Fizjologia układu oddechowego człowieka
Wentylacja płuc odbywa się poprzez zmianę objętości klatki piersiowej, podczas której ma miejsce wdech i wydech.
Jest to czynność wykonywana automatycznie, kontrolowana przez ośrodek oddechowy, znajdujący się w rdzeniu przedłużonym.
Bodźcem dla ośrodka oddechowego jest podwyższony poziom dwutlenku węgla we krwi.
Wdech jest fazą czynną; spowodowany jest skurczem przepony oraz mięśni międzyżebrowych zewnętrznych - objętość klatki piersiowej zwiększa się, powietrze wsysane jest do płuc.
Wydech jest aktem biernym; związany jest z rozkurczem mięśni oddechowych i w efekcie zmniejszeniem objętości klatki piersiowej oraz wypchnięciem powietrza z dwutlenkiem węgla na zewnątrz.
Skład powietrza podczas wdechu i wydechu
Gaz |
Powietrze wdychane |
Powietrze wydychane |
N2 |
78% |
78% |
O2 |
21% |
17% |
CO2 |
0,03% |
4% |
pozostałe gazy |
0,97% |
1% |
Fizjologia układu krwionośnego człowieka
- Serce kręgowców i człowieka charakteryzuje się zdolnością do wytwarzania samoistnych skurczów (automatyzm serca) dzięki posiadaniu układu przewodzącego (układ rozrusznikowo-przewodzący).
- Układ przewodzący zbudowany jest z włókien o charakterze tkanki mięśniowej.
- W sercu człowieka w skład układu przewodzącego wchodzą:
węzeł zatokowo-przedsionkowy - pierwszorzędowy ośrodek automatyzmu serca zwany „rozrusznikiem” serca (powoduje skurcz przedsionków);
węzeł przedsionkowo-komorowy - ośrodek drugorzędowy;
pęczek przedsionkowo-komorowy, od którego odchodzą włókna rozgałęziające się na obie komory (węzeł i pęczek p-k powodują skurcz komór).
- Cykl pracy serca (średnio 0,81 s.)
skurcz przedsionków trwa 0,11 s., wpycha krew do obu komór przez otwarte zastawki przedsionkowo-komorowe;
Rys. Budowa serca człowieka i lokalizacja układu przewodzącego
Fizjologia układu krwionośnego człowieka
skurcz komór trwa 0,3 s., zastawki przedsionkowo-komorowe zamykają się, co zapobiega cofnięciu się krwi do przedsionków; przedsionki rozkurczają się i z żył wlewa się do nich krew; w czasie skurczu komór wzrasta w nich ciśnienie - otwierają się zastawki półksiężycowate i krew wyrzucana jest do tętnic;
rozkurcz komór;
pauza (przerwa) trwa 0,4 s.; serce pozostaje w spoczynku.
Częstość uderzeń serca na minutę (tętno) wynosi około 70.
- EKG
Pracy serca towarzyszą zjawiska elektryczne, które rozprzestrzeniają się w tkankach otaczających serce oraz na powierzchni ciała; elektrody umieszczone na powierzchni ciała rejestrują aktywność elektryczną serca za pomocą elektro-kardiografu w postaci wykresu zwanego elektro-kardiogramem (EKG).
Rys. EKG
Załamek P powstaje podczas depolaryzacji włókien mięśniowych przedsionka.
Załamek QRS jest przejawem depolaryzacji włókien mięśniowych komór, pokrywa się z repolaryzacją przedsionków.
Załamek T jest wyrazem repolaryzacji włókien mięśniowych w komorach.
Fizjologia układu krwionośnego człowieka
Tony serca
Pracy serca towarzyszą dwa główne tony:
I - towarzyszy zamykaniu się zastawek przedsionkowo-komorowych (wczesna faza skurczu komór); jest niski, cichy, długi;
II - spowodowany zamykaniem się zastawek półksiężycowatych w czasie rozkurczu komór; jest głośny, wysoki, krótki.
- Pojemność wyrzutowa serca
Jest to objętość krwi wyrzucana z komory podczas jednego skurczu i wynosi ok. 70 ml.
