Taki nastrój jest w teatrze, że zachwycam się, gdy patrzę

111. Kurtyna w górę

Zapis w dzienniku:

1. „Wesoła figurka” - zabawa muzyczno-ruchowa. „Teatr w przedszkolu” - aranżowanie w sali sceny teatralnej: wydzielenie miejsca na scenę i widownię, zawieszenie prowizorycznej kurtyny we współpracy z dziećmi, według ich wskazówek.

2. „Wspomnienie” - wysłuchanie wiersza Tadeusza Szymy jako wprowadzenia do rozmowy na temat teatru; wypowiedzi dzieci wynikające z doświadczeń, wyobrażeń. „Nasz mały teatrzyk” - wspólne budowanie małego teatru w dużym kartonowym pudle; nazywanie poszczególnych pomieszczeń i elementów: scena, kurtyna, widownia, kulisy, garderoba.

3. „Bajkowe postacie” - zabawa muzyczno-ruchowa. „Dwa teatry” - spontaniczne zabawy w obydwu teatrach: dużym w sali i małym pudełkowym, z wykorzystaniem dostępnych zabawek, z podziałem na występujących i oglądających.

Przewidywane osiągnięcia - co poznaję, co umiem, co czuję:

- szybko reaguję na przerwę w muzyce,

- pokazuję mimiką i gestem niektóre emocje,

- przygotowuję salę do przedstawienia,

- uważnie słucham wiersza,

- poszerzam wiedzę o teatrze,

- uważnie słucham innych, cierpliwie czekam na swoją kolej,

- wykorzystuję swoją wiedzę o teatrze, budując w sali teatrzyk,

- reaguję na przerwę w muzyce,

- aktywnie uczestniczę w zabawie w teatr.

Przebieg dnia:

I. Zajęcia poranne

• „Wesoła figurka” - zabawa muzyczno-ruchowa. Dzieci poruszają się swobodnie po całej sali przy muzyce i odpowiednim ruchem reagują na zmiany tempa - maszerują lub biegają. Na przerwę w muzyce nauczyciel wydaje polecenie, np.: Smutna figurka! Zadaniem dzieci jest zatrzymać się i gestem oraz mimiką twarzy wyrazić smutek. Figurki mogą być również wesołe, rozmarzone, groźne itp.

CD Utwory… cz. 1 - „Muzyka do marszu i do biegu” J. Kasprzyka (nr 22)

• „Teatr w przedszkolu” - przygotowania w sali: wydzielenie miejsca na scenę i widownię, zawieszenie prowizorycznej kurtyny we współpracy z dziećmi, według ich wskazówek. Dzieci wspólnie z nauczycielem tworzą w sali teatr. Wybierają miejsce, w którym będzie scena i oddzielają ją od widowni kurtyną. Do zrobienia kurtyny można wykorzystać stelaż z ruchomym materiałem, parawan lekarski lub zawiesić koc, czy inny materiał, na kiju od szczotki. Jeśli jest taka możliwość, scenę można dodatkowo oświetlić.

elementy kurtyny (stelaż, parawan lub kij od szczotki i koc), ewentualnie gotowy kącik teatralny, oświetlenie

II. Zajęcia główne

• „Wspomnienie” - wysłuchanie wiersza Tadeusza Szymy jako wprowadzenie do rozmowy na temat teatru; wypowiedzi dzieci wynikające z doświadczeń, wyobrażeń.

Nauczyciel czyta wiersz. Zachęca dzieci do uważnego słuchania.

Wspomnienie

Nigdy w pamięci mej się nie zatrze

Pierwsza wizyta w wielkim teatrze.

Było odświętnie i uroczyście,

Cicho i pięknie, i tak świetliście!

Kiedy reflektor tęczową smugą

Z mroku omiatał kurtynę długo…

Było niezwykle i tajemniczo,

Gdy światła nikłe,

Podobne zniczom,

rozbłysły w zamku,

Na mrocznej scenie,

A wydłużone aktorów cienie

W stronę widowni rosły powoli…

I trochę straszne, gdy się wgramolił

Nagle na scenę smok nieruchawy!

A potem - ileż było zabawy,

Ile uciechy i jakie brawa!

