- Hej, koledzy, koleżanki!
Uczniowie klasy zerowej!
Już Rodzice się zebrali
Może ktoś wygłosi mowę?
-Od wygłaszania przemówień
są przecież dorośli.
A my... Cóż – my... My jesteśmy tu najmłodsi!
-Proponuję raczej – zamiast
głosić przemówienia,
podsumujmy ten rok szkolny...
Znamy zasady dobrego wychowania:
Rzecz to wielka niesłychanie,
kiedy uczniem się zostanie.
Wtedy wszystko trzeba wiedzieć,
pięknie bajkę opowiedzieć.
Narysować, liczyć, śpiewać,
na nikogo się nie gniewać.
Znać zasady wychowania,
Pilnie uczyć się czytania.
Choć lenistwo człeka kusi,
w głowach wiedza zostać musi!
Grzeczność na co dzień
to ważna sprawa
Więc o niej dzisiaj wspomnieć wypada.
Nic nie kosztuje słowo dziękuję!
A przepraszam i proszę
Chlubę ci przynoszą!!!
Na życia dalszą drogę te czarodziejskie słowa:
proszę, dziękuję, przepraszam
w sercu na zawsze zachowaj.
Dzień dobry i do widzenia
niech obce ci nie będzie.
Dzieciństwa dni w zerówce
pamiętać będziesz wszędzie.
Niech uśmiech zawsze gości na twojej twarzy.
Wtedy cię przyjaźnią każdy będzie darzył!!!
Nie hałasuj nigdy!
Każdy ci to powie, że hałas niszczy nerwy i zdrowie.
Nie przezywaj nas kolego!
To przynosi wiele złego.
Obrażać się- to brzydka wada.
Tak zachowywać się nie wypada!!!
Czarodziejką pragnę zostać,
A naprawdę rzecz jest prosta.
Magia słowa- wielka sprawa,
Choć to wcale nie zabawa.
Czarodziejki czary znają,
Różne słowa wymawiają.
Słowa proste bardzo znane,
Nie przez wszystkich używane.
Jedno z zaklęć teraz zdradzę
I pamiętać o nim radzę,
Gdy "przepraszam" wymawiacie,
Zły uczynek naprawiacie.
Lecz przesadzać nie należy
Z tym przepraszam, wiecie
Lepiej zrobić coś dobrego,
Niż przepraszać za coś złego.
Znamy też literki!!!
Pan Alfabet opowiadał,
Zdania z liter poukładał.
Liter tych nauczył nas,
Prezentację zacząć czas.
A-B-C-D-E-F-G,
Tchu zaczerpnąć teraz chcę,
H-I-J-K-L-Ł-M,
Jak jest dalej też to wiem.
N-O-P-R-S-T-U,
Znów zaczerpnąć muszę tchu,
Po nich W-X-Y-grekZ
A na końcu Ż i Ź.
Umiemy liczyć!
| 12. 1, 2, ..., 9, 10 |
|---|
| wszystko można, co się zdarzy, |
| porachować, zmierzyć, zważyć. |
| Ile wody mieści morze? |
| Ile nasion w pomidorze? |
| Ile góra ma kamieni? |
| Ile drzwi jest w naszej sieni? |
| Ile kotów w kamienicy? |
| Ile latarń na ulicy? ... |
Jeden, dwa,
jeden, dwa,
pewna pani
miała psa.
14. Trzy i cztery,
trzy i cztery,
pies ten dziwne
miał maniery.
15. Pięć i sześć,
pięć i sześć,
wcale lodów
nie chciał jeść.
16. Siedem, osiem,
siedem, osiem,
wciąż o kości
tylko prosił.
17. Dziewięć, dziesięć,
dziewięć, dziesięć,
kto z nas kości
mu przyniesie?
Może ja?
Może ty?
Licz od nowa -
raz, dwa, trzy...
A teraz Wam powiemy co o Polsce wiemy:
Polska - to nasza Ojczyzna,
dla nas to rzecz oczywista
Jej stolicą jest Warszawa,
A założyli ją – Wars i Sawa!
Ciągnie się od Karpat
- To wysokie góry,
Aż do morza Bałtyk.
Popatrz więc do góry.
Znajdziesz ją pomiędzy
Bugiem oraz Odrą.
To są piękne rzeki.
Mają wodę modrą.
A najdłuższa rzeka,
Która z gór wypływa
I do morza wpada
- Wisła się nazywa.
Stolica - Warszawa.
Każdy jest z niej dumny.
Przeniósł ją z Krakowa
Król Zygmunt z "Kolumny".
Piękne góry Tatry
Wszystkich zapraszają.
Bajecznie niezwykłą
Panoramę mają.
Bielusieńkie plaże
Bałtyk oferuje,
Nadmorskie wycieczki
Zawsze proponuje.
Cudowne Mazury
Kuszą swą urodą
I Kraina Jezior
Z przeźroczystą wodą.
