SCENARIUSZE ZAJĘĆ DZIENNYCH

DO EDUKACJI WCZESNOSZKOLNEJ

DO ĆWICZEŃ CZ. 1

W KLASIE I

SZKOŁY PODSTAWOWEJ

Wstęp

Publikacja zawiera scenariusze zajęć dziennych do podręcznika Nasz Elementarz cz. 1, Ćwiczenia cz. 1, Nauka pisania liter i cyfr cz. 1 oraz rozpisane tematy wraz z nazwami kręgów tematycznych, a także godzinowe rozliczenie poszczególnych edukacji w ciągu tygodnia na miesiąc październik.

Rozkład materiału – październik 2014
Nr tygodnia/ nazwa bloku
Tydzień 5. Nazwa bloku: SZKOLNY PLECAK
Tydzień 6. Nazwa bloku: JESIEŃ
Tydzień 7. Nazwa bloku: JESIENNE SPOTKANIA
Tydzień 8. Nazwa bloku: WOKÓŁ NAS
Tydzień 9. Nazwa bloku: ZDROWIE

BLOK TEMATYCZNY: SZKOLNY PLECAK

22. Temat dnia: O jak oko

Zapis w dzienniku

Zabawa „Widzę przez dotyk”. Wprowadzenie liter O, o na podstawie wyrazów: oko, Ola. Analiza i synteza głoskowa i sylabowa wyrazów. Gimnastyka palców i dłoni. Nauka pisania liter O, o. Wykonanie kartki z literami O, o do albumu liter i cyfr. Rozmowa kierowana „Okulary”. „Świat widziany przez różowe okulary”– praca techniczna. Utrwalenie piosenki „Kolorowe kredki”. Nauka pisania połączeń literowych.

Główne cele:

• wprowadzenie liter O, o na podstawie wyrazów: oko, Ola,

• nauka pisania liter O, o,

• ćwiczenie analizy i syntezy sylabowej oraz głoskowej wyrazów,

• rozwijanie umiejętności wypowiadania się na zadany temat,

• rozwijanie poczucia estetyki i rytmu,

• rozwijanie wyobraźni i kreatywności,

• utrwalenie poznanej piosenki,

• integracja zespołu klasowego.

Środki dydaktyczne

podręcznik cz. 1, zeszyt ćwiczeń cz. 1, nauka pisania liter i cyfr cz. 1, białe kartoniki, nakrywki, plansze demonstracyjne liter O, o drukowane i pisane, bibuła, klej, kartki z bloku A4 ze wzorem liter O, o do wyklejenia, okulary korekcyjne i przeciwsłoneczne, 3– 4 szablony okularów w różnym kształcie wycięte z brystolu, drobne elementy do ozdobienia (tasiemki, koraliki, guziczki, naklejki, kolorowe strony z gazet itp.).

Przebieg zajęć

1. Zabawa „Widzę przez dotyk”

Uczniowie dobierają się po dwie osoby. Pary uczestniczą w zabawie po kolei. Jedno dziecko w każdej parze zasłania oczy apaszką, a drugie prowadzi je do wybranego przedmiotu w klasie i prosi, aby koleżanka/kolega za pomocą dotyku odgadł, co to za rzecz. Uczeń, który ma zasłonięte oczy opisuje z pomocą nauczyciela, jaki jest ten przedmiot (drewniany, zimny, okrągły, duży, mały, przyjemny w dotyku). Na koniec podaje jego nazwę. W zabawie powinni wziąć udział wszyscy uczniowie.

Nauczyciel rozmawia z dziećmi o wrażeniach, jakie towarzyszyły im podczas zabawy. Zadaje pytania: czy było to trudne czy łatwe zadanie, jak się czuły, kiedy nie mogły widzieć.

Uczniowie zastanawiają się – ukierunkowani pytaniami nauczyciela – W jaki sposób można poznawać świat, jeśli się ma kłopoty ze wzrokiem? Wspólnie dochodzą do wniosku, że osoby niewidzące lub niedowidzące mogą wykorzystywać inne zmysły, aby radzić sobie w trudnych dla siebie sytuacjach.

2. Wprowadzenie do tematu zajęć

Nauczyciel umieszcza na tablicy ilustracje przedmiotów, których nazwy mają na początku głoskę o (ogórek, okno, osa, ognisko, okulary). Nauczyciel pyta uczniów, czy domyślają się, jaką literę dziś poznają. Wszyscy dzielą głośno słowa na sylaby, mogą klaskać w dłonie. Chętni głoskują nazwy przedmiotów z ilustracji.

3. Wprowadzenie liter O, o.

Nauczyciel wykłada wyrazy podstawowe na schemacie głoskowym (białe kartoniki).

(oko) (Ola)

Nauczyciel pyta dzieci:

• Jaką głoskę słyszycie na początku słowa oko?

• Czy jeszcze gdzieś słyszycie w tym słowie głoskę o?

• Jaką głoskę słyszycie na początku słowa Ola?

• Czy to samogłoska, czy spółgłoska?

Uczniowie umieszczają czerwone nakrywki w miejscach, w których słyszą głoskę o.

Prowadzący prezentuje plansze demonstracyjne z literami O, o. Wspólnie analizują, kształt liter, mówią, do czego są podobne. Zwraca też uwagę na orientację w stosunku do stron ciała oraz na kartce papieru.

Nauczyciel wypowiada głoskami wyrazy: oko, Ola. Uczniowie dzielą również wyrazy na głoski i sylaby. Mogą przy tym klaskać lub tupać. Umieszczają czerwone nakrywki w miejscach, w których słyszą głoskę o.

Następnie nauczyciel przedstawia modele wyrazów ze wzorami liter O, o drukowanymi, a niżej pisanymi.

4. Praca z podręcznikiem (str. 28)

Uczniowie dzielą na sylaby słowo „oko”, następnie wymawiają je głoskami i metodą ślizgową w całości. Chętny uczeń odczytuje imię „Ola”, dzieli je na sylaby i na głoski. Takie samo ćwiczenie wykonują wykorzystując nazwy pozostałych obrazków po lewej stronie (motyl, okno). Dodatkowo określają położenie głoski o w słowach.

Uczniowie przyglądają się obrazkom, mówią, w co można zmienić literę o. Podają swoje pomysły.

5. Praca z zeszytem ćwiczeń (ćw. 1, 2, str. 24)

Uczniowie wypowiadają głoskami nazwy obrazków dotykając palcami okienka w modelach głoskowych. Zamalowują czerwoną kredką okienka na modelu głoskowym odpowiadające głosce o.

6. Gimnastyka palców i dłoni.

Dzieci zaciskają dłonie i rozprostowują kolejno po jednym palcu z każdej dłoni (najpierw kciuki, potem wskazujące itd.), a następnie w odwrotnej kolejności zamykają dłonie. Ćwiczenie powtarzamy 4–5 razy.

7. Nauka pisania liter O, o

Nauczyciel umieszcza na tablicy planszę demonstracyjną liter pisanych O, o. Demonstruje sposób pisania liter O, o. Uczniowie kreślą litery palcem w powietrzu, korzystając ze wzoru zamieszczonego na tablicy. Piszą litery palcem po stoliku i na tackach z kaszą.

8. Ćwiczenie grafomotoryczne – nauka pisania liter i cyfr (str. 10)

Uczniowie piszą litery O, o po śladzie i samodzielnie w powiększonej liniaturze.

9. Ćwiczenia w pisaniu – praca z zeszytem ćwiczeń (ćw. 3, 4, str. 24)

Uczniowie rysują wzór po śladzie i piszą litery O i o w liniaturze.

10. Praca plastyczna – wykonanie kartki ze wzorem litery O, o

Uczniowie wyklejają kuleczkami z kolorowej bibuły wzory liter O, o na kartkach A4. Po skończonej pracy umieszczają kartki w albumie liter i cyfr.

11. Rozmowa kierowana – „Okulary”

Nauczyciel prezentuje okulary korekcyjne i przeciwsłoneczne. Pyta uczniów, czym się różnią prezentowane rekwizyty, jakie jest ich przeznaczenie. Dzieci ustalają, dlaczego niektórzy ludzie nie chcą nosić okularów (uważają, że nieładnie wyglądają, mają okulary, które im się nie podobają. Nauczyciel pyta, czy dzieci wiedzą co znaczy powiedzenie „Widzieć świat przez różowe okulary”. Wspólnie wyjaśniają to powiedzenie i ustalają, kiedy się go używa.

12. Praca techniczna – „Świat widziany przez różowe okulary”.

Uczniowie otrzymują od nauczyciela kilka szablonów okularów. Odrysowują je na kartkach z bloku technicznego. Ozdabiają według własnego pomysłu – przyklejając tasiemki, guziki, koraliki, naklejki itp. Nauczyciel zachęca do wypowiedzi „Co widzisz przez swoje różowe okulary?”

13. Podsumowanie – nauka pisania liter i cyfr (str. 10)

Uczniowie ćwiczą pisanie połączeń literowych i wyrazów po śladzie i samodzielnie w powiększonej liniaturze. Na zakończenie śpiewają piosenkę, której się nauczyli poprzedniego dnia.

BLOK TEMATYCZNY: SZKOLNY PLECAK

23. Temat dnia: Chcę być dobrym uczniem

Zapis w dzienniku

Rozmowa kierowana „Jak być dobrym uczniem?”. Ustalenie cech dobrego ucznia. Wykonanie rysunku przedstawiającego widok z klasowego okna. Przygotowanie do zajęć w terenie. Czytanie wyrazów i zdań. Analiza i synteza głoskowa wyrazów. Ćwiczenia w pisaniu. Zabawa ruchowa „Ludzie do ludzi”.

Główne cele:

• rozwijanie orientacji w schemacie ciała,

• kształtowanie umiejętności społecznych,

• wdrażanie do umiejętności planowania działań,

• rozwijanie kompetencji językowych przez czytanie wyrazów i zdań,

• rozwijanie kompetencji matematycznych przez klasyfikowanie przedmiotów według cechy,

• integracja zespołu klasowego.

Środki dydaktyczne

podręcznik cz. 1, zeszyt ćwiczeń cz. 1, nauka pisania liter i cyfr cz. 1, lupy

Przebieg zajęć

1. Zabawa integrująca

Dzieci spacerują po sali. Na hasło nauczyciela, np. lewe kolano, prawe ramię, prawa kostka, delikatnie witają się z mijaną osobą wskazaną częścią ciała.

2. Rozmowa kierowana „Jak być dobrym uczniem?”

Nauczyciel mówi dzieciom, że będą rozmawiać o tym, co to znaczy być dobrym uczniem. Na początek proponuje zabawę w odpowiedzi. Jeśli dzieci zgadzają się z odczytanym zdaniem kiwają głowami na „tak”, jeśli nie – kręcą głowami na „nie”. Nauczyciel czyta zdania:

• Mama prosi, abym odrobił pracę domową. Mówię, że mi się nie chce.

• Mama prosi, abym odrobił pracę domową. Słucham mamy i ćwiczę pisanie liter.

• Kolega potrąca mnie na korytarzu, a ja go kopię.

• Kolega potrąca mnie na korytarzu, a ja proszę, żeby uważał.

• Mam w tornistrze porządek.

• W tornistrze nic nie mogę znaleźć, kanapki i książki leżą obok siebie.

• Do szkoły przychodzę punktualnie.

• Spóźniam się do szkoły, bo do późna oglądam bajki i rano nie chciało mi się wstać.

• Kolega prosi mnie, abym pożyczył mu ołówek. Odpowiadam, że nic mnie to nie obchodzi.

• Kolega prosi mnie, abym pożyczył mu ołówek. Chętnie mu pożyczam.

Na podstawie zabawy dzieci wspólnie z nauczycielem ustalają, co znaczy być „dobrym uczniem”: odrabiam lekcje, jestem koleżeński/-a, dbam o swoje rzeczy, nie spóźniam się do szkoły, pomagam innym.

