Zakład Geologii i Wód Mineralnych Wrocław, 25.10.2012.
Wydział Geoinżynierii Górnictwa i Geologii
Laboratorium Hydrogeologii
Sprawozdanie z ćwiczenia
Wyznaczanie współczynnika filtracji metodą przepływu ustalonego – za pomocą aparatu Wiłuna oraz badanie właściwości hydrogeologicznych skał na podstawie analizy uziarnienia.
Wykonali: Prowadzący:
Joanna Szajowska Dr Barbara Kiełczawa
Paulina Pązik
Katarzyna Wołoszyn
Krzysztof Górowski
Tomasz Stoparek
Jacek Nowakowski
Określenie współczynnika filtracji k metodą przepływu ustalonego przy użyciu Aparatu Wiłuna.
Wprowadzenie
Filtracja jest to ruch wody w skałach, który polega na wolnym przemieszczaniu się wody przez system porów. Dla ruchu laminarnego objętość wody V, która przepływa przez daną próbkę jest wprost proporcjonalna do powierzchni przekroju F badanej próbki, czasu trwania filtracji t, różnicy wysokości hydraulicznych ΔH na drodze przepływu l oraz współczynnika k oraz odwrotnie proporcjonalny do długości drogi filtracji:
Dużej mierze współczynnik filtracji zależy od: filtracyjnych właściwości ośrodka skalnego, fizycznych własności filtrującej cieczy. Wskaźnik filtracji wyznacza się laboratoryjnie za pomocą aparatu Wiłuna oraz można obliczyć go za pomocą wymienionych wcześniej wzorów empirycznych.
Lepkość wody zależy od temperatury, zdolność jej przenikania przez sieć kanalików w gruncie jest zmienna, w skutek czego, dla tego samego gruntu, w różnych temperaturach pomiaru, wartość wskaźnika filtracji jest różna. Wyeliminowanie rozbieżności wyników uzyskanych dla różnych temperatur wody podczas badania uzyskuje się przez sprowadzenie wyniku do wartości otrzymywanych w temperaturze wody +10°C stosując podane niżej równanie:
kT – współczynnik filtracji wyznaczony przy temperaturze wody T °C [cm/s];
k10 – zredukowany współczynnik filtracji w odniesieniu do temperatury wody T=10°C [cm/s];
T – temperatura wody w czasie pomiaru [°C].
Przebieg doświadczenia wraz z otrzymanymi wynikami.
Przed załadowanie próbki gruntu do pierścienia dokonano pomiarów: średnicy i wysokości pierścienia. Następnie grunt waży się i porcjami wsypuje do pierścienia aparatu . Próbkę w aparacie należy dobrze ubić i wyrównać jej powierzchnię. Potem dokonano pomiaru wysokości pierścienia po załadowanie próbki piasku. Następnie próbkę wraz z pierścieniem włożono do aparatu i poddano ją naciskowi jakiemu grunt będzie pobrany w naturalnych warunkach. Filtracje przeprowadzono najpierw od góry do dołu. Do filtracji użyto wody destylowanej i odpowietrzonej doprowadzonej przez dolną końcówkę dopływu między cylinder zewnętrzny a wewnętrzny. Dopływ przeprowadzano bardzo powoli w celu dokładnego wyparcia powietrza z porów znajdujących się w badanej próbce. Podczas badania spadek hydrauliczny znajdował się w przedziale 0,3-0,8. Po uregulowaniu gradientu hydraulicznego za pomocą przelewu i ustaleniu się zwierciadeł wody w obydwu cylindrach aparatu przystąpiliśmy do właściwego pomiaru filtracji. W tym celu podstawiono menzurkę pod przelew wody przefiltrowanej, uruchamiając jednocześnie sekundomierz. Pomiar powtarzano trzykrotnie, każdorazowo w czasie 60s. Pomiarów dokonano dla trzech wartości różnicy poziomów zwierciadeł wody w cylindrach aparatu - ΔH. Następnie dokonano filtracji z dołu do góry. W celu zmiany kierunku filtracji doprowadzono wodę do cylindra wewnętrznego. Spadek hydrauliczny znajdował również w przedziale 0,3-0,8. Następnie dokonano czynności takich jak w wypadku filtracji góry do dołu .
Na podstawie otrzymanych wyniki pomiarów oblicza się wskaźnik filtracji (kt) w temperaturze wody podczas pomiaru t [°C].
Pomiary i obliczenia
Tabela 1. Wymiary próbki gruntu.
Lp. | Głębokość tłoczka przed umieszczeniem próbki gruntu, [cm] | Głębokość tłoczka po umieszczeniu próbki gruntu, [cm] | Wysokość próbki, [cm] | Średnica próbki, [cm] | Przekrój próbki, [cm2] |
---|---|---|---|---|---|
h1 | h1ś | h2 | h2ś | l = h1ś-h2ś | |
1. | 5,77 | 5,77 | 0 | 0 | 5,77 |
2. | 5,77 | 0 | |||
3. | 5,77 | 0 |
gdzie:
Średnia głębokość przed umieszczeniem próbki gruntu:
Średnia głębokość po umieszczeniu próbki gruntu:
Średnia średnica próbki gruntu:
Wysokość próbki:
l= 5,77-0 = 5,77 cm
Powierzchnia próbki obliczona z następującego wzoru:
F=
Tabela 2a. Wymiary pomiarów przepływu wody z góry do dołu przez próbkę.