Do dziś nie zmilkła radosna wrzawa!

Bo wciąż ją słyszę, ilekroć patrzę

Na przedstawienie nowe w teatrze.

Tadeusz Szyma

Nauczyciel bohaterem wiersza może uczynić małego chłopca, nadać mu imię. Na podstawie wiersza dzieci opowiadają o przeżyciach chłopca, jego doznaniach, o tym co działo się na scenie. Można zapytać, jaki mógłby być tytuł przedstawienia, w którym pojawia się zamek i smok.

Następnie nauczyciel kieruje rozmową na temat teatru. Prosi dzieci, aby przypomniały sobie aktorów występujących w przedszkolnym przedstawieniu oraz swoje wizyty w prawdziwym teatrze. Zachęca dzieci do opowiadania nie tylko o samym teatrze i przedstawieniu, ale także o swoich odczuciach, emocjach.

Przykładowe pytania:

- Jak się czuliście, gdy weszliście na salę?

- Jaki panował nastrój?

- Co czuliście, gdy zgasło światło?

- Jak zachowywali się inni widzowie?

- Co się działo po zakończeniu przedstawienia?

Jeśli dzieci są zainteresowane tematem można wysłuchać opowieści o ulubionym przedstawieniu.

T. Szyma „Wspomnienie”, [w:] „Plan pracy dla przedszkola. Grupy młodsze”, Wydawnictwo Raabe

• „Nasz mały teatrzyk” - wspólne budowanie małego teatru w dużym, kartonowym pudle; nazywanie poszczególnych pomieszczeń i elementów: scena, kurtyna, widownia, kulisy, garderoba. Nauczyciel prezentuje dzieciom zgromadzone materiały: duży karton, mniejsze pudełka, klej, nożyczki, kolorowy papier, kolorowe tkaniny, i proponuje stworzenie z nich małego teatru. Wspólnie z dziećmi omawia pomieszczenia i elementy znajdujące się w teatrze. Może pokazać zdjęcia lub ilustracje. Następuje etap omawiania i ustalania, co budujemy, kto jest za co odpowiedzialny.

Przykładowa propozycja wykonania: odcinamy jedną ze ścian kartonu, to będzie front sceny; oklejamy karton kolorowym papierem; z materiałów wycinamy dwa trójkąty, które będą kurtyną, mocujemy je od „sufitu”, wzdłuż bocznych krawędzi; małe pudełka oklejamy kolorowym papierem lub ścinkami materiałów, utworzą rekwizyty na scenie.

Po skończonej pracy - porządkowanie stanowisk.

duże pudło kartonowe, małe pudełka, papier kolorowy, różnorodne materiały, klej, nożyczki

III. Zajęcia popołudniowe

• „Bajkowe postacie” - zabawa muzyczno-ruchowa. Dzieci podskakują swobodnie po całej sali przy dźwiękach bębenka. Podczas przerwy w muzyce zatrzymują się i na polecenie nauczyciela przyjmują pozę naśladującą jakąś postać bajkową np. czarownicy, rycerza, króla, królowej itp.

bębenek

• „Dwa teatry” - spontaniczne zabawy w obydwu teatrach: dużym w sali i małym pudełkowym, z wykorzystaniem dostępnych zabawek, podziałem na występujących i oglądających. Nauczyciel dzieli grupę na cztery drużyny - dwie z nich zamieniają się w artystów, dwie w widzów. Każda grupa artystów, wykorzystując pacynki, marionetki, sylwety, odgrywa dla widzów przedstawienie. Nauczyciel może pomóc aktorom w wyborze treści; widzom przypomina o odpowiednim zachowaniu w teatrze i nagradzaniu artystów brawami. Po skończonych występach następuje zamiana ról.

teatr w pudełku, zabawki na sznurkach (marionetki), na patykach (kukiełki), pacynki, sylwety

112. Wszyscy jesteśmy aktorami

Zapis w dzienniku:

I. „Pajacyki” - zabawa ruchowa z podskokami. „Domek na koguciej nóżce” - ćwiczenie języka i naśladowanie odgłosów zwierząt (np. sowy).