3. Praca z podręcznikiem (ćw. 1, 2, str. 29)

Uczniowie przyglądają się ilustracji w podręczniku. Wypowiadają się na temat tego, co zobaczyły dzieci za oknem. Nauczyciel prosi, aby dzieci podeszły do okien w klasie i powiedziały, co widzą przez klasowe okna. Ci, którzy umieją czytać, odczytują tekst zapisany zielonym drukiem.

Uczniowie na chwilę zamykają oczy i przypominają sobie, ile jest okien w klasie. Następnie sprawdzają, czy dobrze zapamiętali. Nauczyciel rozdaje kartki, na których uczniowie rysują to, co zobaczyli. Wspólnie omawiają rysunki.

4. Przygotowanie do zajęć w terenie – podręcznik (ćw. 3, str. 29)

Nauczyciel mówi, że dziś zaplanują wycieczkę do lasu/parku. Rozdaje dzieciom lupy. Uczniowie posługują się lupą, obserwując małe obiekty w klasie. Zauważają, że obraz jest powiększony i można w ten sposób obserwować małe przedmioty. Nauczyciel pyta, czy wiedzą, na co powinni zwrócić uwagę podczas wycieczki, co będą obserwować pod lupą.

5. Ćwiczenie w czytaniu – zeszyt ćwiczeń (ćw. 1, str. 25)

Uczniowie wspólnie odczytują wszystkie wyrazy. Chętni czytają pojedynczo. Dzieci, które umieją czytać, odczytują zdania.

6. Analiza i synteza głoskowa wyrazów – zeszyt ćwiczeń (ćw. 2, str. 25)

Uczniowie skreślają obrazki, w których nazwach nie słyszą głoski o.

7. Ćwiczenie w pisaniu – zeszyt ćwiczeń (ćw. 3, str. 25)

Uczniowie piszą imiona po śladzie i samodzielnie w powiększonej liniaturze.

8. Zabawa ruchowa „Ludzie do ludzi”

Dzieci ustawiają się w parach, nauczyciel wydaje polecenia: ręka do ręki, stopa do stopy, kolano do kolana, ucho do ucha. Uczniowie w parach dotykają się wymienionymi częściami ciała. Na hasło wypowiedziane przez nauczyciela ludzie do ludzi szybko zmieniają partnera. Dziecko, które nie odnalazło pary, prowadzi dalej zabawę.

9. Klasyfikowanie według podanej cechy – praktyczne działania matematyczne

Nauczyciel układa na dywanie przedmioty różnej wielkości, np. piórnik, gumkę, kredki, podręcznik. Uczniowie ustalają, który przedmiot jest największy, który – najmniejszy. Pierwszy ochotnik układa je w kolejności od największego do najmniejszego. Drugi – od najmniejszego do największego.

10. Ćwiczenie grafomotoryczne – nauka pisania liter i cyfr (str. 11)

Uczniowie rysują po śladzie, następnie samodzielnie dorysowują brakujące elementy na obrazku i kolorują całość.

11. Ćwiczenie w pisaniu – nauka pisania liter i cyfr (str. 11)

Uczniowie piszą w wąskiej liniaturze litery, połączenia literowe oraz wyrazy po śladzie, a następnie samodzielnie.

12. Zabawa ruchowa

Nauczyciel zaprasza uczniów na dywan. Włącza muzykę marszową. Dzieci chodzą swobodnie po sali. Kiedy muzyka cichnie, wykonują ruchy naśladujące zwierzęta, zgodnie z poleceniem nauczyciela, np. motyla, osę, krowę. Gdy nauczyciel włącza ponownie muzykę, dzieci znów maszerują swobodnie. Zabawę powtarzamy 4–5 razy za każdym razem podając nazwy innych zwierząt.

13. Praca domowa – zeszyt ćwiczeń (ćw. 4, str. 25)

Uczniowie mają postawić znak plus obok każdego obrazka, w którego nazwie słyszą głoskę o.

14. Podsumowanie

Uczniowie przypominają, co należy robić, aby być dobrym uczniem.

BLOK TEMATYCZNY: SZKOLNY PLECAK

24. Temat dnia: W parku

Zapis w dzienniku

Zajęcia w parku – zbieranie drobnych eksponatów, obserwowanie zwierząt i roślin pod lupą. Rozmowa na temat zebranych roślin. Ustne opowiadanie o wynikach obserwacji. Omawianie ilustracji z podręcznika. Odczytywanie nazw zwierząt i roślin występujących w parku. Zabawa ruchowa „Liście na wietrze”. Poznanie nazw drzew iglastych i liściastych. Burza mózgów „Co można zrobić z jesiennych skarbów?”. Przeliczanie wyrazów w zdaniu. Ćwiczenia grafomotoryczne. Zabawa słuchowo-ruchowa. Dokańczanie zdań.

Główne cele:

• rozwijanie zainteresowań przyrodniczych,

• wdrażanie do obserwacji przyrodniczych,

• ćwiczenie kompetencji językowych przez rozmowę na zadany temat,

• poznanie nazw zwierząt występujących w parku,

• poznanie nazw drzew liściastych i iglastych,

• rozwijanie uwagi słuchowej,

• rozwijanie pomysłowości i kreatywności,

• ćwiczenie analizy wyrazowej zdań,

• ćwiczenie motoryki małej.

Środki dydaktyczne

podręcznik cz. 1, zeszyt ćwiczeń cz. 1, nauka pisania liter i cyfr cz. 1, lupy, piłka, plansza przedstawiająca drzewa liściaste i iglaste

Przebieg zajęć

1. Wyjście do lasu lub parku

Uczniowie wraz nauczycielem wybierają się do pobliskiego lasu lub parku.

Nauczyciel dzieli klasę na zespoły. Zespół pierwszy zbiera liście drzew liściastych, zespół drugi – iglastych, trzeci – fragmenty mchu, trawę, patyki, kawałki kory, czwarty – kasztany, żołędzie, szyszki. Nauczyciel wykonuje zdjęcia eksponatów. Następnie rozdaje uczniom lupy i pozwala samodzielnie wybrać obiekty do obserwowania. Zapisuje, co uczniowie obserwowali. Po powrocie uczniowie wspólnie oglądają znalezione eksponaty. Rozmawiają na ich temat. Omawiają swoje obserwacje.

2. Praca z podręcznikiem (ćw. 1, 2, 3, str. 30–31)

Nauczyciel poleca dzieciom przyjrzeć się ilustracji w podręczniku. Chętni uczniowie odczytują nazwy zwierząt i roślin zapisane zielonym drukiem. Nauczyciel zadaje pytania z podręcznika.

3. Zabawa ruchowa „Liście na wietrze”

Wszyscy stoją w kole. Prowadzący dzieli dzieci na cztery grupy – liście dębu, kasztanowca, świerku i sosny. Na hasło: Liście dębu, wieje wiatr – liście dębu zamieniają się miejscami. Zabawę należy powtórzyć kilkakrotnie, za każdym razem wymieniając inną nazwę drzew.

4. Rozmowa kierowana „Drzewa liściaste i iglaste”

Nauczyciel umieszcza na tablicy planszę przedstawiającą drzewa liściaste i iglaste.

Uczniowie z pomocą nauczyciela wskazują drzewa, które widzieli podczas spaceru. Porównują liście drzew liściastych i iglastych przyniesione z lasu (opisują kształt, wielkość, kolory, zapach). Nauczyciel podaje nazwy drzew (sosna, jodła, świerk, modrzew, brzoza, klon, dąb, buk), informuje dzieci, że igły drzew iglastych to także liście.

5. Burza mózgów – praca z podręcznikiem (ćw. 4, str. 30–31)

Uczniowie wymyślają, co zrobią z jesiennych skarbów przyniesionych z wycieczki.

6. Praca z zeszytem ćwiczeń (ćw. 1, 2, 3, str. 26)

Uczniowie słuchają zdań czytanych przez nauczyciela. Kolorują tyle liści, ile wyrazów słyszą w zdaniu.

Dzieci łączą w pary liście pochodzące z tego samego drzewa.

Następnie piszą po śladzie litery O, o, kolorują owoc, na którym jest najmniej liter.

7. Zabawa słuchowa

Nauczyciel staje w środku koła z piłką. Wypowiada sylaby (np. so-, mo-, sro-, li-, o- itd.) i jednocześnie rzuca piłkę do wybranego ucznia. Zadaniem dziecka jest dokończenie słowa i odrzucenie piłki do prowadzącego. Wszystkie dzieci powinny wziąć udział w zabawie.

8. Podsumowanie

Uczniowie dokańczają zdania wypowiedziane przez nauczyciela:

W parku rosną drzewa … i … .

Najbardziej podobało mi się … .

BLOK TEMATYCZNY: JESIEŃ

25. Temat dnia: Jesienne skarby

Zapis w dzienniku

Zabawa utrwalająca wiadomości o drzewach iglastych i liściastych. Rozmowa kierowana „Jesienne skarby”. Wykonanie pracy plastycznej z wykorzystaniem elementów przyniesionych z parku. Wystawa jesiennych prac. Tworzenie zbiorów – praktyczne działania matematyczne. Porównywanie liczebności zbiorów. Przeliczanie elementów w zbiorach. Ćwiczenie orientacji na kartce papieru. Wygrywanie rytmów na tamburynie i dzwonkach chromatycznych. Wykonanie albumu z jesiennych liści. Ćwiczenie grafomotoryczne.

Główne cele:

• integracja zespołu klasowego,

• utrwalenie wiadomości o liściach drzew iglastych i liściastych,

• rozwijanie umiejętności obserwacji przyrody,

• rozwijanie kompetencji językowych,

• utrwalanie umiejętności tworzenia zbiorów,

• rozwijanie sprawności manualnej,

• kształtowanie poczucia estetyki,

• rozwijanie umiejętności odtwarzania rytmów.

Środki dydaktyczne

podręcznik cz. 1, zeszyt ćwiczeń cz. 1, nauka pisania liter i cyfr cz. 1, kasztany, żołędzie, liście drzew, skakanki, kartki z bloku technicznego A4 (po 2 dla każdego), klej Wikol, kolorowe gazety, nożyczki, flamastry, kredki, dzwonki chromatyczne, tamburyny, lupy, zszywacz

Przebieg zajęć

1. Zabawa „Drzewa liściaste, drzewa iglaste”

Przed rozpoczęciem zabawy uczniowie przypominają, jakie rodzaje drzew poznali na ostatnich zajęciach (liściaste, iglaste). W czasie zabawy uczniowie swobodnie spacerują po sali. Na hasło nauczyciela „drzewa liściaste” stają z rękami wysuniętymi w bok, ale ze złączonymi palcami. Na hasło „drzewa iglaste” zatrzymują się, wysuwają ramiona w bok, palce dłoni rozkładają jak najdalej od siebie. Nauczyciel może utrudnić zabawę, wypowiadając nazwy gatunków drzew – dzieci powinny rozpoznać, czy jest to drzewo liściaste czy iglaste, zatrzymać się i wykonać stosowne gesty.

2. Rozmowa kierowana „Jesienne skarby”

Podczas rozmowy nauczyciel zadaje pytania:

• Przypomnijcie, jak nazywa się obecna pora roku?

• Jaka jest dziś pogoda? (uczniowie zaznaczają w kalendarzu)

• Co najbardziej zapamiętaliście ze spaceru?

• Które jesienne skarby podobają wam się najbardziej?

• Co jeszcze można nazwać jesiennymi skarbami?

3. Praktyczne działania matematyczne – porównywanie liczebności zbiorów

Nauczyciel układa na dywanie dwie skakanki w kształcie pętli. Do jednego zbioru wkłada 2 kasztany, a do drugiego – 4. Zadaje dzieciom pytanie: W którym zbiorze jest więcej kasztanów, a w którym mniej? Dokłada jeszcze jedną pętlę ze skakanki i umieszcza w niej 3 kasztany. Prosi, aby uczniowie wskazali najmniejszy zbiór kasztanów i największy zbiór. Uczniowie manipulują kasztanami, układając różne konfiguracje. Przeliczają kasztany, porównują liczebność zbiorów.

