SCENARIUSZ ZAJĘĆ OTWARTYCH DLA RODZICÓW
Data:
Grupa: 3-4-latki
Temat: Mamo, Tato pobaw się ze mną
Cele: nawiązanie współpracy z rodzicami
Pomoce: kaseta z nagraniami KLANZY, arkusze szarego papieru, farby, flamastry, krepina, kolorowy papier, materiał przyrodniczy, folia samoprzylepna, kolorowa włóczka.
Metody: Metoda Ruchu Rozwijającego W. Sherborne, Pedagogika Zabawy.
Przebieg:
Rodzice wchodząc do sali przygotowują dla siebie i swojego dziecka wizytówki z imieniem w formie dowolnej.
Zbieramy się w kole, by poznać swoje imiona. Każdy po kolei mówi swoje imię i to, co lubi najbardziej, np. „Mam na imię Agnieszka i lubię się śmiać”, „Mam na imię Kasia i lubię lody”.
Następnie nauczycielka dokładnie objaśnia proponowany przebieg zajęcia i już za chwilę parami przygotowujemy portret rodzica lub dziecka. Wytypowana osoba kładzie się na podłodze, na arkuszu szarego papieru i zostaje obrysowana przez swojego partnera. Potem wspólnie ozdabiają i komponują portret wykorzystując różnorodny materiał, taki jak: farby, flamastry, krepinę, kolorowy papier, materiał przyrodniczy, folie samoprzylepną, włóczki itp. Gotowy portret podpisujemy i wieszamy w miejscu, w którym wszyscy mogą go podziwiać (korytarz przedszkolny).
Teraz proponuję zmianę rodzaju zajęć, jak to często bywa w przedszkolu, na zajęcia ruchowe. Wykorzystuję Metodę Ruchu Rozwijającego W. Sherborne oraz KLANZĘ.
Przykłady zabaw:
Siadamy w kole na dywanie i witamy się piosenką inscenizowaną ruchem „Piosenka powitalna”.
Wszyscy są witam Was
zaczynamy już czas,
jestem ja, jesteś Ty,
raz, dwa, trzy.
Obracamy się w pozycji siedzącej.
Poruszamy się po sali w klęku podpartym, a gdy muzyka milknie, szukamy partnera (rodzic - dziecko, dziecko - rodzica).
Siadamy plecami do siebie i pocieramy się wzajemnie.
Nadal siedzimy tyłem do siebie, chwytamy się pod łokcie, rodzic naciąga swoje dziecko na swoje plecy.
Dorośli leżą na plecach na obwodzie koła, głowami do jego środka. Dzieci przeskakują przez dorosłych, po całym obwodzie koła.
Dorośli wykonują klęk podparty, głowami do środka koła. Dzieci przechodzą pod „domkami” i wracają do swojego rodzica.
„Ślimaczki”, czyli siad naprzeciwko partnera, który jest lustrzanym odbiciem wykonywanych czynności.
Dziecko leży na plecach, rodzic zaś ciągnie je po podłodze trzymając za nogi.
„Tunel” dorosłych dla dzieci, pod którym przedszkolaki kolejno przechodzą.
„Huśtawka” - dwoje rodziców huśta dziecko, trzymając je za nadgarstki i kostki nóg.
„Relaks w foteliku” - dziecko siedzi pomiędzy nogami dorosłego, jest obejmowane przez rodzica i kołysane.
Relaksacja przy melodii „Salwy Garden” wg KLANZY.
Na zakończenie marsz dookoła sali i zabawa „Deszczyk” z Pedagogiki Zabawy.
Następnie przechodzimy do sali zabaw, dzieci uczestniczą w zabawie dowolnej, rodzice przy poczęstunku rozmawiają z nauczycielką o postępach swoich pociech.
Opracowała: mgr Edyta Zatorska
1