PASZE OBJĘTOŚCIOWE wszystko (moje, starszych)

PASZE OBJĘTOŚCIOWE______________________________________________________________________

a.
suche (siano, słoma, plewy, strączyny, susz)
b. soczyste (zielonki, rośliny okopowe, kiszonki…)

- zielonki, siano, kiszonki i sianokiszonki, rośliny okopowe, wodniste produkty uboczne pochodzenia
przemysłowego
- są to pasze, których 1kg suchej masy posiada mniej niż 4,1MJ EN dla przeżuwaczy a zawartość włókna
wynosi powyżej 18%

PASZE OBJĘTOŚCIOWE SOCZYSTE

1. Zielonki
- cechą charakterystyczną jest duża zawartość wody (70-85%)
- białko zielonek ma wysoką wartość biologiczną
- zawierają dużo witamin, cukrowców i soli mineralnych
- niektóre rośliny pastewne mogą być toksyczne dla zwierząt (wytwarzanie KCN)
- wszystkie elementy roślin (liście, łodygi, kwiatostany)
- rosną na trwałych użytkach zielonych lub na gruntach ornych
- część zielonek bardzo intensywnie fermentuje w żwaczu i powoduje wzdęcia (seradela, koniczyny)
- zielonki stanowią podstawę letniego żywienia bydła, owiec, koni i trzody chlewnej
- dąży się do tego, aby okres żywienia zielonkami, które należą do najtańszych pasz, był jak najdłuższy (od
wczesnej wiosny do późnej jesieni)

a. z łąk: siano, kiszonki (trawy)
b. z upraw polowych: - uprawiane na gruntach rolnych
- duże znaczenie w żywieniu zwierząt
- lucerna, koniczyna czerwona
c. z roślin zbożowych

Lucerna - pasza wysokobiałkowa
- karmienie bydła mlecznego, bydła młodego, koni, owiec i trzody chlewnej i drobiu
- roślina wieloletnia (największy plon w 2-3 roku użytkowania)
- pH gleby powinno wynosić więcej niż 5,8
- lucerna nie znosi udeptywania i zbyt niskiego przygryzania, można więc użytkować ją wyłącznie
kośnie
- dzięki głębokiemu korzeniu może znosić okresy posuchy i bez nawożenia azotowego potrafi
zasymilować do 350kg N z hektara rocznie

- plon zależy od terminu zbioru
- wczesny zbiór lucerny (przed pełnym wytworzeniem pąków) daje zielonkę o wysokiej zawartości
białka, a niskiej włókna (żywienie świni)
- zbierana później (najpóźniej na początku kwitnienia) ulega szybkiemu drewnieniu, zawiera dużo
włókna i może być wykorzystywana tylko w żywieniu przeżuwaczy
- białko lucerny gorzej wykorzystywane jest przez przeżuwacze (łatwiej się rozpuszcza w wodzie i
szybciej ulega degradacji w żwaczu)

- trzoda chlewna - białko
- przeżuwacze - włókno

Ca: 16g/kg suchej masy
P: 3g/kg suchej masy
białko: 226 g/kg s.m.

plusy:
- w okresie pączkowania zawiera 226g białka/1kg suchej masy
- wartość biologiczna białka lucerny jest niewiele gorsza od białka zwierzęcego
- duża zawartość subst. mineralnych
- duża zawartość witamin i karotenów

minusy:
- posiada dużą zawartość substancji estrogennych - poronienia u owiec i bydła, obniżenie płodności,
zapalenie wymienia
- może powodować wzdęcia u przeżuwaczy (młoda, podawana w formie wilgotnej)
- zbyt duże dawki zielonej lucerny w żywieniu krów pasących się na wybiegach w słonecznie dni
może powodować uczulenia na promienie słoneczne = osutka gryczana
- podawana w dużych ilościach przed udojem psuje smak mleka

świeża masa: krowy mleczne: - 30kg/dziennie
opasy: - 20kg/dziennie
loszki: - 10kg/dziennie
tuczniki: - 6kg/dziennie

