Jak widzą zwierzęta?

Nasi puchaci przyjaciele widza świat inaczej niż my. Na zmysł wzroku wpływają liczne czynniki, są duże różnice gatunkowe.

Narządem zmysłu wzroku jest oko. Oko zbudowane jest z gałki ocznej, mięśni, powiek, spojówek i aparatu łzowego. Bodźce ze środowiska zewnętrznego, odbierane są przez komórki zwane fotoreceptorami - pręciki i czopki. Następnie poprzez nerw wzrokowy przekazywane są do mózgu.

Migający obraz

Reakcja na gwałtownie migające światła powstaje w czopkach. Pomiędzy mignięciami komórki te mają chwilę na zregenerowanie się, co umozliwia im dalsze odbieranie bodźców. Jeśli migotanie jest zbyt gwałtowne nie mają czasu na regenerację i mignięcia zlewaja się w jeden obraz. Przykładem jest tu ekran telewizora, który miga z częstotliwością 50 lub 60Hz. U ludzi reakcje czopków zlewają się przy częstotliwości 45Hz, w związku z tym miganie ekranu odbieramy jako ciągły obraz. Natomiast u zwierząt reakcje czopków zlewają się przy częstotliwości 70-80Hz, dlatego odbierają pojedyncze obrazki i być może dlatego nie są zainteresowane oglądaniem razem z właścicielami wieczornych wiadomości.

Kolory

Za widzenie kolorów odpowiadają fotoreceptory czopków. Im więcej rodzajów czopków posiada zwierzę tym większy zakres kolorów widzi.

Psy posiadają dwa rodzaje czopków - jedne odbierają światło w spektrum niebiesko-fioletowym, inne w żółtym. Dlatego psy widzą kolory, ale nie potrafią odróżnić odcieni kolorów czerwonego i zielonego. Koty posiadają trzy rodzaje czopków, ale również nie są w stanie odróżniać odcieni kolorów.

Noc

Zwierzęta dużo lepiej niż my widzą w nocy. Dzieje się tak za sprawą dużej rogówki i źrenic oraz dzięki błonie odblaskowej.

Duża rogówka i źrenice umożliwiają dostęp większej ilości światła do siatkówki. Dzięki błonie odblaskowej, która działa jak lustro, fotony które nie są wchłaniane przez fotoreceptory są odbijane z powrotem do siatkówki, co zwiększa prawdopodobieństwo, że będą wchłonięte.

Doskonały odbiór bodźców wzrokowych w nocy zapewnia również duża koncentracja pręcików, które są wrażliwe na fale nawet o bardzo małym natężeniu.

Podsumowując: psy i koty gorzej niż my widzą kolory, mają słabsze widzenie obuoczne, widzą mniej ostro (przez mniejszą koncentrację czopków). Natomiast dużo lepiej widzą w nocy, wychwytują ruch oraz niskie kontrasty.