1. Sprawozdanie finansowe. Przepływ środków pieniężnych (cashflow) . wymienić informacje jakie dostarcza i omówić podstawowe.

Przedsiębiorstwa, na których spoczywa obowiązek badania i ogłaszania rocznych sprawozdań finansowych muszą sporządzać sprawozdanie z przepływu środków pieniężnych (cash flow). Dotyczy to firm, które w poprzednim roku obrotowym, za który sporządzono sprawozdanie finansowe, osiągnęły lub przekroczyły granicę dwóch spośród trzech następujących wielkości:

• średnioroczne zatrudnienie – 50 osób

• suma aktywów bilansu na koniec roku obrotowego wynosi równowartość w polskiej walucie 1 mln Euro

• przychód netto ze sprzedaży towarów i produktów oraz operacji finansowych za rok obrotowy wynosi równowartość w polskiej walucie 3 mln Euro

Głównym celem sporządzania sprawozdania z przepływu środków pieniężnych jest ustalenie zmian, jakie nastąpiły w stanie środków pieniężnych (gotówka w kasie i na rachunku bankowym, lokaty, czeki i weksle płatne w ciągu trzech miesięcy od daty ich wystawienia) oraz na ile wynikały one z działalności operacyjnej, inwestycyjnej i finansowej przedsiębiorstwa. Sprawozdanie takie dostarcza dodatkowych informacji o sytuacji finansowej przedsiębiorstwa, gdyż uwzględnia rzeczywiste wpływy i wydatki środków pieniężnych, ustalone zgodnie z zasadą kasową. Informacje takie pomagają zarządowi firmy w podejmowaniu decyzji finansowych.

1. Sprawozdanie finansowe. Rachunek zysków i strat, wymienić informacje jakie dostarcza i omówić podstawowe.

Rachunek wyników zwany rachunkiem zysków i strat jest podstawowym składnikiem sprawozdań finansowych przedsiębiorstwa.

Rachunek zysków i strat obejmuje:

• Przychody i koszty dotyczące sprzedaży produktów i towarów

• Pozostałe przychody i koszty operacyjne

• Przychody i koszty finansowe

• Zyski i straty nadzwyczajne

• Obowiązkowe obciążenia wyniku finansowego

Rachunek wyników może być sporządzony w wariancie porównawczym lub kalkulacyjnym.

W każdej z wersji rachunków zysków i strat ustala się pięć rodzajów wyniku finansowego (zysku lub straty):

• Wynik na sprzedaży – różnica między przychodami ze sprzedaży i zrównanymi z nimi a kosztami działalności operacyjnej

• Wynik na działalności operacyjnej – wynik na sprzedaży skorygowany o różnicę między pozostałymi przychodami operacyjnymi a pozostałymi kosztami operacyjnymi

• Wynik na działalności gospodarczej – wynik na działalności operacyjnej powiększony (lub pomniejszony) o różnicę między przychodami finansowymi a kosztami operacyjnymi

• Wynik brutto – wynik na działalności gospodarczej skorygowany o saldo zysków i strat nadzwyczajnych

• Wynik netto – wynik brutto pomniejszony o obowiązkowe obciążenia wyniku finansowego (podatek dochodowy i pozostałe obowiązkowe obciążenia wyniku finansowego)

1. Sprawozdanie finansowe. Bilans, wymienić informacje jakie dostarcza i omówić podstawowe.

Bilans jest to wartościowe zestawienie majątku, czyli aktywów i pasywów, sporządzone na określony dzień i w określonej formie. W bilansie ujmowane są kapitały jednostki oraz jej majątek rzeczowy. Ogólna suma aktywów jest równa ogólnej sumie pasywów, gdyż aktywa i pasywa bilansu przedstawiają ten sam majątek rozpatrywany z innych punktów widzenia. Bilans przedsiębiorstwa informuje o tym skąd pochodzi kapitał i jak jest ulokowany oraz jaki majątek posiada przedsiębiorstwo i jak jest on finansowany. Bilans dostarcza informacji o wielkości i strukturze majątku, o wielkości i charakterze zadłużenia, a także o sytuacji finansowej firmy.

