Na wykresie zaobserwować możemy, że twardość stali N9E i NC10 spada wraz ze wzrostem temperatury odpuszczania. Jedynie stal SW7M utrzymuje swą twardość na poziomie 62HRC do temp. ok. 450°C. Powyżej tej temp. twardość zaczyna wzrastać do 65HRC, lecz po przekroczeniu progu 550°C jej twardość zaczyna gwałtownie spadać.
N9 – stale te odpuszcza się w temperaturze 180 – 300°C, przy czym proces odpuszczania tych stali wiąże się z spadkiem twardości (4HRC dla 180°C do 10HRC dla 300°C), dlatego optymalną temperaturą będzie ok. 180°C.
NC10 – temp odpuszczania narzędziowych stali stopowych do pracy na zimno mieści się zazwyczaj w zakresie 150-320°C, a niektórych stali wyjątkowo do 450°C. Zatem największą twardość uzyskana zostanie w temp. 150°C.
SW7M - stale te odpuszcza się w temperaturze 550 – 570°C , natomiast z wykresu wynika, że w tym przedziale największą twardość uzyskamy dla ok. 570°C
Stalami narzędziowymi obrabia się elementy z różnych materiałów z zastosowaniem różnych technologii obróbki. Zatem od stali narzędziowych wymaga się przede wszystkim wysokiej twardości.
1. Prędkość chłodzenia przy hartowaniu wpływa na strukturę otrzymanej stali, możemy otrzymać strukturę martenzytyczną dla V>Vkr lub bainityczną dla V<Vkr. Otrzymanie struktury bainitycznej czyni niepotrzebnym proces odpuszczania (ze względu na niewystępowanie naprężeń).
2. Wzrost temperatury odpuszczania wywołuje spadek twardości osnowy martenzytycznej, jednocześnie jednak następuje utwardzenie węglikami nierozpuszczalnymi podczas austenityzowania, utwardzenie wydzieleniami węglików stopowych oraz wzrost twardości wywołany przemianą austenitu szczątkowego, co prowadzi do ogólnego wzrostu twardości. Wzrost temperatury odpuszczania wpływa na:
• Gorsze lecz niekiedy pożądane właściwości wytrzymałościowe (twardości oraz Rm i Ra)
• Lepsze właściwości plastyczne (A, Z, K)