AGH Wydz. EAIiE	Imię , nazwisko : Krystian Danysz
LABORATORIUM AUTOMATYKI I STEROWANIA			Semestr : IV
Rok akademicki : 1998 / 99	Rok studiów : II		Grupa : 1
Kierunek : ELEKTROTECHNIKA			Nr ćwiczenia 7
Temat ćwiczenia : Algebra schematów blokowych - układy jednowymiarowe			Data zaliczenia sprawozdania :
Data wykonania ćwiczenia : 15-03-1999		Ocena:

Niniejsze sprawozdanie zawiera wyniki z ćwiczenia przeprowadzonego za pomocą programu MATLAB.

Postać TF transmitancji G₁(s) oraz G₂(s)

0.1 s² + 0.1 s

G₁(s)= ---------------------

0.5 s² + 2 s + 1

0.05 s²

G₂(s)= ---------------------

0.5 s² + 2 s + 1

Postać TF transmitancji zamkniętej

0.5 s⁵ + 3 s⁴ + 6 s³ + 6 s² + 2 s

G_Z(s) = ----------------------------------------------------------

0.025 s⁵ + 0.2 s⁴ + 0.5 s³ + 0.4 s² + 0.1 s

i jej postać ZP

s[s-(-3.4142)][s-(-1 + i)][s-(-1 - i)][s-(-0.5858)

G_Z(s)= -----------------------------------------------------------*20

s[s-(-3.4142)]²[s-(-0.5858 ) ]²

Wyliczone stałe:

T = 0.7071

T1 = 0.2288

T2 = 2.1854

ξ1 = 0.7071

ξ2 = 1.7071

Wykresy otrzymane za pomocą MATLAB-a

Wnioski

Z otrzymanych wykresów można zauważyć iż najmniejsza wartość sygnału wyjściowego przypada na moment, gdy prąd oczkowy i₂ jest równy zero. Prawdopodobnie na taki stan składa się fakt, że na napięcie wejściowe wzmacniacza ma duży wpływ stopień naładowania kondensatorów.

Dla zwiększenia przejrzystości przebiegu napięcia na rezystancji R zwiększyłem stukrotnie jego amplitudę - pomimo tego charakter samego przebiegu nie zmienił się. Oba prądy oczkowe dążą asymptotycznie do zera, co jest jak najbardziej uzasadnione obecnością pojemności w obwodzie.

W chwili załączenia napięcia przez kondensatory płyną największe prądy dlatego na wejściu wzmacniacza widzimy napięcie zasilające. W trakcie ładowania obu kondensatorów napięcie na nich rozkłada się nieproporcjonalnie z uwagi na inne stałe czasowe ładowania. Kondensator mC ma dużo mniejszą stałą ładowania od pojemności C.Powoduje to że mC zdąży się naładować a następnie oddaje energię do C, najpierw gwałtownie, potem powoli. Można to udowodnić polem pod wykresem i₂(t) względem asymptoty równej zero.

Spadek sygnału wyjściowego jest ściśle związany z ładowaniem się kondensatora mC. W momencie, gdy prąd i₂ zmienia kierunek na przeciwny, kondensator mC doładowuje C kosztem energii zgromadzonej we własnym polu(rozładowanie do zera). Od tej chwili sygnał wyjściowy wzrasta aż do wartości ustalonej - napięcia zasilającego. Naładowany kondensator C stanowi przerwę, a przez pojemność mC nie płynie żaden prąd.

---