II. „Magiczne miejsce” - nauka piosenki. „Widowisko” - rozmowa na temat miejsc, w których można oglądać różne występy (teatr, kino, cyrk, filharmonia, telewizja).

III. „Laleczki i pajacyki” - zabawa muzyczno-ruchowa. „Przygody Bęcka” z „Wycinanek-składanek”, zabawa samodzielnie wykonanymi zabawkami.

Przewidywane osiągnięcia - co poznaję, co umiem, co czuję:

- czerpię radość z uczestnictwa w zabawie ruchowej,

- naśladuję odgłosy zwierząt,

- poznaję słowa i melodię piosenki,

- wypowiadam się na dany temat,

- odpowiednio reaguję na zmianę barwy dźwięku,

- bawię się samodzielnie wykonanymi zabawkami.

Przebieg dnia:

I. Zajęcia poranne

• „Pajacyki” - zabawa ruchowa z podskokami. Dzieci maszerują po sali przy dźwiękach bębenka lub tamburynu. Na hasło: Pajacyki! - naśladują skaczące pajace: klaśnięcie nad głową - nogi złączone, ręce w bok - nogi w rozkroku. Ćwiczenie należy wykonywać skocznie i rytmicznie.

tamburyn

• „Domek na koguciej nóżce” - ćwiczenie języka i naśladowanie głosów zwierząt (np. sowy). Nauczyciel proponuje dzieciom zabawę w „buziowy teatrzyk”. Opowiada, demonstruje i kontroluje prawidłowość wykonania. Dzieci powtarzają ruchy i odgłosy.

„Buziowy teatrzyk” zaprasza na przedstawienie pt. „Domek na koguciej nóżce”.

Na koguciej nóżce stoi chatka mała,

Drzwiczki ma z piernika, (oblizujemy wargi)

Gwoździe są z migdała, (oblizujemy wargi)

Landrynkowe okna, (oblizujemy wargi)

Komin z marcepana, (oblizujemy wargi)

W progu siedzi sowa - hu, hu

Gada dziwne słowa, - au, eu, ou.

Kot przed progiem staje (robimy „koci grzbiet” z języka - opieramy go o dolne zęby i wyginamy do góry)

I zapala faję - pyk, pyk, pyk.

I. Rutkowska-Błachowiak, „Gimnastyka buzi na wesoło. Ćwiczenia narządów artykulacyjnych dla dzieci”, Bonami Poradnia Psychologiczno-Pedagogiczna, Poznać 2000, s. 13

II. Zajęcia główne

• „Magiczne miejsce” - nauka piosenki. Słuchanie piosenki i omówienie jej treści oraz nastroju. Nauka refrenu piosenki.

CD Piosenki i zabawy cz. 2 - „Magiczne miejsce” (nr 7)

• „Widowisko” - rozmowa na temat miejsc, w których można oglądać różne występy (teatr, kino, cyrk, filharmonia, telewizja). Nauczyciel prezentuje dzieciom ilustracje i fotografie przedstawiające wnętrze teatru, kina, filharmonii, areny cyrkowej, telewizora. Pyta dzieci, czy rozpoznają te miejsca, czy kiedyś tam były, co oglądały. Omawia wystrój, charakterystyczne elementy. Pyta, co można tam zobaczyć, kto tam występuje. Zastanawia się z dziećmi, czym różni się teatr od kina, teatr od cyrku, kino od telewizji, teatr od filharmonii. Po rozmowie zaprasza chętnych do odegrania pantomimy - dziecko naśladuje gesty, czynności, zachowania, pozostałe dzieci zgadują, kim jest występujący, gdzie się znajduje. Aby ułatwić dzieciom zadanie, nauczyciel może po cichu podpowiadać gesty, czynności do prezentacji, np. żonglowanie, pokazy akrobatyczne, śpiew, gra na instrumentach, oglądanie filmu w kinie itp.

ilustracje i fotografie przedstawiające teatr, kino, cyrk, filharmonię, telewizor

