II Opracowanie wyników i wnioski.

TABELA 1
Adres C B A	Numer wejścia multipleksera	Numer wyjścia Demultipleksera
000 001 010 011 100 101 110 111	0 1 2 3 4 5 6 7	2Y0 2Y1 2Y2 2Y3 1Y0 1Y1 1Y2 1Y3

Układy typu 74151 (multiplekser) i typu 74155 (demultiplekser) połączono według wyżej przedstawionego schematu. Tego rodzaju połączenie pozwoliło na jednoczesne badanie układu multipleksera i demultipleksera, korzystając z jednego potrójnego wejścia adresującego i jednego wejścia o zmiennym przebiegu stanów. Po włączeniu układu do zasilania, przy konkretnym stanie adresowym i odpowiadającym jemu wejściu multipleksera stany wyjściowe na diodzie W odpowiadały stanom wejściowym. Przy podłączeniu do innego wejścia stany wyjściowe nie ulegały zmianom. Na demultiplekserze, przy tym samym adresie, stany wyjściowe (diody) nie ulegały zmianom, jedynie stany na odpowiednim wyjściu odpowiadającym adresowi zmieniał się zgodnie ze zmianą stanu wejścia. Np. przy wprowadzeniu na wejście adresu 0 0 1 (tzn. włącznik A włączony, a pozostałe wyłączone) i podłączeniu wejścia na multiplekserze pod złącze nr 1, na wyjściach pojawił się stan wejściowy, a na demultiplekserze jedynie stan na wyjściu o numerze 2Y1 ulegał zmianie. Pozostałe przypadki adresów i połączeń wejść i wyjść zobrazowane są w Tablicy 1. Dowodzi ona poprawności i zgodności działania układów z wynikami rozważań teoretycznych.

---