SPRAWOZDANIE

Temat: Elementy obróbki plastycznej i prace blacharskie

Wykonała:

Izabela Kołodziej

Grupa 7b

1. Kilka słów o obróbce plastycznej:

Obróbka plastyczna ma na celu uzyskanie pożądanego kształtu, wymiarów oraz stanu powierzchni poprzez odkształcenie plastyczne materiału dokonywane w warunkach na zimno lub na gorąco. Materiałami poddawanymi tym procesom są metale i tworzywa sztuczne. Dominuje stal. W wyniku obróbki plastycznej mogą ulec zmianie właściwości plastyczne i/lub wytrzymałościowe materiału obrabianego. Głównymi sposobami obróbki plastycznej są: kucie, walcowanie, tłoczenie oraz przeciąganie.

2. Opis jednego ze sposobów obróbki plastycznej:

Kucie jest metodą obróbki plastycznej polegającą na odkształcaniu materiału za pomocą uderzeń lub nacisku narzędzi. Wykonuje się je wyłącznie na gorąco w temperaturze rzędu 800-1200°C. Maszyny wykorzystywane to młoty mechaniczne oraz kuźniarki. Narzędzia, czyli matryce lub bijaki umieszczane są na częściach ruchomych narzędzi. Proces ten również może być realizowany w specjalnych przyrządach kuźniczych. W procesie tym nadaje się kutemu materiałowi odpowiedni kształt, strukturę i własności mechaniczne. Materiałem wsadowym jest przedkuwka, natomiast produktem jest odkuwka. Podczas kucia wykonywane są takie operacje jak spęcznianie, wydłużanie, wgłębianie, przebijanie, gięcie, skracanie i cięcie. Sam proces możemy podzielić ze względu na szereg kryteriów.

Ze względu na zastosowaną maszynę:

• kucie ręczne „kowalskie” - jest oddzielną technologią

• kucie mechaniczne - z wykorzystaniem urządzeń mechanicznych takich jak młoty, prasy, kuźniarki i kowarkach

Ze względu na swobodę płynięcia kształtowanego materiału:

• kucie swobodne - przynajmniej jeden kierunek rozprzestrzeniania się materiału jest swobodny. Polega na kształtowaniu metalu poprzez wywieranie nacisku narzędziami powodującymi jego płynięcie w kilku dowolnych kierunkach. Kucie swobodne stosuje się przy niedużych seriach lub przy wykonywaniu odkuwek ciężkich. Metodą tą można wykonywać odkuwki o dowolnej masie. Maksymalna masa surowca w postaci wlewków na odkuwki kute swobodnie wynosi 500 mg. Małe odkuwki wykonuje się z wsadu uprzednio walcowanego, duże z wlewków.

• kucie matrycowe - w którym wszystkie kierunki rozprzestrzenia materiału są ograniczone matrycą.

• kucie matrycowe w matrycach otwartych (powstaje odpad w postaci odcinanej wypływki)

• kucie matrycowe w matrycach zamkniętych (kucie bezodpadowe)

• kucie precyzyjne

Dolna część matrycy spoczywa na nieruchomej części młota mechanicznego, zwanej szabotą. Górna część matrycy, umocowana w ruchomej części młota, zwanej bijakiem może podnosić się ku górze. Jeżeli w czasie pracy młota zostanie w obszarze wykroju dolnej części matrycy umieszczony nagrzany materiał, to uderzenie górnej części matrycy spowoduje wypełnienie wykroju matrycy materiałem. Powstaje wówczas produkt zwany odkuwką. Kucie matrycowe ma zastosowanie do wyrobu odkuwek o ciężarze nie przekraczającym kilkuset kilogramów. Zaletami procesu kucia matrycowego są: niewielki czas wykonania wyrobu, możliwość produkowania odkuwek o skomplikowanych kształtach, możliwość zatrudnienia w produkcji pracowników przyuczonych oraz małe straty materiału wskutek stosowania małych naddatków na obróbkę.

3. Etapy wykonywania pudełka:

1. Trasowanie

Na otrzymanym arkuszu blachy (nieocynkowanej, czarnej) przy pomocy rysika rysujemy poszczególne linie cięcia

2. Ciecie

Blachę tniemy specjalnymi ręcznymi nożycami, pozostawiając trochę naddatku na wykonanie połączeń

3. Zaginanie

Zaginamy ścianki w odpowiednich miejscach za pomocą giętarki

4. Łączenie

Jedną parę ścianek zgrzewamy za pomocą zgrzewarki punktowej, a drugą parę lutujemy cyną(60% cyny, 40% ołowiu). Przed lutowaniem powierzchnie oczyszczamy kwasem z tłuszczu oraz wstępnie pobielamy cyną (aby uzyskać trwalsze połączenie). Za pomocą lutownicy (kolby) rozprowadzamy równomiernie lut w miejscu łączenia.

5. Etap końcowy

Krawędzie prawie gotowego pudełka wyrównujemy młotkiem na kowadle.

130

30

---