Koniczyna czerwona - może być uprawiana w postaci czystej lub być wsiewana w zboża jare
- najlepszym momentem do zbioru jest okres kwitnienia
- wymaga żyznej gleby, dostatecznie wilgotnej, zasobnej w wapń, o odczynie obojętnym
lub słabo kwaśnym
- z reguły użytkowana przez 1 rok, 2 lub 3-kośnie
- dużo białka, mało włókna
- białko koniczyny ma dużą wartość biologiczną i jest stosunkowo łatwo rozkładalne w
żwaczu (wzdęcia u Bo)
- wzdęcia mogą prowadzić do poronień, niebezpieczna jest zwłaszcza zielonka młoda
skarmiana z rosą lub po deszczu
- nie należy spasać koniczyny mokrej i zgrzanej
- nie należy również poić krów bezpośrednio po odpasie
- zawiera substancje estrogenne, ale aktywność estrogenna zielonki zdrowej jest na ogół
niska
- zastosowanie w żywieniu krów mlecznych młodego bydła i trzody chlewnej
- przy żywieniu krów cielnych należy zachować ostrożność
- w tuczu intensywnym dawki koniczyny należy zmniejszyć
- wyjątkowo karmienie koni i owiec (wysoka zawartość białka przekraczająca ich
zapotrzebowanie)

białko: 200 g/ kg s. m. młoda koniczyna (przed i w okresie pączkowania)
włókno: 210g/kg


minusy:
- może wywoływać wzdęcia, a te z kolei mogą prowadzić do poronienia
- zawiera substancje estrogenne
- equol - powstaje z subst. estrogennych u owiec, może powodować „chorobę
koniczynową” (syndrom niepłodności)

świeża masa: krowy mleczne: - 40 kg/dziennie
lochy: - 15kg/dziennie
tuczniki: - 5-15kg/dziennie

Koniczyna biała - ma mniejsze wymagania glebowe
- roślina długotrwała
- bogata w białko, witaminy i związki mineralne
- chętnie zjadana przez bydło, dobra pasza dla owiec, również żywieni koni i trzody chlewnej
- nie wywołuje zdęć!

białko: 230g/kg s.m.

Seradela - roślina jednokośna
- duża tolerancyjność warunków środowiskowych
- ma wysoką wartość pokarmową (wysokobiałkowa)
- wpływa korzystnie na mleczność krów
- jest paszą doskonałą, jednak zawiera mało suchej masy, więc przy jej skarmianiu należy dodawać
pasz suchych

białko: 180g/kg s.m.

Kukurydza - podstawowa pasza roślinna w żywieniu opasów i krów mlecznych
- wykorzystywana w postaci zielonki, kiszonki z całych roślin, CCM (rozdrobnione kolby
kukurydzy bez okryw)

Kiszonka z kukurydzy - pasza wysokoenergetyczna, jednak niepełnowartościowa
- niska zawartość białka i substancji mineralnych
- niedobór białka uzupełniany jest przez dodatek: - siana
- kiszonek z traw
- mieszanek treściwych
- mocznika
- CCM u trzody chlewnej może stanowić do 60% dawki pokarmowej
- spożycie u bydła 20-40 kg dziennie (świeża masa)

białko surowe: 100g/kg s. m.
NEL (energia netto laktacji): 6,63 MJ/kg s. m.
Ca: 4-5g/kg s. m.
P: 1,5-3/kg s. m.


2. Rośliny okopowe

- charakteryzują się małą zawartością suchej masy i białka a dużą skrobi i cukrów prostych
- należą do pasz łatwostrawnych, działających rozwalniająco, poprawiają strawność innych pasz

Buraki cukrowe, półcukrowe, pastewne - wpływają korzystnie na wydajność mleczną krów
- zaleca się w przede wszystkim w żywieniu krów i owiec matek
karmiących
- dla trzody chlewnej należy je rozdrabniać
- białko buraków nie ma większego znaczenia żywieniowego
- przy skarmianiu dużych dawek, mleko krowy ma charakterystyczny
posmak (przemiany betainy)
- gromadzą azotany

dawki dla bydła: cukrowe - 7kg/dzień
półcukrowe - 20kg/dzień
pastewne - 30kg/dzień
dawki dla lochy: - 0,5-4kg/dzień
dawki dla owiec i tuczników: mniej

Marchew - niska zawartość suchej masy (11-14%)
- gromadzi azotany
- olejki eteryczne (charakterystyczny zapach i posmak produktów zwierzęcych)
- karoten
- chętnie pobierana przez wszystkie gatunki zwierząt
- szczególnie podaje się ją zwierzętom młodym (cielęta źrebięta) i koniom wyścigowym i klaczom
- jest cenną paszą dla gęsi i kaczek, jak również dla kur niosek (poprawia zabarwienie żółtka)

dawki: źrebięta - 1-1,5kg
cielęta - 1kg
klacze - 2-5kg
konie sportowe - 1-3kg
krowy mleczne - do 20kg
maciory - 5-7kg
młodzież hodowlana - 1-3kg

