Monika Słota, gr. V
Magazyny były w Stanach Zjednoczonych tradycyjnym środkiem kształtowania świadomości i platformą najważniejszych debat politycznych, społecznych, kulturalnych, a wiele z nich zyskiwało sobie uznanie milionowych rzesz czytelników. Jednak ostatnie lata XX wieku zapoczątkowały wyraźną ewolucję magazynów w kierunku tabloidyzacji i odwoływania się do niskich instynktów.
„TIME”
Został założony w 1923 roku, pierwszy numer wydano 3 marca. Założycielami byli młodzi absolwenci uniwersytetu Yale i reporterzy „Baltimore News” - Henry Luce i Britton Hadden. Obok „Newsweeka”, „Time” stał się najbardziej znanym przedstawicielem masowych magazynów informacyjnych. Właścicielem gazety jest koncern Time Inc., będący częścią największego holdingu multimedialnego na świecie - Time Warner. Koncern ten wydaje ok. 140 tytułów docierających do 300 milionów czytelników.
Według zamierzeń twórców, tygodnik miał być czasopismem dla dotychczas źle informowanego, masowego odbiorcy, ludzi, którzy nie mogli sobie pozwolić na lekturę wielu gazet i powinni otrzymać zwięzłe kompendium aktualnych zdarzeń wraz z komentarzem. Tytuł „Time” podkreślał znaczenie czasu, którego tak bardzo brakuje w życiu człowieka pracującego. Luce i Hadden twierdzili, że „ludzie są niedoinformowani, ponieważ brakuje prasy dostosowanej do czasu, jaki zajęty człowiek może poświęcić, aby być na bieżąco poinformowanym”. W 1929 roku, po śmierci Haddena, Luce stał się osobą mającą największy wpływ na pismo i jedną z najważniejszych postaci w historii mediów XX stulecia.
Od 1931 roku Luce zaczął tworzyć programy radiowe nadawane w sieci CBS. Były to dramatyzowane przez aktorów aktualne wydarzenia, omawiane równocześnie na łamach tygodnika.
Podstawę „Time'a” stanowią cztery stałe działy; na końcu każdego materiału czytelnik znajduje interpretację opisywanych wydarzeń; artykuły są zwięzłe i skondensowane; przestawiają przede wszystkim ludzi jako kreatorów wydarzeń. Każdy numer składa się z kilkudziesięciu stron mieszczących wiele krótkich artykułów. Dużą rolę odgrywają fotoreportaże i fotografie, czasem krytykowane za naturalizm, z jakim ukazywane są drastyczne wydarzenia z terenu wojen, katastrof i klęsk żywiołowych. Corocznie wybierana jest osoba roku, przy czym nie zawsze jest to jedna postać. W 1983 roku ogłoszono np. komputer osobisty maszyną roku, a w 1999 Albert Einstein został wybrany człowiekiem stulecia. Centrala „Time'a” mieści się w Nowym Jorku, tu napływają materiały od korespondentów, którzy przysyłają tylko opisy zdarzeń, nie nadając im ostatecznej formy. Dopiero w centrali powstają z nich artykuły pisane jednolitym stylem. W historii tygodnika wielokrotnie wydawano specjalne edycje. „Time” wielką wagę przykłada do ścisłości i precyzji swoich materiałów. Powszechnie uznaje się wysoki standard publikacji w takich dziedzinach jak sprawy międzynarodowe, nauka, muzyka, religia, a także znakomity poziom szaty ilustracyjnej, w szczególności fotografii. Sukces pisma przyczynił się do naśladownictw zagranicznych, które z czasem wypracowały swój własny styl, jak np. niemiecki „Der Spiegel” czy francuski „l'Express”. Nakład anglojęzycznego wydania wynosi ok. 4 milionów.
Mimo ogromnej popularności, „Time” zawsze budził sprzeczne opinie. Wielu specjalistów uważało, że tygodnik tworzył najlepszy zespół reporterów, których opinie były jednak deformowane przez samego Luce'a. Zapisał się on w historii prasy amerykańskiej przede wszystkim jako postać kontrowersyjna, zarówno z powodu barwnego życia osobistego, jak i wpływu propagandowego wywieranego na społeczeństwo.
