pomoc do projektu


WPROWADZENIE DO ANALIZY STATECZNOŚCI SKARP I ZBOCZY

 

1. Elementy geometryczne skarp

0x01 graphic

2. Podział skarp i zboczy

2.1  Ze względu na kształt

   -         płaskie (prostoliniowe)

   -         łamane (złożone z kilku płaszyczyzn o zróżnicowanym nachyleniu)

   -         wklęsłe

   -         wypukłe

 

2.2  Ze względu na budowę geologiczną

   -         jednorodne

   -         niejednorodne (zbudowane z różnych gruntów o różnych właściwościach)

 

2.3  Ze względu na pochodzenie gruntów je formujących

   -         skarpy zbudowane z gruntów niespoistych (sypkich lub okruchowych)

   -         skarpy zbudowane z gruntów spoistych

   -         zbocza skalne

   -         zbocza zwietrzelinowe (na podłożu skalnym)

 

2.4  Ze względu na nawodnienie skarpy

   -         nienawodnione („suche” - tj. z wodą zawartą tylko w porach gruntu)

   -         nawodnione bez ruchu wody gruntowej poziome zwierciadło wód gruntowych

         -     nawodnione z ruchem wody w przypadku nachylonego zwierciadła wód gruntowych

3. Obciążenia i czynniki destabilizujące

       Przed rozpoczęciem obliczeń stateczności należy rozważyć wszystkie potencjalne obciążenia oraz czynniki destabilizujące, które mogą działać na klin odłamu (osuwu) skarpy.

0x01 graphic

4. Kategorie geotechniczne

Zgodnie z Eurokodem 7 dla oceny trudności problemu geotechnicznego wprowadzono trzy kategorie. Kwalifikowanie zadania inżynierskiego do odpowiedniej kategorii odbywa się przed rozpoczęciem innych prac. Kategoria geotechniczna decyduje o sposobie i zakresie rozpoznania geotechnicznego podłoża oraz przyjęciu metody obliczeniowej.

Kategoria I obejmuje najprostsze typowe zagadnienia:

        skarpy wykopów do 1,5 m uformowane w gruncie nienawodnionym,

        skarpy nasypów do 3,0 m,

        zbocza z gruntów sypkich bądź spoistych o wysokości do 6 m, niezabudowane, bez zauważalnych śladów procesów osuwiskowych.

 

W ramach I kategorii określa się nachylenie skarp posługując się metodami tabelarycznymi lub nomogramami.

 

 

Kategoria II obejmuje typowe trudniejsze zagadnienia

        skarpy wykopów do 4,5 m uformowane w gruntach nienawodnionych,

        skarpy wykopów do 2,5 m z występującym zwierciadłem wody gruntowej,

        skarpy nasypów do 8 m,

        zbocza uformowane z gruntów sypkich bądź spoistych do kilkunastu metrów wysokości, niezabudowane, bez zauważalnych śladów procesów osuwiskowych,

        zbocza skalne i zwietrzelinowe niezależnie od wysokości przy nachyleniu do 15Ⴐ, bez śladów osuwisk, przeznaczone do zagospodarowania.

 

W ramach kategorii II określa się wskaźnik stateczności skarpy w oparciu o metody tabelaryczne lub uproszczone metody obliczeniowe, np. wielkich brył. Wartości parametrów geotechnicznych określić można w sposób przybliżony.

 

 

Kategoria III obejmuje najbardziej złożone zagadnienia

        głębokie wykopy,

        nasypy ponad 8 m,

        zbocza przeznaczone pod zabudowę przy nachyleniu przekraczającym 15Ⴐ.

 

W ramach III kategorii metodę obliczeniową należy dobrać na podstawie analizy indywidualnych warunków geotechnicznych oraz schematów obciążeń. Wartości parametrów geotechnicznych należy określić na podstawie badań polowych bądź laboratoryjnych.

0x01 graphic

6. Kryteria oceny stateczności

a) wskaźnik stateczności

Podstawowym kryterium oceny stateczności skarp i zboczy jest wskaźnik stateczności (pewności), który w sposób najogólniejszy definiuje się następująco:

0x01 graphic

Estab - suma wszystkich oddziaływań przeciwdziałających osunięciu się skarpy

Edest - suma wszystkich oddziaływań destabilizujących skarpę

 

b) definicje wskaźnika

Konkretna postać wskaźnika stateczności zależy od przyjętej metody obliczeniowej. Najczęściej występuje w następujących postaciach:

 

0x01 graphic

 

0x01 graphic

0x01 graphic

0x01 graphic

0x01 graphic

 

c) interpretacja wskaźnika

jeżeli F >1 to skarpa jest stateczna

jeżeli F =1 to skarpa jest w stanie równowagi granicznej

jeżeli F <1 to skarpa jest niestateczna.

 

d) ocena stateczności skarp w oparciu o wskaźnik F

W przypadku niektórych obiektów i konstrukcji ziemnych jak np. budowle hydrotechniczne (zapory ziemne, wały przeciwpowodziowe itd.) dopuszczalne wartości wskaźników stateczności ustala się w oparciu o rozporządzenia ministerialne opublikowane w Dziennikach Ustaw.

W pozostałych przypadkach ocenę możliwości wystąpienia osuwiska można określić jako:

-         bardzo mało prawdopodobne, gdy F > 1,5

-         mało prawdopodobne, gdy  1,3 < F < 1,5

-         prawdopodobne, gdy 1,0 < F < 1,3

-         bardzo prawdopodobne, gdy F < 1

 

7. Klasyfikacja metod oceny stateczności

8. Metoda Masłowa

9. Metoda Felleniusa



Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
Wykład 3 Określenie danych wyjściowych do projektowania OŚ
obliczenia do projektu czyjeś
Pomoc do nauki na mieszanki v1 0 1
Przydatne do projektu, Save0069
Ciania PKM, Materiały pomocnicze do projektowania
dane do projektu 2015
tematy do projektu, AGH, ROK II, AGH, PKM, PROJEKT, szpanersworze
drewno tablice pomocnicze do projektowania więźby dachowej
BEP wieloasortymentowa produkcja rozwiązanie szczególne pomoc do zadania domowego formuły
Dane do projektu
Materiały do projektu 1, Inżynieria Środowiska, Migracje Zanieczyszczeń
Załączniki do projektu nr 2
Ścieki Instrukcja do projektu 2
Mechanika gruntów Zadania do 1 projektu
informacje do projektu
wymagania do projektow
Tabela do projektu

więcej podobnych podstron