III. Zajęcia popołudniowe

• „Laleczki i pajacyki” - zabawa muzyczno-ruchowa. Dzieci podzielone są na dwie grupy (chłopcy i dziewczynki) i ustawiają się w szeregu pod ścianą. Dziewczynki będą naśladować ruchem laleczki, chłopcy - pajacyki. Do zabawy nauczyciel akompaniuje na trójkącie i klawesach. Gdy nauczyciel gra na trójkącie, dziewczynki wychodzą na środek sali i tańczą jak laleczki. Na dźwięk klawesów wyskakują „na scenę” pajacyki, a dziewczynki wracają na miejsce pod ścianą.

trójkąt, klawesy

• „Przygody Bęcka” - z „Wycinanek-składanek”. Dzieci z pomocą nauczyciela wypychają z „Wycinanek-składanek” ramkę i paski z obrazkami. Nauczyciel demonstruje, jak należy przesuwać umieszczony w ramce pasek. Zachęca dzieci, aby w parach, na zmianę, opowiadały wybraną przez siebie historyjkę i poruszały obrazkami.

„Wycinanki-składanki” cz. 2, s. 23 i 25-26

113. Lalkowy świat

Zapis w dzienniku:

I. „Szkoła jazdy konnej” - zabawa bieżna. „W teatrze lalkowym” - wyjście do teatru lalkowego; po przedstawieniu rozmowa z pracownikiem teatru, prezentacja różnych lalek.

II. „W roli głównej - łyżka” - wykonanie kukiełki z wykorzystaniem drewnianych łyżek; ozdobienie według własnego upodobania i pomysłów.

III. „Krakowiak” - układ taneczny. „Przedstawienie” - zabawa własnoręcznie wykonanymi kukiełkami, improwizacje teatralne.

Przewidywane osiągnięcia - co poznaję, co umiem, co czuję:

- czerpię radość z uczestnictwa w zabawach ruchowych,

- poznaję elementy teatru lalkowego,

- poznaję nazwy i wygląd teatralnych lalek,

- wykonuję własną kukiełkę z różnych materiałów,

- poznaję niektóre figury krakowiaka,

- bawię się własnoręcznie wykonaną kukiełką.

Przebieg dnia:

I. Zajęcia poranne

• „Szkoła jazdy konnej” - zabawa bieżna. Dzieci dobierają się w pary, jedno jest jeźdźcem, drugie zakłada szarfę i zostaje koniem. Nauczyciel stoi na środku sali, dzieci poruszają się po kole, wykonując polecenia: marsz, trucht, galop, kolana w górze itp. Jeźdźcy pilnują, aby konie dokładnie wykonywały komendy. Po kilku okrążeniach zmiana ról.

szarfy

• „W teatrze lalkowym” - wyjście do teatru lalkowego; po przedstawieniu rozmowa z pracownikiem, prezentacja wnętrza teatru, rekwizytorni, lalek. (Jeśli nie ma możliwości wyjścia - spontaniczne zabawy pacynkami.) Przed wyjściem do teatru nauczyciel omawia z dziećmi zasady zachowania w teatrze:

- przedstawienie oglądamy w ciszy,

- w trakcie trwania spektaklu nie przeszkadzamy innym,

- nie jemy i nie pijemy podczas spektaklu,

- śmieci wyrzucamy do kosza,

- po zakończeniu przedstawienia występ nagradzamy brawami.

Po spektaklu oglądanie kulis, rekwizytów, lalek. Rozmowa z lalkarzami lub innymi pracownikami teatru. Uwaga! Należy wcześniej zgłosić w teatrze chęć zwiedzania, podać wiek dzieci, zaproponować, co chcemy obejrzeć.

II. Zajęcia główne

• „W roli głównej - łyżka” - wykonanie kukiełki z wykorzystaniem drewnianych łyżek; ozdobienie według własnego upodobania i pomysłów. Nauczyciel rozkłada przed dziećmi różnorodne materiały: tkaniny, koraliki, włóczki, koronki, tasiemki. Pokazuje drewniane łyżki i zachęca do wyobrażenia sobie, jak z łyżki stworzyć kukiełkę, co to może być za postać. Prosi, aby dzieci przypomniały sobie lalki oglądane w teatrze, ich stroje, ozdoby. Wspólnie z dziećmi omawia sposoby wykorzystania materiałów, demonstruje metody mocowania i łączenia (klejenie, wiązanie). Dzieci samodzielnie projektują swoją kukiełkę, nauczyciel pomaga w razie potrzeby. Ubraną lalkę można dodatkowo wykończyć przez dorysowanie kredkami oczu i ust.

