Wrocław, dnia 31 marca 2014 rok
Sąd Okręgowy we Wrocławiu
Wydział I Cywilny
ul. Sądowa 1
50-046 Wrocław
Powód:
Katarzyna Grzywacz
Zamieszkała we Wrocławiu 53-040 przy ulicy Wyścigowa 18/5
PESEL: 75063022897
Reprezentowaną przez pełnomocnika:
Aleksandrę Szmidt
Zamieszkałą w Malczycach 55-320 przy ulicy Łąkowa 44/4
PESEL:92063011223
Pozwany:
Wydawnictwo Arkady Sp. z o. o. z siedzibą we Wrocławiu 53-015 przy ulicy Karkonoska 45
Zarejestrowane w Krajowym Rejestrze Sądowym pod numerem: 00005518 prowadzonym przez Sąd Okręgowy Wrocław-Krzyki
NIP: 7810022124
numer Regon: 008420166
Tomasz Brzeziński
Zamieszkały we Wrocławiu 53-050 przy ulicy Wojska Polskiego 33
PESEL: 70052033445
Wartość przedmiotu sporu: 80 000 zł (osiemdziesiąt tysięcy złotych)
Pozew o ochronę dóbr osobistych oraz zadośćuczynienie
Niniejszym działając w imieniu i na rzecz Katarzyny Grzywacz, na podstawie udzielonego mi pełnomocnictwa, które załączam, na zasadzie art. 37 i 38 ustawy z 26 stycznia 1984 r. oraz prawa prasowego (Dz. U. Nr 5, poz. 24 ze zm.), art. 24 par. 1 w zw. z art. 448 k.c. oraz art. 23 i 24 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz.U. 1964 nr 16 poz. 93) wnoszę o:
1) nakazanie Pozwanym przeproszenia Powódki poprzez opublikowanie na ich koszt w terminie dziesięciu dni od dnia uprawomocnienia się wyroku, oświadczenia Pozwanych o następującej treści:
„Wydawnictwo Arkady Sp. z o.o. oraz Pan Tomasz Brzeziński przepraszają Panią Katarzynę Grzywacz za to, że naruszyli jej dobra osobiste w artykule opublikowanym w „Gazecie Polskiej” w dniu 15 marca 2014 r. artykułem zatytułowanym „Antynobel dla Grzywacz”. Niniejsze oświadczenie jest wynikiem przegranego procesu sądowego przez Wydawnictwo Arkady Sp. z o. o. i Pana Tomasza Brzezińskiego”
na pierwszej stronie dziennika „Gazeta Polska” przez okres siedmiu kolejnych dni kalendarzowych w siedmiu kolejnych wydaniach dziennika na połowie strony, czcionką standardową koloru czarnego używaną przez dziennik, a także nakazanie publikacji w terminie dziesięciu dni od dnia uprawomocnienia się wyroku na następujących stronach internetowych: www.gazetapolska.pl, www.info24.pl, www.gazetawyborcza.pl, www.tvp.pl oświadczenia tej samej treści wielkości połowy ekranu, standardową czcionką, w kolorze czarnym, przez okres 48 godzin.
2) W przypadku niewykonania wyroku w zakresie publikacji oświadczenia w terminie dziesięciu dni od daty jego uprawomocnienia, wnoszę o upoważnienie Powódki do opublikowania oświadczenia, o którym mowa w punkcie 1, na koszt Pozwanych w sposób wskazany w punkcie 1 pozwu;
3) Opłata sądowa: 4 600 zł (cztery tysiące sześćset złotych) orzeczenie Sądu Najwyższego z 16 października 2009 r. (sygn. akt III CZP 54/09)
4) Zasądzenie od Pozwanych na rzecz Powódki kwoty 80 000 zł (osiemdziesiąt tysięcy złotych) tytułem zadośćuczynienia za doznaną przez Powódkę krzywdę spowodowaną naruszeniem przez Pozwanych o jej dobrego imienia oraz godności;
Ponadto wnoszę:
1) na podstawie art. 217 par. 1 k.p.c. o dopuszczenie dowodów wskazanych w uzasadnieniu niniejszego Pozwu na okoliczności tam powołane;
2) na podstawie art. 98 par. 1 k.p.c. o zasądzenie od pozwanych na rzecz powódki zwrotu kosztów postępowania według norm przepisanych, w tym kosztów opłaty skarbowej od pełnomocnictwa w wysokości 17 zł;
3) na podstawie art. 209 k.p.c. o przeprowadzenie rozprawy pod nieobecność Powódki;
4) o wydanie wyroku zaocznego w przypadku spełnienia przesłanek przewidzianych w art. 339 k.p.c.