4. Praca z podręcznikiem (ćw. 1, str. 32)

Uczniowie porównują liczebność zbiorów. Dzieci, które potrafią liczyć, przeliczają wszystkie elementy i odpowiadają na pytanie.

5. Praca techniczna – podręcznik (ćw. 2, str. 32)

Chłopcy przeliczają, z ilu elementów wykonała obrazek dziewczynka, a dziewczynki przeliczają, z ilu elementów wykonał swój obrazek chłopiec.

Dzieci otrzymują kartki papieru i przyklejają przyniesione skarby według własnego pomysłu. Mogą dorysować elementy, przykleić obrazki wycięte z gazety. Kiedy prace wyschną, wspólnie z nauczycielem urządzają wystawę jesiennych prac. Chętni omawiają swoje prace.

6. Praktyczne działania matematyczne (podręcznik – ćw. 3, str. 32)

Uczniowie wykonują polecenie w podręczniku. Następnie nauczyciel rozkłada kasztany, żołędzie i liście w różnych kolorach. Dzieci, manipulując przedmiotami, grupują przedmioty według cechy wspólnej. Wspólnie omawiają ćwiczenie, porównując liczebność zbiorów, używając zwrotów: więcej, mniej, najwięcej, najmniej, tyle samo. Powtarzają je w różnych układach (kasztany, żołędzie, liście; brązowe, żółte, zielone; duże, małe; okrągłe, kanciaste).

7. Orientacja na kartce papieru (podręcznik – ćw. 4, str. 33)

Uczniowie odpowiadają, jaki kolor mają liście w rogach kartki, kierując się strzałkami.

8. Tworzenie zbiorów (podręcznik – ćw. 5, str. 33)

Uczniowie wymieniają, jakie zbiory przedstawiono na obrazku (zielone owoce, żółte owoce, fioletowe owoce). Zastanawiają się, jakie zbiory można utworzyć z owoców przedstawionych w ćwiczeniu.

9. Praca z zeszytem ćwiczeń (ćw. 1, 2, str. 27)

Uczniowie rozpoznają na obrazkach liście poznanych drzew. Tworzą z nich zbiory.

Kolorują kontury jabłek w zbiorach na odpowiednie kolory.

10. Zajęcia muzyczne – rytmizacja według schematu (zeszyt ćwiczeń – ćw. 3, str. 27)

Nauczyciel prosi, aby chętne dzieci wyklaskały podany rytm. Rozdaje instrumenty: dzwonki chromatyczne oraz tamburyny. Nauczyciel trzyma w dłoniach tamburyn i pałeczkę. Kiedy podnosi tamburyn, grają dzieci, które mają ten instrument. Kiedy prowadzący unosi pałeczkę, grają dzieci, które mają dzwonki. Kiedy podnosi tamburyn i pałeczkę, grają wszyscy. Dzieci mogą zamienić się instrumentami, nauczyciel może zapisać na tablicy inne rytmy i poprosić uczniów o zagranie w powyższy sposób.

11. Porównywanie liczebności zbiorów (zeszyt ćwiczeń – ćw. 1, 2, str. 28)

Uczniowie kolorują drzewo, pod którym rośnie więcej grzybów.

Przeliczają jednakowe elementy i zapisują ich liczbę za pomocą kresek pod odpowiednim rysunkiem.

12. Jesienne liście – album (podręcznik – ćw. 6, str. 33)

Uczniowie oglądają pod lupą liście przyniesione ze spaceru. Rozmawiają na temat ich wyglądu. Nauczyciel pyta, co zauważyli. Mówi, że liść składa się z blaszki i ogonka. Pyta, czy dzieci wiedzą, do czego potrzebne są połączone ze sobą żyłki. Wyjaśnia, że tymi żyłkami przedostaje się woda ze składnikami odżywczymi do całej blaszki. Dzięki temu liść żyje.

Uczniowie naklejają wybrane liście na kartki papieru. Nauczyciel podpisuje liście nazwami drzew, z których pochodzą (pyta uczniów, czy pamiętają, z jakich drzew one pochodzą). Zszywa kartki, tworząc klasowy album liści.

13. Praca domowa – ćwiczenia grafomotoryczne (nauka pisania liter i cyfr, str. 12)

Uczniowie przygotowują się do pisania liter. Kreślą szlaczki literopodobne po śladzie i samodzielnie w powiększonej liniaturze.

14. Podsumowanie (zeszyt ćwiczeń – ćw. 3, str. 28)

Uczniowie kolorują owoce według wzoru.

BLOK TEMATYCZNY: JESIEŃ

26. Temat dnia: M jak mama

Zapis w dzienniku

Wyodrębnianie głoski m w nagłosie. Zabawa ruchowa „Malarz”. Wprowadzenie liter M, m. Analiza i synteza głoskowa oraz sylabowa wyrazów. Utrwalenie zasady pisowni imion wielką literą. Czytanie zdań z lukami. Rozmowa na temat ilustracji. Zabawa słuchowa. Wykonanie pracy plastycznej „Obrazek dla mojej mamy”. Nauka pisania liter M, m oraz połączeń literowych w powiększonej liniaturze. Odgrywanie scenek wręczania obrazków.

Główne cele:

• wprowadzenie liter M, m na podstawie wyrazów: mama, Maja,

• ćwiczenie analizy i syntezy głoskowej oraz sylabowej wyrazów,

• usprawnianie motoryki małej,

• rozwijanie wyobraźni plastycznej,

• nauka pisania liter M, m,

• rozwijanie umiejętności wypowiadania się na zadany temat,

• kształcenie kompetencji językowych przez opisywanie ilustracji,

• kształtowanie umiejętności społecznych.

Środki dydaktyczne

podręcznik cz. 1, zeszyt ćwiczeń cz. 1, nauka pisania liter i cyfr cz. 1, białe kartoniki, nakrywki, plansze demonstracyjne liter M, m drukowane i pisane, pudełko z przedmiotami: miska, mydło, miś, maska, mapa; ringo, kartki z bloku rysunkowego, farby akwarelowe lub plakatowe, pędzle, kubeczki na wodę, klej, kawałki wąskiej tasiemki (4–6 cm dla każdego ucznia), tacki z kaszą, liczmany: jabłka, gruszki, śliwki, 3 tasiemki (ok. 1 m)

Przebieg zajęć

1. Wprowadzenie

Uczniowie sprawdzają pogodę za oknem i zaznaczają odpowiednio w kalendarzu pogody. Nauczyciel wyjmuje z pudełka przedmioty, w których nazwie na początku słychać głoskę m. Pyta dzieci, czy domyślają się, jaką literę dziś poznają.

2. Zabawa ruchowa „Malarz”

Uczniowie poruszają się swobodnie po sali. Na hasło: „malarz drzew” (liści, wiewiórek, kasztanów, kwiatów) zatrzymują się i malują w powietrzu obrazek przedstawiający obiekt, którego nazwę usłyszeli.

3. Wprowadzenie liter M, m

Nauczyciel wykłada wyrazy podstawowe na schemacie głoskowym (białe kartoniki).

(mama) (Maja)

Nauczyciel pyta dzieci:

• Jaką głoskę słyszycie na początku słowa „mama”?

• Czy słyszycie głoskę m tylko na początku słowa, czy jeszcze w innym miejscu?

• Jaką głoskę słyszycie na początku słowa „Maja”?

• Czy to samogłoska, czy spółgłoska?

Prowadzący prezentuje plansze demonstracyjne z literami M, m. Wspólnie analizują kształt liter, mówią, z czego się składają, do czego są podobne. Nauczyciel zwraca też uwagę na orientację w stosunku do stron ciała oraz na kartce papieru.

Nauczyciel wypowiada głoskami słowa: mama, Maja. Uczniowie dzielą również słowa na głoski i sylaby. Umieszczają niebieskie nakrywki w miejscach, w których słyszą głoskę m.

Następnie nauczyciel przedstawia modele wyrazów ze wzorami liter M, m drukowanymi, a niżej pisanymi.

4. Praca z podręcznikiem (str. 34)

Uczniowie dzielą słowa „rama”, „dom” na sylaby, na głoski, na końcu wypowiadają całe słowa. Mówią, w którym miejscu wyrazu słyszą głoskę m (na początku, w środku, na końcu). Dzieci odczytują wyrazy sylabami i całościowo. Nauczyciel przypomina o pisowni imion wielką literą.

5. Ćwiczenia w czytaniu – praca z podręcznikiem (str. 34–35)

Nauczyciel zachęca uczniów do uważnego przyjrzenia się ilustracji. Poleca zamknąć podręcznik i wymienić jak najwięcej szczegółów znajdujących się na obrazku. Prosi, aby wskazany uczeń odczytał tekst wyrazowo-obrazkowy. Chętni odczytują zdanie zapisane zielonym drukiem. Nauczyciel czyta tekst zapisany na zielono. Wyjaśnia dzieciom, że zdanie zaczyna się z wielkiej litery, a kończy kropką. Dzieci, które umieją czytać, odczytują po jednym zdaniu na głos.

6. Omówienie ilustracji – podręcznik (ćw. 1, 2, str. 34–35)

Nauczyciel rozmawia z dziećmi, zadając pytania z podręcznika.

7. Zabawa słownikowa

Uczniowie ustawiają się w kręgu. Nauczyciel staje w środku. Rzuca ringo do wybranego ucznia, wypowiadając słowa. Jeśli w słowie jest głoska m, uczeń chwyta ringo, jeśli nie ma, to nie może go chwycić. Dziecko, które poprawnie wykona zadanie, wchodzi do środka i zastępuje nauczyciela. Zabawa trwa tak długo, aż wszystkie dzieci poprawnie wykonają zadanie.

8. Rozwijanie wyobraźni – podręcznik (str. 35)

Uczniowie przyglądają się przykładom obrazków. Podają pomysły, w co jeszcze można zmienić kolorową plamę namalowaną farbami.

9. Praca plastyczna „Obrazek dla mamy” – podręcznik (ćw. 3, str. 34)

Nauczyciel rozdaje uczniom kartki z bloku rysunkowego. Dzieci malują farbami obrazki dla swoich mam. Po wyschnięciu nauczyciel pomaga dzieciom przykleić na spodzie obrazka pętelkę z tasiemki do powieszenia obrazka.

10. Praca z zeszytem ćwiczeń (ćw. 1, 2, str. 29)

Uczniowie wymawiają nazwy obrazków głoskami. Zamalowują na niebiesko miejsce występowania głoski m w modelu głoskowym. Następnie podkreślają niebieską kredką wszystkie litery M i m.

11. Nauka pisania liter M, m – zeszyt ćwiczeń (ćw. 3, 4, str. 29)

Uczniowie piszą litery według wzoru prezentowanego na planszach z literami najpierw w powietrzu, na ławce, a następnie na tackach z kaszą. Rysują wzory po śladzie i ćwiczą pisanie liter M, m w powiększonej liniaturze. Nauczyciel czuwa nad prawidłowym chwytem ołówka i właściwym kierunkiem kreślenia liter.

12. Praktyczne działania matematyczne – owocowe zbiory

Wszyscy siadają w kole. Prowadzący kładzie pośrodku liczmany: jabłka i gruszki (5 jabłek i 4 gruszki) oraz tasiemki do tworzenia zbiorów. Pyta uczniów, jak można sprawdzić, czego jest więcej: jabłek czy gruszek? Uczniowie wspólnie szukają odpowiedzi na pytanie, korzystając z dwóch sposobów: tworząc zbiory jabłek i gruszek oraz łącząc w pary jabłka i gruszki. Prowadzący układa na środku liczmany: 5 śliwek, 4 jabłka, 3 gruszki. Dzieci przeliczają poszczególne gatunki owoców, pokazując ich liczbę na palcach. Otaczają pętlami owoce, których jest najmniej i najwięcej.

