Wydział GiG Rok II IŚ gr. 2/1 |
Ćwiczenie nr | Rok akademicki | Data wykonania ćwiczenia |
Ocena |
---|---|---|---|---|
Imię i nazwisko Bartosz Mysza |
Bilans jonowy wody | 2009/2010 | 30.04.2010 |
Cel ćwiczenia
Celem ćwiczenia było wykonanie bilansu jonowego wody mineralnej (kationy: Ca 2+, Mg2+; aniony: Cl- i SO42-).
Część teoretyczna
Kontroli jakości danych dokonuje się wykonując bilans jonów. Bilans jonów jest podstawowym testem poprawności wyników analiz chemicznych wód opadowych, roztworów glebowych oraz wód podziemnych i powierzchniowych. Opiera się on na zasadzie elektroobojętności wody, wymagającej by suma anionów była równa sumie kationów.
W idealnie wykonanej analizie suma kationów wyrażona w formie równoważnikowej powinna być równa sumie anionów wyrażonej w tej samej formie: Σ K = Σ A. Najczęściej jednak zdarza się, że między tymi sumami występują pewne różnice.
Oceny poprawności wykonania analizy chemicznej wody dokonuje się na podstawie wielkości błędu obliczonego przez porównanie zawartości anionów i kationów wyrażonej w mval/dm3:
Dopuszczalny błąd analizy w zależności od sumy jonów (wg PN-89/C-04638/02):
Suma jonów w wodzie mval/dm3 | Dopuszczalny błąd względny B analizy % |
---|---|
>15 | 2 |
5-15 | 2-5 |
3-5 | 5-10 |
<3 | Nie ustalono |
Wykonanie ćwiczenia
Oznaczanie zasadowości całkowitej
Do kolby stożkowej odmierzono 100 cm3 badanej wody, następnie dodano 3 krople oranżu metylowego. Woda zabarwiła się na kolor żółty, więc miareczkowano 0,1 M HCl aż do zmiany zabarwienia na pomarańczowy. Miareczkowanie powtórzono. Zasadowość całkowitą wyliczono ze wzoru:
$$Z_{m} = \ \frac{b \times 100}{V}\lbrack\frac{\text{mval}}{\text{dm}^{3}}\rbrack$$
gdzie:
b - objętość 0,1M HCl użyta do miareczkowania próbki wody badanej, [cm3]
V- objętość próbki wody użytej do badania [cm3]
Oznaczanie zawartości jonów Ca2+ (metodą miareczkowania kompleksometrycznego)
Do kolby stożkowej odmierzono 50 cm3 badanej wody, następnie dodano 2,5 cm3 2M roztworu NaOH, 1 cm3 chlorowodorku hydroksylaminy i dwie krople siarczku sodu. Próbkę wymieszano, dodano szczyptę mureksydu i miareczkowano 0,05 M roztworem wersenianu sodu. Miareczkowanie powinno zakończyć się po zmianie koloru z różowego na fioletowy. Niestety nie udało się otrzymać zamierzonego koloru, toteż powtórzono miareczkowanie z zastosowaniem …………………………… zamiast NaOH. W drugim przypadku miareczkowanie powiodło się – zauważyliśmy zmianę koloru z różowego na fioletowy. Próbę powtórzono 2 razy. Stężenie wapnia w wodzie obliczono ze wzoru:
$$X = \frac{a \times 2,004 \times 1000}{V_{1}}\lbrack\frac{\text{mg}}{\text{dm}^{3}\text{Ca}}\rbrack$$
gdzie:
a – objętość roztworu 0,05 M wersenianu sodu użyta do miareczkowania próbki badanej [cm3]
V1 – objętość próbki wody badanej [cm3]
2,004 – współczynnik przeliczeniowy określający ilość wapnia odpowiadającą 1 cm3 0,05M wersenianiu sodu [mg]
Oznaczanie zawartości jonów Mg 2+(metodą miareczkowania kompleksometrycznego)