drewniane łyżki, tkaniny, koraliki, włóczka, koronki, tasiemki, taśma klejąca, klej, nożyczki, kredki świecowe

III. Zajęcia popołudniowe

• „Krakowiak” - układ taneczny. Dzieci dobierają się parami i stają na okręgu koła. Chłopiec staje bliżej środka koła, dziewczynka na zewnątrz. Dzieci podają sobie ręce i rozkładają na boki (łódeczki),

- pary tańczą krokiem dosuwanym po okręgu koła,

- chłopiec klęka na jednym kolanie, dziewczynka podskakuje dookoła klęczącego partnera,

- dzieci zwracają się twarzami do partnerów, kładą ręce na biodra i wystawiają na przemian lewą i prawą nogę w przód (na każde „raz”).

CD Utwory… cz. 2 - „Krakowiak” (nr 9)

• „Przedstawienie” - zabawa własnoręcznie wykonanymi kukiełkami, animowanie przy inscenizacji lub improwizacjach teatralnych. Do zabawy dzieci mogą wykorzystać teatrzyk w pudełku lub przygotowaną prowizoryczną scenę - niski parawan lub krzesła osłonięte kocem. Każde dziecko demonstruje swoją kukiełkę i krótko o niej opowiada: kim jest, z jakiej pochodzi bajki, jakie przeżywa przygody. Następnie chętne dzieci odgrywają krótkie scenki animując swoją kukiełkę. Można też zaproponować, aby dzieci dobierały się w pary lub małe grupy i próbowały odgrywać własne, wymyślone historie.

wykonane przez dzieci kukiełki, teatrzyk w pudełku lub niski parawan

114. Nasz mały teatrzyk

Zapis w dzienniku:

1. „Idzie smok” - zabawa orientacyjno-porządkowa. „Piraci” - inscenizacja Małgorzaty Strzałkowskiej, zapoznanie dzieci ze sztuką w jednym akcie; przydział ról i funkcji w przedstawieniu.

2. „Pirackie opowieści” - zestaw ćwiczeń gimnastycznych ogólnorozwojowych; opowieść ruchowa; doskonalenie sprawności ruchowej.

3. „Magiczne miejsce” - utrwalenie piosenki; zabawa przy piosence. „Nasze przedstawienie” - wspólna realizacja inscenizacji.

Przewidywane osiągnięcia - co poznaję, co umiem, co czuję:

- zmieniam ruch na umówiony sygnał,

- poznaję kolejne etapy powstawania przedstawienia teatralnego,

- ćwiczę z całą grupą,

- przedstawiam ruchem treść opowiadania,

- melodyjnie śpiewam piosenkę,

- biorę udział w przedstawieniu.

Przebieg dnia:

I. Zajęcia poranne

• „Idzie smok” - zabawa orientacyjno-porządkowa. Dzieci zamieniają się w bajkowe smoki, które wędrują przez nieznaną okolicę. Reagują na ustalone hasła: Idą smoki! - poruszają się na czworakach; Wielka góra! - wspinają się na palce i naprzemiennie poruszają rękoma i nogami, jakby wspinały się na szczyt; Rzeczka! - skaczą obunóż z kamyka na kamień.

• „Piraci” - inscenizacja M. Strzałkowskiej; zapoznanie ze sztuką, podział ról i funkcji w przedstawieniu. Nauczyciel czyta utwór z podziałem na role, odpowiednio modulując głos. Następnie informuje dzieci, że będą aktorami w przedstawieniu i każdemu przydziela rolę. W małych grupkach uczy dzieci ich kwestii.

„Książka” s. 50-51

II. Zajęcia główne

• „Pirackie opowieści” - zestaw ćwiczeń gimnastycznych; opowieść ruchowa na podstawie bajki.

Miejsce ćwiczeń: sala.

Przybory: obręcze duże lub średnie (jedna obręcz na dwoje dzieci), kocyki (jeden dla każdego dziecka).

I.

