Generator synchroniczny


POLITECHNIKA ŚWIĘTOKRZYSKA W KIELCACH

LABORATORIUM MASZYN ELEKTRYCZNYCH

Nr ćwiczenia :

5

Temat:

Praca równoległa generatora synchronicznego z siecią sztywną .

Zespół:

1.Chęciński Paweł

2.Chojnacki Andrzej

3.Dobrowolski Daniel

4.Dukat Piotr

Data wykonania ćwiczenia:

08.04.1998

Data oddania sprawozdania :

29.04.1998

Ocena:

1. Cel wykonania ćwiczenia .

Celem ćwiczenia jest poznanie metod przyłączania do sieci prądnicy synchronicznej oraz zbadanie zachowania się prądnicy w warunkach ruchowych przy współpracy z siecią sztywną . W ćwiczeniu badana była prądnica samowzbudna trójfazowa stabilizowanym napięciu na zaciskach napędzana prądnicą prądu stałego pracującą jako silnik . Dane znamionowe obu urządzeń zawiera tabela :

Wielkość znamionowa

Prądnica samowzbudna trójfazowa o stabilizowanym napięciu na zaciskach

Prądnica prądu stałego

Typ

Gce 64a

PCM - 65-4b

Moc

Sn=10 kVA

Pn=6,5 kW

Napięcie

Un=400 V

Un=230 V

Prąd

In=14,4 A cosϕn=0,8

In=11,5 A cosϕn=1,0

In=28,2 A

Prędkość obrotowa

nn=1500 obr/min

nn=1450 obr/min

Wzbudzenie

30 V 9,4 A

Własne 0,85 A

Izolacja

Klasa B

Klasa B

Ciężar

108 kg

115 kg

Jako przyrządów pomocniczych w przeprowadzonym ćwiczeniu użyto :

prądowych 5 lub 10 A

2. Włączenie prądnicy do sieci sztywnej metodą synchronizacji .

Synchronizacja polega na doprowadzeniu wartości chwilowych napięć prądnicy do takiej zgodności z napięciami chwilowymi sieci , aby po przyłączeniu tej prądnicy do sieci nie wystąpiły zaburzenia w pracy innych odbiorników , spowodowane dużymi udarami prądów przy niewłaściwie przeprowadzonej synchronizacji . Aby można było to osiągnąć muszą być spełnione następujące warunki :

Równość wartości skutecznych Us = Em uzyskuje się poprzez regulację prądu wzbudzenia prądnicy aż do osiągnięcia tego warunku . Jeżeli istnieje różnica w wartościach tych napięć wówczas po włączeniu prądnicy do sieci , pod wpływem różnicy napięć ΔU przepływa prąd bierny , który jednak nie daje żadnego momentu obrotowego . Kontrolę napięć przeprowadza się dwoma woltomierzami z których jeden włączony jest po stronie sieci a drugi po stronie prądnicy .

Równość częstotliwości uzyskuje się przez regulację prędkości obrotowej prądnicy synchronicznej . Jeżeli warunek ten nie jest spełniony pojawia się zmieniająca się w czasie różnica napięć ΔU pomiędzy odpowiadającymi sobie wskazami napięć . Pod wpływem tego napięcia popłynie prąd I , który będzie przesunięty względem napięcia sieci o pewien niewielki kąt ϕ . Pojawi się więc w chwili załączania moment hamujący lub przyspieszający prądnicę synchroniczną .

Gdyby kolejność faz dołączanej prądnicy była inna niż kolejność faz sieci , nie byłoby takiej chwili , w której ΔU1 = ΔU2 = ΔU3 = 0 , i w której można by zamknąć wyłącznik .

Jeżeli wymienione wcześniej warunki są spełnione , to przyłączenie prądnicy do sieci powinno nastąpić w momencie gdy suma chwilowych wartości napięć wynosi zero co oznacza , że potencjały po obu stronach wyłącznika są takie same . Rys.1. przedstawia układ połączeń prądnicy synchronicznej , którą należy przyłączyć do sieci metodą synchronizacji z zastosowaniem układu żarówek „na światło wirujące” . Żarówki zapalają się i gasną w pewnej określonej kolejności ( 1,2,3 lub 3,2,1 ) zależnie od tego czy prędkość kątowa gwiazdy napięć prądnicy jest mniejsza czy większa od prędkości kątowej gwiazdy napięć sieci . Podczas jednego obrotu gwiazdy napięcie na żarówce rośnie od zera do wartości maksymalnej i potem znów maleje do zera . Synchronizm w tym układzie zostaje osiągnięty gdy żarówka 1 nie świeci , a dwie pozostałe świecą jednakowo .

0x08 graphic
Rys.1. Układ połączeń prądnicy synchronicznej przy włączaniu jej do sieci sztywnej metodą synchronizacji .

W przypadku różnej kolejności faz sieci i prądnicy światła żarówek nie wirują lecz zapalają się i gasną równocześnie . Im wolniej wirują światła , tym mniejsza jest różnica częstotliwości napięcia sieci i prądnicy . Woltomierz V0 ( na rys. ) pozwala na uchwycenie momentu , w którym suma algebraiczna napięć chwilowych sieci i prądnicy wynosi zero . Ponieważ w ćwiczeniu nie stosowaliśmy żarówek dlatego też na jednej fazie łącznika W wykonaliśmy zwarcie , aby uzyskać wskazanie na woltomierzu zerowym . Łącznik W został zamknięty gdy woltomierz zerowy wskazywał minimalną wartość , bliską zeru .