„Newsweek”
Magazyn ten po raz pierwszy ukazał się 17 lutego 1933 roku pod tytułem „News - Week”, w nakładzie 50 tysięcy egzemplarzy. Jego założycielem był Thomas J. C. Martyn. W 1937 został połączony z „ To Day” - czasopismem opiniotwórczym założonym przez dwóch potentatów finansowych i przemysłowych, Vincenta Astora i Averella Harrimana. Zachowano tytuł „Newsweek”. W 1961 roku, po śmierci właścicieli, magazyn stał się częścią grupy The Washington Post Company. Obecnym redaktorem naczelnym jest Mark Whitaker. Centrala mieści się w Nowym Jorku, dodatkowe biura działają w 7 wielkich miastach amerykańskich i zagranicą w Pekinie, Kapsztadzie, Jeruzalem, Londynie, Meksyku, Moskwie, Paryżu i Tokio. Magazyn ma wielu korespondentów i edycji zagranicznych. Newsweek Inc. publikuje również Newsweek International w trzech edycjach, w języku angielskim - Atlantyk, Azja i Ameryka Łacińska - i jest częścią The Bulletin With Newsweek w Australii. Co tydzień pojawia się w ponad 190 krajach całego świata. Wydawane jest 5 wersji w językach innych niż angielski - w japońskim (od 1986), koreańskim (od 1991), hiszpańskim (od 1996), arabskim (od 2000) i polskim (od 2001).
Określenie specyficznych cech „Newsweek'a” nie jest łatwe, ponieważ często zmienia on swoje oblicze dostosowując się do wymogów czasu. Przede wszystkim żywo interesuje się sprawami międzynarodowymi, a także krajowymi, często ważnym wydarzeniom poświęca się całe wydania. Pisze o biznesie, nauce i technologii, medycynie, rodzinie, sztuce i rozrywce.
Stara się kształtować opinię za pomocą „wybitnych ekspertów o głębokiej wiedzy”.
Sam „Newsweek” podkreśla swoje przywiązanie do tradycji, a z drugiej strony brak schematów w pracy redakcyjnej i zmienność oferty magazynu ( związanej ze zmiennością oczekiwań czytelników).
Dzisiaj światowy nakład wynosi ponad 4 miliony a całkowite czytelnictwo ok. 21 milionów. W samych Stanach Zjednoczonych nakład wynosi ok. 3,1 miliona.
„Time” i „Newsweek” toczą zaciętą walkę o reklamy. Obydwa tygodniki mają wiele wydań krajowych, które różnią się od siebie głównie reklamami, a przeznaczone są do tych samych odbiorców: lekarzy, nauczycieli, studentów itp., głównie są to zawody elitarne i dobrze sytuowane. Tak naprawdę nawet specjaliści amerykańscy z trudem znajdują różnice między obydwoma magazynami.
„NATIONAL GEOGRAPHIC”
27 stycznia 1888 roku w Stanach Zjednoczonych powstało towarzystwo geograficzne, założone przez 33 członków dla ” poszerzania i upowszechniania wiedzy geograficznej". Pierwszym prezesem został Gardiner Greene Hubbard, wkrótce potem zastąpił go w tej roli Alexander Graham Bell. Pod koniec 1888 roku towarzystwo opublikowało miesięcznik The National Geographic Magazine, potem skrócony do National Geographic, który jest jednym z najbardziej znanych na świecie czasopism amerykańskich. Ukazuje się 12 razy w roku, niekiedy pojawiają się także numery specjalne. Oprócz artykułów o krajobrazach, historii czy kulturze rozmaitych miejsc na Ziemi, magazyn publikuje doskonałej jakości fotografie i jest uważany za jedno z prekursorskich czasopism w dziedzinie foto-dziennikarstwa. Jeszcze w latach 20. XX wieku magazyn publikował kolorowe fotografie, w owym czasie bardzo rzadkie. Dopiero w 1960 roku zaczęto publikować zdjęcia na okładce - poprzednio okładka zawierała wyłącznie tekst.Od 1995 roku National Geographic zaczął się ukazywać w lokalnych wersjach językowych, pierwszą była japońska. Obecnie magazyn jest wydawany regularnie w 30 różnych wersjach na całym świecie. W latach 90. pojawił się także kanał National Geographic Channel.
Bibliografia:
Golka Bartłomiej, System medialny Stanów Zjednoczonych, WSiP 2004 Internet: http://en.wikipedia.org/wiki/Time_magazine http://pl.wikipedia.org/wiki/National_Geographic http://www.msnbc.msn.com/id/4925990/site/newsweek/
1