13. Praca domowa – nauka pisania liter i cyfr (str. 13)

Uczniowie wykonują rysunek postaci po śladzie. Piszą litery M, m oraz połączenia literowe po śladzie, a następnie samodzielnie w powiększonej liniaturze.

14. Podsumowanie – podręcznik (ćw. 4, str. 34)

Uczniowie odgrywają w parach scenki przedstawiające wręczanie namalowanych obrazków. Zabierają obrazki do domu i wręczają je swoim mamom.

BLOK TEMATYCZNY: JESIEŃ

27. Temat dnia: Hobby mojej mamy

Zapis w dzienniku

Przedstawianie swoich ulubionych zajęć. „Hobby mojej mamy” – rozmowa kierowana. Zagadki słowne. Ćwiczenia w czytaniu – analiza i synteza sylabowa wyrazów. Wyodrębnianie głoski m w nagłosie. Zabawa słowna „Głuchy telefon”. Ćwiczenia w pisaniu. Wykonanie kartki do albumu liter i cyfr. Tworzenie zbiorów – praktyczne działania matematyczne. Zabawa ruchowa z piosenką.

Główne cele:

• utrwalenie liter M, m,

• nauka pisania połączeń literowych oraz wyrazów z M, m,

• ćwiczenie analizy i syntezy sylabowej oraz głoskowej wyrazów,

• rozwijanie umiejętności wypowiadania się na zadany temat,

• bogacenie słownictwa,

• rozwijanie kompetencji matematycznych przez tworzenie zbiorów,

• ćwiczenie orientacji w schemacie ciała,

• rozwijanie umiejętności plastycznych,

• rozwijanie wyobraźni i kreatywności,

• utrwalenie poznanej piosenki.

Środki dydaktyczne

podręcznik cz. 1, zeszyt ćwiczeń cz. 1, nauka pisania liter i cyfr cz. 1, gumki frotki, liczmany – kolorowe słomki do napojów pocięte na połowy (po 5 dla każdego ucznia), kartka z bloku rysunkowego A4 z konturem liter M, m, klej, nożyczki, kolorowy papier

Przebieg zajęć

1. Wprowadzenie do tematu zajęć

Nauczyciel i uczniowie siedzą w kole. Dzieci po kolei opowiadają, co lubią robić w wolnym czasie. Ochotnicy prezentują swoje ulubione zajęcia za pomocą pantomimy.

2. Rozmowa kierowana „Hobby mojej mamy”

Nauczyciel zwraca uwagę, że istnieje różnica pomiędzy obowiązkami domowymi (np. sprzątanie, prasowanie, zakupy) a czynnościami sprawiającymi przyjemność (np. czytanie książek, szydełkowanie, pielęgnacja kwiatów, aerobik, malowanie).

Nauczyciel zadaje pytania:

• Jak wasze mamy lubią spędzać wolny czas?

• Jakie są ulubione zajęcia waszych mam?

• Czy mają czas, aby poświęcić go na hobby?

• Co możecie zrobić, aby mama miała więcej czasu na ulubione zajęcia?

Prowadzący wyjaśnia dzieciom pojęcie hobby – jest to ulubione zajęcie, sprawiające przyjemność, któremu poświęca się wolny czas.

3. Zagadki słowne

Nauczyciel wypowiada głoskami słowo „most”. Zadaje uczniom pytanie: Jaką głoskę słyszeliście na początku tego słowa? Dzieci wskazują głoskę m.

Następnie prowadzący wymawia głoskami słowa: mak, komin, guma, krem, marchew, tama, mam, malarz, materac, sum, mucha, morela. Uczniowie odpowiadają, w którym miejscu słyszą głoskę m – na początku, w środku czy na końcu słowa.

4. Praca z zeszytem ćwiczeń (ćw. 1, 2, str. 30)

Uczniowie odczytują wyrazy sylabami i całościowo. Podkreślają wyrazy, które pasują do obrazka.

Dzieci wyodrębniają głoskę m w nazwach obrazków. Kolorują tylko te, w których słyszą głoskę m na początku.

5. Zabawa „Głuchy telefon”

Uczniowie siedzą w kole. Ochotnik mówi na ucho osobie siedzącej po jego prawej stronie hasło – nazwę swojego hobby. Mówi je tak cicho, aby nikt inny go nie usłyszał. Hasło jest przekazywane dalej w taki sam sposób. Dziecko siedzące po lewej stronie osoby, która rozpoczęła zabawę, głośno wymawia hasło. Nauczyciel pyta osobę, która wymyśliła hasło: Czy takie jest Twoje hobby? Zabawa jest powtarzana kilkakrotnie, zmienia się osoba wymyślająca hasło. Po 3–4 powtórzeniach nauczyciel może zaproponować, aby uczniowie wymyślili hasła składające się z kilu słów.

6. Ćwiczenia w pisaniu – zeszyt ćwiczeń (ćw. 3, str. 30)

Uczniowie piszą połączenia literowe w powiększonej liniaturze.

7. Praca plastyczna – wykonanie kartki do albumu liter i cyfr

Uczniowie wykonują kartkę z literami M, m do albumu. Ozdabiają ją wycinankami z kolorowego papieru.

8. Tworzenie zbiorów – praktyczne działania matematyczne

Uczniowie zakładają na prawą rękę gumki frotki i rozkładają na stolikach słomki. Nauczyciel prosi, aby ułożyli przed sobą po prawej stronie zbiór składający się z większej, a po lewej stronie z mniejszej liczby słomek. Chętni uczniowie przeliczają słomki po prawej stronie i po lewej. Nauczyciel poleca, aby dzieci wymieszały słomki i ponownie ułożyły zbiory (po prawej większy, a po lewej mniejszy). Ochotnicy ponownie przeliczają elementy w zbiorach. Nauczyciel pyta, jak jeszcze można ułożyć słomki w dwóch zbiorach, aby po prawej było ich więcej niż po lewej stronie.

Na zakończenie dzieci układają ze swoich słomek wymyślone wzory.

9. Nauka pisania liter i cyfr (str. 14)

Uczniowie rysują obrazek po śladzie, a następnie go kolorują. Następnie piszą litery, połączenia literowe i wyrazy po śladzie oraz samodzielnie w zwykłej liniaturze.

10. Praca domowa – zeszyt ćwiczeń (ćw. 4, 5, str. 30)

Uczniowie wyodrębniają głoski a, m w nagłosie. Zapisują litery w odpowiednim miejscu. Następnie kolorują słoiki według wzoru.

11. Podsumowanie

Dzieci ustawiają się w kręgu i śpiewają piosenkę „Kolorowe kredki”. Kiedy wypowiadają słowo z głoską m – kucają.

BLOK TEMATYCZNY: JESIEŃ

28. Temat dnia: T jak tata

Zapis w dzienniku

Wyodrębnianie głoski t w nazwach przedmiotów. Zabawa ruchowa z muzyką klasyczną. Wprowadzenie liter T, t. Ćwiczenie grafomotoryczne. Analiza i synteza głoskowa oraz sylabowa wyrazów. Przypomnienie zasady pisowni imion i zdań. Nauka czytania. Wysłuchanie opowiadania z książki „Nasza mama czarodziejka”. Wypowiedzi na temat słuchanego tekstu. Rozmowa na temat spędzania czasu z tatą. Ćwiczenia językowe – budowanie odpowiedzi na pytania. Rozmowa kierowana „Jak ubieramy się jesienią?”. Nauka pisania liter T, t. Zagadki słuchowe. Praca plastyczna „Mój tata czarodziej”.

Główne cele:

• wprowadzenie liter T, t na podstawie wyrazów: tata i Tomek,

• ćwiczenie analizy i syntezy głoskowej oraz sylabowej wyrazów,

• usprawnianie motoryki małej,

• nauka pisania liter T, t,

• rozwijanie umiejętności odpowiadania na pytania,

• wdrażanie do czujności ortograficznej,

• rozwijanie umiejętności uważnego słuchania,

• kształcenie kompetencji językowych przez wypowiadanie się na zadany temat,

• wdrażanie do dbałości o zdrowie,

• rozwijanie wyobraźni.

Środki dydaktyczne

podręcznik cz. 1, zeszyt ćwiczeń cz. 1, nauka pisania liter i cyfr cz. 1, białe kartoniki, nakrywki, plansze demonstracyjne liter T, t drukowane i pisane, niebieskie znaczki wycięte z papieru, nagranie utworu A. Vivaldiego „Cztery pory roku – Jesień”, tekst opowiadania z książki „Nasza mama czarodziejka”

Przebieg zajęć

1. Wprowadzenie

Nauczyciel przykleja niebieskie znaczki na przedmiotach rozmieszczonych w różnych miejscach w sali, których nazwy zaczynają się głoską t (tablica, temperówka, trampek, tamburyn, trąbka, trójkąt).

Uczniowie wypowiadają nazwy oznaczonych przedmiotów i dokańczają zdanie:

Dziś poznamy literę … (t).

2. Zabawa muzyczna

Nauczyciel rozdaje dzieciom wstążki z bibuły. Odtwarza fragment utworu A. Vivaldiego „Cztery pory roku – Jesień”.

Dzieci tańczą, improwizując ruchem tempo i nastrój utworu. Po zakończeniu prowadzący pyta:

• Czy to był utwór smutny czy wesoły?

• Jakie jest tempo tego utworu – wolne czy szybkie?

• Co sobie wyobrażaliście, tańcząc do muzyki?

3. Wprowadzenie liter T, t

Nauczyciel wykłada wyrazy podstawowe na schemacie głoskowym (białe kartoniki).

(tata) (Tomek)

Nauczyciel pyta dzieci:

• Jaką głoskę słyszycie na początku słowa „tata”?

• Czy słyszycie głoskę t tylko na początku wyrazu, czy jeszcze w innym miejscu?

• Jaką głoskę słyszycie na początku słowa „Tomek”?

• Czy to samogłoska czy spółgłoska?

Prowadzący prezentuje plansze demonstracyjne z literami T, t. Wspólnie analizują kształt liter, mówią, z czego się składają, do czego są podobne. Nauczyciel zwraca też uwagę na orientację w stosunku do stron ciała oraz na kartce papieru.

Nauczyciel wypowiada głoskami wyrazy: tata, Tomek. Uczniowie dzielą również słowa na głoski i sylaby. Umieszczają niebieskie nakrywki w miejscach, w których słyszą głoskę t. Następnie nauczyciel przedstawia modele wyrazów ze wzorami liter T, t drukowanymi, a niżej pisanymi. Nauczyciel prezentuje sposób pisania liter T, t na tablicy. Dzieci kreślą litery w powietrzu, palcem na kartce papieru, a następnie na tackach z kaszą.

4. Ćwiczenia grafomotoryczne – nauka pisania liter i cyfr (str. 15)

Uczniowie ćwiczą, kreśląc szlaczki po śladzie zgodnie ze wskazanym kierunkiem.

5. Zeszyt ćwiczeń (ćw. 1, 2, str. 31)

Uczniowie wymawiają nazwy obrazków głoskami, wskazując kolejne okienka. Zamalowują na niebiesko okienka odpowiadające głosce t. Podkreślają w podanych wyrazach litery T, t używając niebieskiej kredki.

6. Praca z podręcznikiem (str. 36)

Uczniowie dzielą słowa „gazeta”, „kot” na sylaby, na głoski, na końcu wypowiadają całe słowa. Mówią, w którym miejscu wyrazu słyszą głoskę t (na początku, w środku, na końcu). Nauczyciel pyta dzieci: Jaką literą napiszecie imię?

Uczniowie odczytują wyrazy z krzyżówki.