5) o dopuszczenie dowodów, wskazanych w uzasadnieniu niniejszego pozwu, na okoliczności tam powołane.
Uzasadnienie
W dniu 15 marca 2014 r. został opublikowany, przez wydawnictwo Arkady Sp. z o.o. artykuł w dzienniku Gazeta Polska, zatytułowany „Antynobel dla Grzywacz”, którego autorem był Pan Tomasz Brzeziński. W artykule tym Pan Tomasz Brzeziński stwierdza, iż „Katarzyna Grzywacz jest nic nie wartą pseudoliteratką, a jej książki nadają się wyłącznie do kosza”. Artykuł został opublikowany również na stronach internetowych dziennika „Gazeta Polska”. Moja mandantka poczuła się urażona poprzez powyższe stwierdzenia iż jest pseudoliteratką, a jej książki nadają się wyłącznie do kosza oraz stwierdza, że jej dobra osobiste którymi są twórczość artystyczna i nazwisko zostały naruszone. Pozwani tym artykułem określają Powódkę jako osobę która nie potrafi pisać a zatem nie należy jej się uznanie a tym bardziej nagroda. Prawo do krytyki zostało w tym przypadku przekroczone ponieważ obrażono osobę poprzez przywołanie jej nazwiska w tytule artykułu o bardzo negatywnej treści zaś w samym artykule zbesztano jako anty talent pisarski, co każdym przypadku aktywności ludzkiej jest niedopuszczalne i objęte ochroną.
Żądanie złożenia przeprosin w prasie oraz internecie, znajduje podstawę prawną w art. 23 i art. 24 par. 1 k.c., stosownie do którego razie dokonanego naruszenia ten czyje dobro osobiste zostało naruszone może także żądać, ażeby osoba, która dopuściła się naruszenia, dopełniła czynności potrzebnych do usunięcia jego skutków w odpowiedniej formie. Co ważne, pojęcie dóbr osobistych ma charakter dynamiczny, uzależniony od zmieniającej się rzeczywistości, stosunków społecznych, czy przyjętych zasad moralnych i prawnych. Z tego też względu katalog dóbr osobistych, zawarty w kodeksie cywilnym jest otwarty a doktryna i judykatura wskazują kolejne dobra osobiste w miarę rozwoju stosunków społecznych. Oznacza to, że wśród dóbr osobistych podlegających ochronie można wskazać również godność oraz twórczość artystyczna, które zostały naruszone w moim przypadku. Żądanie zapłaty kwoty 80 000 zł z tytułu zadośćuczynienia za doznaną krzywdę znajduje oparcie w art. 448 k.c., w myśl którego w razie naruszenia dobra osobistego sąd może przyznać temu, czyje dobro osobiste zostało naruszone, odpowiednią sumę tytułem zadośćuczynienia pieniężnego za doznaną krzywdę. Kwota osiemdziesiąt tysięcy złoty jest adekwatnym odszkodowaniem Powódki za straty przez zniesławienie związane ze zmniejszoną sprzedażą książek autorstwa Katarzyny Grzywacz o połowę. Wartość jednej książki wynosi sto złotych, zaś tylko osiemset książek z tysiąca sześciuset zostało sprzedanych, stąd kwota zadośćuczynienia, będąca adekwatną do strat związanych ze zmniejszoną sprzedażą książek Powódki.
Dowód nr 1: Oryginał Gazety Polskiej z dnia 15 marca 2014 r.
Dowód nr 2: Zrzut z ekranu strony internetowej Gazety Polskiej z dnia 15 marca 2014 r.
Mając powyższe na uwadze, powództwo mojej mandantki należy uznać za uzasadnione.
Aleksandra Szmidt
Wniosek o przeprowadzenie rozprawy w nieobecności Powoda znajduje podstawę prawną w art. art. 209 k.p.c., zaś podstawą składania przez strony wniosków dowodowych jest art. 217 par. 1 k.p.c. Podstawą żądania zasądzenia kosztów procesu jest art. 98 par. 1 k.p.c., stosownie do którego strona przegrywająca sprawę obowiązana jest zwrócić przeciwnikowi na jego żądanie koszty niezbędne do celowego dochodzenia praw i celowej obrony (koszty procesu).