Bilans powinien zawierać:

• określenie jednostki sporządzającej bilans

• określenie momentu bilansowego, tj. dnia, na który sporządzono bilans

• wyszczególnienie składników aktywów i pasywów z podaniem ich wartości

• wyszczególnienie sumy bilansowej po stronie aktywów i pasywów; sumy bilansowe muszą być sobie równe, równość ta zwana jest równowagą bilansową

• datę sporządzenia bilansu

• podpisy osób odpowiedzialnych za prawidłowość i rzetelność bilansu

Bilans informuje o stanie majątku i kapitałów przedsiębiorstwa w określonym momencie, np. na dzień 31 grudnia 2001.

Bilans stanowi sprawozdanie finansowe przedsiębiorstwa. Dostarcza informacji o sytuacji majątkowej i finansowej firmy. Ujmuje się w nim pozycje aktywów i pasywów w wysokości ich stanów na dzień zamknięcia ksiąg rachunkowych poprzedniego i bieżącego roku obrotowego.

1. Przychód, dochód, zysk – omówić na przykładzie, wykazać różnice i zależności (przykład „niewykładowy”)

Zysk (Z) – jest to różnica między całkowitymi przychodami ze sprzedaży (utargiem całkowitym) i Całkowitymi kosztami poniesionymi na produkcję.

Dochód, czyli zysk brutto

Dochód jest to różnica między przychodami a kosztami. Stanowi on podstawę obliczenia podatku. Podstawa do opodatkowania to kwota, od której będziesz obliczał podatek do zapłacenia urzędowi skarbowemu. Im jest ona niższa, tym niższy płacisz podatek (będziemy o tym mówić w dalszej części książki).

Przychód, utarg to ogół pieniędzy uzyskanych ze sprzedaży dóbr i usług w danym okresie czasu (na ogół w ciągu 1 roku); w przeciwieństwie do zysku utarg nie jest pomniejszony o koszty wytworzenia tych dóbr i usług. W skład przychodu nie wchodzą kredyty, wkłady własne akcjonariuszy itp. Pojęcie to przez zwykłych ludzi, a także niestety przez wielu dziennikarzy, jest mylone z dochodem. W świadomości ogółu "bogata firma

" to taka, która ma wysokie przychody. W rzeczywistości jednak wysokie przychody o niczym nie świadczą, a podstawowym wskaźnikiem jest dochód.

1. Strategia – cele i cechy

Strategia to wskazanie możliwego do wykorzystania potencjału i określenie sposobu jego zamiany na rezultaty w możliwie najkrótszym czasie i przy możliwie najmniejszym ryzyku.\

Podstawowe cechy strategii:

- wynika z misji

- dotyczy przyszłości w horyzoncie czasowym dłuższym niż rok

- zorientowana jest na wzrost i rozwój lub przynajmniej na niedopuszczanie do osłabienia firmy

- cele strategiczne są mierzalne i ściśle ze sobą powiązane

- określa sposoby realizacji celów

Cele:

H.I.Ansoff:

Kontrola i kształtowanie głównych relacji organizacji z otoczeniem

K.Ohmae

Jedynym celem strategii jest zapewnienie organizacji wygranej dzięki budowie trwałej przewagi konkurencyjnej, najefektywniej jak tylko można. Strategia korporacji zakłada zatem podejmowanie działań w kierunku ciągłej budowy przewag konkurencyjnych w zależności od sytuacji konkurencyjnej i to w najbardziej efektywny

Sposób Chandler

Określanie długofalowych celów i warunków rozwoju przedsiębiorstwa oraz wybór kierunków działania i alokacji zasobów koniecznych do realizacji tych celów

H. Mintzberg

Organizacyjne samookreślenie: kim jesteśmy i kim chcemy być

1. Wymiary i perspektywy strategii

Cztery wymiary strategii:

1. Wymiar potencjału o możliwości osiągnięcia rezultatu, zasoby zewnętrzne i wen., do wykorzystania ( perspektywa przyszłości), założenia finansowe i niefinansowe

2. Wymiar rezultatu- finansowe i niefinansowe mierniki wykorzystania potencjału ( perspektywa historyczna)

3. wymiar ryzyka – niepewność wykorzystania potencjału i osiągnięcia rezultatu

4. Wymiar czasu- tempo zmiany potencjału na rezultat

Perspektywy strategii:

1.Perspektywa klienta (marketingowa) - Perspektywa klienta wskazuje na źródła sukcesu, którymi są pozycja rynkowa i satysfakcja klientów. Po zidentyfikowaniu docelowych segmentów firma może ustalić odnoszące się do nich cele i mierniki.