7. Ćwiczenia w czytaniu – praca z podręcznikiem (str. 36–37)

Prowadzący prosi, aby wskazany uczeń odczytał zdanie zapisane czarnym drukiem. Chętni odczytują zdania zapisane zielonym drukiem. Nauczyciel czyta tekst zapisany na zielono. Wyjaśnia dzieciom, że zdanie zaczyna się wielką literą, a kończy kropką, a czasem znakiem zapytania lub wykrzyknikiem. Zadaje pytanie: Jak myślicie, kiedy zdanie jest zakończone znakiem zapytania, a kiedy wykrzyknikiem?

Dzieci, które umieją czytać, odczytują po jednym zdaniu na głos, odpowiednio modulując głos i uwzględniając interpunkcję.

8. „Nasza mama czarodziejka” – praca z podręcznikiem (ćw. 1, str. 36–37)

Nauczyciel zadaje pytanie z podręcznika. Dzieci podają swoje pomysły. Prowadzący czyta dzieciom wybrane opowiadanie ze zbioru „Nasza mama czarodziejka”, np. „Czar dla mamy”. Wspólnie rozmawiają, czy podobało się im opowiadanie, co było w nim najciekawsze.

9. Rozmowa kierowana – podręcznik (ćw. 2, str. 36–37)

Nauczyciel zadaje pytania:

• Jak chcielibyście spędzać czas z tatą?

• Co najczęściej robicie razem?

Dzieci opowiadają o swoich zajęciach z tatą.

10. Ćwiczenia językowe – praca z podręcznikiem (ćw. 5, 6, 7, str. 36–37)

Nauczyciel zachęca uczniów do uważnego przyjrzenia się ilustracji. Poleca zamknąć podręcznik i wymienić jak najwięcej przedmiotów znajdujących się na obrazku, w których słyszą głoskę t. Dzieci otwierają podręcznik, nauczyciel zadaje pytania:

• Co robi tata?

• Co robi Tola?

• Kto podlewa kwiaty?

Prowadzący następnie zadaje pytania z podręcznika. Rozmawia z dziećmi na temat nazw członków rodziny. Dzieci wyrażają swoje przemyślenia na temat możliwości spędzania czasu z dziadkiem i babcią, opierając się na własnych doświadczeniach.

11. Rozmowa kierowana „Jak ubieramy się jesienią?”

Dzieci zaznaczają, jak co dzień, elementy pogody na klasowym kalendarzu. Nauczyciel zadaje dzieciom pytania:

• Jaka pogoda panuje za oknem?

• Jak ubieramy się jesienią?

• Co chroni nas przed deszczem i wiatrem?

• Dlaczego powinniśmy dostosować ubranie do pogody?

• Jakie mogą być skutki niewłaściwego ubioru?

• Co można robić w chłodne i deszczowe dni?

Uczniowie rozmawiają, odpowiadając na pytania. Następnie nauczyciel prosi, aby zadali wybranemu koledze po jednym pytaniu na temat jesiennej pogody.

12. Nauka pisania liter i cyfr (str. 16)

Uczniowie rysują portret taty po śladzie. Piszą litery po śladzie, a następnie samodzielnie w powiększonej liniaturze.

13. Zagadki słuchowe

Uczniowie stają w kręgu. Nauczyciel wypowiada słowa z głoską t. Kiedy dzieci usłyszą głoskę t w wyrazie jeden raz (motek, materac, stół, motorówka), klaszczą w dłonie raz, kiedy usłyszą słowo z dwiema głoskami t, klaszczą dwa razy (tatar, tata, tornister, tablet, tatarak).

14. Praca plastyczna „Mój tata czarodziej” – podręcznik (ćw. 3, str. 36–37)

Nauczyciel rozdaje uczniom kartki z bloku rysunkowego. Dzieci malują pastelami. Po skończonej pracy chętni omawiają swoje rysunki.

15. Praca domowa (podręcznik – ćw. 4, str. 37)

Nauczyciel prosi, aby dzieci dowiedziały się, czym interesują się ich bliscy.

16. Podsumowanie – zeszyt ćwiczeń (ćw. 3, 4, str. 31)

Uczniowie ćwiczą pisanie wzorów i liter po śladzie i samodzielnie w powiększonej liniaturze.

BLOK TEMATYCZNY: JESIEŃ

29. Temat dnia: Tata trener

Zapis w dzienniku

Rozmowa na temat dyscyplin sportowych. Poznanie zawodu trenera. Ulubione dyscypliny sportowe. Tworzenie zbiorów, wprowadzenie znaków: >, <, =. Ćwiczenia w czytaniu wyrazów i zdań. Zabawy ruchowe „Trenerzy”. Zagadki słuchowe. Ćwiczenia w pisaniu. Nauka piosenki „Chmurowe zoo”. Ciekawostki na temat Igrzysk Olimpijskich. Zabawa pantomimiczna – „Ulubiony sport”.

Główne cele:

• rozwijanie kompetencji językowych przez udział w rozmowie,

• bogacenie słownictwa,

• ćwiczenie umiejętności czytania,

• rozwijanie umiejętności pisania liter, wyrazów i zdań,

• wdrażanie do rozumienia znaczenia aktywności fizycznej dla zdrowia,

• rozwijanie kompetencji matematycznych przez tworzenie zbiorów i porównywanie ich wielkości,

• poznanie znaków: >, <, =,

• integracja grupy,

• rozwijanie zainteresowań sportem,

• rozwijanie wrażliwości muzycznej.

Środki dydaktyczne

podręcznik cz. 1, zeszyt ćwiczeń cz. 1, nauka pisania liter i cyfr cz. 1, dowolne liczmany, kartki z narysowanymi pętlami zbiorów (na A4 znajdują się 3 komplety po 2 pętle, dla każdego ucznia), plansze demonstracyjne ze znakami: >, <, =, ilustracje: sylwetki dzieci i dyscypliny sportowe (po 3)

Przebieg zajęć

1. Rozmowa kierowana „Trener”

Nauczyciel prezentuje obrazki przedstawiające różne dyscypliny sportowe. Zadaje pytania ukierunkowujące:

• Jakie dyscypliny sportowe poznajecie na ilustracji?

• Które z dyscyplin sportowych wam się podobają i dlaczego?

• Czy uprawiacie jakąś dyscyplinę sportową?

• Kto was zachęcił do właśnie takiej aktywności sportowej?

• Jaką dyscyplinę sportową chcielibyście uprawiać?

• Dlaczego ludzie uprawiają sport?

• Czy wiecie, kto to jest trener i czym się zajmuje?

Wspólnie z uczniami ustalają definicję pojęcia „trener” – jest to osoba, która szkoli (trenuje) sportowców i zajmuje się ich sprawnością fizyczną.

2. Ulubione dyscypliny sportowe

Nauczyciel rozmieszcza na tablicy w rzędzie sylwetki dzieci, a pod nimi ilustracje ukazujące różne dyscypliny sportowe. Uczniowie przyglądają się ilustracjom, mówią, jaki sport uprawia każde dziecko. Nauczyciel zadaje pytania dodatkowe:

• Jaki sport uprawia dziecko z pierwszej, drugiej, trzeciej/czwartej fotografii?

• Jaki sport lubicie najbardziej?

• Jakie sporty można uprawiać jesienią?

3. Tworzenie zbiorów, wprowadzenie znaków: >, <, = – praktyczne działania matematyczne

Prowadzący zaprasza dzieci na dywanik. Rozkłada dowolne liczmany i prezentuje znaki: >, <, =. Wyjaśnia, co one oznaczają. Uczniowie manipulują liczmanami, układając w parach swoje zbiory. Nauczyciel pyta: Czyj zbiór jest większy (mniejszy)? Uczniowie wstawiają między zbiory odpowiednie znaki. Nauczyciel rozdaje dzieciom po 3 kartki, na których są narysowane 2 pętle obok siebie. Dzieci wykonują polecenia nauczyciela:

• Narysujcie po lewej stronie zbiór grzybów, a po prawej zbiór liści. Który zbiór jest większy? Narysujcie odpowiedni znak > lub <.

• Narysujcie po lewej stronie żołędzie, a po prawej muchomory. Który zbiór jest większy? Narysujcie odpowiedni znak.

• Narysujcie w zbiorze po lewej stronie jabłka, a w tym po prawej tyle samo gruszek co jabłek. Wstawcie odpowiedni znak.

4. Zeszyt ćwiczeń (ćw. 1, 2, str. 32)

Uczniowie odczytują wyrazy sylabami i całościowo. Podkreślają wyrazy, które są nazwą obrazka.

Dzieci odczytują zdania. Podkreślają zdanie, które pasuje do obrazka.

5. Zabawy ruchowe „Trenerzy”

A. Ochotnik wychodzi z sali. Podczas jego nieobecności pozostałe osoby ustalają, kto zostanie trenerem. Zadaniem trenera będzie określenie sposobu poruszania się uczestników zabawy tak, aby osoba, która wróci do sali, musiała zgadywać, kto kieruje zespołem. Trener powinien co jakiś czas zmieniać sposób poruszania się dzieci. Zabawa jest powtarzana kilka razy.

B. Jedna osoba zostaje trenerem. Pozostali uczniowie stoją naprzeciwko. Trener proponuje wykonywanie różnych ćwiczeń gimnastycznych. Na sygnał gwizdka trenera wszyscy rozpoczynają ćwiczenia, śledząc jego ruchy. Może on w każdej chwili przestać ćwiczyć (bez sygnału gwizdkiem) i jest to znak do przerwania gimnastyki. Jeśli któryś z uczniów nie zauważy i ćwiczy dalej, oddaje fant.

6. Zagadki słuchowe

Nauczyciel wypowiada głoskami słowa: trener, Tamara, Tolek, tort, buty, statek, komputer, tramwaj, talent, truskawka. Uczniowie wskazują, w którym miejscu w słowie słyszą głoskę t – na początku, w środku czy na końcu słowa.

7. Zeszyt ćwiczeń (ćw. 3, 4, str. 32)

Uczniowie rysują w ramce portret rodziców, a następnie odczytują zdania i piszą je po śladzie w powiększonej liniaturze.

Zadaniem dzieci jest odszukanie liter T i t, które utknęły w sieci i otoczenie ich niebieskimi pętlami.

8. Ćwiczenia oddechowe – przygotowanie do nauki piosenki

Nauczyciel prosi, aby uczniowie wykonali ćwiczenia, np.:

• głośno mówili głoskę a,

• jak najdłużej mówili głoskę u,

• szeptem mówili głoskę o,

• wciągając powietrze, wymawiali głoskę i.

9. Nauka tekstu piosenki „Tata pracuś”

Nauczyciel odtwarza z płyty CD piosenkę pt.: „Chmurowe zoo”. Dzieci słuchają całego utworu. Następnie nauczyciel czyta dzieciom słowa piosenki. Wspólnie omawiają, o czym jest ten utwór, jaką ma melodię (wesoła, smutna, szybka, wolna itp.).

Nauczyciel śpiewa refren, a dzieci powtarzają. Nauczyciel śpiewa po kolei zwrotki – dzieci powtarzają. Wspólnie próbują śpiewać całą piosenkę.

10. Ciekawe, czy wiesz?

Nauczyciel zachęca dzieci do wysłuchania ciekawostek: Czy wiecie, jak nazywają się największe na świecie zawody sportowe organizowane raz na cztery lata?

Są to igrzyska olimpijskie – największe zawody sportowe. Biorą w nich udział zawodnicy z wielu państw. Najważniejsze i najbardziej znane dyscypliny sportowe na olimpiadzie to: lekkoatletyka, koszykówka, piłka nożna, piłka ręczna, pływanie, szermierka, tenis, zapasy, wioślarstwo, gimnastyka artystyczna. Zimowe igrzyska obejmują takie dyscypliny: biegi narciarskie, skoki narciarskie, łyżwiarstwo szybkie, łyżwiarstwo figurowe, hokej na lodzie, snowboard i inne.

11. Praca domowa – nauka pisania liter i cyfr (str. 17)

Uczniowie piszą połączenia literowe i wyrazy po śladzie i zdania samodzielnie w zwykłej liniaturze

12. Podsumowanie – zabawa pantomimiczna „Ulubiony sport”

Ochotnicy prezentują za pomocą pantomimy swój ulubiony sport. Pozostali uczniowie odgadują, jaką dyscyplinę sportu dana osoba przedstawia.