Do kolby stożkowej odmierzono 25 cm3 badanej wody oraz 25 cm3 wody destylowanej. Następnie dodano roztworu HCl w ilości odpowiadającej uprzednio wyznaczonej twardości węglanowej (7,52 $\lbrack\frac{\text{mval}}{\text{dm}^{3}}\rbrack$). Następnie wprowadzono 5 cm3 buforu amonowego o pH 10, 1 cm3 chlorowodorku hydroksylaminy, dwie krople siarczku sodu oraz szczyptę czerni eriochromowej i miareczkowano roztworem EDTA 0,05 M aż do zmiany barwy z różowej na niebieską. Miareczkowanie powtórzono. Stężenie magnezu w wodzie obliczono ze wzoru:
$$X = \frac{(b - k \times a) \times 1,215 \times 1000}{V_{2}}\ \lbrack\frac{\text{mg}}{\text{dm}^{3\ \ }\text{Mg}}\rbrack$$
gdzie:
b – objętość roztworu 0,05 M EDTA użyta do miareczkowania próbki badanej [cm3]
a – objętość roztworu 0,05M EDTA użyta do miareczkowania wapnia [cm3]
k – stosunek objętości próbek użytych do oznaczenia wapnia i magnezu k=V2/V1
V2 – objętość próbki wody użytej do badania [cm3]
1,215 – współczynnik przeliczeniowy określający ilość magnezu odpowiadającą 1 cm3 0,05M wersenianiu sodu [mg]
Oznaczenie zawartości jonów Cl- (metodą Mohra)
Zmierzono pH próbek, wyniosło 7. Do kolby stożkowej odmierzono 100 cm3 badanej wody, następnie dodano 1 cm3 5% roztworu K2CrO4. Miareczkowano mianowanym roztworem 0,01 M AgNO3 do zmiany zabarwienia z żółto – zielonkawego na żółto – czerwone. Miareczkowanie powtórzono. Stężenie chlorków w wodzie obliczono ze wzoru:
$$X = \ \frac{f \times (a - b) \times 1000}{V}\lbrack\frac{\text{mg}}{\text{dm}^{3}\text{Cl}}\rbrack$$
gdzie:
f – miano roztworu AgNO3 równe 2,39 mg/cm3
V – objętość próbki użytej do badania [cm3]
a – objętość roztworu AgNO3 zużyta do miareczkowania badanej próbki [cm3]
b – objętość roztworu AgNO3 zużyta do miareczkowania kontrolnej próbki [cm3] (0,25cm3)
Oznaczanie zawartości SO42-
Wpipetowano 5 ml badanej wody do testu kuwetowego LCK 153 oraz dodano miarkę odczynnika A. Potrząsano przez 2 min kuwetą, następnie wykonano analizę. Wynik pokazał się na ekranie.
Opracowanie wyników
Zasadowość całkowita
b = 9,96 cm3
Zm=19,92 $\lbrack\frac{\text{mval}}{\text{dm}^{3}}\rbrack$
Stężenie jonów Ca2+
a = 4,2 cm3
X=169 mg/dm3 Ca
Stężenie jonów Mg2+
b = 6,05 cm3
a = 4,2 cm3
k=0,5
X= 192 mg/dm3 Mg
Należy zaznaczyć, że przy obliczeniach przyjęto V2 = 25 cm3, ponieważ drugie 25 cm3 była to woda destylowana pozbawiona jonów.
Stężenie chlorków Cl-
a = 0,9 cm3
X = 15,5 mg/dm3 Cl
Stężenie SO42-
X=29,3 mg/dm3
Bilans jonowy wody
|
|
||
---|---|---|---|
Wapń Ca2+ Magnez Mg2+ |
8,43 15,79 |
Zasadowość Siarczany SO42- Chlorki Cl- |
19,92 0,61 0,47 |
Suma katonów (Σ K) | 24,22 | Suma anionów (Σ A) | 21 |
Sprawdzenie prawidłowości wykonanej analizy chemicznej
$$\mathbf{B}\mathbf{=}\frac{\mathbf{24}\mathbf{,}\mathbf{22}\mathbf{-}\mathbf{21}}{\mathbf{24}\mathbf{,}\mathbf{22}\mathbf{+}\mathbf{21}}\mathbf{\times}\mathbf{100}\mathbf{\% =}\mathbf{0}\mathbf{,}\mathbf{07}\mathbf{\%}$$
Wnioski
Wykonany przez nas bilans jonowy nie jest równy, to jest: liczba kationów nie jest równa liczbie anionów. Odchylenie to jednak mieści się w normie błędu czyli poniżej 2%, pokazuje to, że analiza chemiczna została wykonana poprawnie.