Lp. | ΔH, [cm] | J= ΔH/l | t, [s] | V, [cm3] | Vśr, [cm3] | Q=V/t, [cm3/s] | T, [°C] |
---|---|---|---|---|---|---|---|
1. | 2,9 | 0,43 | 60 | 270 | 270 | 4,5 | 22 |
2. | 270 | ||||||
3. | 270 | ||||||
4. | 4,3 | 0,74 | 60 | 360 | 363,3 | 6,06 | 22 |
5. | 365 | ||||||
6. | 365 | ||||||
7. | 3,7 | 0,64 | 60 | 295 | 295 | 4,9 | 22 |
8. | 295 | ||||||
9. | 295 |
gdzie:
J= 0,43
J=
J=
V śr 1-3=
V śr 4-6=
V śr 7-9=
Q=
Q=
Q=
Tabela 2b. Wymiary pomiarów przepływu wody z dołu do góry przez próbkę.
Lp. | ΔH, [cm] | J= ΔH/l | t, [s] | V, [cm3] | Vśr, [cm3] | Q=V/t, [cm3/s] | T, [°C] |
---|---|---|---|---|---|---|---|
1. | 2,9 | 0,5 | 60 | 235 | 235 | 3,9 | 22 |
2. | 235 | ||||||
3. | 235 | ||||||
4. | 2,2 | 0,35 | 60 | 150 | 150 | 2,5 | 22 |
5. | 150 | ||||||
6. | 150 | ||||||
7. | 2,6 | 0,45 | 60 | 235 | 235 | 3,9 | 22 |
8. | 235 | ||||||
9. | 235 |
gdzie:
J= 0,5
J=
J=
V śr 1-3=
V śr 4-6=
V śr 7-9=
Q=
Q=
Q=
Tabela 3a. Wyniki obliczeń współczynnika filtracji ( z góry do dołu )
Lp. | J= ΔH/l | Q=V/t, [cm3/s] | kt, [cm/s] | ktś [cm/s] | k10, [cm/s] | |
---|---|---|---|---|---|---|
1. | 0,43 | 4,5 | 0,208 | 0,174 | 19,54 % | 0,128 |
2. | 0,74 | 6,06 | 0,163 | 6,32 % | ||
3. | 0,64 | 4,9 | 0,153 | 12,07% |
gdzie:
kt=
kt=
kt=
ktś=
K10=0,174 =
Tabela 3b. Wyniki obliczeń współczynnika filtracji ( z dołu do góry )
Lp. | J= ΔH/l | Q=V/t, [cm3/s] | kt, [cm/s] | ktś [cm/s] | k10, [cm/s] | |
---|---|---|---|---|---|---|
1. | 0,5 | 3,9 | 0,156 | 0,157 | 0,63 % | 0,116 |
2. | 0,35 | 2,5 | 0,142 | 9,55 % | ||
3. | 0,45 | 3,9 | 0,173 | 10,19% |
gdzie:
kt=
kt=
kt=
ktś=
K10=0,157=
Wstęp
Analiza sitowa to doświadczenie pozwalające określić właściwości gruntu takie jak: średnica miarodajna ziarna, powierzchnia właściwa, średnica miarodajna kanalika, współczynnik filtracji, wysokość wzniosu kapilarnego.
Uzyskany wynik z badania współczynnika filtracji zostanie porównany z wynikiem z badania z użyciem aparatu Wiłuna.
Wartość współczynnika filtracji uzyskamy dzięki krzywej uziarnienia. Stąd możliwe jest wyznaczenie współczynnika filtracji metodą Hazena czy Carmana - Kozeny.
Wzór Hazena:
k10 = 1, 16 * d102
k10 - współczynnik filtracji w temp. 10ºC [cm/s],
d10 - średnica określana z krzywej uziarnienia, poniżej której masa frakcji w badanym gruncie
stanowi 10 % [mm].
Wzór Seelheima
k10 = 0, 357 * d502
gdzie:
k10 – współczynnik filtracji odniesiony do temperatury 10˚C [cm•s-1],
d50 - średnica określana z krzywej uziarnienia – średnica, poniżej której masa frakcji w
badanym gruncie stanowi 50 % [mm].
Wzór Carmana-Kozeny
$$k = \frac{\rho*g*n^{3}}{5*n*s^{2}}$$
gdzie:
k – współczynnik filtracji [cm*s−1],
ρ - gęstość wody (1 ,0 g*cm-3),
g - przyśpieszenie ziemskie (981 cm*s-2),
n – współczynnik porowatości [-],
ƞ - dynamiczny współczynnik wody (dla 10º C ƞ = 74,2 10−3 N*m−1=74,2g*s−2
s – powierzchnia właściwa [cm-1],
dm – średnica miarodajna gruntu [cm].