BLOK TEMATYCZNY: JESIENNE SPOTKANIA

30. Temat dnia: I jak irys

Zapis w dzienniku

Rozwiązanie zagadki. Wysłuchanie historyjki – wyodrębnienie głoski i w słowach. Zabawa słuchowo-ruchowa. Wprowadzenie liter I, i na podstawie wyrazów: irys, Iwona. Analiza i synteza głoskowa, literowa i sylabowa wyrazów. Ćwiczenia grafomotoryczne. Rozmowa kierowana – opisywanie ilustracji. Dostosowanie ubioru do pory roku. Odgrywanie scenek dramowych. Wyodrębnianie liter I, i na ilustracji. Nauka pisania liter I, i. Porównywanie zbiorów – znaki: >, <, =. Wykonanie kartki do albumu liter i cyfr. Śpiewanie piosenki „Chmurowe ZOO”.

Główne cele:

• wprowadzenie liter I, i na podstawie wyrazów: irys, Iwona,

• ćwiczenie analizy i syntezy głoskowej, literowej i sylabowej wyrazów,

• usprawnianie motoryki małej,

• nauka pisania liter I, i,

• rozwijanie umiejętności opisywania ilustracji,

• wdrażanie do dbałości o zdrowie,

• rozwijanie kompetencji społecznych,

• kształtowanie umiejętności matematycznych w zakresie tworzenia i porównywania zbiorów,

• rozwijanie spostrzegawczości,

• rozwijanie wyobraźni i umiejętności plastycznych,

• rozwijanie umiejętności wspólnego śpiewania piosenek.

Środki dydaktyczne

podręcznik cz. 1, zeszyt ćwiczeń cz. 1, nauka pisania liter i cyfr cz. 1, białe kartoniki, nakrywki, plansze demonstracyjne liter I, i drukowane i pisane, guziki, plansze demonstracyjne ze znakami: >, <, =, kartki A4 podzielone na 4 części (po 2 części dla każdego ucznia), kolorowe włóczki lub sznureczki, klej Wikol, kartka z szablonem liter I, i dla każdego ucznia, nagranie piosenki pt.: „Chmurowe ZOO”.

Przebieg zajęć

1. Powitanie

Wiersz – zagadka:

Kalosze wkładasz bo deszcz często pada

I wiatr wieje chłodny, więc płaszczyk modny.

Każda dziewczynka ubiera co dzień,

Aby nie zmarznąć na tym chłodzie.

I więcej czasu spędzamy w domu,

Ale nie nudzi się teraz nikomu.

Bo chociaż nie można grać w piłkę na dworze

To w gry planszowe teraz grać możesz:

W warcaby, szachy, bierki, chińczyka,

Czas wieczorami szybko umyka.

Jaka to pora roku nastała

I po ciepłym lecie do nas zawitała?

Dzieci rozwiązują zagadkę i przypominają nazwę miesiąca (październik). Nauczyciel prosi, aby dzieci spojrzały za okno i zaznaczyły w kalendarzu, jaka jest dziś pogoda.

2. Historyjka słowna

Nauczyciel opowiada dzieciom historyjkę (nieco głośniej wypowiadając słowa zaczynające się głoską i):

Dawno temu w uroczej wiosce obok domku nad rzeczką mieszkał kret Igor. Igor zazdrościł sośnie i jeżowi igieł. Mieć takie igły… – to jest coś! – marzył Igor. Jednak jego ciało pokrywało lśniące czarne futerko. Zwierzył się krecik ze swoich marzeń indykowi. Indyk o rzadkim imieniu Izydor poradził mu: – Ciesz się ze swojego futerka, jest śliczne i błyszczące. Każdy chciałby takie mieć. A jaka korzyść zimą!

• Kto zgadnie, jaką literę dziś poznamy?

2. Zabawa słuchowo-ruchowa

Nauczyciel zaprasza uczniów na dywanik i powoli wypowiada zdania:

Pewien informatyk o imieniu Ignacy szukał w internecie informacji o Indiach. Znalazł stronę z ilustracjami indyjskich plantacji imbiru.

Kiedy dzieci usłyszą słowo zaczynające się głoską i, kucają.

Na zakończenie nauczyciel prosi, aby dzieci powtórzyły słowa rozpoczynające się głoską i, które pojawiły się w zdaniach.

3. Wprowadzenie liter I, i

Nauczyciel wykłada wyrazy podstawowe na schemacie głoskowym (białe kartoniki).

(irys) (Iwona)

Nauczyciel pyta dzieci:

• Jaką głoskę słyszycie na początku słowa „irys”?

• Jaką głoskę słyszycie na początku słowa „Iwona”?

• Czy to samogłoska czy spółgłoska?

Prowadzący prezentuje plansze demonstracyjne z literami I, i. Wspólnie analizują kształt liter, mówią, z czego się składają, do czego są podobne. Nauczyciel zwraca też uwagę na orientację w stosunku do stron ciała oraz na kartce papieru.

Nauczyciel wypowiada głoskami słowa: irys, Iwona. Uczniowie dzielą również słowa na głoski i sylaby. Umieszczają czerwone nakrywki w miejscach, w których słyszą głoskę i.

Następnie nauczyciel przedstawia modele wyrazów ze wzorami liter I, i drukowanymi, a niżej pisanymi.

4. Analiza i synteza głoskowa i sylabowa wyrazów – praca z podręcznikiem (str. 38)

Uczniowie dzielą słowa: lis, klocki na głoski. Mówią, w którym miejscu wyrazu słyszą głoskę i (w środku, na końcu). Odczytują głośno sylaby.

5. Ćwiczenie grafomotoryczne – nauka pisania liter i cyfr (str. 18)

Uczniowie kreślą wzory literopodobne po śladzie i samodzielnie w powiększonej liniaturze.

6. Rozmowa kierowana – podręcznik (str. 38)

Uczniowie opowiadają, co przedstawiono na ilustracji. Nauczyciel zadaje pytania:

• Dokąd przyszła mama?

• Jakie kwiaty można kupić w tej kwiaciarni? (nauczyciel pomaga dzieciom ustalić gatunki kwiatów: róże, gerbery, astry, irysy)

• Jakie kwiaty wybrała mama?

• Jakiego są koloru?

• Jak ubrana jest mama i Mila? Czy wiecie dlaczego mają na sobie kurtki? Jaka jest teraz pora roku?

• W jakim nastroju są osoby przedstawione na tej ilustracji? Jak sądzicie, dlaczego?

Uczniowie omawiają strój mamy i córeczki. Nauczyciel zwraca uwagę na aspekt estetyczny i zdrowotny dostosowania ubioru do pory roku i pogody. Razem wyjaśniają, dlaczego wszyscy są uśmiechnięci (np. w kwiaciarni jest przyjemny zapach, rozmawiali o czymś miłym, mamie spodobał się bukiet irysów i pochwaliła pracę pana sprzedającego w kwiaciarni, pan sprzedawca zapytał o coś ciekawego itd. – dzieci podają swoje pomysły).

Wskazany uczeń czyta pierwsze zdanie. Ochotnik odczytuje zdania zapisane zielonym drukiem. Wspólnie głośno odczytują rytmy zgodnie z rysunkiem (wyżej – niżej).

7. Scenki dramowe „W sklepie”

Uczniowie w parach przygotowują scenki przedstawiające robienie zakupów. Nauczyciel mówi dzieciom, co mają kupić (kwiaty, bułki, czapkę, jabłka, syrop na kaszel itp.). Zwraca uwagę na słownictwo oraz używanie przez dzieci zwrotów grzecznościowych.

8. Praca z zeszytem ćwiczeń (ćw. 1, 2, str. 33)

Uczniowie wymawiają głoskami nazwy przedmiotów na obrazkach. Ustalają, które okienko zamalują jako miejsce występowania głoski i. Czerwoną pętlą otaczają litery I, i wyodrębnione spośród innych liter.

9. Nauka pisania liter I, i

Nauczyciel umieszcza na tablicy plansze demonstracyjne z literami pisanymi I, i. Demonstruje sposób pisania liter. Uczniowie kreślą litery palcem w powietrzu, korzystając ze wzoru zamieszczonego na tablicy. Następnie piszą litery palcem po stoliku i układają wzór liter I, i z guzików.

10. Praca z zeszytem ćwiczeń (ćw. 1, 2 str. 34)

Uczniowie czytają wyrazy sylabami i całościowo. Podkreślają w wyrazach litery I, i.

Dzieci czytają tekst wspólnie z nauczycielem, a następnie każdy uczeń czyta po jednym zdaniu. Odpowiadają na pytanie pod tekstem i wykonują polecenie.

11. Nauka pisania liter i cyfr (str. 19)

Uczniowie piszą litery i połączenia literowe po śladzie i samodzielnie w powiększonej liniaturze. Nauczyciel zwraca uwagę na prawidłowy uchwyt ołówka i kierunek kreślenia liter.

12. Praktyczne działania matematyczne – porównywanie zbiorów

Uczniowie otrzymują kartki i każdy rysuje dwa kwiatki czerwone lub niebieskie. Wszyscy siadają na dywaniku w trzech grupach. Układają swoje kwiatki w zbiory według polecenia nauczyciela:

• Zbiór kwiatków niebieskich i zbiór kwiatków czerwonych.

Nauczyciel podchodzi do każdej grupy i prosi, aby dzieci odpowiednio dobrały znak: >, < lub =.

• Zbiór kwiatków z łodyżkami i bez łodyżek.

Nauczyciel ponownie podchodzi do każdej grupy i prosi, aby dzieci dobrały odpowiedni znak.

• Jakie jeszcze zbiory możemy ułożyć z narysowanych przez was kwiatków?

Uczniowie podają swoje pomysły (małe, duże, jasne, ciemne) i układają zbiory, za każdym razem umieszczając między nimi odpowiedni znak.

12. Praca domowa – zeszyt ćwiczeń (ćw. 3, 4, str. 33, ćw. 3, 4 str. 34)

Uczniowie rysują szlaczki według wzoru i piszą litery w powiększonej liniaturze, a także kolorują według wzoru.

Nauczyciel prosi, aby dzieci przyniosły materiały potrzebne do wykonania instrumentu, jeśli nie ma ich w klasie (zeszyt ćwiczeń, ćw. 3, str. 36).

13. Podsumowanie

Nauczyciel rozdaje uczniom kartki A4 z konturami liter I, i oraz kolorowe włóczki. Uczniowie wykonują kartkę do albumu liter i cyfr, wyklejając kontury liter włóczką i ozdabiając je kredkami według własnego pomysłu.

Na zakończenie śpiewają piosenkę „Chmurowe ZOO”.

BLOK TEMATYCZNY: JESIENNE SPOTKANIA

31. Temat dnia: Bawimy się literami

Zapis w dzienniku

Ćwiczenia w czytaniu wyrazów. Rozmowa o owocach dojrzewających jesienią. Zabawa „Sałatka owocowa”. Rozwiązywanie i układanie zagadek przyrodniczych. Ozdabianie liter. Układanie i wygrywanie rytmów na instrumentach muzycznych. Wykonanie instrumentu – praca techniczna. Układanie kształtów liter – zabawa ruchowa. Układanie wyrazów z liter. Ćwiczenia w czytaniu zdań. Ustne opisywanie owoców – rozmowa kierowana. Wydzieranka – praca plastyczna. Tworzenie zbiorów. Ćwiczenia w pisaniu.

Główne cele:

• utrwalenie znajomości liter,

• rozwijanie kompetencji językowych przez udział w rozmowie,

• ćwiczenie analizy i syntezy głoskowej i sylabowej wyrazów,

• rozwijanie motoryki małej,

• integracja grupy,

• ćwiczenie umiejętności czytania,

• rozwijanie wyobraźni,

• rozwijanie kompetencji matematycznych przez tworzenie zbiorów,

• ćwiczenie umiejętności grafomotorycznych.