2. Perspektywa finansowa - Perspektywa finansowa mierzy obecny sukces finansowy firmy jako biznesu i odzwierciedla długoterminowy cel przedsiębiorstwa, jakim jest zwrot z zaangażowanego kapitału.

3. Perspektywa procesów wewnętrznych (operacyjna) - Podstawowym zadaniem w tym zakresie jest mierzenie właściwości i charakterystyk procesów, takich jak czas przygotowywania i realizacji zamówień, zaopatrzenie, planowanie i kontrola produkcji.

4. Perspektywa rozwoju (innowacyjna) - W perspektywie tej mierzy się zdolność organizacji do zmian i dalszego wzrostu.

7. SMART- koncepcja formułowania celów w dziedzinie planowania, będącą zbiorem pięciu postulatów dotyczących cech, którymi powinien się charakteryzować poprawie sformułowany cel

S- skonkretyzowane- należy je określić możliwie konkretnie

M- mierzalne- każdy cel musi mieć swój wskaźnik na podstawie, którego będzie oceniania jego \realizacja

A- akceptowalna- pracownicy, którzy będą realizować cel musza go akceptować w przeciwnym razie nie zechcą go realizować

R- realne- posiadane zasoby musza być wystarczające dla realizacji celu

T- terminowe- cele powinny posiadać termin wykonania

Zastosowanie:

W celu zwiększenia sprzedaży, polepszyć organizacje działania przedsiębiorstw

Cel,np:

- w ciągu roku osiągnąć pozycje lidera wśród hoteli 3- gwiazdkowych w Krynicy pod względem wielkości obrotów

8. Mierniki w strategicznej karcie wyników – służą do oceny stopnia realizacji przyjętych celów

Mierniki w BSC powiązane z celami strategicznymi org.:

- kontrolowalne

- zorientowane

-proste

-pewne

-dające się kaskadować

-mierzalne

9. Budowa strategiczne lub zrównoważonej karty wyników:

1.Przetłumacz strategie na język operacji

2.Dostosuj org. do strategii

3. Uczyć strategie codzienna pracą każdego uczestnika org.

4. Przekształć strategie w ciągły proces

5. Mobilizuj do zmian poprzez silne i efektywne przywództwo

10. PRZEDSIEBIORTSWO- to jednostka- podmiot prowadzący działalność gospodarcza

- chcący uzyskać korzyści majątkowe

-zaspakajać potrzeby innych podmiotów życia społecznego

-realizować się przez wytwarzanie produktów lub świadczenia usług

- wykonywujący samodzielnie prace na ryzyko właściciela

MODELE:

1. Model ekonomiczny

2. Model finansowy

3. Model produkcyjny

4. Model organizacyjny

5. Model Cybernetyczny

6. Model Socjopsychologiczny

7. Model prawny

8. Model etyczny

Aspekty:

1. Przedsiębiorstwo jest powołane do prowadzenia działalności w sposób trwały ( przez dłuższy czas)

2. Służy otoczeniu – dynamiczny, otwarty system, nastawienie na uczenie się

3. Wymienia produkty z otoczenia na drodze transakcji kupna- sprzedaży

4. Posiada pochodzące od właściciela zasoby kapitałowe, a także nazwę i reputacje firmy

5. Posiada samodzielność decyzyjną ( zasada autonomii przed.)

6. Koszty i podatki pokrywa uzyskiwanymi przychodami

7. Dąży do uzyskania ze swej działalności określonej korzyści

Prowadzi działalność na swoje ryzyko

11. Formy prawne przedsiębiorstw

Formy prawne przedsiębiorstw – formy, jakie przyjmują przedsiębiorstwa w momencie rejestracji.

Podział:

• formy krajowe, które przewidziane są w ustawodawstwie danego kraju

• formy paneuropejskie, które są uregulowane w ustawodawstwie wspólnotowym

i obowiązują we wszystkich krajach członkowskich Unii Europejskiej.

Wybór formy determinuje m.in. sposób rejestracji przedsiębiorstwa lub spółki oraz zasady organizacji, czyli jego strukturę organizacyjną.

Każda forma prawna przedsiębiorstwa uregulowana jest w innym akcie prawnym.