1. Marsz parami: Każda para otrzymuje jedną obręcz. Nauczyciel mówi:

- Wyobraźcie sobie, że jesteście marynarzami. Płyniecie statkiem po błękitnym morzu. Jest czas wolny, bawicie się linami.

2. Zabawa bieżna: Bieg zaprzęgów. Jedno dziecko wchodzi w obręcz, zakłada ją sobie pod pachy. Drugie chwyta obręcz stojąc z tyłu. Bieg ze zmianą tempa.

- Nagle słychać dzwonek. Na sygnał kapitana musicie jak najszybciej wyjść na pokład.

II.

3. Ćwiczenie dużych grup mięśniowych: Przesuwanie się przez okienko. Obręcze leżą na ziemi, przy każdej dwoje dzieci naprzeciwko siebie (obręcz w środku). Na sygnał (uderzenie w trójkąt) dzieci przysiadają, chwytają obręcz, podnoszą w górę i przewlekają się przez nią od góry w dół (obręcz poza plecami). Następnie kładą obręcz na ziemi, wychodzą z niej i stają prosto. Nauczyciel ocenia, która para najszybciej wykonała zadanie.

- Teraz czeka na was praca. W małym, ciasnym pomieszczeniu musicie podnosić ciężkie paczki.

4. Ćwiczenie mięśni grzbietu: Leżenie przodem, twarzami do siebie. Obręcz między dziećmi na ziemi. Chwyt obręczy oburącz na szerokość barków, łokcie proste. Uniesienie obręczy w górę z lekkim skłonem tułowia w tył i powrót do leżenia (dzieci nie powinny być w skłonie zbyt długo).

- Czas na odpoczynek. Statek przybija do brzegu. Aby zejść na ląd, musicie jednak przejść przez tunel.

5. Zabawa na czworakach: „Tunel”. Dzieci ustawione parami na obwodzie koła. Jedno dziecko siada skrzyżnie i trzyma obręcz ustawioną pionowo na ziemi, drugie staje przed obręczą i przyjmuje pozycję przysiadu podpartego. Na sygnał idą na czworakach przez tunel utworzony z obręczy tak długo, aż wrócą na swoje miejsce (do swojej pary). Następuje zmiana ról i zabawa toczy się dalej.

- Marynarze po całym dniu są głodni. Postanawiacie wyciągnąć z morza zarzucone rankiem sieci.

6. Ćwiczenie tułowia - skłony w przód: jedno dziecko w siadzie klęcznym trzyma obręcz na wysokości barków, drugie stoi w rozkroku przed obręczą. Na polecenie dziecko stojące skłania się w przód tak, aby ręce weszły w obręcz i dotknęły ziemi. Następnie prostuje się i klaszcze dwa razy w ręce przed sobą. Ćwiczenie powtarzamy kilka razy, po czym zmieniamy role.

7. Marsz parami po obwodzie koła - zebranie obręczy i rozdanie kocyków.

Podział grupy na dziewczynki - syreny, chłopców - marynarzy.

- Wokół statku pływają syreny. Ciekawie rozglądają się dookoła.

8. Poślizgi - „pływanie” w leżeniu przodem:

a) na kocyku: poślizg po podłodze w przód i w tył (klatka piersiowa przywarta do podłoża, głowa uniesiona, broda przyciągnięta);

b) poślizg na kocu w leżeniu tyłem.

- Marynarze też chętnie wskakują do wody. Po długim dniu na statku pływają razem z syrenami.

9. Jazda na kocyku w siadzie - odpychanie się piętami z przodu i rękami z boku. Po chwili zamiana ról - chłopcy zamieniają się w syreny, dziewczynki w marynarzy.

10. Marsz - położenie kocyka na wyznaczonym miejscu.

K. Wlaźnik, „Wychowanie fizyczne w przedszkolu. Poradnik metodyczny dla nauczyciela”, WSiP, Warszawa 1980, s. 206, 284, 287; obręcze, kocyki, trójkąt

III. Zajęcia popołudniowe

• „Magiczne miejsce” - utrwalenie piosenki. Dzielimy dzieci na cztery grupy. Trzem grupom nauczyciel przydziela role, które będą odgrywać dzieci na scenie (np. środek sali): smoki, królewny, wróżki i czarodzieje. Czwarta grupa będzie widownią.

