Narodziny huraganu

O godzinie 6: 10 rano, w poniedziałek, 29 sierpnia, huragan 4 kategorii nazwany Katrina dotarł do wybrzeża Luizjany niszcząc prawie wszystko na swojej drodze. Jakie były okoliczności, które doprowadziły do tego katastroficznego sztormu?

5 dni przed, 24 sierpnia, temperatura na wybrzeżu Bahamów wyniosła prawie 30 stopni Celsjusza. Wilgotne powietrze uniosło się znad ciepłych wód oceanu. Ponieważ ciepłe, wilgotne powietrze podniosło się, zgęstniało i wytworzyło zespół burz z piorunami. Ta kondensacja uwalnia ciepło, które ogrzewa chłodne powietrze atmosferyczne, powodując jego unoszenie się. Ponieważ powietrze podnosi się, więcej ciepłego powietrza znad oceanu zajmuje jego miejsce. To powoduje cykl który ciągle przesuwa ciepło znad oceanu do atmosfery. Ruch ten wytwarza schemat wiatru który zaczyna wirować i tworzyć środek. Czasami, takie rotacyjne koło burz nabiera siły, czerpiąc energię z z wilgoci ciepła. Kiedy wiatry znad tropikalnej depresji 12 osiągnęły prawie 63 kilometry na godzinę, tropikalna burza Katrina się narodziła.

Bardziej ekstremalne tropikalne burze zdarzają się na otwartym morzu, gdzie wyrządzają niewiele szkód. Niektóre, jak Katrina, nadciągają nad ląd. Katrina przesuwała się powoli, czasami tak wolno, że prędkość jej wynosiła 9 kilometrów na godzinę, jednocześnie rosnąc w siłę i zmierzając w kierunku Florydy.

Katrina została zakwalifikowana do kategorii 1 huraganów gdy nadeszła nad wybrzeże Florydy i przeszła nad zatokę meksykańską. W zatoce, woda osiągnęła bardzo wysoką temperaturę 30 stopni. Te ciepłe wody spowodowały, że Katrina stała się mocniejsza i bardziej pełna energii.

Po trzech dniach poruszania się nad ciepłymi wodami zatoki, Katrina urosła do kategorii 5 huraganów, z wiatrami osiągającymi prędkość ponad 250 kilometrów na godzinę. Przed nadejściem nad ląd, Katrina mieściła się w kategorii 4 huraganów, ale wciąż pozostawała bardzo silna. Z silnymi wiatrami i olbrzymia falą czy też wodami zalewowymi osiągającymi wysokość ponad 6 metrów, Katrina była wciąż najbardziej niszczycielską burzą, która uderzyła w ten obszar od 36 lat. Niebezpieczeństwo nie mogło być zignorowane. Gdy była już nad lądem, stany Luisiana i Mississippi zostały wystawione na niszczycielskie wiatry Katriny. W tym samym czasie, gdy już była z dala od ciepłych wód zatoki, burza zaczęła słabnąć. Dwanaście godzin od momentu, gdy nadeszła nad ląd, Katrina z wiatrami o prędkości 100 kilometrów na godzinę, nie była już huraganem.