Ogólnie ćwiczenie zostało przeprowadzone według następujących punktów :

2. Włączenie prądnicy do sieci metodą samosynchronizacji .

0x08 graphic
0x08 graphic
0x08 graphic
0x08 graphic
Metoda samosynchronizacji polega na włączeniu do sieci niewzbudzonej prądnicy synchronicznej , wirującej z prędkością bliską synchronicznej . Po włączeniu prądnicy do sieci należy ją wzbudzić takim napięciem , aby przez uzwojenie wzbudzenia przepływał prąd wzbudzenia biegu jałowego Ifon . Przepływ prądu wzbudzenia powoduje wówczas powstanie momentu obrotowego , który po pewnym czasie wciągnie wirnik prądnicy w synchronizm . W czasie samosynchronizacji obwód wzbudzenia musi być zwarty przez opornik w celu zabezpieczenia przed przepięciami . Schemat pomiarowy przedstawia rysunek 2 .

0x08 graphic

W tej części ćwiczenia przebieg czynności jest następujący :

3. Wyznaczanie krzywych V .

Krzywe V maszyny synchronicznej przedstawiają zależność prądu twornika od prądu wzbudzenia It = f(If) przy P = const oraz U = const. Dla każdej krzywej V występuje pewne minimum prądu twornika . Punkt ten odpowiada cos ϕ = 1 . Gdy połączymy te punkty dla kilku krzywych , otrzymamy charakterystykę regulacji dla cos ϕ = 1 . Graniczna krzywa V odpowiada zerowej mocy czynnej obciążenia prądnicy . Jest ona jednocześnie charakterystyką regulacji dla cos ϕ = 0 . Każda krzywa V ma swoją granicę stabilności . Poniżej pewnej wartości prądu wzbudzenia dla odpowiednio dużych obciążeń prądnica wypada z synchronizmu . Schemat układu pomiarowego przedstawia rysunek 1 . Po dokonaniu synchronizacji przy stałym napięciu ustala się stałą wartość mocy oddawanej przez prądnicę . Uzyskuje się to poprzez regulację wzbudzenia silnika napędowego . Następnie poprzez zmianę prądu wzbudzenia prądnicy przeprowadzamy zmianę prądu twornika . Uzyskane wyniki zawiera poniższa tabela :

L.p.

U

I1

I2

I3

Iśr

If

P1

P2

P

cos ϕ

---

V

A

A

A

A

A

A

A

A

---

1.

370

8,4

9,0

8,8

8,73

1,4

800

-800

0

0

2.

370

6,6

7,2

7,1

6,97

2,0

600

-600

0

0

3.

370

4,3

4,8

4,65

4,58

3,0

400

-400

0

0

4.

370

1,8

2,4

2,05

2,08

4,0

400

-480

0

0

5.

370

0,4

0,45

0,4

0,42

4,9

480

-480

0

0

6.

370

3,0

2,6

2,8

2,8

6,0

1200

-1200

0

0

7.

370

5,5

5,0

5,4

5,3

7,0

1200

-1200

0

0

8.

370

7,3

6,9

7,25

7,15

7,8

1200

-1200

0

0

9.

370

8,9

8,3

8,8

8,67

8,4

1280

-1280

0

0

Zależność prądu twornika od prądu wzbudzenia It = f(If) przy P = 0 W oraz U = 370 V przedstawia wykres na następnej stronie . Z wykresu można odczytać Ifo = 4,83 A oraz stosunek U / Xd = 12,31 A .

Rys.2. . Układ połączeń prądnicy synchronicznej przy włączaniu jej do sieci sztywnej metodą samosynchronizacji .



Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
generator synchroniczny (nasz)
generator synchroniczny
Badanie generatora synchronicznego
PRACA RÓWNOLEGŁA GENERATORA SYNCHRONICZNEGO Z SIECIĄ SZTYWNĄ odpowiedzi
II ga seria Praca równoległa generatora synchronicznego z siecią sztywną
Stabilnść dynamiczna generatora synchronicznego Furca Dreszer, Podstawy elektroenergetyki(2)
laborki - S2, 04. 01. ELECTRICAL, 07. Elektryka publikacje, 08. Generators, #Synchronizing
gensynch, Przwatne, Studia, semestr 5, generator synchroniczny
generator synchroniczny (nasz), Przwatne, Studia, semestr 5
PRACA RÓWNOLEGŁA GENERATORA SYNCHRONICZNEGO Z SIECIĄ SZTYWNĄ odpowiedzi
Generator synchroniczny, Przwatne, Studia, semestr 5
Generator synchroniczny 5
05 Schematy zastępcze transformatora i generator synchronicznego
GENERATORY SYNCHRONICZNE DLA AUTONOMICZNYCH DLA MAŁYCH BEZPRZEKŁADNIOWYCH ELEKTROWNI WIATROWYCH
II ga seria Praca równoległa generatora synchronicznego z siecią sztywną
Generator synchroniczny 5
[US 2005] 6864611 Synchronous generator for service in wind power plants, as well as a wind power

więcej podobnych podstron