5. Wnioski:

Wykres przewodnictwa równoważnikowego od pierwiastka ze stężenia, pokazuje, iż ze wzrostem stężenia zmniejsza się przewodnictwo równoważnikowe. W przypadku Na₂SO₄, KNO₃ i NaNO₃, które mają ujemny współczynnik kierunkowy zależność ta jest zgodna z równaniem Debye'a - Hϋckela - Onsagena. Natomiast w przypadku K₂SO₄, który ma współczynnik kierunkowy dodatni, wykres zależności przewodnictwa równoważnikowego od pierwiastka ze stężenia jest niezgodny z równaniem Debye'a - Hϋckela - Onsagena. Jest to spowodowane błędami przy sporządzaniu roztworu oraz nieprecyzyjną techniką pomiarową.

Współczynnik korelacji w przypadku KNO₃ i NaNO₃ jest wysoki, co potwierdza założenie, że przewodnictwo równoważnikowe mocnego elektrolitu zależy liniowo od stężenia. Przy roztworach Na₂SO₄ i K₂SO₄ współczynnik korelacji jest niski, jest to spowodowane zapewne błędem jaki wystąpił przy pomiarach przewodnictwa i sporządzaniu tych roztworów.

Na oszacowane przeze mnie błędy granicznego przewodnictwa równoważnikowego anionów miało wpływ niedokładne odmierzanie objętości roztworów soli, co pociągało za sobą różne stężenia elektrolitów. Duży błąd przewodnictwa równoważnikowego jonu NO₃^- mógł być również spowodowany niedokładnością odczytu pomiaru przez patrzącego. Jak wiadomo duży wpływ na wartość wyznaczanego przewodnictwa równoważnikowego jonów (kationów i anionów) ma temperatura pomiaru, której podczas ćwiczenia nie udało się utrzymać w stałej wartości.

---