZ jest tańsze niż budowa nowej stacji transformatorowej. Wynika to głównie z faktu poniesienia dużych nakładów finansowych na budowę nowego GPZ K
Literatura
„Elektroenergetyczne Sieci Rozdzielcze” pod red. Szczęsnego Kujszczyka t II
„Rozdzielcze Sieci Elektroenergetyczne” Jerzy Marzecki
Wykład z przedmiotu: „Elektroenergetyczne Sieci Rozdzielcze”
Wykład z przedmiotu: „Gospodarka Elektroenergetyczna”
5. „Projektowanie urządzeń elektroenergetycznych” Jan Strojny, Jan Strzałka, skrypt uczelniany AGH 1079 wyd. 4 uzupełnione
1