Spółki prawa handlowego uregulowane w kodeksie spółek handlowych obejmują spółki osobowe i spółki kapitałowe.

Kodeks cywilny z kolei reguluje działalność następujących form prawnych przedsiębiorstw: spółka cywilna, przedsiębiorstwo prywatne osoby fizycznej

Pozostałe formy prawne uregulowane są w poszczególnych aktach prawnych – ustawach.

12. Struktura organizacyjna

Struktura organizacyjna to układ wzajemnie powiązanych ze sobą stanowisk, komórek i jednostek organizacyjnych danej organizacji wraz z ustaleniem ich zadań, kompetencji i odpowiedzialności oraz określeniem stosunków podległości i powiązań miedzy nimi.

Wyróżniamy:

• stanowisko organizacyjne – miejsce pracy z określonymi zadaniami i funkcjami do wykonania (stanowiska kierownicze, wykonawcze i sztabowe);

• komórka organizacyjna – zespół stanowisk pracy o takich samych lub podobnych funkcjach, składający się z kierownika i bezpośrednich podwładnych (np. dział informatyczny, w którym pod jednym kierownictwem pracują programiści, administratorzy sieci, baz danych, serwisanci, itp.);

• jednostka organizacyjna – to największa część struktury, w skład którejwchodzi kilka komórek organizacyjnych wraz z kierownikiem wyższego szczebla, który koordynuje ich działanie (np. pion organizacyjny). drogi.

cechy struktury organizacyjnej

• specjalizacja - podział pracy wewnątrz organizacji, rozdział formalnych obowiązków,

• standaryzacja, związana z typowością procedur organizacyjnych,

• formalizacja, określająca zakres, w jakim zasady, procedury, instrukcje i łączność znajdują odzwierciedlanie w dokumentacji organizacyjnej,

• centralizacja - rozmieszczenie uprawnień do podejmowania decyzji,

• konfiguracja - kształt struktury organizacyjnej, a szczególnie rozpiętość i spiętrzenie kierowania,

• tradycjonalizm, odzwierciedlający możliwy zakres zwyczajów w organizacji w stosunku do możliwego zakresu biurokratycznych procedur

role struktury organizacyjnej:

1. zapewnia racjonalny podział pracy – wyodrębnione podmioty organizacyjne (stanowiska, komórki)

2. organizuje działania wykonywane przez poszczególne części instytucji, porządkuje je (normalizuje, formalizuje ) zapewniając pewien stopień stabilności jej funkcjonowania

3. integruje odcinkowe działania wykonywane przez poszczególne podmioty organizacyjne, powodując, że wszystkie interesy ogólne i cząstkowe organizacji są zharmonizowane i dopasowane

13. Rozpiętość a zasięg kierowania

Rozpiętość kierowania to liczba osób w organizacji (pracowników) podległych bezpośrednio jednemu kierownikowi. Rozróżnia się trzy rodzaje rozpiętości kierowania: formalną, potencjalną i rzeczywistą (faktyczną).

Zasięg kierowania to liczba wszystkich pracowników podległych bezpośrednio i pośrednio jednemu kierownikowi.

Na rysunku zasięg kierowania dla kierownika A wynosi 6, a rozpiętość

kierowania dla kierownika A wynosi 2.

14. Struktura smukła i płaska

Struktura smukła to taka, w której istnieje relatywnie wiele szczebli zarządzania (duże spiętrzenie kierowani), a komórki organizacyjne są niewielkich rozmiarów, gdyż mała jest rozpiętość kierowania na poszczególnych szczeblach.

Zalety:

• łatwiejsza koordynacja współdziałania wielu pracowników w ramach jednej komórki (bo są małe),

• występowanie pewnych rezerw kierowniczych, co zwiększa elastyczność ustalania nietypowych zadań kierowniczych i terminów ich realizacji,

• większe możliwości wykorzystania awansów pionowych jako motywatora,

• łatwiejsza koordynacja pozioma na poszczególnych szczeblach zarządzania,

• możliwość dokładnej kontroli pracy podwładnych.