Poszczególne kroki doświadczenia
- odważenie 500g gruntu,
- ustawienie sit na wstrząsarce,
- wstrząsanie próbki w aparacie przez 10 minut,
- ważenie gruntu pozostałego na danym sicie,
- obliczenia, wykonanie wykresu.
Przebieg doświadczenia
a) dane wstępne
m= 501,46g
m= masa gruntu użytego w doświadczeniu
Użyte sita (wielkość oczek w sicie):
1 – 2,0mm
2 – 1,0mm
3 – 0,5mm
4 – 0,25mm
5 – 0,12mm
6 – 0,06mm
b) wyniki analizy sitowej
Procentowa zawartość wagowa poszczególnych frakcji
$$\frac{m_{i}^{*}}{m}*100\%$$
Masa frakcji po poprawce (mi*)
$$m_{i}^{*} = m_{i} + \frac{m - \sum_{i = 1}^{N}m_{i}^{*}}{\sum_{i = 1}^{N}m_{i}^{*}}$$
Wyniki pomiarów i obliczenia
Tabela 1. Wyniki analizy sitowej.
Średnice poszczególnych frakcji | Wielkość oczek sita | Masa frakcji pozostałej na sicie mi | Masa frakcji pozostałej na sicie po poprawce mi* | Procentowa zawartość wagowa poszczególnych frakcji | Zawartość cząstek o średnicy większej | Zawartość cząstek o średnicy mniejszej |
---|---|---|---|---|---|---|
mm | mm | g | g | % | % | % |
0.00 | 0.00 | 100.00 | ||||
>2,00 | 2,00 | 6,09 | 5,69 | 1,13 | 1,13 | 98,87 |
2,00-1,00 | 1,00 | 16,02 | 14,98 | 2,99 | 4,12 | 95,88 |
1,00-0,5 | 0,5 | 392,47 | 366,92 | 73,18 | 77,3 | 22,7 |
0,5-0,25 | 0,25 | 85,70 | 80,12 | 15,98 | 93,28 | 6,72 |
0,25-0,12 | 0,12 | 25,71 | 24,04 | 4,8 | 98,08 | 1,92 |
0,12-0,06 | 0,06 | 10,40 | 9,72 | 1,92 | 100 | 0 |
<0,06 | 0 | 0 | 0 | 100 | 0 | |
Suma [g] | 536,39 | 100 | ||||
Masa całego gruntu użytego w doświadczeniu [g] | 501,46 | Różnica między masami [g] | 34,93 | |||
Masa gruntu otrzymanego po przeprowadzeniu doświadczenia [g] | 536,39 |
Z wykresu odczytano d10=0,22 mm; d50=0,7mm; d60=0,72mm;
Obliczony wskaźnik niejednorodności uziarnienia U wynosi:
U = d60/d10 = 3,27
Tabela 2. Pomocnicza tabela do oznaczenia średnicy miarodajnej ziarna
Zakres wielkości poszczególnych frakcji | Wielkość oczek sita | Średnica miarodajna i-tej frakcji di | Udział masowy i-tej frakcji gi |
gi/di |
---|---|---|---|---|
Mm | mm | mm | - | mm-1 |
>2,0 | 2 | 3,000 | 0,0113 | 0,0038 |
2,0-1,0 | 1 | 0,6021 | 0,0299 | 0,0496 |
1,0-0,5 | 0,5 | 0,3010 | 0,7317 | 2,4306 |
0,5-0,25 | 0,25 | 0,1505 | 0,1598 | 1,0615 |
0,25-0,12 | 0,12 | 0,0736 | 0,0479 | 0,6517 |
0,12-0,06 | 0,06 | 0,0361 | 0,0194 | 0,5366 |
<0,06 | - | - | - | |
∑gi | 1 | |||
∑gi/di | 4,7300 |
Średnica miarodajna ziarna.
Wykorzystaliśmy wzór:
Współczynnik porowatości
Znając masę szkieletu gruntowego, objętość próbki umieszczonej w cylindrze i gęstość szkieletu gruntowego można określić współczynnik porowatości n skały umieszczonej w pierścieniu pomiarowym ze wzoru;
- objętość próbki skały w pierścieniu [cm3]
- pole powierzchni przekroju próbki [cm2]
- wysokość próbki [cm]
- masa szkieletu gruntowego umieszczona w pierścieniu [g]
- gęstość szkieletu gruntowego [g/cm3]
=2,65 g/cm3
Powierzchnia właściwa.
Średnica miarodajna kanalika
Współczynnik filtracji
- wg wzoru Hazena
k10 = 1,16 • d102 = 1,16 • 0,222 = 0,056cm/s
- na podstawie wzoru Seelheima
k10 = 0,357 • d502 = 0,357 • 0,72 = 0,175cm/s
- na podstawie wzoru Carmana-Kozeny
Wznios Kapilarny
III. Wnioski z przeprowadzonej analizy sitowej piasku kwarcowego