K1c- współczynnik intensywności naprężeń:
Do oceny momentu inicjacji pekniecia stosuje się wielkości charakteryzujace pole naprężeń i które mają skończone wartości.Taka wielkością dla ciał liniowo- sprężystych jest współ.intens.naprężeń.
Kryterium zniszczenia wyrażone wzorem:
obciążenie zewnętrzne
bezwym. funkcja argumentow char. Geometrie próbki
wspoł.intensyw.naprężeń.
Kryterium to jest słuszne dla materiałów liniowych , to tylko dla płaskiego stanu odkształcenia definiuje nam stalą materiałową K1c. Grubość próbki B dla 1 sposobu obciążenia winna spełniać warunek:
B> 2.5*(K1c/ y)
Procedura wyznaczania K1c:
Dokonuje się jej po przeprowadzeniu dośw. Przy wykorzystaniu wykresu siły w funkcji rozwarcia pęknięcia . Wartość K1c powinna być określona w sposób jednoznaczny dla wszystkich badanych materiałów . Procesowi inicjacji pęknięcia towarzyszą często odkształcenia plastyczne które powodują stabilny wzrost szczeliny na krótkim odcinku i na wykresie P( ) występuje nieliniowość .
K1c- wyznacza się rysując linie OP5 nachyloną w stosunku do prostoliniowego odcinka krzywej P( ) pod kątem, którego tang. (P/ )5 jest równy 0,95(P/ )
Tak jak pokazano na rysunku . Linie odniesienia OP5 wykreśla się w oparciu o punkty pomiarowe w zakresie siły 0.25Po<Po<0.75Po.Dla wykresu na rys. utożsamia się siłę Po z punktem przecięcia prostej o nachyleniu 0.95(P/ )
Z krzywa P( ).
Wartość K1c- dla próbki trój punktowo zginanej .
Ko=