Wady:

• długi przepływ informacji od najwyższych szczebli do najniższych (pionowo),

• większe prawdopodobieństwo popełnienia błędów (większe zniekształcenie przekazywanych informacji),

• mniejsze możliwości przebicia się „innowacji” emitowanych na niższych szczeblach, wymagających akceptacji na wyższych,

• wysokie koszty funkcjonowania,

• sprzyja biurokratyzacji i przerostowi zatrudnienia (szczeble pośrednie),

• powstają trudności koordynacyjne współdziałania licznych jednostek organizacyjnych,

• może wystąpić niepełne wykorzystanie kierowników dla których indywidualna rozpiętość potencjalna jest większa niż formalna.

Struktura płaska to taka, w której jest niewiele szczebli zarządzania a komórki organizacyjne i rozpiętość kierowania są stosunkowo duże.

Zalety:

• przybliżenie wykonawców do kierownictwa,

• relatywnie mniejsze koszty zarządzania i funkcjonowania

• relatywnie krótszy czas obiegu informacji,

• zwiększenie odpowiedzialności szczebli pośrednich,

• skrócenie zależności służbowych poprzez redukcję pośrednich szczebli zarządzania

• zmniejszenie prawdopodobieństwa zniekształcenia informacji,

• lepsze warunki do wyzwalania inicjatywy oddolnej,

• większa podatność na innowacje emitowane na niższych szczeblach,

• łatwiejsza koordynacja pionowa,

• lepsze warunki do decentralizacji decyzji.

Wady:

• trudności w koordynacji poziomej (nawet w ramach jednej komórki),

• brak rezerw sił kadry kierowniczej – ze względu na ich pełne wykorzystanie, zatem mniejsza elastyczność w ustalania nietypowych zadań kierowniczych i terminów ich realizacji,

• mniejsze możliwości (czasem żadne) wykorzystania awansu pionowego jako motywatora,

• dodatkowe obowiązki biurowo-administracyjne (więcej podwładnych).

Porównanie:

• w strukturze płaskiej, z powodu mniejszej liczby szczebli, przepływ informacji jest szybszy i sprawniejszy

• koszty administracyjne struktur płaskich są niższe niż w strukturach smukłych

• duża liczba podwładnych nie sprzyja w strukturach płaskich częstym kontaktom między przełożonymi i podwładnymi, co wymaga bardziej samodzielnej pracy podwładnych, a więc zatrudnienia ludzi o wyższych kwalifikacjach,

• ze względu na możliwości poświęcania przez przełożonego w strukturach smukłych większej uwagi podwładnym, istnieje niebezpieczeństwo nadmiernego ingerowania w kompetencje podwładnych,

• struktury płaskie nie wymagają takiego zakresu działań koordynacyjnych, jak struktury smukłe,

• wrażliwość struktur płaskich na uszkodzenie poszczególnych elementów jest mniejsza niż struktur smukłych,

• częstotliwość reorganizacji jest tym większa im więcej szczebli ma struktura.

Badania dowiodły, że struktura spłaszczona prowadzi do wyższego poziomu morale i wydajności pracowników

15. Typologia struktury organizacyjnej.

STRUKTURA LINIOWA

Cechy charakterystyczne struktury:

• oparta na zasadach jedności rozkazodawstwa i jednolitości kierownictwa,

• każdy pracownik może mieć tylko jednego bezpośredniego przełożonego, który decyduje o tym jakie zadania i w jaki sposób mają wykonywać podwładni

STRUKTURA FUNKCJONALNA

Cechy charakterystyczne struktury:

• oparta na zasadzie najkrótszej drogi - podwładni podlegają nie tylko przełożonemu służbowemu, ale również kierownikom funkcjonalnym wydającym dyspozycje dotyczące sposobu wykonania poszczególnych funkcji,

• prowadzi do specjalizacji, która z kolei gwarantuje wyższy poziom umiejętności oraz skraca drogę między przełożonym, a wykonawcą

STRUKTURA LINIOWO-FUNKCJONALNA (SZTABOWA)

Cechy charakterystyczne struktury:

• jednocześnie określa jedność rozkazodawstwa jak też specjalistyczne wsparcie dla zarządu poprzez doradztwo – tzw. komórki sztabowe

Komórki sztabowe mają za zadanie przygotowywać materiały, zbierać i przetwarzać informacje, dostarczać potrzebne analizy. Robią to na zlecenie kierownika, do którego są „przypisane”. Na podstawie tych materiałów, informacji itd. kierownik podejmuje decyzje.

