A . WYZNACZANIE BŁĘDÓW KSZTAŁTU WAŁKA

Najczęściej występujące błędy kształtu powierzchni walcowej to :

• w przekroju poprzecznym

a) odchyłka kołowości (to największa odległość między kołem rzeczywistym a kołem

przylegającym )

rys. 1.0

Odmiany odchyłek kołowości :

• Owalność

rys. 1.1

- graniastość

rys. 1.2

• spłaszczenie

rys. 1.3

• w przekroju wzdłużnym

• odchyłka walcowości ( to największa odległość między walcem rzeczywistym, a walcem przylegającym)

rys. 1.4

Odmiany odchyłek walcowości:

• baryłkowatość

rys. 1.5

- zwężkowatość (siodłowość)

rys. 1.6

- stożkowość

rys. 1.7

- wygięcie

B. POMIAR KOŁOWOŚCI.

Kołowość można mierzyć następującymi metodami:

- metodą odniesienia polegającą na ocenie położenia rozpatrywanych punktów od jednego lub kilku innych punktów zarysu.

- metoda bezpośrednia polegającą na ocenie różnicy odległości poszczególnych punktów zarysu od środka.

Owalność można zmierzyć metodą dwupunktową przy użyciu czujnika zamocowanego w podstawie przez obracanie wałka na płaskim stoliku odczytywaniu wskazań czujnika. Sposób ten nadaje się też do wykrywania graniastości parzystokątnej, obracając wałek na stoliku o bardzo małej powierzchni na specjalnej podstawie. Pomiaru owalności można także dokonać w przyrządzie kłowym.

- wykrywanie owalności

rys. 1.9

- wykrywanie graniastości

rys. 2.0

3. POMIAR WALCÓW.

Pomiar baryłkowatości lub siodłowości przeprowadza się wg. rysunku:

rys. 2.1

W podstawie 1 jest zamocowany czujnik 2. Przedmiot 3 ustawia się na dwóch płytkach wzorcowych 4 o tej samej wysokości. Ustawienie zerowe czujnika, przed pomiarem dokonuje się na liniale płaskim ułożonym po obu stronach płytek.

Pomiar wygięcia:

rys. .2.2

Pomiar wygięcia można przeprowadzać za pomocą czujnika 3 zamocowanego w statywie 4. Przedmiot 2 obraca się na płycie pomiarowej - o pełny obrót, ustalając największe i najmniejsze wskazania czujnika. Różnica tych wskazań jest miarą wygięcia przedmiotu.

---