Pojemność minutowa równa jest pojemności wyrzutowej pomnożonej przez tętno 72 x 70 = ok. 5 l.
- Ciśnienie krwi w naczyniach krwionośnych
Ciśnienie krwi w tętnicach związane jest z pracą serca.
Najwyższe ciśnienie podczas skurczu komór nazywa się ciśnieniem skurczowym.
Najniższe ciśnienie panujące w tętnicach pod koniec rozkurczu komór określa się jako ciśnienie tętnicze rozkurczowe.
Prawidłowa wartość ciśnienia wynosi u człowieka 120/80 mmHg (15-20 kPa/9-12 kPa).
Przyczyny chorób układu oddechowego i profilaktyka
- Zmiany składu chemicznego powietrza:
CO (czad) - powoduje zablokowanie hemoglobiny (karboksyhemoglobina) i porażenie ośrodka oddechowego.
Cl, NH3, FH, fosgen, dym papierosowy - wywołują obrzęki i podrażnienia układu oddechowego.
Spadek zawartości O2 do 8-6% może być przyczyną śmierci.
Rys. Schemat wymiany gazowej w płucach
Rys. Schemat wymiany gazowej w tkankach
Wzrost CO2 - dopuszczalne stężenie wynosi 0,1% (tzw. wskaźnik Pettenkofera).
- Zanieczyszczenie powietrza:
przemysłowe - pył, kurz, zawiesiny,
biologiczne - pyłek roślin, sierść zwierząt, drobnoustroje chorobotwórcze są przyczyną alergii, pylic, astmy, anginy, grypy, gruźlicy, nowotworów, infekcji wirusowych, grzybic, zmian w układzie nerwowym i innych narządach.
- Profilaktyka:
walka z dymem, spalinami, nałogiem palenia,
stosowanie odpowiednich urządzeń technicznych i procesów technologicznych.
Funkcje układu krążenia
Funkcje układu krążenia
- transportowa:
tlenu z narządów oddechowych do tkanek,
dwutlenku węgla z tkanek do narządów oddechowych,
substancji odżywczych wchłoniętych z jelita cienkiego do tkanek (przez wątrobę),
hormonów z miejsca ich syntezy do komórek,
zbędnych metabolitów z tkanek do wątroby, a stąd do nerek,
przeciwciał i innych substancji;
- utrzymuje odpowiednie pH organizmu;
- odpornościowa, obronna w procesie krzepnięcia krwi;
- rozprowadza ciepło.
Budowa układu krążenia człowieka
- Układ krwionośny składa się z serca i naczyń krwionośnych.
- Serce to mięśniowy worek wielkości pięści, zawieszony na wielkich naczyniach krwionośnych;
jest położone w klatce piersiowej pod mostkiem, na wysokości IV-VIII kręgu piersiowego;
otoczone jest osierdziem;
jama osierdzia wypełniona jest płynem zmniejszającym tarcie podczas pracy serca;
serce oplecione jest siecią naczyń wieńcowych doprowadzających do niego substancje odżywcze i tlen;
podzielone jest na dwa cienkościenne przedsionki i dwie grubościenne komory;
ściana serca zbudowana jest głównie z tkanki mięśniowej bogatej w mitochondria;
przedsionki od komór oddzielone są włóknistymi zastawkami - prawa jest trójdzielna, lewa dwudzielna;
u podstawy tętnicy płucnej i aorty występują zastawki półksiężycowate;
podstawa serca skierowana jest ku górze w prawo;
koniuszek serca utworzony jest przez lewą komorę i skierowany ku przodowi w lewą stronę.
- Naczynia krwionośne to zamknięty system rozgałęziających się rurek, prowadzących od tętnicy przez naczynia włosowate do żył.
