Dnia 1 lipca 1996 r. stworzono Park Narodowy „Bory Tucholskie”. Powierzchnia, jaką obecnie zajmuje wynosi 4613,05 ha, a jego otulina 12980,52 ha. Park znajduje się w granicach województwa pomorskiego, powiatu Chojnickiego, gminy Chojnice i Brusy. Rzeźba terenu została ukształtowana w czasie ostatniego zlodowacenia bałtyckiego. Dlatego dominują tu równiny sandrowe. Urozmaicone poprzez liczne wzniesienia, rynny i wytopiska. Park jest największym skupiskiem wydm śródlądowych w Borach Tucholskich. Spotykamy je na starych pasach przeciwpożarowych. Największa i najładniejsza znajduje się w zachodniej części parku. Bardzo charakterystycznym elementem krajobrazu sandrowego są również rynny polodowcowe o przebiegu południkowym. Jedną z większych rynien, nie tylko w rejonie Borów Tucholskich, ale i na całym niżu - jest Rynna Jeziora Charzykowskiego (wzdłuż zachodniej granicy PNBT), o długości prawie 18 km i szerokości miejscami dochodzącej do 2,5 km. Dodatkową atrakcją krajobrazu są wytopiska, powstałe w skutek wytopienia się brył martwego lodu, o kształcie lejków, kotłów i innych obniżeń często o nieregularnych kształtach.
Flora Parku Narodowego „Bory Tucholskie” należy do średnio bogatych. Na terenie tym odnotowano 640 gatunków roślin naczyniowych, co stanowi około 33% całej flory Polski niżowej i około 40% flory Pomorza Zachodniego. Na terenie Parku Narodowego i otuliny łącznie odnotowano 807 gatunków. Mimo to flora tego terenu wyróżnia się od innych znaczną ilością unikalnych w skali całego kraju gatunków. Liczne są tu gatunki reliktowe, czyli charakterystyczne dla minionych epok klimatycznych i właściwych im formacji roślinnych. Do najstarszych składników flory parku zaliczamy relikty glacjalne, które dzisiaj charakteryzują się zasięgiem arktyczno-alpejskim, borealno-alpejskim i borealnym, a są to: bagno zwyczajne Ledum palustre, borówka bagienna Vaccinium uliginosum, bażyna czarna Empetrum nigrum, zimoziół północny Linnea borealis i trzcinnik prosty Calamagrostis stricta. Teren Borów Tucholskich zamieszkuje wiele różnorodnych gatunków zwierząt. Występuje licznie zwierzyna łowna - jelenie, sarny, dziki, lisy, niezwykle rzadko pojawiają się podczas szczególnie ostrych zim wilki. Nad rzekami występują bobry. Spośród ptaków, z gatunków rzadkich występują orzeł bielik, rybołów, żuraw zwyczajny, łabędź głuchy, czapla siwa, kruk, głuszec, puchacz, bocian czarny i inne.