Orffowskie taktowanie

Dla metody Orffa właściwa jest modyfikacja ruchów taktowych, polegająca

na wykonywaniu ich całymi ramionami. Tak wykonywane taktowanie angaŜuje

całe ciało i z tego względu jest równocześnie ćwiczeniem gimnastycznym,

zwłaszcza Ŝe do ruchu ramion dołączyć moŜna pracę nóg. Taktowanie takie moŜe

być zastosowane w charakterze ćwiczeń śródlekcyjnych, stanowi element ruchu na

lekcjach muzyki i moŜe być elementem układów choreograficznych.

Pozycja 1. jest pozycją wyjściową, a tym samym kończącą kaŜdy takt. Takt

na dwa wykonuje się od pozycji pierwszej do pozycji drugiej na raz i odwrotnie na

dwa. Taktowanie na trzy składa się z pierwszego ruchu od pozycji pierwszej do

pozycji drugiej, drugiego od pozycji drugiej do pozycji czwartej i z ruchu na trzy do

pozycji wyjściowej. Kolejność ilustracji na poprzedniej stronie obrazuje taktowanie

na cztery. Przy przechodzeniu od taktowania na dwa do taktowania na trzy oraz

przy przejściu od taktowania na trzy do taktowania na cztery nowe ruchy pojawiają

się jako drugie w kolejności. Znaczy to, Ŝe pierwszy ruch to zawsze opuszczenie

ramion, a ostatni ponowne uniesienie ich ku górze.

---