W swym rodzinnym kraju
Papież często gościł.
To jest nasza POLSKA!
Nie mam wątpliwości.
Mamy też wierszyki dla naszych Rodziców:
Ze wszystkich kwiatów świata
Chciałabym zerwać słońce
I dać je potem tobie złociste i gorące.
Słoneczko jest daleko
Ale się nie martw mamo
Narysowałam drugie, jest prawie takie samo.
Teraz cię wycałuję, jak mogę najgoręcej
Bo tak cię kocham bardzo,
Że już nie można więcej.
Miłości mamy
nie waży się na gramy!
Mama dotknięciem dłoni
największy smutek przegoni!
Miłości mamy
nie waży się na kilogramy!
Gdy mamusia usiądzie przy tobie
lżej – nawet w ciężkiej chorobie!
Chociaż się waży na tony
hipopotamy i dzwony,
to takiej wagi nie mamy, żeby zważyła miłość mamy!
Ja Ciebie mamo kocham
ty dobrze o tym wiesz,
lecz ty mnie chyba mocniej
wiem dobrze o tym też.
Żyj mamo długie lata
wśród najpiękniejszych dni,
niech jasny promień słońca
nad życiem Twoim lśni.
A co powiecie o swoim tacie?
Czy wy dobrze tatę znacie?
27. Czy wy wiecie, co wasz tata
robił, gdy miał wasze lata?
Może w piłkę grał od rana?
Albo szybę stłukł u pana ,co miał okna na parterze?
Może jeździł na rowerze,
tak aż urwał pedał cały, a w kołach, dziury zostały?
Może wspinał się na drzewa by zobaczyć, jak ptak śpiewa?
Kiedyś wspomniał mi w sekrecie,
że najwięcej psocił w lecie.
I stąd Święto Taty latem, w kalendarzu zaznaczamy.
Kochany Tato, mnie chodzi o to,
Byś złapał rybkę - małą, lecz złotą.
Ta złota rybka już się postara, aby życzenia Twe spełnić zaraz!
Kochanym Rodzicom
Wszyscy przyrzekamy!
Że będziemy grzeczni bo bardzo ich kochamy
Więc dzisiaj od nas niech przyjmą życzenia,
sto lat w dobrym zdrowiu i marzeń spełnienia!!!!
Teraz czas na wakacje!!!!!
Za kilka dni wakacje
cieszymy się szczerze
wszystkim odpoczynek
słusznie się należy
Drogie dzieci
pamiętajcie zerówkę
i chwilę spędzone z nami
wracajcie czasem do bajek, wracajcie do swojej Pani.
Skończyły się beztroskie dni
W zerówce na zabawie.
Pożegnać trzeba będzie was i zasiąść w szkolnej ławie.
Każdy sobie powie tak:
Mam skończone siedem lat!!!
Dziś w zerówce przyrzekamy, nie będziemy urwisami!!!
Dobrze uczcie się w szkole
same szóstki zbierajcie
Za zerówką nie płaczcie, miło ją wspominajcie!
Posłuchajcie wszyscy naszych opowieści,
co w zerówce robiliśmy w głowie się nie mieści.
Od miesiąca września nasze drogie Panie
zaczęły z nami nauczanie.
Potem był październik, liście z drzew leciały.
Wtedy dzieci wiedzę o
warzywach i owocach zdobywały,
przyrodą się zachwycały
W listopadzie plucha, wiatr hula za oknami,
a my o przygotowaniach do zimy
zwierząt, ptaków i ludzi wiadomości wzbogacamy.
W grudniu Mikołaja serdecznie witamy
i do wspólnego wigilijnego stołu siadamy.
W styczniu karnawał : taniec, korowody.
Gościły w naszych progach seniorskie rody:
Babcie i Dziadkowie.
Luty miesiąc krótki, a nauki wiele,
i na balu przebierańców
bawili się przyjaciele.
W marcu jak w garncu,
zimę żegnamy – wiosnę witamy,
W kwietniu na Święto Ziemi
wzorowymi ekologami być chcemy.
Pomóc planecie postanowiliśmy
i dla niej w prezencie śmieci zbieraliśmy
W maju dużo pracy mieliśmy:
kraje Unii Europejskiej poznawaliśmy
uroczystość – Święto Szkoły obchodziliśmy
Szybko czerwiec upłynął - i dziś się żegnamy.
wszyscy na wakacje za chwilę ruszamy
(Dzieci mówią po kolei)
- Słuchajcie, wiecie co mi przyszło do głowy? OSKAR
- Co? (wszyscy)
- Że to wszystko się nie liczy! Nno...., to wszystko co robiliśmy i czego się nauczyliśmy w tym roku. MATEUSZ
- Dlaczego (wszyscy)
- Przecież byliśmy w klasie zerowej! A co to jest zero?
