PROTOKÓŁ POMIAROWY |
Nr. Ćw. 7 |
POMIARY NAPIĘĆ SINUSOIDALNYCH |
|
LABORATORIUM MIERNICTWA WIELKOŚCI ELEKTRYCZNYCH |
Przemysław Szulim |
Gr. 33 |
Zespół 7 |
INSTYTUT METROLOGII I SYSTEMÓW POMIAROWYCH Politechniki Warszawskiej |
12.X.05 |
Podpis prow. |
Ocena |
1. Skalowanie multimetru elektronicznego za pomocą multimetru cyfrowego dużej dokładności.
Podzakres |
V |
5 |
1,5 |
0,5 |
||||||||||||
UVb |
V |
0,95 |
1,94 |
2,94 |
3,93 |
4,9 |
0,273 |
0,552 |
0,88 |
1,18 |
1,48 |
0,095 |
0,196 |
0,3 |
0,39 |
0,493 |
UVwz |
V |
1 |
2 |
3 |
4 |
5 |
0,3 |
0,603 |
0,906 |
1,204 |
1,507 |
0,1 |
0,202 |
0,306 |
0,4 |
0,5 |
ΔU/Uz |
% |
1 |
1,2 |
1,2 |
1,4 |
2 |
1,8 |
3,4 |
1,7 |
1,6 |
1,8 |
1 |
1,2 |
1,2 |
2 |
1,4 |
Klasa |
5 |
2. Badanie wpływu parametrów wejściowych woltomierza na wyniki pomiaru napięć z różnych źródeł.
Ug = 1V |
||||||
R1,R2 |
F |
Hz |
100 |
1000 |
10000 |
20000 |
R1=2930kΩ R2=2860kΩ |
U |
V |
0,234 |
0,192 |
0,128 |
0,136 |
R1=1463kΩ R2=1486kΩ |
U
|
V |
0,299 |
0,194 |
0,094 |
0,089 |
R1=491kΩ R2=496kΩ |
U |
V |
0,407 |
0,389 |
0,130 |
0,074 |
R1=973kΩ R2=100,9kΩ |
U |
V |
0,488 |
0,483 |
0,388 |
0,266 |
R1=9,71kΩ R2=9,61kΩ |
U |
V |
0,5 |
0,5 |
0,495 |
0,491 |
Rwe=1MΩ Cwe=80pF |
Zwe |
Ω |
952140,2 |
665488,8 |
165932,5 |
90472,38 |
Poniższa tabela przedstawia teoretyczne wartości napięć dla układu o schemacie zastępczym przedstawionym poniżej.
Ug = 1V |
||||||
R1,R2 |
F |
Hz |
100 |
1000 |
10000 |
20000 |
R1=2930kΩ R2=2860kΩ |
U |
V |
0,196011 |
0,155587 |
0,050807 |
0,029061 |
R1=1463kΩ R2=1486kΩ |
U
|
V |
0,284005 |
0,239068 |
0,092581 |
0,055081 |
R1=491kΩ R2=496kΩ |
U |
V |
0,399106 |
0,366606 |
0,202063 |
0,134826 |
R1=973kΩ R2=100,9kΩ |
U |
V |
0,483907 |
0,473815 |
0,392049 |
0,32897 |
R1=9,71kΩ R2=9,61kΩ |
U |
V |
0,494902 |
0,493828 |
0,483343 |
0,472203 |
3. Badanie charakterystyki częstotliwościowej multimetru cyfrowego
f |
kHz |
2 |
4 |
7 |
10 |
20 |
30 |
40 |
50 |
60 |
70 |
80 |
90 |
100 |
U |
V |
1,25 |
1,27 |
1,273 |
1,275 |
1,284 |
1,292 |
1,3 |
1,306 |
1,318 |
1,34 |
1,362 |
1,37 |
1,329 |
150 |
200 |
250 |
300 |
350 |
400 |
1,273 |
1,27 |
1,017 |
0,9 |
0,682 |
0,51 |
Wnioski:
1)
W porównaniu z danymi producenta δV = 1,5% badanie wykazało dwukrotne przekroczenie tego błędu. Jeżeli nawet przyjąć że dla zakresu 1,5V w pomiarze drugim mamy błąd gruby to i tak dopuszczalna wartość błędu została przekroczona i wynosiłaby ok. 2% co lokowałoby przyrząd w 2-ej klasie.
2)
Wyniki uzyskane z pomiaru dla niektórych wartości odbiegają od wyników teoretycznych. Zwłaszcza dla większych częstotliwości i dużych rezystancji źródła gdzie należy spodziewać się błędów grubych lub niedokładnego opisu zastępczej impedancji woltomierza. Poza tymi przypadkami wyniki są dość zgodne. Badanie to każe zwrócić uwagę na nieprecyzyjność pojęcia rezystancji wejściowej równej 1MΩ bez uwzględnienia wejściowej pojemności i rezystancji źródła. Już przy pomiarach napięć o częstotliwości 10kHz impedancja wejściowa spada do 160kΩ co uniemożliwia w wielu sytuacjach dokładny pomiar napięcia. Tak więc miernik ten faktycznie można stosować w zakresie podanym przez producenta i odpowiednią mu dokładnością z zastrzeżeniem by przy najwyższych częstotliwościach rezystancja źródła była przynajmniej mniejsza od 1kΩ.
3)
Trzydecybelowe pasmo przenoszenia woltomierza wynosi ok 260 kHz i znacznie wykracza poza dane podane w katalogu, jeśli by nawet przyjąć, że pod uwagę brać można tylko płaski zakres charakterystyki to górna częstotliwość graniczna i tak przekraczała by wartość katalogową. Być może ze względu na znaczną rezystancję impedancję wejściową wynoszącą ok. 10kΩ dla tej częstotliwości ograniczono katalogowe pasmo przenoszenia multimetru.
Pozostałej części ćwiczenia nie wykonano z powodu braku czasu.
GEN
CWE
RWE
R2
R1
V