STRUKTURA MACIERZOWA

Cechy charakterystyczne struktury:

• ma postać macierzy, gdzie kolumny przedstawiają więzi funkcjonalno sztabowe

(piony funkcjonalne takie jak: produkcja, zaopatrzenie, handel), a wiersze to więzi techniczno-służbowe (zmienne zadania związane z realizacją różnych projektów)

• na przecięciu kolumn i wierszy występują stanowiska pracy lub ich grupy, które wykonują rutynowe działania w odniesieniu do zmieniających się przedsięwzięć czy wyrobów (następuje łączenie ludzi z różnych działów i pionów w profesjonalne zespoły) – mamy do czynienia z podwójnym przyporządkowaniem

• wykorzystywane w centrach naukowobadawczych, instytutach czy biurach projektowych lub w przedsiębiorstwach przez pewien okres w celu wylansowania produktu lub projektu

zalety:

- duża elastyczność,

- głównym elementem jest tu zespół

- możliwość współpracy interdyscyplinarnej,

- umożliwia wykorzystanie wiedzy, inicjatywy i kreatywności pracowników różnych szczebli i komórek,

- angażuje i mobilizuje pracowników - stawia im wyzwania,

- odciąża naczelne kierownictwo (decentralizacja zarządzania),

- pozwala na przesuwanie ekspertów do głównych obszarów, zgodnie z potrzebami,

- wyraźne określa złożoności zadań i ról poszczególnych komórek,

- koncentracja na najistotniejszych problemach organizacji

wady:

- wymaga dużych umiejętności interpersonalnych,

- może prowadzić do dublowania się działań kierowniczych i zespołów projektowych,

- jest kosztowna we wdrażaniu,

- duże ryzyko wywołania poczucia anarchii,

- zachęca do walki o władzę,

- może powodować więcej dyskusji niż działania,

- różnie, często negatywnie, wpływa na morale gdy następują przesunięcia personelu,

- w punktach przecięcia się mogą pojawić się konflikty,

- częsty brak zrozumienia komórek funkcjonalnych dla działalności komórek zadaniowych (oddelegowania),

- brak poczucia bezpieczeństwa członków zespołu zadaniowego,

- trudności integracyjne

16. Droga do własnej firmy krok po kroku.

1) Urząd Miasta lub Urząd Gminy

Zaczynamy od Urzędu Miasta, bądź też Urzędu Gminy, w których to znajduje się owo „jedno okienko”. W tym miejscu należy złożyć poprawnie uzupełniony druk EDG-1.

2) Główny Urząd Statystyczny

Po wprowadzeniu „jednego okienka” do GUS-u po dziewięciocyfrowy numer REGON udają się jedynie wspólnicy spółek jawnych. Pozostali przedsiębiorcy otrzymują swój REGON pocztą nie później niż miesiąc od złożenia druku EDG-1 w Urzędzie Gminy.

3) Urząd Skarbowy

Mimo, że dane z formularza EDG-1 trafiają również do Urzędu Skarbowego, to i tak należy go odwiedzić przede wszystkim, aby dokonać wyboru formy opodatkowania.

4) Zakład Ubezpieczeń Społecznych

Przedsiębiorca w ZUS-ie posiada podwójną osobowość. Występuje on jednocześnie jako tak zwany płatnik, czyli osoba wpłacająca składki (za swoich pracowników i siebie samego) oraz jako Ubezpieczony (jakby na równi ze swoimi pracownikami).

5) Koncesje, licencje

Wprawdzie posiadamy swobodę gospodarczą, to jednak w przypadku niektórych rodzajów działalności przepisy nakładają obowiązek uzyskania koncesji i zezwoleń

6) PIP i Sanepid

Państwową Inspekcję Pracy odwiedzamy wyłącznie wówczas, gdy zamierzamy zatrudnić pracowników. Mamy 30 dni od daty rozpoczęcia działalności na zawiadomienie PIP-u na piśmie o miejscu, rodzaju i zakresie prowadzonej działalności.

7) pieczątka

8) konto bankowe

18. Formy opodatkowania.

Karta podatkowa i ryczał ewidencjonowany

Są to bardzo proste formy opodatkowania działalności, lecz nie każdy posiada możliwość skorzystania z nich. Mogą uczynić to zakłady usługowe, wytwórczo usługowe i handlowe, takie jak np. zegarmistrz, szewc, kapela weselna, działalność polegająca na wynajmie pokoju lub handlu obnośnym. Dają one bardzo mało możliwości rozliczania się, jednak mają też zalety. Szczególnie karta podatkowa, przy której nie posiada się obowiązku prowadzenia jakiekolwiek ewidencji.