Środki dydaktyczne

podręcznik cz. 1, zeszyt ćwiczeń cz. 1, nauka pisania liter i cyfr cz. 1, węże literowe (czcionka min. 48), taca z pokrojonymi owocami, apaszka, klocki, nożyczki, wstążki z bibuły, kontury owoców i warzyw (4 na kartce A4), klej, papier kolorowy, arkusz szarego papieru, szpilki, materiały potrzebne do wykonania instrumentu (zeszyt ćwiczeń, ćw. 3, str. 36), koszyk z warzywami

Przebieg zajęć

1. Wprowadzenie

Nauczyciel rozdaje dzieciom węże literowe. Każdy odczytuje swoje litery samodzielnie, w ciągu. Chętni uczniowie odczytują głośno. Zachowują kartki z literami.

M	A	T	I	M	O	L	E	T	O	M	A	T	A

2. Rozmowa kierowana „Jesień w sadzie”

Nauczyciel rozmawia z dziećmi, zadając pytania:

• Jakie owoce dojrzewają jesienią w sadach i ogrodach?

• Jakie kolory mają te owoce? Jaki mają smak?

• Które z nich jadacie najczęściej?

• Co można zrobić z jabłek, śliwek? (szarlotka, pierogi, knedle, naleśniki, bułeczki, dżemy, konfitury)

Nauczyciel ustawia na stoliku tacę z pokrojonymi owocami. Ochotnik podchodzi do stolika, nauczyciel zasłania dziecku oczy apaszką. Uczeń ma posmakować owoc i powiedzieć jego nazwę.

3. Zabawa ruchowa „Sałatka owocowa”

Nauczyciel przydziela dzieciom nazwy owoców. Wszyscy siadają w kręgu. Kiedy prowadzący mówi np. gruszki i jabłka, dzieci, które są gruszkami i jabłkami, zamieniają się miejscami. Kiedy mówi: sałatka owocowa – wszystkie dzieci szukają sobie nowego miejsca. Zabawę należy powtórzyć kilka razy.

4. Praca z podręcznikiem (ćw. 1, str. 39)

Chętni uczniowie odczytują po jednej zagadce. Pozostali odgadują zagadki. Nauczyciel dzieli dzieci na grupy trzyosobowe. Każda grupa ma wymyślić zagadkę przyrodniczą.

5. Praca z zeszytem ćwiczeń (ćw. 1, 2, str. 36)

Uczniowie ozdabiają litery według własnego pomysłu. Odczytują sylaby, naśladując głos mamy lub taty.

6. Muzykowanie – podręcznik (ćw. 2, 3, str. 39)

Nauczyciel rozdaje dzieciom instrumenty muzyczne. Podaje rytmy, klaszcząc. Każdy chętny wygrywa rytm podany przez nauczyciela. Prowadzący rozdaje dzieciom po 5- 7 słomek. Dzieci układają na swoich stolikach własne rytmy. Chętni mogą je zagrać. Nauczyciel pyta dzieci, jak można inaczej zapisać rytm. Dzieci dzielą się pomysłami. Prowadzący zadaje pytanie:

Jak można zapisać zdania: Ala ma kota. Kot lubi mleko. Mysz boi się hałasu.

Uczniowie podają swoje pomysły np.:

Ala ma kota.

Na zakończenie wspólnie odczytują rytmicznie sylaby i litery (niżej, niżej, wyżej, niżej, niżej), następnie wygrywają kolejno na wskazanych instrumentach rytm zapisany w podręczniku.

7. Praca techniczna – wykonanie instrumentu – zeszyt ćwiczeń (ćw. 3, str. 36)

Uczniowie wykonują własne instrumenty muzyczne według instrukcji. Wygrywają rytmicznie podane zdanie.

8. Zabawa ruchowa – podręcznik (ćw. 4, str. 39)

Nauczyciel przygotowuje klocki i wstążki z bibuły. Zaprasza dzieci na dywanik. Kolejno wypowiada poznane litery. Dzieci układają je z klocków, wstążek lub przyjmując ciałem kształt litery.

9. Zabawa z literami

Uczniowie dzielą swoje węże literowe na litery (przecinają wzdłuż linii). Każdy kładzie swoje litery na stoliku przed sobą. Zadaniem uczniów jest ułożenie jak największej liczby wyrazów z liter. Nauczyciel prosi o odczytanie wyrazów.

10. Praca z zeszytem ćwiczeń (ćw. 1, 2, str. 35)

Uczniowie odczytują zdania samodzielnie, po cichu. Wskazany uczeń odczytuje je głośno. Wspólnie ustalają, które zdanie pasuje do obrazka. Podpisują obrazek.

Dzieci wypowiadają sylabami nazwy obrazków i odgadują rebus. Obok prawidłowej odpowiedzi zapisują literę a.

10. Rozmowa kierowana – „Skarby z ogrodu”

Nauczyciel stawia na stoliku koszyk z warzywami. Chętne dzieci podchodzą, wybierają warzywo, wymieniają jego nazwę i opisują. Nauczyciel zadaje pytania:

• Jaki ma kolor?

• Jakie jest w dotyku? (szorstkie, gładkie, twarde, miękkie)

• Czy najczęściej jadamy je gotowane czy na surowo?

• Jaki ma smak?

• Jak sądzicie, dlaczego powinniśmy jeść owoce i warzywa?

Prowadzący zwraca uwagę dzieci na rolę witamin zawartych w owocach i warzywach.

11. Praca plastyczna – wydzieranka

Dzieci otrzymują od nauczyciela kontury owoców i warzyw do wycięcia (po jednym). Wycięte owoce ozdabiają wydzieranką. Nauczyciel aranżuje na klasowej tablicy kosz (np. upinając go z szarego papieru) i umieszcza „w nim” owoce i warzywa wykonane przez dzieci.

12. Praktyczne działania matematyczne

Uczniowie siadają na dywaniku ze swoimi owocami i warzywami. Nauczyciel prosi, aby uczniowie osobno położyli warzywa i owoce. Zadaje dzieciom pytanie: Jak jeszcze można rozłożyć dary jesieni? Dzieci podają pomysły i układają odpowiednio w zbiory (kolorami, smakami, kształtem).

13. Praca domowa – zeszyt ćwiczeń (ćw. 3, str. 35), nauka pisania liter i cyfr (str. 20)

Uczniowie układają wyrazy z rozsypanych liter i zapisują je w powiększonej liniaturze.

Dzieci piszą wyrazy i zdania po śladzie, a następnie samodzielnie w zwykłej liniaturze.

14. Podsumowanie

Nauczyciel rozmawia z dziećmi na temat spożywania owoców i warzyw. Zwraca uwagę na konieczność ich umycia lub obrania przed zjedzeniem, a także na znaczenie mycia rąk przed posiłkiem.

BLOK TEMATYCZNY: JESIENNE SPOTKANIA

32. Temat dnia: Spotkanie z liczbą 1

Zapis w dzienniku

„Co zwierzęta robią jesienią?” – rozmowa kierowana. Zabawa ruchowa przy muzyce. Wprowadzenie liczby 1. Układanie puzzli. Nauka pisania cyfry 1. Odszukiwanie cyfry 1 na ilustracji. Układanie pytań do ilustracji. Ćwiczenie orientacji w schemacie ciała i na kartce papieru. Ćwiczenia grafomotoryczne. Ćwiczenia wzrokowe. Zabawa ruchowa. Rozmowa na temat zastosowania liczb. Odszukiwanie i zaznaczanie dat w kalendarzu.

Główne cele:

• wprowadzenie liczby 1 w aspekcie kardynalnym, porządkowym i miarowym,

• poznanie zapisu graficznego cyfry 1,

• nauka pisania cyfry 1,

• poznanie zwierząt zasypiających na zimę,

• ćwiczenie umiejętności zadawania pytań do ilustracji,

• ćwiczenie motoryki małej,

• zapoznanie z kalendarzem,

• rozwijanie orientacji w schemacie ciała i na kartce papieru.

Środki dydaktyczne

podręcznik cz. 1, zeszyt ćwiczeń cz. 1, nauka pisania liter i cyfr cz. 1, plansze demonstracyjne z cyframi, kartki A4 z cyfrą 1 pocięte na puzzle (jedna dla 3 osób), kubeczki jednorazowe, kasza gryczana, ziarna fasoli (po jednym dla każdego), sylwety zwierząt (wiewiórka, niedźwiedź, jeż, nietoperz, borsuk), nagranie Antonia Vivaldiego „Jesień cz. 1”, moneta jednozłotowa, jabłko, talerzyk

Przebieg zajęć

1. Rozmowa kierowana „Co zwierzęta robią jesienią?”

Nauczyciel prezentuje na tablicy sylwety zwierząt. Zadaje dzieciom pytania:

• Jak nazywają się te zwierzęta?

• Czy wiecie, co robią te zwierzęta jesienią?

• Jaka pora roku nastąpi po jesieni?

• W jaki sposób zwierzęta przygotowują się do zimy?

• Dlaczego niektóre zwierzęta zapadają w sen zimowy?

2. Zabawa słuchowo-ruchowa przy muzyce

Nauczyciel odtwarza muzykę. Uczniowie poruszają się swobodnie po sali. Na hasło: śpioch zatrzymują się i przybierają pozycję śpiącego. Starają się wytrwać bez ruchu kilka sekund. Zabawę należy powtórzyć kilka razy.

3. Wprowadzenie liczby 1 w aspekcie kardynalnym, porządkowym i miarowym – praktyczne działania matematyczne

Nauczyciel rozdaje uczniom kubeczki z kaszą gryczaną i ziarnem fasoli. Uczniowie odszukują ziarna fasoli. Nauczyciel pyta:

– Ile ziaren fasoli jest w każdym kubeczku?

– Jakie przedmioty w sali występują tylko raz?

Nauczyciel dzieli uczniów na grupy pięcioosobowe. Prosi, aby ustawili się rzędach. Zadaje pytania:

• Kto stoi jako pierwszy?

• Teraz odwróćcie się do tyłu. Kto teraz stoi jako pierwszy?

• Ustawcie się tak, aby pierwszy/a był/a …… (wymienia imię dziecka w każdej grupie)

Prowadzący pokazuje dzieciom kolejno: monetę jednozłotową, talerzyk z jednym jabłkiem. Zadaje pytania:

• Ile jabłek jest na talerzu?

• Ile nosów ma każdy z nas?

• Ile dziobów ma ptak?

• Czy 1 to dużo czy mało?

4. Rozmowa kierowana

Nauczyciel dzieli dzieci na grupy trzyosobowe. Rozdaje każdej z grup cyfrę 1 pociętą na puzzle.

• Ułóżcie swoje puzzle. Co powstało?

• Jak wygląda cyfra 1?

• Do czego podobna jest cyfra 1?

• Czy widzieliście gdzieś tę cyfrę? (na linijce, na dworcu nr peronu, w szkole 1 klasa, nr autobusu, ceny towarów, jako jedna z cyfr w liczbach wielocyfrowych)

5. Monografia liczby 1

Nauczyciel prezentuje planszę demonstracyjną z cyfrą 1. Pokazuje na tablicy, w jaki sposób pisze się cyfrę 1. Dzieci kreślą cyfrę palcem w powietrzu, następnie na tackach z kaszą. Uczniowie w dwóch grupach układają cyfrę 1 z ziaren fasoli.

6. Praca z podręcznikiem (ćw. 1, 2, str. 40–41)

Nauczyciel poleca, aby dzieci przyjrzały się ilustracji w podręczniku.

• Co przedstawia ilustracja?

• Odszukajcie na ilustracji cyfry 1. Co one oznaczają?

Nauczyciel zadaje pytania 1. i 2. z podręcznika.

