Projektowanie układów logicznych (dwuwartościowych) automatyki na przykładzie układów kombinacyjnych
Podział układów logicznych automatyki i przyczyna tego podziału
Wyjaśnić na przykładzie stan nieokreślony na wyjściu układu logicznego.
Prawa logiki Boole’a oraz prawa logiki de’Morgana.
Bramki logiczne wykorzystywane do budowania układów logicznych – schemat logiczny, tablica logiczna oraz równanie logiczne.
Narysować schemat logiczny na bramkach NOR lub NAND realizujący daną tablicę logiczną:
x1 | x2 | x3 | x4 | y |
---|---|---|---|---|
0 | 0 | 0 | 0 | 0 |
0 | 0 | 0 | 1 | 0 |
0 | 0 | 1 | 0 | 1 |
0 | 0 | 1 | 1 | 1 |
0 | 1 | 0 | 0 | 0 |
0 | 1 | 0 | 1 | 1 |
0 | 1 | 1 | 0 | 1 |
0 | 1 | 1 | 1 | X |
1 | 0 | 0 | 0 | 0 |
1 | 0 | 0 | 1 | 1 |
1 | 0 | 1 | 0 | 1 |
1 | 0 | 1 | 1 | 0 |
1 | 1 | 0 | 0 | 0 |
1 | 1 | 0 | 1 | X |
1 | 1 | 1 | 0 | 1 |
1 | 1 | 1 | 1 | 0 |
Identyfikacja eksperymentalna i teoretyczna ciągłych liniowych obiektów automatyki na przykładzie filtru elektrycznego RC
Identyfikacja teoretyczna i eksperymentalna – procedura postępowania oraz podać ich wady i zalety.
Typowe obiekty automatyki, ich transmitancje operatorowe oraz odpowiedzi czasowe.
Co to jest transmitancja operatorowa oraz transmitancja widmowa. Podać definicję ścisłą oraz potoczną.
Co to jest odpowiedź częstotliwościowa obiektu automatyki – wyjaśnić eksperymentalne wyznaczenie charakterystyki częstotliwościowej.
Zinterpretować względem częstości kątowej (ω) przedstawiony schematycznie na rysunku amplitudowy i fazowy wykres Bodh’a (czy wykresy są fizycznie możliwe, a jeżeli nie, to dlaczego):
Identyfikacja eksperymentalna i teoretyczna ciągłych nieliniowych obiektów automatyki na przykładzie zaworu pneumatycznego
Wyjaśnić na czym polega liniowość i nieliniowość układu automatyki. Dodatkowo wyjaśnić podział układów automatyki na ciągłe i dyskretne.
Jaki jest cel linearyzowania nieliniowych układów automatyki. Opisać linearyzację sieczną i styczną. Dodatkowo określić wady i zalety obu sposobów linearyzacji.
Wyjaśnić pojęcie punktu pracy dla linearyzacji stycznej.
Wyznaczyć zlinearyzowane równanie obiektu przedstawionego nieliniowym równaniem. Zlinearyzować w punkcie pracy, gdzie współrzędna wejściowa ma wartość: x0 = S. Dodatkowo wyznaczyć transmitancję operatorową oraz widmową dla zlinearyzowanego równania.
$$a \bullet \sqrt{\ddot{x}} \bullet y + b \bullet x^{2} - sin\left( \frac{R}{2 \bullet y} \right) = c \bullet {\dot{y}}^{3}$$
gdzie: x - wejście do obiektu, y - wyjście z obiektu
Obiekt inercyjny I-go rzędu. Napisać transmitancję operatorową, odpowiedź skokowa oraz charakterystyczne parametry wraz z ich interpretacją graficzną.
Eksperymentalny dobór nastaw regulatora PID nadążnego układu regulacji ze sprzężeniem zwrotnym ujemnym
Opisać układ regulacji nadążnej ze sprzężeniem zwrotnym ujemnym – opisać występujące człony i sygnały. Odnieść automatyczny układ regulacji temperatury w pokoju za pomocą kaloryfera do regulacji temperatury w pokoju za pomocą kaloryfera przez człowieka.
Podać wady i zalety układu regulacji nadążnej ze sprzężeniem zwrotnym ujemnym.
Opisać zasadę działania regulatora PID – opisać człony, podać równanie transmitancji operatorowej, pokrótce opisać za co są odpowiedzialne poszczególne człony.
Co to znaczy identyfikacja układu regulacji ze sprzężeniem zwrotnym kiedy regulatorem jest regulator PID. Opisać I metodę Zieglera-Nicholsa eksperymentalnego doboru nastaw regulatora PID.
Opisać i określić graficznie dynamiczne parametry jakości regulacji. W jakim celu są one stosowane.
Teoretyczny (obliczeniowy) dobór nastaw regulatora PID nadążnego układu regulacji ze sprzężeniem zwrotnym ujemnym
Opisać II metodę Zieglera-Nicholsa eksperymentalnego doboru nastaw regulatora PID. Dlaczego II metoda Zieglera-Nicholsa eksperymentalnego doboru nastaw regulatora PID nadaje się lepiej do teoretycznego określenia nastaw regulatora PID aniżeli I metoda Zieglera-Nicholsa eksperymentalnego doboru nastaw regulatora PID.
Opisać układ „hardware in the loop”. Dodatkowo opisać jego wady i zalety.
Graficznie zilustrować i słownie określić sens stabilności, niestabilności oraz krytycznej stabilności układu regulacji. Określić matematyczny warunek stabilności dowolnego układu liniowego o zerowych warunkach początkowych.
Określić wzmocnienie krytyczne (wzmocnienie dla stabilności krytycznej) regulatora P w układzie regulacji nadążnej dla obiektu podanego transmitancją:
$$G_{o} = \frac{3 \bullet s}{5 \bullet s^{4} + 2 \bullet s^{3} + s^{2} + 4 \bullet s + 3}$$