Hippodamejska siatka
Nazwą tą określa się wzór planu miasta, jaki Grecy wypracowali w okresie archaicznym. Nazwa pochodzi od greckiego architekta i urbanisty Hippodamosa z Miletu, który był głównym autorem planu odbudowy Miletu po wojnach perskich. Jednak same założenia urbanistyczne zawarte w siatce hippodamejskiej powstały najpewniej pod wpływem doświadczeń z okresu Wielkiej Kolonizacji. Ich istota polegała na wyznaczeniu usytuowania najważniejszych instytucji greckiej polis: centrum politycznego (agora), centrum religijnego (akropol), gimnazjonu, teatru i murów obronnych, a następnie siatki utworzonej z równoległych i prostopadłych ulic. Przestrzenie zamknięte przez krzyżujące się ulice określano jako insulae (wyspy). Były one miejscami przewidzianymi pod budowę domów dla mieszkańców polis. Przypuszcza się, że oprócz Miletu Hippodamos zaplanował także Pireus (ateński port) i Turioj (ateńską kolonię w Italii).
Hippodamos (ur. ok. 510 p.n.e. w Milecie, zm. po 443 p.n.e.) – urbanista, matematyk i sofista grecki. Rozpowszechnił regularną urbanistykę (zwaną od jego imienia systemem hippodamejskim). Autor traktatu o ukształtowaniu polis. Znany głównie z pism Arystotelesa.
Był synem Euryfonta.
Twórca teoretycznego ustroju idealnego miasta na 10 tysięcy mieszkańców
podzielonych na trzy klasy (wojowników, rzemieślników i rolników), poddanego krytyce przez Arystotelesa w jego rozprawie pt. Polityka.
Przypisywany Hippodamesowi szachownicowy plan miasta najpewniej nie był jego autorstwa, gdyż już w VII w. p.n.e. był stosowany w Jonii. Najprawdopodobniej Hippodames jedynie rozpowszechnił go w Grecji właściwej.
Był przyjacielem Peryklesa i popierał jego idee społeczne.
Milet (gr. Mílētos) – miasto jońskie na wybrzeżu Karii przy ujściu rzeki Meander (obecnie Menderes w Turcji), założone pod koniec drugiego tysiąclecia p.n.e. Ojczyzna filozofów: Talesa, Anaksymandra, Anaksymenesa.
Milet był potęgą morską. Jego żeglarze docierali aż do Gibraltaru. Był centrum handlowym rywalizującym z Tyrem i Kartaginą. Słynął z wyrobu doskonałych tkanin. Potęga gospodarcza Miletu i kontakty kulturowe z Azją przyczyniły się do powstania w tej polis jońskiej filozofii przyrody, zaczątków greckiej filozofii i nauki reprezentowanych przez Talesa, Anaksymenesa i Anaksymandra.
Podbity przez Persów, był jednym z organizatorów powstania państw jońskich w 499 p.n.e.. Zdobyty i spalony w 494 p.n.e., odbudowany na planie Hippodamosa z Miletu w 479 p.n.e., odgrywał już mniejszą rolę. Był członkiem Ateńskiego Związku Morskiego. Zburzony ponownie za panowania Aleksandra Macedońskiego, odzyskał dawne znaczenie w czasach rzymskich. Miasto upadło na skutek zamulenia portu.
Obecnie ruiny Miletu znajdują się we wsi Balat w Turcji. Wykopaliska z 1899-1914 odsłoniły m.in. resztki wielu budowli hellenistycznych i rzymskich: teatru, buleuterionu, gimnazjonu, świątyni, term, dwóch agor i bramy.