• METASEKWOJA CHIŃSKA (Metasequoia glyptostroboides)

Drzewo to jest żywą skamieniałością. Odciski liści znajdowano nawet w Polsce w złożach węgla brunatnego (w trzeciorzędzie rosło na terenie dzisiejszej Polski). Uważane było za wymarłe aż do roku 1941, kiedy to zostało ponownie odkryte
w Chinach przez T. Wanga. Kilka lat później Metasekwoja chińska wprowadzona została do uprawy w ogrodach. Reprezentuje ją tylko jeden gatunek, który w stanie dzikim występuje rzadko, w ogrodach na szczęście znacznie częściej.
A roślinę tę warto uprawiać,
nie tylko dlatego że jest piękna, ale również dość mało wymagająca. To też skłoniło mnie aby Metasekwoji poświęcić nieco więcej miejsca.

Sam po raz pierwszy miałem okazję dokładnie przyjrzeć się tej roślinie i poznać jej historię
w Ogrodzie Dendrologicznym
w Wirtach. Tam też wykonałem prezentowane obok fotografie.

opis: szybko rosnące drzewo, zrzucające igły na zimę, osiągające w naturalnym środowisku do 35 m wysokości, w uprawie w ogrodach z reguły mniej, korona ma wyraźny, strzelisty przewodnik
i przybiera wąski, stożkowaty pokrój, kora pnia miękka, dość jaskrawa, brązowopomarańczowa, na starych pniach łuszczy się włókniście pasami, stare drzewa mają pień zbieżysty, nieproporcjonalnie gruby u nasady, pnie mają często zniekształconą powierzchnię z nieregularnymi wgłębieniami
i karbami, igły na długopędach ustawione skrętolegle,
na krótkopędach, które odpadają na zimę razem z nimi, grzebieniasto, są płaskie, miękkie, delikatne, długości 3 do 4 cm, jasnozielone, jesienią przebarwiające się na żółte
i czerwonobrązowe, szyszki jajowate do kulistych, na długich szypułkach, wielkości około 2 cm, w miarę dojrzewania otwierają się i wysypują nasiona aby z czasem opaść
w całości, nasiona są jasnobrązowe, spłaszczone, obustronnie oskrzydlone, długości około 4 mm, roślina doskonała do nasadzeń zarówno w ogrodach jak i parkach, najlepiej prezentują się pojedyncze egzemplarze na dobrze wyeksponowanych stanowiskach,

wymagania: stanowisko jasne, słoneczne, roślina lubi przepuszczalne, żyzne i wilgotne gleby, mogą być nawet okresowo zalewane (nie dopuszczalne jest podłoże suche
i jałowe), odczyn gleby od obojętnego do kwaśnego, roślina jest odporna na zanieczyszczenia środowiska i mrozy
(strefa 6A), choć mrozoodporność nabywa z wiekiem, młodsze okazy bywają uszkadzane przez spóźnione wiosenne przymrozki, starsze drzewa są całkowicie mrozoodporne,

rozmnażanie: z sadzonek pędowych (zarówno zielnych jak
i zdrewniałych) a także z nasion, jednak te trzeba sprowadzać z zagranicy, ponieważ drzewa w naszym klimacie, chociaż tworzą szyszki, to niestety nie obradzają płodnych nasion.

2

---