Ziemniaki - cenna pasza zawierająca dużo skrobi
- dobrze wpływa na poprawę kondycji zwierząt
- są bogatym źródłem witaminy C
- ziemniaki parowane są lepiej trawione przez trzodę, zaś przeżuwaczom zadaje się je surowe
- typowe pasze tuczące lub zapobiegające spadkowi kondycji
- należy obrywać kiełki, ponieważ kiełkujące ziemniaki zawierają trującą solaninę
- zawierają dużo potasu (2-2,5% suchej masy)
- niski poziom włókna
- przeżuwacze (poprawia kondycję, do 20kg dziennie), owce, konie

3. Wodniste produkty uboczne pochodzenia przemysłowego
- pulpa ziemniaczana, wywar gorzelniany

4. Kiszonki

- kiszenie pasz jest podstawą ich konserwacji
- najczęściej zakiszeniu poddaje się zielonki, ale również rośliny okopowe i odpadki przemysłowe
- proces kiszenia polega na stopniowym wytwarzaniu kwasu mlekowego przez drobnoustroje w zakiszanym
materiale
- właściwa ilość kwasu mlekowego w kiszonce uniemożliwia rozwój innych niepożądanych bakterii (np.
gnilnych) i stanowi istotny czynnik konserwujący
- kiszonki sporządzamy w pryzmach lub silosach
- zielonkę w pryzmie kiszonkowej lub silosie wieżowym należy możliwie silnie ugnieść, w celu usunięcia
powietrza, a następnie przykryć folią i ziemią
- o prawidłowym przebiegu fermentacji decyduje odpowiednia koncentracja cukrów w zakiszanej masie
- duży wpływ na proces zakiszania ma wilgotność surowca
- kiszonki produkuje się z zielonek o zawartości wody powyżej 60%
- kiszonki stanowią podstawowe pasze w żywieniu zimowym bydła i owiec
- w żywieniu trzody chlewnej kiszonki pozwalają na znaczne uproszczenie żywienia (można bowiem tak
dobrać surowiec do zakiszenia, aby kiszonka stanowiła jedyną lub prawie jedyną paszę)
- w żywieniu owiec zaleca się stosowanie sianokiszonek
- kiszonki po wyjęciu z silosu szybko ulegają rozkładowi, należy więc usuwać niedojedzone resztki ze żłobów i
czyścić miejsca składowania kiszonek

5. Trawy

- dostarczają pożywienia przez cały sezon
- oddziałują korzystnie na glebę, poprawiając jej właściwości fizyczne, chemiczne i biologiczne
- krótkotrwale użytkowane (1-2 lata)
- niskie wymagania glebowe
- mało wrażliwe na ugniatanie

najczęściej uprawiane gatunki: kupkówka pospolita
życica wielokwiatowa (jednoroczna)
życica trwała
życica westerwoldzka (jednoroczna)
tymotka łąkowa
rajgas wyniosły
stokłosa bezostna
stokłosa uniolowata
kostrzewa łąkowa

6. Sianokiszonki

- produkuje się je tak jak kiszonki, z surowca podsuszonego, o zawartości wody 48-60%
- zaleca się w żywieniu owiec

plusy: - przy ich produkcji unika się strat składników pokarmowych, które wyciekają ze składnikami
komórkowymi

PASZE OBJĘTOŚCIOWE SUCHE

- odznaczają się stosunkowo dużą zawartością włókna i niskim procentem wody
- zaliczamy do nich susz, siano łąkowe lub z roślin motylkowych, słoma, plewy

Siano - uznawane za podstawową paszę w żywieniu bydła, owiec i koni
- zmniejsza się jego udział, zastępowane kiszonkami
- jest niezastąpioną paszą dla cieląt i młodzieży, u krów mlecznych minimum dawka 2-3kg
- całkowita eliminacja z dawki dla krów jest możliwa przy skarmianiu sianokiszonek
- na siano przeznacza się najczęściej zielonki z łąk oraz uprawiane w polu rośliny motylkowe
- najkorzystniejszym jest siano łąkowe, w skład którego wchodzą różne gatunki traw i roślin
motylkowych
- duży wpływ na wartość pokarmową siana ma pora koszenia (najlepszym jest okres, kiedy rośliny
znajdują się w fazie pączkowania lub na początku kwitnienia)

duży wpływ na wartość siana ma sposób suszenia: a. suszenie na ziemi
b. suszenie na rusztowaniach
c. dosuszanie sztuczne

