38. Izometria figur, grupa izometrii. Przykłady izometrii płaszczyzny.
Izometria jest to funkcja zachowująca odległości między punktami przestrzeni metrycznej. W geometrii figury między którymi zachodzi izometria (są izometryczne) nazywa się przystającymi.
Def. Izometrii przestrzeni metrycznych.
Niech (X,dX) i (Y,dY) będą przestrzeniami metrycznymi. Odwzorowanie f : X → Y nazywamy izometrycznym, jeżeli dla dowolnych a, b ∈ X zachodzi
dY(f(a),f(b)) = dX(a,b)
Figury izometryczne:
Każde dwa odcinki są przystające wtedy i tylko wtedy, gdy są równej długości.
Każde dwa kąty są przystające wtedy i tylko wtedy, gdy są o jednakowej rozwartości.
Każde dwa okręgi są przystające wtedy i tylko wtedy, gdy mają równe promienie.
Dowolne dwie proste i półproste są przystające.
Przestrzenie metryczne X i Y nazywamy izometrycznymi jeżeli istnieje izometria z X w Y. Zbiór izometrii przestrzeni metrycznej w siebie jest grupą względem składania przekształceń. Nazywamy ją grupą izometrii.
Własności izometrii:
Izometria jest przekształceniem różnowartościowym
Złożenie dwóch izometrii jest izometrią
Jeśli izometria f ma dwa różne punkty stałe A, B, to każdy punkt prostej AB jest punktem stałym przekształcenia f
Jeśli izometria ma trzy niewspóliniowe punkty stałe, to jest identycznością.
Przykłady izometrii płaszczyzny:
Obrót niezerowy dookoła punktu S,
Identyczność na płaszczyźnie Π,
Translacja niezerowa o wektor w,
Symetria z poślizgiem o wektor niezerowy,
Symetria osiowa względem osi a.