1. Znak graficzny umieszczany na początku każdej pięciolinii.
2. Znak graficzny określający przerwę w wykonywaniu.
3. Charakteryzuje klasycyzm w muzyce.
4. Odległość między dwoma dźwiękami o tej samej nazwie, między którymi znajduje się szereg dźwięków diatonicznych uporządkowanych według wysokości.
5. Układ pięciu poziomych linii rozmieszczonych w równych odstępach.
6. Najpopularniejsze w baroku.
7. Nowa aranżacja, interpretacja istniejącego utworu muzycznego odtwarzana przez wykonawcę, który nie jest jego pierwotnym, znanym wykonawcą.
8. Symbol ♪ - znak graficzny dźwięku muzycznego, określający jego wysokość i czas trwania.
9. Najwyższy głos żeński.
10. Autor tekstu „Mazurka Dąbrowskiego”.
11. Instrument dęty drewniany z grupy aerofonów wargowych.
12. Muzyczny instrument strunowy z grupy smyczkowych.
13. Najpopularniejszy instrument dęty.
14. Uroczysta i podniosła pieśń pochwalna o apostroficznym charakterze wypowiedzi, komponowana na cześć bóstwa, szczególnej osoby, wydarzenia, ojczyzny (kraju), a także idei.
15. Sceniczne dzieło muzyczne wokalno-instrumentalne.
16. Inaczej „wyraziście”.
17. Polski taniec ludowy, o żywym tempie i skocznej melodii w rytmie nieparzystym.
18. Zespół instrumentalny złożony z pięciu instrumentalistów.
19. W muzyce jest najmniejszym odcinkiem tekstu muzycznego zawartego między dwiema kreskami, zwanymi kreskami taktowymi.
20. Instrument dęty drewniany z grupy aerofonów stroikowych. Na literę „o”.
21. Jeden z elementów dzieła muzycznego, odpowiedzialny za organizację czasowego przebiegu utworu.
22. Reprezentacyjny polski taniec narodowy (dawniej dworski).
23. Duży zespół instrumentalny liczący zazwyczaj od kilkunastu, do kilkudziesięciu, a nawet ponad stu instrumentów.
24. Inaczej „półgłosem”.
25. Instrumenty muzyczne samobrzmiące.
26. Instrument muzyczny z grupy strunowych szarpanych z pudłem rezonansowym, gryfem i progami na podstrunnicy.
27. Muzyczny instrument strunowy z grupy smyczkowych; jest największym instrumentem tej grupy.
28. Żywy, polski taniec ludowy z okolic Krakowa, zaliczany do polskich tańców narodowych, w metrum 2/4 i w charakterystycznym, synkopowanym rytmie.
29. Polski taniec ludowy, pochodzący z Kujaw. Wywodzi się z kujawskich obrzędów weselnych.
30. Inaczej „cicho”.
31. Pierwszy hymn polski w języku ojczystym.
32. Zespół składający się z 4 muzyków.
33. Strunowy młoteczkowy (klawiszowy) instrument muzyczny ze strunami ustawionymi pionowo.
Ma wiele cech wspólnych z fortepianem.
34. Jeden z elementów dzieła muzycznego, będący szeregiem dźwięków o zmieniającej się wysokości.
35. Polski kompozytor, dyrygent, pedagog, organista; autor ok. 268 pieśni, operetek, baletów i oper. Do jego najsłynniejszych dzieł należą opery: Halka, Straszny dwór i Paria.
36. Inaczej „głośno”.
37. Instrument strunowy szarpany (chordofon) w kształcie stylizowanego trójkąta, jeden z najstarszych instrumentów muzycznych, wywodzący się z łuku muzycznego.
38. … muzyczny.
39. Jedna z dyscyplin teoretycznych, stanowiąca wspólnie z kontrapunktem, nauką o formach muzycznych oraz instrumentoznawstwem kanon wykształcenia muzycznego. Harmonia jest nauką o łączeniu akordów.
40. Instrumenty … - dmucha się w nie, aby wydały dźwięk.
41. Polski taniec narodowy w żywym tempie i metrum 3/4. Nazwa tańca pochodzi Mazowsza.
42. Ignacy Jan … - polski premier, pianista, kompozytor.
43. Dość głośno w muzyce.
44. Taniec wirowy pochodzenia niemieckiego, o umiarkowanym tempie, w takcie 3/4.
45. Polska opera z muzyką Stanisława Moniuszki do libretta Włodzimierza Wolskiego.
46. Pieśń … - np. Gaude Mater Polonia
47. Gatunek muzyczny, który powstał w początkach XX wieku w Nowym Orleanie.
48. Polska pieśń patriotyczna i hymniczna, zaczynająca się od słów Il est levé voici le jour sanglant....
49. … nuta.
