Węzły w sieci dostaw obsługują przepływy ładunków (produktów), zarówno dostawy od dostawców jak i wysyłki do odbiorców (magazyny i centra dystrybucji, zakłady produkcyjne, sortowanie przesyłek kurierskich). Lokalizacja węzłów logistycznych w sieci dostaw ma na celu obniżeniu całkowitych kosztów przepływu ładunku w sieci dostaw.
Równanie całkowitych kosztów dostaw Kd w sieci dostaw będzie miało postać:
Najmniejsza wartość funkcji całkowitych kosztów [1] wymaga obliczenia pochodnej funkcji względem X i Y, a następnie przyrównanie pochodnych do zera (zgodnie z zasadami obliczania ekstremum – tutaj minimum – funkcji).
Uzyskane w ten sposób współrzędne (X, Y) lokalizacji węzła w sieci dostaw pozwalają określić miejsce charakteryzujące się najniższymi kosztami dostaw dla analizowanej sieci:
Otrzymany model lokalizacji węzła sieci dostaw zależy zarówno od kosztów operacji przewozowych (obliczanych na podstawie odległości i koszty jednostkowego tonokilometra), jak i od wielkości potrzeb przewozowych (intensywności przewozu), określanych wielkością popytu (wysyłek do odbiorców) oraz zapotrzebowania (dostaw od dostawców). Zarówno koszty jak i wielkości przewożonych ładunków są uśrednione dla analizowanego okresu w przeszłości oraz prognoz w przyszłości.
Dla optymalnej lokalizacji należy uwzględnić wiele warunków lokalizacji, które będą istotne dla przyszłej działalności:
stawki wynagrodzenia dla pracowników na danym terenie – cenę siły roboczej;
dostępność usług transportowych we wszystkich gałęziach transportu i ich koszty;
podatki, koszty, ułatwienia rozwoju gospodarczego na danym terenie;
możliwe relacje z instytucjami publicznymi;
koszty gruntów i możliwość rozbudowy (zazwyczaj prawo nabycia gruntu na danym terenie jest uznawane za warunek bezwzględny, ale inwestor może akceptować prawo długoletniej dzierżawy);
dostępność usług komunalnych koniecznych dla funkcjonowania węzła;
dostępności dróg komunikacyjnych i przejazdów bezkolizyjnych zdecydowanie wpływających na sprawność operacji dostaw i wysyłek.
Należy także uwzględnić ograniczenia decyzji lokalizacyjnych:
zmiany popytu, zaopatrzenia, kosztów przewozu, zmieniając położenie środka ciężkości;
stawki przewozowe najczęściej rosną degresywnie, a nie proporcjonalnie do odległości;
wskazany obszar powinien być realnie oceniony w terenie i możliwościach zabudowy (lokalizacja wskazuje pewien obszar z promieniem najczęściej kilkunastu kilometrów);
połączenia występują po liniach dróg – rzeczywiste odległości i koszty przewozu są najczęściej wyższe.