Rys. Schemat budowy tętnicy i żyły
Budowa układu krążenia człowieka
Rys. Typy sieci naczyń włosowatych
Hormony człowieka
Rys. Lokalizacja gruczołów dokrewnych w organizmie człowieka
Gruczoł |
Nazwa hormonu |
Rola w organizmie |
|
||
podwzgórze (neurohormony przechowywane w tylnym płacie przysadki) |
wazopresyna (ADH) |
reguluje zwrotne wchłanianie wody w kanalikach nerkowych; pobudza skurcze mięśni gładkich |
|
oksytocyna (OXY) |
pobudza skurcze mięśni macicy w czasie porodu, wyzwala wydzielanie mleka |
|
liberyny (RH) |
pobudzają wydzielanie hormonów przysadki |
|
statyny (IH) |
blokują syntezę i uwalnianie hormonów przysadki |
część pośrednia przysadki |
melanotropina (MSH) |
powoduje rozmieszczenie barwnika - melaniny w skórze i syntezę melaniny |
przedni płat przysadki |
somatotropina (GH = STH) |
pobudza wzrost organizmu, wpływa na wzrost kości długich, reguluje metabolizm, podnosi poziom glukozy we krwi |
|
prolaktyna (PRL lub LTH) |
warunkuje rozwój gruczołów mlecznych, pobudza proces laktacji |
|
hormony tropowe TSH, ACTH, FSH, LH |
pobudzają czynności: tarczycy, kory nadnerczy, gonad |
szyszynka |
melatonina |
- hamuje wydzielanie liberyny FSH-RH i LH-RH - powoduje przejaśnienia skóry, wpływa na ośrodek snu i czuwania |
tarczyca |
tyroksyna - T4, trójjodoty- ronina - T3 |
przyspiesza przemianę materii, pobudza syntezę białek i przemianę tłuszczów, zmniejsza poziom cholesterolu we krwi |
|
kalcytonina |
obniża stężenie jonów Ca2+ we krwi, odprowadza go z krwi do kości |
przytarczyce |
parathormon (PTH) |
reguluje metabolizm wapnia i fosforu, zwiększa stężenie Ca2+we krwi, a obniża w kościach, obniża poziom fosforanów we krwi |
grasica |
tymozyna (THF) |
stymuluje różnicowanie i dojrzewanie limfocytów T |
trzustkakomórki a |
glukagon |
podwyższa poziom glukozy we krwi, przyspiesza rozkład glikogenu |
komórki b |
insulina |
obniża poziom cukru we krwi, przyspiesza utlenianie glukozy |
kora nadnerczy |
glikokortykoidy (kortyzol, kortykosteron) |
zwiększają poziom glukozy we krwi, hamują syntezę białek, ograniczają odporność |
|
androgeny |
przyspieszają syntezę białek i wzrost organizmu, pobudzają rozwój drugorzędowych cech płciowych |
|
mineralokortykoidy |
regulacja gospodarki wodno- mineralnej (resorpcja jonów Na+ w kanalikach nerkowych i wydalanie K+) |
rdzeń nadnerczy |
adrenalina (A) = epinefryna |
rozszerza naczynia krwionośne mięśni szkieletowych, przyspiesza akcję serca, oddech, rozszerza źrenice, podwyższa poziom glukozy we krwi |
|
noradrenalina (NA) |
wzrost ciśnienia krwi, uczestniczy w reakcjach stresu |
jajniki (pęcherzyki jajnikowe) |
estrogeny (estradiol, estron, estriol) |
rozwój żeńskich narządów rozrodczych, regulacja cykli menstruacyjnych |
ciałko żółte |
progesteron relaksyna |
prawidłowy przebieg ciąży rozluźnia spojenie łonowe w czasie porodu |
jądra |
androgeny (testosteron) |
dojrzewanie plemników, rozwój narządów płciowych i drugorzędowych cech płciowych |
Skutki |
Skutki |
Niedoboru |
Nadmiaru |
moczówka prosta - nadmiar wydalania moczu |
duże uwodnienie organizmu - brak pragnienia |
|
|
|
|
|
|
|
|
karłowatość, charłactwo |
gigantyzm, akromegalia (rozrost dłoni, stóp, kości twarzy) |
|
|