Zasady ogólne i podatek liniowy

Wybierając ogólne zasady opodatkowania, wpłaca się do Urzędu Skarbowego podatek od dochodu – nie od przychodu, jak w przypadku ryczałtu dochód, od którego odprowadza się podatek, wskazywany jest przez Księgę Przychodów i Rozchodów, którą należy prowadzić. Jest to już kompletna ewidencja wszelkiej sprzedaży, jak i każdego zakupu. Możliwa jest również pełna księgowość obejmująca wszystkie wydarzenia finansowe przedsiębiorstwa, lecz wymagana jest ona dopiero przy osiągnięciu pułapu ok. 800 tysięcy euro przychodu rocznie

Wybierając ogólne zasady opodatkowania można zdecydować się na skalę Progresywną

Jeśli chodzi o progresywną skalę podatkową, to obecnie obowiązują dwie stawki:

18% oraz 32%. Ta większa ma zastosowanie jedynie od dochodów przekraczających kwotę około 86 000 w skali roku (ponad 7 tysięcy miesięcznie).

18. VAT – co to jest, sposób rozliczania.

VAT, czyli podatek od towarów i usług – naliczany jest on do ceny końcowej produktu lub usługi, a opłaca go konsument (przedsiębiorca jedynie przekazuje go do Urzędu Skarbowego). Jednak każda firma bywa również klientem innych firm – kupując materiały, środki trwałe i korzystając z ich usług. Wówczas sama musi zapłacić VAT, lecz – uwaga. kwotę VAT-u, jaką przekazała innej firmie odlicza od zobowiązania względem Urzędu Skarbowego, przez co wpłaca się do niego mniej.

19. ZUS – co to jest, elementy składowe.

ZUS – zakład ubezpieczeń Społecznych.

Oto, co składa się na ZUS:

- ubezpieczenie społeczne, na które składa się ubezpieczenie:

- emerytalno–rentowe, które jest obowiązkowe

- ubezpieczenie chorobowe, które dla przedsiębiorcy jest dobrowolne – daje prawo do zasiłku w razie choroby

- ubezpieczenie zdrowotne – dające prawo do korzystania z bezpłatnej opieki zdrowotnej.

- Fundusz Pracy – stanowiący budżet dla Urzędu Pracy na zasiłki, szkolenia, itp.

- Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych – opłacany jedynie za pracowników, przedsiębiorca nie płaci go za siebie.

20. Formularze – wyjaśnij skrót (6 formularzy) . okoliczności składania ZZA, ZUA, DRA, VAT-R, VAT-7, EDG-1

ZZA - Zgłoszenie do ubezpieczenia zdrowotnego / zgłoszenie zmiany danych.

Formularz ZUS ZZA wypełnia się w celu zgłoszenia do ubezpieczenia zdrowotnego, zmiany danych osoby ubezpieczonej, korekty danych osoby ubezpieczonej.

ZUA - Zgłoszenie do ubezpieczeń / zgłoszenie zmiany danych osoby ubezpieczonej.

Formularz ZUA wypełnia się w celu zgłoszenia do ubezpieczeń społecznych i do ubezpieczenia zdrowotnego, do ubezpieczeń społecznych, zmiany / korekty danych osoby.

DRA - Deklaracja rozliczeniowa

W deklaracji rozliczeniowej płatnik składek rozlicza składki oraz wypłacone w tym samym miesiącu zasiłki oraz zasiłki rodzinne i pielęgnacyjne podlegające rozliczeniu na poczet składek.

VAT – R - Zgłoszenie rejestracyjne w zakresie podatku od towarów i usług

VAT – 7 - Deklaracja dla podatku od towarów i usług

EDG – 1 - wniosek o wpis do Ewidencji Działalności Gospodarczej. Proces uruchamiania firmy rozpoczynamy od rejestracji w Ewidencji Działalności Gospodarczej, prowadzonej przez urząd miasta lub gminy, w którym dana osoba ma miejsce zamieszkania (wspólnicy spółki cywilnej wpisani mogą być w różnych ewidencjach)