- jeżeli jesteśmy zmuszeni do składania siana niedosuszonego, trzeba jego warstwy posypać solą
pastewną, żeby zapobiec zagrzewaniu się i pleśnieniu

jakość siana: - barwa dobrego siana powinna być zielonkawa, zapach przyjemny i aromatyczny
- im starsze rośliny były skoszone, tym bardziej jest żółte
- siano jasnozielone, lekko żółtawe lub wyblakłe - wypłukane przez deszcze
- brunatna barwa świadczy, że w sianie zachodziły procesu fermentacyjne w wyniku
zwilgotnienia i samozagrzania się
- na podstawie listków i kwiatów wysuszonych roślin można określić skład botaniczny
siana, określić w nim udział różnych traw wysokich i niskich, mniej lub więcej
wartościowych gatunków, udział roślin motylkowych, ziół, chwastów itp.
- na podstawie wyglądu można również określić, w jakiej fazie rozwojowej rośliny były
skoszone
- brak wykształconych kłosów może świadczyć m. in o tym, że siano pochodzi z drugiego
pokosu (zwanego potrawem), który ma mniejszą wartość pokarmową i dietetyczną niż
siano z pierwszego pokosu

Susz - młode trawy lub młode rośliny motylkowe pocięte i wysuszone w specjalnych suszarniach w wysokiej
temperaturze, tak aby zawartość wody wynosiła ok. 12%
- susz z zielonek jest wartościową paszą i bywa zaliczany do pasz treściwych
- zawartość białka ok. 15-20%, zawiera dużo witamin i soli mineralnych
- stosuje się go w postaci mączek w mieszankach pasz treściwych

Słoma - wysuszone źdźbła zbóż i łodygi innych dojrzałych roślin
- bez względu na gatunek roślin zawiera dużo włókna
- najbardziej wartościowa jest słoma z roślin strączkowych, ale z powodu dużych trudności z
wysuszeniem jej bywa spleśniała
- zwierzęta najchętniej zjadają słomę zbóż jarych (owsianka, jęczmionka)
- ma zastosowanie w żywieniu jedynie koni i przeżuwaczy (młodzież nie powinna jej dostawać)
- słomę należy zadawać na noc, na tzw. zakładkę
- właściwa barwa i połysk słomy świadczą, że jest zdrowa i przydatna do skarmiania
- słoma zebrana w złych warunkach jest ciemna i bez połysku
- słoma spleśniała i porażona grzybami ma szarawo-popielate i ciemne smugi i nadaje się jedynie na
ściółkę

Plewy - odpadki otrzymywane przy omłocie i czyszczeniu ziarna zbóż oraz nasion innych roślin
- stosunkowo największą wartość mają plewy z roślin motylkowych, ze względu na pewną
zawartość białka
- plew z żyta, pszenic ostek i jęczmienia nie nadaje się do skarmiania ze względu na zawartość ostrych
ości, które mogą spowodować zapalenie dziąseł (szczególnie wrażliwe są konie)
- żywienie bydła i trzody chlewnej

Strączyny - pozostałości po wymłóceniu nasion roślin strączkowych
- zarówno plewy jak i strączyny mają większą wartość pokarmową niż słoma i są łatwiej strawne

Zielonki są bogate w węglowodany, białko i włókno, zawierają witaminy, bogate są zwłaszcza w B-karoten, E, kw askorbinowego i wit z gr B. Ubogie są w wit D. Bogate są w zw min, maja często nadmiar białka w stosunku do energii Młode zielonki są dobrze trawione. Cecha charakterystyczna jest duża zawartość wody (70 -85%). Wart pok zależy przede wszystkim od składu chemicznego i strawności poszczególnych składników. Zielonki zawierają również subst szkodliwe dla zwierząt: alkaloidy (wywołują wzdęcia), glukozydy cyjanogenne, kumaryny(nadają gorzki smak), saponiny, estrogeny (duża ilość wpływa niekorzystnie na płodność zwierząt) i taniny. Zwłaszcza białka o dobrej wart biologicznej i wysokiej strawności.