objawy podobne do niedoczynności gruczołów |
objawy podobne do nadczynności gruczołów |
opóźnia dojrzewanie płciowe |
przyspiesza dojrzewanie płciowe |
u dzieci kretynizm, u dorosłych obrzęk śluzowaty skóry, wole |
choroba Gravesa- -Basedowa: wytrzeszcz oczu, wole, nadmierne tempo metabolizmu, drażliwość |
podwyższenie poziomu Ca2+we krwi |
|
tężyczka - nadmierna pobudliwość mięśni i nerwów, spadek poziomu Ca2+, a wzrost fosforanów we krwi |
nadmierne stężenie Ca2+ we krwi, zmiękczenie kości, porowatość i łamliwość kości |
osłabia mechanizmy obronne |
|
|
|
hiperglikemia - prowadzi do cukrzycy, (poliuria, śpiączka cukrzycowa) |
wstrząs hipoglikemiczny - (drgawki, omdlenia, śmierć) |
|
|
obniżenie syntezy białek |
chłopcy - przedwczesne dojrzewanie, dziewczęta - maskulinizacja |
choroba Addisona - męczenie się, przebarwienia skóry, osłabienie mięśni |
choroba Cushinga - otyłość, wzrost ciśnienia tętniczego, osteoporoza |
|
|
|
|
niekobieca sylwetka, zaburzenia popędu i płodności |
|
|
|
kobieca sylwetka, wysoki głos, zaburzenia popędu i płodności |
|
Hormony człowieka
Mechanizm działania hormonów
- Oddziaływanie hormonów na błonę komórek organizmu zależy od obecności w niej receptorów wrażliwych na dany hormon.
- Hormony sterydowe i hormony tarczycy, ze względu na niewielkie cząsteczki, mogą przenikać przez błonę komórkową. Łączą się wówczas ze specyficznymi receptorami w cytoplazmie, stymulując odpowiednie geny do syntezy mRNA i określonych białek.
- Hormony białkowe łączą się z receptorami występującymi w błonie komórkowej i aktywują określone enzymy i procesy metaboliczne komórki.
- Metaboliczna aktywność większości komórek regulowana jest przez kilka hormonów, tak więc komórka musi posiadać receptory dla każdego z nich.
Hormony bezkręgowców
- Wydzielane są przeważnie przez komórki nerwowe.
- Biorą udział w:
regeneracji,
procesie linienia,
Rys. Wpływ hormonów na przemiany metaboliczne
regulacji rozwoju owadów (metamorfozie),
regulacji zmiany barwy ciała,
produkcji gamet,
zachowaniach reprodukcyjnych,
kontroli tempa metabolizmu.
- Mechanizm ich działania poznano dość dobrze u skorupiaków, owadów i niektórych mięczaków.
Układ ruchu człowieka: układ mięśniowy
- Mięśnie szkieletowe zbudowane są z brzuśca (skupienie włókien mięśniowych) i ścięgien utworzonych z tkanki łącznej włóknistej zbitej.
- Ścięgna łączą mięśnie ze szkieletem.
- Mięsień składa się na ogół z jednego brzuśca, ale wyróżniamy również mięśnie: dwugłowe, trójgłowe, czterogłowe.
- Ze względu na kształt wyróżniamy mięśnie:
długie - mięśnie kończyn,
szerokie - mięśnie klatki piersiowej, miednicy,
krótkie - mięśnie przykręgowe,
mieszane - zwieracze, mięśnie okrężne ust, oka.
- Pod względem czynnościowym mięśnie dzielimy na:
synergistyczne - współdziałają ze sobą w wykonaniu określonych ruchów, np. mięśnie międzyżebrowe,
antagonistyczne - mięśnie wykonujące ruchy przeciwne, np. zginacze i prostowniki.
Fizjologia skurczu mięśni
- Skurcz mięśni możliwy jest dzięki obecności kurczliwych włókienek - miofibryli, zbudowanych z filamentów białkowych cienkich - aktyny - i grubych - miozyny (patrz: Tkanki zwierzęce w: E. Janicka, J. Turczynowicz „ Biologia. Komórka, tkanki, botanika, zoologia”).