Przechodząc do kwestii ustalenia opłaty sądowej od pozwu warto powołać się na orzeczenie Sądu Najwyższego z 16 października 2009 r. (sygn. akt III CZP 54/09), zgodnie z którym pozew o ochronę dóbr osobistych, jeżeli zawiera także roszczenie pieniężne, podlega kilku opłatom sądowym. Zgodnie z art. 26. ust.1 pkt 3 ustawy z 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (t.j. Dz.U. z 2010 r., Nr 90, poz. 594 ze zm.) pozew o ochronę dóbr osobistych podlega opłacie stałej 600 zł. Z kolei w myśl art. 13 ust. 1 wskazanej ustawy w sprawach o prawa majątkowe pobiera się opłatę stosunkową w wysokości 5 proc. wartości przedmiotu sporu, nie mniej niż 30 złotych i nie więcej niż 100 000 zł. W związku z powyższym w przypadku dochodzenia w procesie o ochronę dóbr osobistych także roszczeń majątkowych pozew o ochronę dóbr osobistych podlegać będzie dwóm opłatom: 600 zł opłaty stałej za zgłoszone roszczenie o złożenie oświadczenia o określonej treści oraz opłacie stosunkowej w wysokości 5% wartości przedmiotu sporu.
Wartość przedmiotu sporu stanowić będzie rzecz jasna wyłącznie wartość roszczenia majątkowego zgłaszanego w ramach pozwu o ochronę dóbr osobistych. Zgodnie z art. 1261par. 1 k.p.c. w każdym piśmie należy podać wartość przedmiotu sporu lub wartość przedmiotu zaskarżenia, jeżeli od tej wartości zależy właściwość rzeczowa sądu, wysokość opłaty lub dopuszczalność środka odwoławczego, a przedmiotem sprawy nie jest oznaczona kwota pieniężna. Wprawdzie przedmiotem rozważanej sprawy jest oznaczona kwota pieniężna, ale z uwagi na dochodzenie w tym samym pozwie jeszcze innych roszczeń wskazane dla przejrzystości pozwu jest określenie wartości przedmiotu sporu. Zaznaczam jednak, że spotykane są także odmienne stanowiska, zgodnie z którymi nie ma potrzeby podawania w tego typu sprawie wartości przedmiotu sporu z uwagi na fakt, iż przedmiotem sprawy jest oznaczona kwota pieniężna.
art. 23 k.c.
Wyrok SA we Wrocławiu z dnia 15 stycznia 2010 r. (sygn. akt I ACa 1202/09)
Nie można się zgodzić z oceną, że standard zachowania, profesjonalizm, wymaga by administrator na bieżąco filtrował i usuwał wypowiedzi naruszające prawo lub mogące naruszać prawo w obiektywnym przekonaniu, bez uprzedniego o tym fakcie zawiadomienia. Stawianie pozwanemu takich wymogów byłoby sprzeczne z przepisami art. 14 i 15 w zw. z art. 12 ustawy z dnia 18 lipca 2002 r. o świadczeniu usług drogą elektroniczną.
Sąd Apelacyjny stoi na stanowisku, że regulamin portalu nasza-klasa.pl może wiązać wyłącznie członków zarejestrowanych na tym portalu. To oni, rejestrując się podpisują oświadczenie, że zapoznali się z treścią regulaminu i zobowiązują się stosować do jego postanowień. Bezspornie powód nigdy członkiem portalu nie był, a więc brak podstaw, aby regulamin miał do niego zastosowanie. Skoro tak, każda forma zawiadomienia pozwanego przez powoda o naruszeniu jego dóbr powinna być uznana za dopuszczalną.
Sąd Apelacyjny we Wrocławiu Wydział I Cywilny po rozpoznaniu w dniu 15 stycznia 2010 r. we W. na rozprawie sprawy z powództwa Dariusza B. przeciwko Nasza Klasa Spółce z
o.o. we W. o naruszenie dóbr osobistych i zapłatę na skutek apelacji strony pozwanej od wyroku Sądu Okręgowego we W. z dnia 31 lipca 2009 r. sygn. akt I C 625/08 oddalił apelację i zasądził od strony pozwanej na rzecz powoda 720 zł tytułem zwrotu kosztów postępowania apelacyjnego.
U z a s a d n i e n i e
Sąd Okręgowy we W. wyrokiem z 31 lipca 2009 roku nakazał stronie pozwanej zamieszczenie na łamach portalu nasza-klasa.pl oświadczenia o treści: „Nasza klasa sp. z o.o., będąca administratorem portalu nasza-klasa.pl, przeprasza Dariusza B., zam. w G., syna E. i O., za brak niezwłocznego usunięcia fałszywego profilu założonego przez nieznaną osobę za pomocą portalu nasza-klasa.pl, który to profil w sposób bezprawny zawierał dane osobowe Dariusza B. w postaci jego imienia, nazwiska, numeru telefonu, wieku, zdjęć fotograficznych, a także naruszył dobra osobiste Dariusza B. rozpowszechniając informacje, które poniżyły go w opinii publicznej. Nakazał także pozwanemu umieszczenie identycznej treści oświadczenia w tygodniku „7dnigryfina” oraz zasądził od pozwanego na rzecz powoda kwotę 5000 zł, a dalej idące powództwo oddalił