Okwiat – nie bierze bezpośredniego udziału w procesie rozmnażania, pełni funkcję ochronną dla pręcików i słupków, a u kwiatów zapylanych przez zwierzęta stanowi powabnię przyciągające je. Może być pojedynczy(tulipan) – wszystkie człony jednakowe lub podwójny – kielich, korona. Kielich najbardziej zewnętrzny okółek kwiatu i składa się z działek(zwykle zielonych). Działki powstały prawdopodobnie z liści przykwiatowych. Korona składa się z płatków, zwykle większych od działek kielicha i żywo zabarwionych. Mogły powstać z liści przykwiatowych lub przekształconych pręcików. Pełni rolę powabni. Pręcik – składa się z nitki i główki. W główce są 2 pylniki połączone łącznikiem. Każdy pylnik ma dwa woreczki pyłkowe(odpowiednik mikrosporangiów). Pręciki mogą być wolne albo też zrastać się z nitkami lub główkami. Słupek – powstaje ze zrośniętych owocolistków, które tworzą najbardziej wewnętrzny okółek kwiatu. Na owocolistkach powstają zalążki, których istotną część stanowią megasporangia. Dolna część jest rozszerzona i tworzy zalążnię, która zwęża się ku górze i przechodzi w szyjkę słupka zakończoną na szczycie znamieniem. W zalążni są zalążki. Położenie zalążków – brzeżne, ścienne, kątowe, osiowe. Owoc – charakterystyczny dla okrytozalążkowych. Powstaje z zalążni słupka i składa się ze zrośniętej ściany zalążni i nasion. Ściana zalążni tworzy owocnię(perykarp) otaczającą nasiona. Owocnia składa się z trzech warstw: Egzokarp – najczęściej skórka owoca. Mezokarp – najczęściej niezbyt gruby. W pewnych owocach rozwija się jako mięsista tkanka znacznej grubości . Endokarp – czasem kilkuwarstwowy , u niektórych owoców twardnieje i tworzy pestkę zawierającą nasienie. Nasienie – powstaje w zalążni w wyniku rozwoju zalążków. Składa się z zarodka, bielma i łupiny nasiennej. Zapylenie – obejmuje przeniesienie pyłka z pręcika bezpośrednio do okienka zalążka(u nagozalążkowych) lub na znamię słupka(okrytozalążkowe) oraz rozwój pyłku. Zapylenie krzyżowe zapylenie pyłkiem innej rośliny. Samozapylenie pyłek z tego samego kwiatu. Makrosporogeneza- zalążek zbudowany jest z ośrodka – nucelu. Otoczony jest dwiema osłonami i tworzącymi okienko. Z ośrodka tworzy się megasporocyt(komórka macierzysta makrospor) który dzieli się mejotycznie na 4 haploidalne makrospory. 3 się degenerują i powstaje ośmiojądrowy gametofit żeński. W gametoficie tworzą się dwie komórki, przemieszczają się na bieguny i dzielą się. Dwie kom. wracają na środek i tworzą jądro biegunowe. Komórki biegunowe tworzą synergidy. Mikrosporogeneza – pręcik zbudowany jest z pylnika i nitki. W pylniku są 4 komory pyłkowe. Na początku pylnik zbudowany jest z komórek merystematycznych, które się różnicują w mejocyty(macierzyste komórki ziarna pyłku). Komórki macierzyste dzielą się mejotycznie i z każdej powstaje mikrospora złożona z dwóch komórek wegetatywnych(powstaje łagiewka) i komórek generatywnych( plemnikotwórczych). Podwójne zapłodnienie u okryto zalążkowych w zapłodnieniu biorą udział obie gamety męskie. Jedna łączy się z komórką jajową czego wynikiem jest diploidalna zygota(dalej zarodek). Druga komórka plemnikowa wnika do komórki centralnej z czego powstaje triploidalne jądro(komórka macierzysta bielma). Annulus pierścień otaczający komórkę paproci odpowiadający za jej otwrcie kiedy jest dojrzała. Sporofit część generatywna odpowiedzialna za rozmnażanie(wytwarzanie zarodni). Gametofit część wegetatywna odpowiadająca za wzrost rośliny. Lycopodiales(widłakowate) – jednakowe zarodniki, gametofity(przedrośla) bulwiaste, wieloletnie, bezzieleniowe. Rozwój gametofitu 8-15 lat. Liście z jedną nierozgałęziającą się wiązką przewodzącą, zarodnia nośna zebrane w kłosy umieszczone na szczytach łodyg. Zarodnia o kształcie nerkowatym i leża na górnej części liśći. Filicidae(paprotniki jednozarodnikowe) - zredukowany gametofit, silnie rozwinięty sporofit. Na spodniej części przedrośla(gametofitu) znajdują się chwytniki oraz plemnie i rodnie. Na dolnej części liści rozwijają się zarodnie zgrupowane w kupki(sorusy) okryta zawijką. Salvinidae(paprocie nawodne) – sporofit to łodyga, po trzy liście na okółkach, liście nawodne pokryte włoskami(gromadzą powietrze). Są różno zarodnikowe. Makro i mikrosporangium są w kuleczkach(sporokarpie). Ophiglossidae(paprocie grubozarodnikowe) – dwuwarstwowa ściana zarodni, dwie wiązki przewodzące w ogonku liściowym, krótkie kłącza, pojedynczy liść. Przedrośla podziemne, bezbarwne, wytwarzają szczątkowe tkanki przewodzące(cewki) są jednako zarodnikowe. Isoetopsida(widłaki różnozarodnikowe) – zarodnia znajduje się u podstawy specjalnego liścia(sporofila). Sporofile są skupione na szczycie odgałęzień pędu(strobile). Gametofity silnie zredukowane, rozwijają się pod osłoną ściany zarodnika. Łodyga w postaci bulwiastego kłącza. Selaginellopsida(widliczki) – mikrospory kiełkują w zarodniach. Gametofity męskie silnie zredukowane i rozwijające się pod osłoną ściany zarodnika, wytwarzają plemnię. Liście gęsto rozmieszczone. Equisetaceae(skrzypowate) – liście małe, jednonerwowe, ułożone w węzłach okółkowo, zrośnięte. Pędy – wydłużone między węźla, na przemian ułożone tkanki mechaniczne i asymilacyjne. Drobne, samożywne i dwupienny gametofit. Sporofile w kłosach.