50. Muzyka … - charakteryzuje ją ludyczność, spontaniczność i swoboda interpretacji.
51. Sztuka organizacji struktur dźwiękowych w czasie. Jedna z dziedzin sztuk pięknych, która wpływa na psychikę człowieka przez dźwięki.
52. Twórca utworu muzycznego.
53. Instrument muzyczny z grupy membranofonów.
54. Forma muzyczna o dominującym znaczeniu rytmu, znajdująca się na pograniczu muzyki tanecznej.
55. Instrument muzyczny, w którym źródłem dźwięku jest drganie całości lub części instrumentu, które jest wywoływane uderzeniem odpowiedniej części instrumentu pałką, szczotką lub dłonią lub też potrząsaniem całym instrumentem.
56. Zespół muzyczny składający się z wokalistów wykonujący utwór jedno- lub wielogłosowy, a capella bądź z akompaniamentem. Najczęściej prowadzony przez dyrygenta lub chórmistrza.
57. Synonim słowa „zespół”. Najczęściej stosowany w gatunkach rockowych.
58. Podwyższa wysokość dźwięku o pół tonu.
59. „… Mater Polonia” - pieśń historyczna.
60. Przedłuża wartość rytmiczną nuty o połowę.
61. Nuta w notacji muzycznej trwająca tyle, co jedna szesnasta całej nuty, dzieli się na dwie trzydziesto dwójki, Szesnastka przedstawiana jest jako owalna, zaczerniona główka z laską oraz podwójną chorągiewką.
62. Ogólnie muzyka popularna, termin ten jest jednak wieloznaczny, w najszerszym sensie oznacza każdy rodzaj muzyki rozrywkowej, niezależnie od jej charakteru.
63. Określenie kierunku w muzyce (terminem zapożyczonym z francuskiego malarstwa II połowy XIX wieku) stworzonego przez Claude Debussy'ego. Rozkwit kierunku wypadł na ostatnią dekadę XIX wieku i pierwszą XX wieku.
64. Jacek Marek … - twórca „Murów”.
65. Jeden z najstarszych przejawów kultury duchowej każdej grupy etnicznej. Miała związek z codziennym i religijnym życiem ludzi.
66. Gatunek muzyczny (w klasycznym kształcie) to zazwyczaj trzy- lub czteroczęściowy utwór muzyczny na orkiestrę, popularny w XVIII, XIX i w pierwszej połowie XX wieku. Symfonia jest orkiestrowym odpowiednikiem sonaty.
67. Muzyka … - termin obejmujący kulturę muzyczną wytworzoną w starożytności na terenach Mezopotamii, Egiptu, Palestyny, Indii, Chin, Japonii, Grecji i Cesarstwa rzymskiego. Stanowi element kultury antycznej.
68. Uznawany za jednego z największych twórców muzycznych wszechczasów.
69. Przyrząd służący do strojenia instrumentów muzycznych.
70. … Chopin - najważniejszy polski kompozytor i pianista romantyczny.
71. … Wola - miejsce urodzin najwybitniejszego polskiego pianisty.
72. Okres w rozwoju muzyki pomiędzy barokiem a romantyzmem. Styl ten w muzyce ujawnił się w drugiej połowie XVIII wieku. Trwał w latach 1750-1820 (daty umowne).
73. Łuk łączący dwie nuty jednakowej wysokości, oznaczający przedłużenie czasu trwania pierwszej z nich o wartość drugiej.
74. Książka, książeczka lub zeszyt z tekstami, czasem też nutami, piosenek.
75. Klawiatura ręczna (w najmniejszych instrumentach jedna, największe organy na świecie mają siedem), obsługująca przede wszystkim przypisaną do siebie sekcję instrumentu. Manuały często mają nazwy, zazwyczaj będące jednocześnie nazwami sekcji przez nie obsługiwanych.
76. Forma muzyczna oparta na tańcu. Metrum 3/4. Tempo umiarkowane. Grany z gracją.
77. Głos żeński pomiędzy Altem a Sopranem.
78. Forma notacji muzycznej w średniowieczu.
79. Piotr … - stworzył m.in. „Jezioro łabędzie”.
80. Forma muzyczna utworu wokalnego, instrumentalnego lub wokalno-instrumentalnego.