(Wszystkie dzieci biorą do rąk ustawione wcześniej po bokach cyfry zero, wykonane ze styropianu lub z brystolu, dowolnej wielkości. Przyglądają się im.) OSKAR
- Pamiętacie, pani mówiła „zero to nic” ARTUR
- A to ci heca! Okazuje się, że na darmo chodziliśmy do tej klasy. Na nic nasza nauka, nasze umiejętności... MARCIN
- Czyżby? Więc jak to jest naprawdę z tą naszą zerówką? ARTUR
- Chociaż nie byliśmy jeszcze uczniami, BARTEK
chociaż rodzice przychodzili z nami...
I chociaż na lekcje dzwonek nam nie dzwonił...
Uczyliśmy się codziennie – ARTUR
nikt czasu nie trwonił!
- A więc za niesprawiedliwość wielką DAMIAN
uważamy nazywanie naszej klasy
„klasą zerową”
- A ja bym ponad wątpliwość wszelką DAMIAN
nazwał ją po prostu „klasą wzorową”
(Chłopcy przechwalając się)
- Wzorem bowiem byliśmy pilności... RAZEM CHŁOPCY
- Pracowitości... MICHAŁ
- I sumienności... KRZYS. Y.
- I zaradności, i życzliwości... MARCIN
(Dziewczynki – ironicznie)
-Hej, chłopcy! Byliście może wzorem grzeczności? PATRYCJA .S.
(Chłopiec)
-Nnnnno....... Z tą grzecznością to różnie bywało! MICHAŁ
(Dziewczynki ironicznie – po kolei)
- Właśnie - podczas zajęć po klasie się biegało... PAULINA
- Dziewczynki za włosy się ciągało.... OLA
- A śmieci, zamiast do kosza, KINGA
pod stół się rzucało...
(Dzieci po kolei)
- Nie kłóćmy się! Ciszej! Ciszej! DOROTA
Przecież nikt nas nie usłyszy!
- Nie usłyszy? Niby czego? PATRYCJA S.
- Ano, moja droga tego, PAULINA
Żeby klasę zerową nazwać wzorową!
- To pomysł dobry! AMELA
To pomysł z głową!
- Dlaczego (wszyscy)
- Każdy z nas pod takim względem jest wzorowy, AMELA
że do bycia w pierwszej klasie jest gotowy!
- Wiecie, co mi przyszło do głowy? WERONIKA
(Podnosi z podłogi położoną tam wcześniej „jedynkę”
Popatrzcie, co to jest?
- To jest jedynka. MARTA
- To jest znak pierwszej klasy. Tej, do której będziemy chodzili od września... KINGA
- A jak do niej dostawimy zero – to... (Dzieci zestawiają jedynkę z zerem) MARTA
- (wszyscy) To jest dziesięć!
- Czy to znaczy, że od września będziemy uczniami klasy dziesiątej? PAULINA
(Wszyscy)
- Zachowajmy nasze zera na pamiątkę – MARTA
w pierwszej klasie się okaże,
że nasz pobyt w tej zerówce –
to był właśnie strzał w dziesiątkę!!!
Piosenka „Wystrzałowa klasa zerowa” (słowa i melodia Leon Czerwionka)
Zachowajmy nasze zera na pamiątkę, WERONIKA
bo zerówka to jest właśnie strzał w dziesiątkę!
Każdy z nas jest bardzo mądry i wzorowy,
do nauki w pierwszej klasie już gotowy!
Ref. Nasza klasa choć zerowa BARTEK
jest po prostu wystrzałowa,
bo literki wszystkie znamy,
no i nieźle już czytamy!
Świat szczęśliwy się wydaje,
kiedy wszystko się udaje,
bo czytamy i liczymy –
szkoły więc się nie boimy!
Nie bądź osłem do kwadratu, PAULINA
Do sześcianu mędrcem bądź.
Wiedza to jest silny atut,
Staraj się go w rękę wziąć.
Tam, gdzie trzeba, ruszaj głową
I wysoko głowę nieś,
Oceniając na różowo
Swych komórek szarych treść!
Nie wierz w żadne dni feralne,
Życie – to otwarta gra.
I ty możesz być Einsteinem,
Gdy energię w sobie masz!
Lecz wakacje- to wakacje WERONIKA
Czas wyjazdu bliski
Zaczynamy już już prawie pakować walizki
To wcale nie takie łatwe
Kłopot to nie mały
Co wziąć ze sobą, co spakować
By wakacje się udały?
Najpierw piłka- słuszna racja MICHAŁ
Gra się w piłkę na wakacjach
Wędkę- tylko czy tam są ryby?
Koszyk…- to będzie na grzyby
I materac do pływania
I skakankę do skakania.
Może by wziąć jakieś gry? OSKAR
Szachy, bierki i warcaby
No i dosyć! Bo walizka
Miejsca tylko aby aby!
Jeszcze tylko dwie rakiety
Oj! Nie domknę już niestety.
Jedźcie z nami Zabieramy swych przyjaciół bliskich RAZEM
Na wakacje wyjeżdżamy
Do widzenia wszystkim.