Heweliusz był najbardziej znanym gdańskim browarnikiem. Wywodził się z rodziny o typowo piwowarskich tradycjach. Po odbytych studiach i podróżach zagranicznych Heweliusz powrócił do Gdańska i w związku z pogarszającym się zdrowiem ojca wyręczał go w codziennych obowiązkach zawodowych. Zajmując się rodzinnym browarem przy ul. Korzennej zgłębiał tajniki piwowarstwa i coraz intensywniej przygotowywał się do całkowitego przejęcia ojcowskiego zakładu.

W 1635 ożenił się z Katarzyną Rebeschke która otrzymała w posagu dwa domy bezpośrednio sąsiadujące z domem Heweliusza oraz browar mieszczący się w jednym z tych domów. Zarządcą majątku, w tym browaru został Jan Heweliusz. Po udowodnieniu swoich kwalifikacji zawodowych został przyjęty do gdańskiego cechu browarników.

Po śmierci ojca w 1648 Heweliusz otrzymał w spadku dom oraz rodzinny browar. Połączył więc oba sąsiadujące browary w jeden, a na dachach trzech domów urządził obserwatorium astronomiczne.

W 1677 król Jan III Sobieski wydał dekret regulujący działalność Gdańskiego Cechu Browarników. W dekrecie tym w zamian za jego zasługi zwolnił Heweliusza i jego potomków z wszelkich opłat na rzecz cechu browarników. Jednocześnie nadając mu przywilej swobodnej sprzedaży piwa nie tylko w obrębie miasta, ale również i poza nim.

Piwo jopejskie z browaru Heweliusza słynęło z najwyższej jakości. Heweliusz leżakował je w piwnicy ratuszowej, a klucze do niej były pod jego osobistą pieczą. Hołd działalności browarniczej Heweliusza oddaje piwo Hevelius, które po raz pierwszy uwarzone zostało w 1985.