LATAWICA

A ja bujam wciąż w obłokach

I podziwiam świat z wysoka,

A świat z takiej perspektywy

Jest ładniejszy niż prawdziwy!

Ludzie mali są jak mrówki,

Domy mniejsze niż makówki,

Miasta są miniaturowe

I zupełnie jak bajkowe...

A ja sobie w górze latam

I jak muszka figle płatam,

Bo ja jestem latawica,

Co wolnością się zachwyca!

Tej swobody i wolności

Każdy szczerze mi zazdrości,

Wszyscy złoszczą się i zrzędzą,

Że na pewno jestem jędzą...

Drażnię ich niesamowicie,

Że prowadzę takie życie,

Że się niczym nie przejmuję

I bez przerwy fantazjuję...

Z tego względu w okolicy

Mam opinię czarownicy,

A niektórzy nawet plotą,

Że na miotle mknę z ochotą.

---