|
Akademia Górniczo - Hutnicza w Krakowie ZAKŁAD ELEKTROTECHNIKI |
Zespół nr 2 1. Mateusz Lachendro 2. Michał Lankosz 3. Robert Łągiewka 4. Paweł Kuraś |
||||||
LABORATORIUM ELEKTROTECHNIKI |
||||||||
WYDZIAŁ EAiE |
Rok akad.: 1998/1999 |
Rok studiów: II |
Kierunek: ET |
Grupa: 3 |
||||
Temat ćwiczenia: Wartości średnie, skuteczne przebiegów okresowych |
||||||||
Data wykonania |
Data zaliczenia |
OCENA
|
1. Wartości charakterystyczne przebiegów okresowych:
średnia:; skuteczna: ; moduł wart. średniej:
współczynnik kształtu: ; współczynnik szczytu:
2. Schemat pomiarowy:
3. Tabele pomiarowe.
p wartości zmierzone
t wartości policzone teoretycznie
a współczynnik błędu wskazywanej wartości skutecznej a=Ip/It
Wzory do obliczeń:
Obliczenia współczynników kształtu i szczytu
kk=I1/(I1śr+I2śr)=1.12 ks=Im/I1=1.6
kk=I1/I1śr=1.57 ks=Im/I1=2
kk=I1/I1śr=1.57 ks=Im/I1=2
kk=I1/I1śr=2.22 ks=Im/I1=1.41
Wnioski:
Z przeprowadzonych pomiarów i obliczeń teoretycznych wynika, iż mierniki prądu stałego, które mierzyły wartość średnią były zgodne z obliczeniami, natomiast przyrządy magnetoelektryczne z prostownikiem nie były zgodne. Wynika z tego, że dla przebiegów odkształconych przyrządy te nie mierzą wartości skutecznej. Parametr a wyliczony w tabelach określa proporcjonalność pomiędzy tymi rozbieżnościami. Zależy on od tego, jaki kształt ma płynący prąd, czy jest on naprzemienny, czy jednopołówkowy.
Współczynniki kształtu i szczytu są uzależnione od przebiegu prądu. Im większa niesymetria względem zera tym współczynnik kształtu jest większy.