- Podstawową jednostką strukturalną i czynnościową włókna mięśniowego jest sarkomer.
Układ ruchu człowieka: układ mięśniowy
W stanie niepobudzonym błona włókna mięśniowego jest spolaryzowana.
- Skurcz mięśni następuje pod wpływem impulsu nerwowego docierającego do synapsy nerwowo-mięśniowej i po uwolnieniu acetylocholiny.
- Pod wpływem impulsu w włóknie mięśniowym zachodzą zmiany:
depolaryzacja sarkolemmy i przeniesienie pobudzenia do wnętrza włókna,
jony Ca2+ dyfundują z siateczki cytoplazmatycznej do cytoplazmy,
ATP ulega hydrolizie i uwalnia energię,
włókienka aktyny wsuwają się między włókienka miozyny, tworząc aktynomiozynę (pod wpływem energii z ATP),
skróceniu ulegają sarkomery i całe włókna mięśniowe.
- Po skurczu następuje rozkurcz:
jony Ca2+ aktywnie transportowane są do siateczki cytoplazmatycznej,
aktynomiozyna rozpada się.
- Resynteza ATP zachodzi podczas:
glikolizy glukozy:
glukoza + ADP + Pi -> kwas mlekowy + ATP
hydrolizy fosfokreatyny:
fosfokreatyna + ADP <-> kreatyna + ATP
Regulacja hormonalna
Układ hormonalny
Układ hormonalny jest zbiorem rozmaitych gruczołów i tkanek, które za pomocą związków chemicznych - zwanych hormonami - wydzielanych do krwi, regulują wiele funkcji życiowych organizmu, kontrolują procesy długoterminowe, jak tempo wzrostu, dojrzewanie, przebieg ciąży. Nazwa hormon pochodzi z języka greckiego i oznacza „pobudzać”. Hormony z krwią docierają do odpowiednich narządów, zmieniając ich aktywność metaboliczną. Hormony są to endogenne związki organiczne zapewniające homeostazę organizmu. Gruczoły i tkanki wydzielają hormony bezpośrednio do krwi, limfy lub płynu tkankowego, nie posiadają przewodów wyprowadzających. Gruczoły pełniące jednocześnie funkcje endokrynowe i egzokrynowe (trzustka, gonady) nazywamy gruczołami mieszanymi. Nauka o gruczołach dokrewnych i hormonach nosi nazwę endokrynologii.
- Ze względu na budowę chemiczną można wyróżnić cztery główne grupy hormonów:
hormony sterydowe, np. estrogeny, testosteron,
pochodne aminokwasów, np. adrenalina, hormony tarczycy,
peptydy i białka, np. insulina, somatotropina,
pochodne kwasów tłuszczowych - prostaglandyny, hormony juwenilne owadów.
- Ze względu na miejsce powstawania hormony dzielimy na:
gruczołowe - wytwarzane przez specjalne gruczoły, np. tyroksyna przez tarczycę,
neurohormony - produkowane przez podwzgórze (przez komórki sekrecyjne), np. liberyny, statyny, oksytocyna, wazopresyna (ADH),
tkankowe - produkowane przez wyspecjalizowane komórki różnych narządów, np. gastryna produkowana w żołądku, mediatory.
Regulacja wydzielania hormonów
- Wydzielanie hormonów regulowane jest:
na zasadzie ujemnego sprzężenia zwrotnego - informacja o poziomie hormonu jest kierowana zwrotnie do właściwego gruczołu, który reaguje zmniejszonym lub zwiększonym wydzielaniem hormonu,
współdziałanie dwóch lub większej liczby hormonów,
antagonistyczne działanie hormonów.
- Nadrzędnym ośrodkiem integracyjnym jest podwzgórze, które hamuje lub pobudza przysadkę mózgową do wydzielania odpowiednich hormonów tropowych pobudzających określone gruczoły dokrewne do wydzielania własnych hormonów.
Rys. Mechanizm sprzężenia zwrotnego: przysadki i gruczołów podległych (pozaprzysadkowych)