Warszawa, dn. 24.02.2014 r.
Temat pracy: „Rozwiązywanie konfliktów. Style rozwiązywanie konfliktów i ich efektywność w zależności od sytuacji.”
Jak powszechnie wiadomo, konflikty oraz spory towarzyszą otaczającej nas rzeczywistości. Występują zarówno na płaszczyźnie zawodowej, jak również prywatnej i co do zasady angażują co najmniej dwie strony o przeciwstawnych interesach lub poglądach.
I. DEFINICJA I RODZAJE KONFLIKTÓW.
W zależności od sytuacji oraz rodzaju konfliktu, definicja tego pojęcia może mieć węższy lub szerszy zakres. Według dr Wojciecha Cwaliny oraz mgr. Jacka Sobka, konflikt to zjawisko całkiem normalne i naturalne, które towarzyszy normalnie funkcjonującym organizmom oraz społeczeństwom. Jak wskazują: „Najczęściej definiuje się konflikt jako występowanie sprzecznych lub konkurencyjnych interesów.”
Jeżeli chodzi o rodzaje konfliktów, mają one różny charakter, w zależności od miejsca oraz sytuacji jakich dotyczą. Jako przykład można wyróżnić konflikt między osobami, czyli taki który dotyczy odmiennych charakterów czy poglądów co najmniej między dwiema dwiema osobami. Innym rodzajem konfliktu będzie grupowy, najczęściej między pracownikami, a przełożonymi. Ponadto możemy wyróżnić konflikt wewnętrzny, gdzie od danej osoby wymagamy więcej niż potrafi zrobić. Często również występują konflikty między grupą, a jednostką, która sprzeciwia się naciskom ze strony szefostwa, najczęściej chcąc uniknąć ulegania wpływom. Kolejnym przykładem jest konflikt między organizacjami, który jest uważany za motywujący grupę do efektywnej pracy.
II. STYLE ROZWIĄZYWANIE KONFLIKTÓW I ICH EFEKTWNOŚĆ W ZALEŻNOSCI OD SYTUACJI.
Jeżeli chodzi o sposoby rozwiązywania konfliktów, mają one różne formy w zależności od rodzaju konfliktu. Najczęściej stosowane metody rozwiązywania konfliktów to: kompromis, czyli ustalenie „wypośrodkowanego” rozwiązania, co będzie się przejawiało w częściowej rezygnacji ze swoich potrzeb i interesów przez każdą ze stron.
Innym przykładem rozwiązywania konfliktu jest mediacja, czyli próba pojednania skłóconych stron przy uczestnictwie mediatora, czyli obiektywnej osoby trzeciej, nie zainteresowanej wynikiem konfliktu. Jeszcze inny przykład rozwiązywania konfliktów to rywalizacja.
Co się tyczy efektywności rozwiązywania konfliktów, kompromis będzie dobrym rozwiązaniem w przypadku konfliktu między osobami bądź grupami osób, gdzie każda strona może coś zyskać oraz coś stracić. Taka metoda jest dość skuteczna, gdy strony konfliktu mają równe siły.
Z drugiej strony kompromis może też być niekorzystny z uwagi na fakt, iż strony konfliktu będą zobowiązane do pójścia na pewne ustępstwa, więc ich interesy będą jedynie częściowo zaspokojone. Dlatego stosowanie kompromisu jako sposobu rozwiązywania konfliktu wydaje się być zasadne wówczas, gdy dla stron konfliktu ich interesy są mniej ważne, aniżeli np. ich dobre relacje.
Przy mediacji skuteczność potencjalnego rozwiązania sporu będzie często zależna od skuteczności mediatora. Jako przykład można tutaj wskazać konflikt pomiędzy przedsiębiorcami (grupowo lub pomiędzy dwiema osobami) obejmujący skomplikowane materie, wymagające wiedzy specjalistycznej np. z zakresu budowy maszyn, wówczas mediator posiadający taką wiedzę specjalistyczną może skutecznie wpłynąć na rozwiązanie konfliktu.
Innym przykładem prowadzącym do rozwiązania sporu między organizacjami jest rywalizacja. Ten sposób będzie pozytywny pod tym względem, iż będzie motywował grupę do rozwoju, cięższej pracy aby być lepszym od konkurencji. Z drugiej strony ten sposób rozwiązywania konfliktów może mieć negatywny wpływ, gdyż niesie ze sobą ryzyko przegrania sporu, co może zdemotywować grupę.