Wieloletnie rośliny motylkowe, dostarczają najbardziej wartościowej zielonki, zw. Gat o wysokiej wart produkcyjnej są koniczyna i lucerna mieszańcowa. Sucha masa kształtuje się w granicach od 11-19%, białko ogólne 2-3,2%, włókno surowe 2,4-5% NEL 0,65-1 MJ/kg.

Zielonki z roślin strączkowych cecha jest duża zawartość białka o wys wart biologicznej.

Trawy w produkcji polowej stanowią cenne źródło skł pok dla zwierząt. Zawierają dużo białka ogólnego od 100-200/kg sm, niekiedy nawet więcej niż motylkowe. Podstawowa gr skł energet stanowią węglowodany (curry proste, rozpuszczalne w wodzie) występują w różnych ilościach od 30-380g/kg sm. Najmniej wykazuje kupkówka pospolita 30-100g/kg sm, najwięcej życica wielkokwiatowa 110-270g/kg sm. W miarę rozwoju zawartość cukrów rozpuszczalnych maleje, zwiększa się ilość polisacharydy i następuje lignifikacja roślin.

Z roślin zbożowych traktowane są jako zastępcze rośliny do typowych upraw pastewnych, są uzupełnienie bilansu paszowego. Zawierają stosunkowo dużą ilość sm od 10-20%, białka ogólnego od 1,5-2,2% i włókna surowego 2-6%, wart energet kształtuje się w granicach 0,9—1,3NEL.

Zielonki z okopowych i korzeniowych cecha tej paszy jest to ze bywa bardzo zanieczyszczona przez ziemie, zależy to od technologii zbiory. Krowa zjadająca 50 kg takiej paszy pobiera równocześnie 7,5 kg ziemi, starannie zebrane liście buraków razem z główkami zawierają około 150g sm, 152-150g/kg sm białka ogólnego i tylko 120-140g/kg sm włókna surowego, niska zawartość włókna powoduje ze liście buraków oprócz dobrej strawności ok. 80% wyróżniają się delikatną strukturą. Nadmierne dawki buraków mogą powodować zaburzenia w trawieniu i szkodzić na stan zdrowia zwierząt. Liście buraków zawieraj 2-3% kwasu szczawiowego.

Okopowe charakteryzują się wysoka produktywnością, dostarczają paszy węglanowej, energetycznej i łatwo strawnej, są dietetyczne. Zaliczamy je do pasz objętościowych soczystych, gdyż zawierają dużo wody 70-90% a mało sm. Zawierają mało włókna 2,5-10% w sm i białka ogólnego 4-12% w sm. Pasze okopowe są pasza uzupełniającą o działaniu dietetycznym.

Buraki pastewne

8-13% Sm/ gł skł Sm jest BAW(gł sacharoza)/ białko nie ma większego znaczenia żywieniowego/ 40-60% białka zw. azotowe niebiałkowe (90% betaina, glutamina), kwas alfa aminomasłowy 0,2 g/kg świeżych buraków, Asp, Ser, Tyr, Leu, Phe, Val, Balanina/ w korzeniu wyst. azotany gł w postaci KNO3(ich ilość od nawożenia azotowego)/ w korzeniu obecny m.in. kw.szczawiowy/ mała ilość saponin/wysoki poziom K/ wysoka strawność zw/ BAW 96-98%, białko 55-62%, wł surowe 73-79%/ wartość pokarmowa wysoka różna dla różnych gat, pasza wysokoenergetyczna, niskobiałkowa

Ziemniaki

15-35% SM/ gł skł skrobia(20% amylozy 80%amylopektyny)/ niska zawar. Tł 0,1% mś/ niska zawar włókna 0,6% w mś i białka 6-14%w Sm/ białko 50% właściwe reszta gł wolne aa ( 5-6%lizyny, 2-4% aa siarkowych= suberyna/ bogate źródło Wit C ok. 1g/ dużo K 2-2,5% Sm/ strawność BAW Ru 85% Su 95% surowe, 98% parowane/ wybitne wł tuczące(dużo skrobi)

Marchew

11-14% sm/ zawiera ok 1% tł surowego w sm(gł olejki eteryczne)/ gromadzi azotany/ gł skł BAW ( zwł cukier 35-40% sm i skrobia15%)/ ł skł karote 3-310mg/kg śre 85mg/kg/ zawiera wit. B1, B2, kw.nikotynowy, pantotenowy, foliowy, Wit C/bogata w skł mineralne(gł K i Na 3,5;1)/wysoka strawność skł pokarmowych/ właściwości dietetyczne i walory smakowe

