Podkreślone części oznaczają części urojone, natomiast nie podkreślone - rzeczywiste transmitancji G(jω_i), co nam daje podział na P(ω_i) i Q(ω_i).

, gdzie C = cos(ω_i), S = sin(ω_i) oraz a =
.

Do wyznaczenia amplitudy A(Ω) i fazy φ(Ω) obliczamy G₀(jΩ) = G₀(z), gdzie z =
.

Podstawiając: R =
oraz X =
, otrzymujemy podobny wzór jak w pierwszym przypadku: R + jX. Możemy zatem skorzystać z wyliczonych już wzorów na P i Q, z tym, że musimy przeprowadzić jedną zmianę. W P(ω_i) w części
zamiast 1 w liczniku wstawiamy (R² + U²), gdyż wspomniana 1 jest wynikiem zastosowania tożsamości trygonometrycznej sin²(ω_i)+ cos²(ω_i)=1. W innych miejscach zmiany nie zachodzą, więc ostatecznie:

, gdzie R =
, X =
oraz a =
,

Zatem

Niestety, ze względu na znaczną ilość obliczeń, nie został wyznaczony przedział Ω określających zmiany L(Ω).

---