Grawitacja
Jakie siły pozwalają osiągnąć stan nieważkości na Ziemi?: Bezwładności;
Skutkiem podróży kosmicznej często jest: Ubytek masy ciała, spadek ilości wapnia w kościach;
Najpoważniejsze problemy zdrowotne, wywołane przez mikrograwitację, są związane z: utratą wapnia z kości, utratą masy mięśniowej;
Przeciążenie dodatnie- to przeciążenie działające w kierunku: od głowy do nóg;
Przeciążenie ujemne to przeciążenie działające w kierunku: od nóg do głowy;
Przeciążenie przy jakim człowiek traci przytomność: 5g;
Które stwierdzenie jest prawdziwe: największy ciężar ciała jest na biegunie;
Przyspieszenie ziemski jest najmniejsze na równiku: Prawda;
Ciężar człowieka na Słońcu byłby większy niż na Ziemi około: 28 razy;
Ciężar ciała o masie m będzie na księżycu (w porównaniu do ciężaru tego ciała na Ziemi): 6 razy mniejszy;
Charakter rozmieszczenia pierwiastków w głębi Ziemi jest wynikiem działania: ziemskiego pola grawitacyjnego;
Na początku podróży kosmicznej (poza okresem startu) krew u kosmonautów: Gromadzi się w górnej części ciała;
Podczas startu i lądowania rakiety kosmicznej kosmonauci odczuwają: przeciążenie;
Środowisko baryczne
Wzrost ciśnienia cząsteczkowego azotu u osób nurkujących daje objawy: podobne do upojenia alkoholowego (powyżej 4 atm.);
Prężność azotu powyżej 800kPa (8 atm.) powoduje: narkoza azotowa;
Objawy narkozy azotowej: podobne do upojenia alkoholowego;
Na wysokości 5000 m n.p.m. panuje ciśnienie około: 500hPa;
Przy powierzchni Ziemi panuje ciśnienie około: 1000 hPa;
Ciśnienie na głębokości 10 m pod wodą wynosi: 2 atm.;
Na głębokości 30m panuje ciśnienie: 4 atm.;
Ciśnienie na głębokości 70 m pod wodą wynosi: 8 atm.;
Na głębokości 100m po powierzchnią wody panuje ciśnienie: 11atm.;
Ciśnienie w rowie mariańskim : 1101 atm.;
Pod woda wzrost ciśnienia o 1 atm. następuje co: 10m;
Płuca człowieka są przystosowane do oddychania mieszaniną gazów o cząstkowym ciśnieniu tlenu równym: 0,2 atm (około 200 hPa);
Tlen zawarty w mieszance oddechowej nurków spowoduje chroniczne zapalenie pęcherzyków płucnych (nurkowanie długotrwałe), gdy jego ciśnienie cząsteczkowe osiągnie wartości: powyżej 0,5 atm.;
Tlen w mieszance spowoduje ostre zatrucie tlenowe (nurkowanie krótkotrwałe), gdy jego ciśnienie cząstkowe ma wartość : powyżej 1, 5 atm.;
Mieszanka tlenowa prężność tlenu 150kPa powoduje: zatrucie tlenowe;
Tlen staje się toksyczny dla człowieka w stężeniach: 150kPa;
W powietrzu znajduje się najwięcej: Azotu;
Przebywanie na bezdechu zagraża: spadkiem stężenia tlenu we krwi (zmniejszenie objętości klatki piersiowej-> spadek stężenia tlenu we krwi-> wzrost ciśnienia w płucach ->objętość płuc staje się zbyt mała dla zawartego w nim powietrza zalegającego);
Biochemiczne działanie zmian ciśnienia na organizm człowieka to: Niedotlenienie, toksyczność tlenu, toksyczność azotu;
Fizyczne działanie zmian ciśnienia na organizm człowieka to: Dyfuzja, sprężanie i rozprężanie gazów w płucach, zmiany rozpuszczalności tlenu i azotu we krwi;
Choroba dekompresyjna nurków: żadna odpowiedź nie jest prawdziwa/ nadmierne rozpuszczenie azotu we krwi;
Choroba dekompresyjna zagraża: Zarówno pilotom jak i nurkom podczas ruchu w górę;
Nurkującym na bezdechu nie zagraża: choroba dekompresyjna;
Pęcherzyki jakich gazów powodują chorobę dekompresyjną: azotu;
Utrata przytomności z powodu toksyczności azotu pod wodą następuje najczęściej na głębokości ok.: 100 m;
Przy normalnym ciśnieniu powietrza gazem niebezpiecznym dla człowieka jest: Tlenek węgla;
Przebywanie na wysokości 5000 m n.p.m. wymaga: aklimatyzacji, aparatu tlenowego;
Wędrówka po górach na wysokości 5000 m: jest możliwa pod warunkiem posiadania butli z tlenem, jest możliwa po 3 tygodniowej aklimatyzacji organizmu;
Przebywanie człowieka na 5000 m: aklimatyzacja;
Graniczna wysokość przeżycia człowieka bez aparatu tlenowego wynosi: 8000m;
Na jakiej głębokości stosuje się mieszankę HYDROX: 35-150m (tlen, wodór);
Mieszanka TRIMIX: tlen, azot, hel (50-180m);
Zaburzenia zmysłów (smaków, wzroku) spowodowane spadkiem ciśnienia cząsteczkowego tlenu w powietrzu zaczynają się najczęściej na wysokościach: 2000- 4000 m n.p.m.;
Strefa krytyczna: od 6 000 m n.p.m. (do 8 000m n.p.m.- później strefa śmierci);
Strefa śmierci: od 8000 m n.p.m.;
Organizm ludzki przez adaptację może całkowicie skompensować spadek ciśnienia powietrza do wartości panującej na wysokości: 4000 m n. p. m.;
Wrzenie krwi w organizmie człowieka: możliwe powyżej 20km m n.p.m.;
Przeżycie na wysokości powyżej 16km: kilka sekund (ok.9s);
Oficjalny rekord w kategorii „bezdech statyczny” wynosi około: 11 min 35 s;
Przechodzenie tlenu z pęcherzyków płucnych do powietrza, gdy? (nie wiem, jakie były odpowiedzi, ale wydaje mi się, że przy hipobariach);
Dyfuzja tlenu z płuc do powietrza atmosferycznego: jest niemożliwa;
Różnica ciśnień między centrum wyżu a centrum niżu w naszej szerokości geograficznej najczęściej wynosi: 53 hPa, Kilka procent ciśnienia;