Najczęściej zadajemy sobie to pytanie kilka dni przed egzaminem. Tylko nieliczne chlubne wyjątki przygotowują się do nich przez cały semestr. Ja zapytałam o to andragoga, czyli specjalistę zajmującego się psychologią człowieka dorosłego z Katedry Edukacji Ustawicznej i Andragogiki UW, Martę Berse. Uzyskałam kilka rad, które mogą pomóc efektywniej wykorzystać czas przeznaczony na naukę.
Żeby nie marnować cennych godzin, które pozostały nam do konfrontacji z egzaminatorem, należy przygotować plan działania i dokładnie przemyśleć, co i w jakiej kolejności będziemy powtarzać. Uporządkowanie sprzyja zapamiętywaniu. Wybieramy sprawy najistotniejsze - uczymy się mało, ale naprawdę porządnie i koniecznie z przerwami (najlepiej co 45 min.). Materiał, który dostarczamy pamięci krótkotrwałej, może być wówczas przeniesiony i przetworzony w pamięci długotrwałej. To z niej korzystamy podczas egzaminu. Istotne jest też, byśmy działali według własnego diagramu zdolności uczenia się w ciągu doby, innego dla każdego. Twierdzenie, że najlepiej zapamiętujemy rano, to mit. Jeśli ktoś lubi uczyć się w nocy, nie musi tego zmieniać. Lepiej zapamiętamy treść materiału, jeśli wymyślimy możliwie jak najwięcej skojarzeń związanych z danym tematem. Technika asocjacyjna jest podstawą treningu pamięci i daje niezwykłe efekty. Dobrze jest również znaleźć praktyczne zastosowanie tego, o czym się uczymy. Wzrasta wtedy nasza motywacja i nie wkuwamy bez zastanowienia (to najgorsze, co można zrobić).

WZROKOWCY, SŁUCHOWCY, CZUCIOWCY

Wszyscy dzielimy się na trzy kategorie: wzrokowców, słuchowców i czuciowców (w zależności, który zmysł mamy najlepiej rozwinięty). Do każdego typu dopasowany jest inny sposób uczenia się. Jak rozpoznać, do jakiej grupy należymy? Przede wszystkim trzeba sobie uświadomić, na co zwracamy największą uwagę. Podczas opisywania nowo poznanej osoby wzrokowiec będzie mówił przede wszystkim o jej wyglądzie i o tym, jak była ubrana, słuchowiec o barwie głosu, a czuciowiec zwróci uwagę na to, jak uścisnęła dłoń.
Wzrokowcom (najczęściej mężczyźni) pomaga w uczeniu się sporządzanie wykresów i map myślowych. Ważny jest układ graficzny notatek; dobrze jeśli umieszczają informacje na różnokolorowych kartkach przyklejanych w widocznych miejscach.
Słuchowcy powinni na głos czytać to, co chcą zapamiętać, nagrywać swoje wypowiedzi, a potem je odsłuchiwać. Dobrze, jeśli uczą się z kimś, najlepiej zapamiętują w trakcie dyskusji. Ich nauce sprzyja cicha muzyka, z którą kojarzą przyswajany materiał.
Dla czuciowców niezwykle istotna jest przestrzeń, w której się uczą. Muszą mieć zapewnione komfortowe warunki. Najlepiej gdyby mogli, dotknąć, doświadczyć rzeczy, o których się dowiadują. Dość istotny jest również podział na osoby o uwadze podzielnej i niepodzielnej. Tym drugim należy dostarczać jak najmniej dodatkowych bodźców poza tymi, na których muszą się skupić. Potrzebują ciszy, nikt i nic nie powinno rozpraszać ich uwagi. Osobom o podzielnej uwadze dobrze jest dawkować dodatkowe bodźce, będą z nimi kojarzyć to, czego się uczą.

POSTARAJMY SIĘ ZRELAKSOWAĆ

Warto również przypomnieć zasadę, że nie należy przeciążać pamięci nowymi informacjami w dzień przed egzaminem. Można ewentualnie powtórzyć pewne wiadomości. Tuż przed egzaminem zapomnijmy o nim w ogóle i postarajmy się zrelaksować. Dobrze pomyśleć sobie, że za drzwiami siedzi bardziej doświadczony w danej dziedzinie człowiek, z którym będziemy rozmawiać, a nie potwór czyhający na nasze życie. Dla niego często sytuacja, w której musi kogoś oceniać też nie jest przyjemna. Jeśli wejdziemy na salę z takim nastawieniem i wiarą we własne możliwości, na pewno będzie łatwiej zaliczyć egzamin.

artykuł pochodzi z pisma: UNIWERSYTET

---