15.12.2009r.

Mariola Abrahamowska i Marta Kuczyńska

Sprawozdanie nr 3

Doświadczenie 1.

Wpływ symazyny na intensywność fotosyntezy ( metoda Warburga ).

Opis doświadczenia:

Odważamy 0,5g liścieni ogórka i w cylindrze miarowym mierzymy ich objętość ( nasz wynik to 900 mm² ) . Następnie umieszczamy liścienie w komorze głównej naczyńka Warburga i do tej samej komory wprowadzamy 2,5 cm³ roztworu 0,1 M Na₂CO₃ i 0,1 M NaHCO₃ w stosunku 1:9. Do ramienia bocznego naczyńka wprowadzamy 0,1cm³ symazyny. Łączymy naczynko Warburga z odpowiednim manometrem ( użyłyśmy manometru o nr 0 19730 ). Dodatkowo, jedna z grup przygotowuje termobarometr - poprawki ciśnienia uzyskane dla termobarometru pozwalają wyeliminować wahania ciśnienia i temperatury podczas wykonywania doświadczenia. W następnym kroku, cały zestaw umieszczamy w łaźni wodnej fotorespirometru o temperaturze 25^◦C. Sprowadzamy płyn Brodiego w lewym ramieniu manometru do poziomu 150mm. Zamykamy kran trójdrożny i wytrząsamy. Wszystko dzieje się przy intensywnym oświetleniu.

Obserwacje:

I pomiar, po 10 min., bez symazyny: h_o= 26mm, barometr - 0

II pomiar, po kolejnych 10 min., bez symazyny: h_o= 22mm, barometr - 0

Średnia z pomiarów kontrolnych: 24mm

k O₂= (( Vg * 273/T ) + ( Vc * α O₂ )) / P_O = ( 1973 * 273/298 ) + (( 900 + 2500 )* 0,0283) / 10 000 = 1,82

z pomiarów kontrolnych ilość wydzielonego tlenu: x O₂ = 24mm*1,82= 43,68

I pomiar, po 10 min., z symazyną: h_o= 12mm, barmetr - 0

II pomiar, po kolejnych 10 min., z symazyną: h_o= 11mm, barometr - 0

Średnia z pomiarów z symazyną: 11,5mm

Ilość wydzielonego tlenu: x O₂ = 11,5*1,82 = 20,93

Wnioski:

Symazyna obniżyła intensywność fotosyntezy do 48%.

Doświadczenie 2.

Opis doświadczenia:

Odważamy 2g liścieni ogórka. Rozcieramy w moździerzu. Dodajemy 10ml buforu 0,1 M TRIS-HCL+ sacharoza, który zabezpieczy przed rozerwaniem błon. Następnie dodajemy 0,1cm³ MgCl₂ ( zabezpiecza chlorofil - uzupełnia magnez ). Roztwór odsączamy przez gazę. Przesącz przelewamy do probówki. Wirujemy 10 min. - w osadzie znajdują się chloroplasty.

Reakcja Hilla.

Przygotowujemy statyw i dwie probówki, jedną owijamy folią aluminiową, aby uniemożliwić dopływ światła. Do obu probówek wlewamy po 0,5cm³ 2,6-dichlorofenoloindofenolu, 5cm³ TRIS-HCL+ sacharoza oraz 100 µl chloroplastów. Probówki umieszczamy w szklanym naczyniu z wodą i oświetlamy przez 5 min.

Obserwacje:

Odczytujemy absorbancję:

- roztwór z probówki owiniętej folią: 1,135

- roztwór z probówki nie owiniętej folią: 0,825

Wnioski:

2,6-dichlorofenoloindofenol w postaci ultenowanej był ciemnoniebieski, po redukcji odbarwił się. Absorbancja jest niższa dla roztworu, w którym swobodnie zaszła fotoliza, co świadczy o tym, że tlen w procesie fotosyntezy wytwarzany jest w procesie fotolizy H₂O.

---