Podczas poszczególnych zwrotek każda grupa odgrywa swoją rolę w dowolny sposób: w czasie pierwszej zwrotki smoki, w czasie drugiej królewny, trzeciej - wróżki i czarodzieje. Podczas refrenu „aktorzy” ustawiają się w szeregu przed widownią i śpiewają piosenkę. Na koniec kłaniają się, a widownia bije brawo.

CD Piosenki i zabawy cz. 2 - „Magiczne miejsce” (nr 7)

• „Nasze przedstawienie” - wspólna realizacja inscenizacji. Nauczyciel rozdaje dzieciom rekwizyty (luneta, dwie burty statków) i rozkłada elementy scenografii (morze, słońce, chmury). Inscenizacja rozpoczyna się, jak w prawdziwym teatrze, od prób. Dzieci, z pomocą nauczyciela odgrywają swoje role. Kiedy dzieci zapamiętają już swoje kwestie i poczują się pewnie, można na przedstawienie zaprosić widzów - dzieci z innych grup. Jeżeli będą dzieci, które nie chcą występować, można zaproponować im, aby łagodnie poruszały „morzem” tworząc fale. Będą pełniły ważną funkcję w przedstawieniu, bez konieczności wypowiadania roli.

luneta z papieru, dwie burty (statków piratów i podróżnych), niebieskie prześcieradło lub kartony z namalowanym morzem, słońcem i chmurami

Na następny dzień dzieci przynoszą książkę z ulubioną bajką.

115. Baśnie, bajki, bajeczki

Zapis w dzienniku:

1. „Marsz z przeszkodami” - zabawa ruchowa z ćwiczeniami równowagi. „Bajkowi bohaterowie” - oglądanie ilustracji w książkach z bajkami dla dzieci; zwrócenie uwagi na szczegóły ubrania lub atrybuty bohaterów.

2. „Zagubiona królewna” - zabawa dydaktyczna; dopasowanie atrybutów i opisu do poszczególnych bohaterów oraz bajek, z których pochodzą; tworzenie zbiorów: księżniczek, królewiczów, bajkowych stworów; przeliczanie, porównywanie liczebności zbiorów. „Ulubione bajeczki” - kolorowanie obrazków, ilustracji z ulubionych bajek.

3. „Krakowiak” - utrwalenie układu tanecznego. „Zabawy w teatr” - spontaniczne i dowolne zabawy dzieci z wykorzystaniem zasobów kącika teatralnego i kukiełek wykonanych przez dzieci.

Przewidywane osiągnięcia - co poznaję, co umiem, co czuję:

- zręcznie omijam przeszkody,

- uważnie oglądam ilustracje w książkach,

- prawidłowo dopasowuję atrybuty do postaci z bajek,

- tworzę zbiory według jednej cechy,

- liczę i porównuję liczebność zbiorów,

- starannie koloruję obrazki,

- wykonuję niektóre figury krakowiaka,

- bawię się w teatr kukiełkami.

Przebieg dnia:

I. Zajęcia poranne

• „Marsz z przeszkodami” - zabawa ruchowa z ćwiczeniami równowagi. Nauczyciel rozkłada w różnych miejscach sali zabawki, tworząc z nich tor przeszkód. Przykładowe pomysły: samochody ustawione jeden za drugim tak, aby między nimi zmieściła się stopa dziecka; murki (o wys. 20-30 cm) z plastikowych klocków; małe gromadki pluszaków - do przeskakiwania itp. Dzieci maszerują po sali w rytm bębenka; w ustalony sposób pokonują napotkane przeszkody.

różne zabawki jako przeszkody, bębenek

• „Bajkowi bohaterowie” - oglądanie ilustracji w książkach z bajkami dla dzieci; zwrócenie uwagi na szczegóły ubrania oraz atrybuty bohaterów. Nauczyciel prosi dzieci, aby obejrzały swoje książki a następnie wymieniły się nimi między sobą. Prezentuje też bajki z biblioteczki przedszkolnej. Prosi o zwrócenie uwagi na rysunki bohaterów, ich stroje, wygląd, przedmioty, które ze sobą noszą, elementy, które je wyróżniają. Każde dziecko może opowiedzieć o swojej ulubionej książce i bajce, opisując bohaterów i wskazując ich na ilustracjach.