Buraki

EN: 0,7 MJ EN(Ru)/ 1,5-2,2 MJ EM(Su)/ 1,4-2,0 MJ EM(drób) BS: 110/ WS71/ Ca 2,5-3/ P 1,5-2,5/ Lys 4,4/ met Cys 2,5// Bo mlecza 15-25kg/ bydło 0,4 kg na 100kgmc/ lochy 12kg/ owce 4kg/ Eq 10-15kg

Ziemniaki

EN; 1,4MJ EN (Ru)/ 3,5 MJ EM (Su)/ 3,1 MJ EM (drób)/ BS; 60-140, WS: 6g/kg śm, aa jak wcześniej,/P 2-2,5/Ca 0,5//Su bekonowy 5-6kg, Su szynkowy 7-9kg, maciory 4-8kg/ Ru ml 20kg w 2 odpasach, Ru odpasowe 10-20kg/ Ov 2kg, jagnięta 0,5kg/ Eq surowe 10-12kg, parowane 20kg, 4kg ziem 1kg owsa

Marchew

EN 1,1MJ EN (Ru)/2,2 MJ EM(Su)/ 2,0 MJ EM (drób)/BS 90/ WS 92/Ca 4,5/ P 3/ AA Lys 4,4/ met cys 2,3 //Cielęta 1kg/ żrebieta 1-1,5kg/ klacze 2-5kg sportowe 1-3kg/ kowy ml 20kg/maciory 5-7kg młodzież 1-3kg

Kukurydza

EN 0,9 JPM, 0,8 JPŻ/ BS 14g/kg śm/ WS 48-71g/kg śm/Ca 3-3,5/ P 2-2,5

Trawy

EN 7,5- 8,9JPM , 7,2-8,1 JPŻ, 6,5 MJ EM (Su)/4,4- 5 MJ EM (drób)/ BO 163-204/ Ca 6/ P 3,1

GPS

EN 0,69 JPM, 0,6 JPŻ/ Ca 4/ P 3

Siano z traw

EN 0,61-0,69 JPM, 0,51-0,6 JPŻ/ Ca 5/ P 2,5// Eq robocze 14-16kg, żreb 8-14kg/ bo ml 10-12kg, jałówki 6-10kg, cielęta 3-6kg, opasy 2,5kg, buhaje 6-14kg/ Ov maciorki 2-3kg, jagnięta 2-3 kg/ Su 0,6kg

Słoma

EN 3,1- 3,6 MJ/kg/ BS 31-38/ WS 351-407/ bo 4-5kg/ Eq 3kg/ Ov 0,5kg

Zielonki z traw

EN 6,5MJ/ BO 100-200/ WS 305/Ca 6/ P 3/ lys 7,6, met cys 5,5, tre 8,77, tryp 2,04

Koniczyna czerwona

EN 1-1,22 MJ/kg, 0,75- 0,93 JPM, 0,67-0,88 JPŻ, 1,5 MJ EM (Su) ,0,84 MJ EM (drób)/BS 190-200/ WS 210/Ca 14/ P 3,5/ trp 0,4 ,met cys 0,8, lys 1,6, tre 1,42//bo 40-50kg/ lochy 15kg, tuczniki mniej/Ov i Eq wyjątkowo

Koniczyna biała

NEL 0,6 MJ/ kg/ 1,7 MJ EM (Su)/ 1,11 MJ EM( drób) BS 230, WS 214/ Ca 2/ P 0,43

Lucerna

NEL 5,7 MJ/kg sm/ BO 226/ WS 310/ Ca 16/ P 3/ aa podobne do skł jaja


Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
PASZE OBJĘTOŚCIOWE, Studia, Zywienie
Pasze objętościowe suche
WSZYSTKIE MOJE MARZENIA
Wszystkie moje troskii
WSZYSTKIE MOJE TROSKI
zaj c4 85c wszystko moje (1)
Wszystkie moje troski, Teksty piosenek i pieśni liturgicznych wraz z akordami
0 wszystkie moje troski
0 wszystkie moje troski i klopoty
PASZE OBJĘTOŚCIOWE ściąga
PASZE OBJĘTOŚCIOWE, Studia, Zywienie
Wszystkie moje troski
wszystkie moje troski i klopoty
Iwanickas Gintas I precz przepędź wszystkie moje sny
Iwanickas Gintas I precz przepędź wszystkie moje sny

więcej podobnych podstron