książki z popularnymi bajkami dla dzieci (z biblioteczki przedszkolnej i przyniesione przez dzieci)

II. Zajęcia główne

• „Zagubiona królewna” - zabawa dydaktyczna; dopasowywanie atrybutów i opisu do poszczególnych bohaterów oraz bajek, z których pochodzą; tworzenie zbiorów: księżniczek, królewiczów, bajkowych stworów; przeliczanie i porównywanie liczebności zbiorów. Nauczyciel przygotowuje ilustracje i zdjęcia przedstawiające bohaterów bajek, części ich garderoby, atrybuty (np. pantofelek Kopciuszka, sanie Królowej Śniegu, buty Kota w butach). Dzieci siedzą w kole i oglądają obrazki zawieszone na tablicy. Nauczyciel opisuje obrazek - dzieci wskazują kolejno, o którym obrazku mowa i z jakiej pochodzi bajki. Dobra odpowiedź nagradzana jest brawami. Należy przygotować tyle ilustracji, aby każde dziecko miało szansę udzielenia poprawnej odpowiedzi.

Następnie nauczyciel zaprasza dzieci do poszukiwań zagubionych bajkowych bohaterów: księżniczek, królewiczów, bajkowych zwierząt i stworów. Nauczyciel każdemu dziecku podaje wskazówkę umożliwiającą odnalezienie sylwety, np.:

- zagubiona postać w Kąciku Książki,

- zagubiona postać na najwyższej półce itp.

Dzieci opisują swoją sylwetę i umieszczają w przygotowanych pętlach, np.: szarfa żółta - królewny, szarfa czerwona - królewicze, szarfa niebieska - bajkowe stwory. Kiedy wszystkie sylwety znajdą się w odpowiednich pętlach, dzieci przeliczają je, porównują liczbę elementów w poszczególnych pętlach, określają liczbę za pomocą słów: mniej, więcej. Następnie dziewczynki układają w rzędzie wszystkie królewny, a chłopcy - poniżej - wszystkich królewiczów. W najniższym rzędzie leżą bajkowe stwory. W ten sposób dzieci porównują liczebność zbiorów bez konieczności liczenia, odpowiadają na pytania:

- Kogo jest więcej?

- Czy każda królewna będzie miała z kim tańczyć na balu?

- Czy każdy stwór znajdzie swojego opiekuna? itp.

Na zakończenie dzieci zapraszają do tańca wybraną przez siebie sylwetę.

obrazki przedstawiające bohaterów bajek, części ich garderoby, atrybuty; sylwety bajkowych bohaterów; szarfy (żółta, czerwona, niebieska); płyta z melodią do tańca

• „Ulubione bajeczki” - kolorowanie ilustracji z ulubionych bajek. Nauczyciel przygotowuje obrazki z różnych bajek, baśni, filmów rysunkowych. Dzieci kolorują kredkami wybraną przez siebie ilustrację, dokładnie i starannie. Gotowe ilustracje można powiesić na wystawie lub przygotować z nich książeczkę i wyłożyć do oglądania dla rodziców.

obrazki do kolorowania, kredki

III. Zajęcia popołudniowe

• „Krakowiak” - utrwalenie układu tanecznego.

CD Utwory… cz. 2 - „Krakowiak” (nr 9)

• „Zabawy w teatr” - zabawy z wykorzystaniem zasobów kącika teatralnego i kukiełek dzieci. Nauczyciel zachęca dzieci do wybrania sobie kukiełki lub pacynki i odgrywania wymyślonych historii. Dzieci mogą się bawić w teatrzyku z pudełka lub na zaimprowizowanej scenie (np. na stole, dywanie), występować samodzielnie lub w małych grupach. Cała zabawa powinna być wynikiem spontanicznych pomysłów i inspiracji dzieci. Nauczyciel może pełnić rolę widza.

kącik teatralny, kukiełki, pacynki

Propozycje zajęć do tematów od 111. do 115. opracowała Agnieszka Uścińska.

---