7. Praca z zeszytem ćwiczeń – (ćw. 1, 2, 3, str. 37)

Uczniowie otaczają pętlą balony, które występują tylko raz. Łączą linią torty ze świeczkami. Wykonują ćwiczenie grafomotoryczne przygotowujące do pisania cyfry 1.

8. Ćwiczenie językowe – podręcznik (ćw. 3, str. 41)

Uczniowie zadają pytania do ilustracji, używając słowa ile.

9. Praca z zeszytem ćwiczeń – (ćw. 1, 2, 3, str. 38)

Uczniowie kolorują wskazany w poleceniu balon. Piszą cyfrę 1 w powiększonej liniaturze po śladzie i samodzielnie. Rozwiązują dyktando graficzne.

10. Praca z podręcznikiem (ćw. 1, 3, 4, str. 42)

Uczniowie odszukują tort z jedną świeczką. Odpowiadają na pytania z lukami. Wyszukują niepasujący element w odniesieniu do cech przedmiotów (zabawki, kształty).

11. Orientacja w schemacie ciała – praktyczne działania matematyczne

Uczniowie wykładają na stoliku swoje kredki. Nauczyciel poleca:

• Połóżcie czerwoną kredkę jako pierwszą z lewej strony.

• Połóżcie zieloną kredkę jako pierwszą z prawej strony.

• Pomieszajcie wszystkie swoje kredki i ułóżcie je w szeregu (jedna obok drugiej).

• Jakiego koloru kredkę macie jako pierwszą z lewej strony, a jaką z prawej? (Nauczyciel pyta kolejno dzieci.)

12. Praca z podręcznikiem (ćw. 6, 7, str. 43)

Uczniowie wskazują przedmioty na obrazku, a następnie piszą cyfrę 1 z zamkniętymi oczami.

13. Zabawa ruchowa „Stary niedźwiedź mocno śpi”

Uczniowie ustawiają się w kręgu. Wybierają spośród siebie niedźwiedzia. Niedźwiedź udaje, że śpi. Pozostali śpiewają piosenkę:

Stary niedźwiedź mocno śpi,

stary niedźwiedź mocno śpi.

My go nie zbudzimy, bo się go boimy,

jak się zbudzi, to nas zje.

My go nie zbudzimy, bo się go boimy,

jak się zbudzi, to nas zje.

Niedźwiedź budzi się i chwyta wybraną osobę, która zostaje niedźwiedziem. (Można tę zabawę utrudnić: w kolejnych powtórzeniach śpią 2, 3, 4... niedźwiedzie –zabawa kończy się wtedy, kiedy wszyscy zostają niedźwiedziami.)

14. Praca domowa – podręcznik (ćw. 5, str. 43), nauka pisania liter i cyfr (str. 21)

Uczniowie wykonują laurki dla wybranej osoby.

Rysują obrazek po śladzie. Piszą cyfrę 1 po śladzie i samodzielnie w powiększonej, a następnie w zwykłej liniaturze.

Zeszyt ćwiczeń – (ćw. 4, str. 37)

Uczniowie wykonują ćwiczenie grafomotoryczne.

15. Podsumowanie – podręcznik (ćw. 4, str. 41, ćw. 2, str. 42)

Uczniowie ustalają, do czego są potrzebne liczby. Z pomocą nauczyciela odszukują w kalendarzu datę swoich urodzin. Prowadzący zwraca uwagę dzieci, że pierwszy dzień każdego miesiąca oznaczony jest cyfrą 1.

BLOK TEMATYCZNY: JESIENNE SPOTKANIA

33. Temat dnia: E jak ekran

Zapis w dzienniku

Rozwiązywanie zagadek. Rozmowa na temat kina. Wprowadzenie liter E, e na podstawie wyrazów: ekran, Emil. Rozwiązywanie rebusów. Ćwiczenia w czytaniu. Rozmowa na temat zachowania się w kinie. Zabawa dramowa. Nauka pisania liter E, e. Analiza i synteza sylabowa wyrazów. Zbiory o liczbie elementów o jeden większej – praktyczne działania matematyczne. Zabawa „Bilet do kina”. Wykonanie kartki do albumu liter i cyfr.

Główne cele:

• wprowadzenie liter E, e na podstawie wyrazów: ekran, Emil,

• rozwijanie umiejętności czytania,

• usprawnianie motoryki małej,

• nauka pisania liter E, e,

• integracja grupy,

• rozwijanie kompetencji matematycznych – tworzenie zbiorów o liczbie elementów o jeden większej,

• rozwijanie umiejętności wypowiadania się na zadany temat,

• kształtowanie orientacji w przestrzeni.

Środki dydaktyczne

podręcznik cz. 1, zeszyt ćwiczeń cz. 1, nauka pisania liter i cyfr cz. 1, bilety na film do kina, obrazki lub ilustracje: kasa biletowa, bilet, pan/-i bileter/-ka, ekran, sala kinowa, plakat filmowy, widownia; słomki do napojów pocięte na różne długości, liczmany w kształcie figur geometrycznych, kartka z szablonem liter E, e dla każdego ucznia, kolorowe gazety, klej, nożyczki, bilety z zagadkami matematycznymi przygotowane przez nauczyciela, wybrana bajka na DVD

Przebieg zajęć

1. Wprowadzenie – rozwiązywanie zagadek

Nauczyciel mówi dzieciom, że dziś poznają pewną literę. Żeby dowiedziały się, jaka to litera, muszą rozwiązać zagadki:

W kinie jest duży i biały.

Na nim obejrzysz film wspaniały. (ekran)

Gdy chce mieć mieszkanie, to igloo buduje.

Gdy chce zjeść obiad, na foki poluje. (Eskimos)

2. Rozmowa kierowana „Wizyta w kinie”

Uczniowie odpowiadają na pytania nauczyciela:

• Kto był już w kinie?

• Jak wygląda kino? (budynek, kasa, widownia, ekran)

• Co należy kupić w kasie kina, aby obejrzeć film?

• Jakie informacje są na bilecie? (Nauczyciel pokazuje dzieciom bilety na film.)

• Jakie filmy oglądaliście w kinie?

• Co jeszcze zapamiętaliście z wyprawy do kina?

• Czy lubicie chodzić do kina? Dlaczego?

3. Wprowadzenie liter E, e

Nauczyciel wykłada wyrazy podstawowe na schemacie głoskowym (białe kartoniki).

(ekran) (Emil)

Nauczyciel pyta dzieci:

• Jaką głoskę słyszycie na początku słowa „ekran”?

• Jaką głoskę słyszycie na początku słowa „Emil”?

• Czy to samogłoska czy spółgłoska?

Prowadzący prezentuje plansze demonstracyjne z literami E, e. Wspólnie analizują kształt liter, mówią, z czego się składają, do czego są podobne. Nauczyciel zwraca też uwagę na orientację w stosunku do stron ciała oraz na kartce papieru.

Nauczyciel wypowiada głoskami słowa: ekran, Emil. Uczniowie dzielą również słowa na głoski i sylaby. Umieszczają czerwone nakrywki w miejscach, w których słyszą głoskę e.

Następnie nauczyciel przedstawia modele wyrazów ze wzorami liter E, e drukowanymi, a niżej pisanymi.

4. Analiza i synteza głoskowa i sylabowa wyrazów – praca z podręcznikiem (str. 44)

Uczniowie dzielą słowa: zebra, serce na głoski. Mówią, w którym miejscu wyrazu słyszą głoskę e (na początku, w środku, na końcu). Rozwiązują rebusy.

5. Ćwiczenia w czytaniu – podręcznik (s. 44)

Uczniowie czytają zdania po cichu i głośno, wskazując dziewczynkę i chłopca oraz rysunek na tablicy korkowej.

6. Ćwiczenie grafomotoryczne – nauka pisania liter i cyfr (str. 22)

Uczniowie kreślą wzory literopodobne po śladzie i samodzielnie w powiększonej liniaturze.

7. Jak powinniśmy zachować się w kinie?

Nauczyciel rozmawia z dziećmi o wizycie w kinie. Zachęca uczniów do opisywania (pod kierunkiem nauczyciela) sytuacji, w jakich uczestniczymy, przychodząc do kina. Nauczyciel zwraca uwagę na używanie słownictwa związanego z kinem: kasa biletowa, bilet, pan/-i bileter/-ka, ekran, sala projekcyjna, seans filmowy, rząd i miejsce.

Prowadzący zadaje pytanie: Jak należy zachowywać się w kinie?

Uczniowie ustalają zasady zachowania się w kinie, np.

– Zajmujemy miejsca zgodnie z numeracją na bilecie.

– Wyłączamy telefony komórkowe.

– Nie rozmawiamy podczas seansu.

– Nie śmiecimy itp.

8. Zabawa dramowa „W kinie”

Uczniowie dobierają się parami. Za pomocą pantomimy prezentują sytuacje, w których mogliby uczestniczyć podczas wizyty w kinie, np. kupowanie biletów, następnie okazanie ich osobie kontrolującej, szukanie swojego miejsca w sali projekcyjnej, oglądanie seansu.

9. Praca z zeszytem ćwiczeń (ćw. 1, 2, str. 39)

Uczniowie wymawiają głoskami nazwy przedmiotów na obrazkach. Ustalają, które okienko zamalują jako miejsce występowania głoski e. Czerwoną kredką zakreślają litery E, e na opakowaniach produktów.

10. Nauka pisania liter E, e

Nauczyciel umieszcza na tablicy planszę demonstracyjną z literami pisanymi E, e. Demonstruje sposób pisania liter. Uczniowie kreślą litery palcem w powietrzu, korzystając ze wzoru zamieszczonego na tablicy. Następnie piszą litery palcem po stoliku i układają wzór liter E, e ze słomek.

11. Zabawy słuchowe – analiza i synteza sylabowa

Nauczyciel wymawia słowa związane z tematem lekcji np.: kino, ekran, bilety, krzesło, kasa. Uczniowie powtarzają je sylabami, jednocześnie klaszcząc. Określają liczbę sylab w danym wyrazie.

12. Praca z zeszytem ćwiczeń (ćw. 3, 4, str. 39)

Uczniowie rysują wzory literopodobne, a następnie litery po śladzie i samodzielnie w powiększonej liniaturze.

13. Zbiory o liczbie elementów o jeden większej – praktyczne działania matematyczne

Nauczyciel organizuje sytuacje zadaniowe, w których uczniowie będą tworzyć zbiory o liczbie elementów o jeden większej. Na przykład układa na tablicy liczmany w kształcie trójkątów. Następnie prosi dzieci, aby utworzyły zbiór kwadratów o liczbie elementów o jeden większej niż zbiór trójkątów.

14. Zabawa „Bilet do kina”

Uczniowie ustawiają krzesła w kilku rzędach. Nauczyciel przygotowuje zaszyfrowane bilety do kina. Na każdym z nich są zagadki matematyczne. Ich rozwiązaniem jest miejsce, które dziecko ma zająć na widowni. Każdy samodzielnie sprawdza, czy poprawnie dopasował wzór na bilecie do wzoru znajdującego się na krzesełku.

(Nauczyciel na biletach przygotowuje zagadki matematyczne np. dla ucznia 1 – jeden zielony trójkąt, dla ucznia 2 – czerwony kwadrat i niebieskie koło, dla ucznia 3 – jeden różowy prostokąt itp. Takie same obrazki przygotowuje na krzesłach. Obrazki może rozłożyć na przerwie, kiedy dzieci są zajęte zabawą.) Nauczyciel zaprasza dzieci do kina i rozdaje bilety. Jeśli czas pozwoli, można włączyć krótką bajkę, np. z płyty DVD.

15. Podsumowanie – praca plastyczna

Uczniowie wykonują kartkę do albumu liter i cyfr. Ozdabiają ją według własnego pomysłu, np. przyklejając litery E, e wycięte z kolorowych gazet.

16. Praca domowa – nauka pisania liter i cyfr (str. 23)

Uczniowie rysują obrazek po śladzie. Piszą litery po śladzie i samodzielnie w powiększonej liniaturze.

BLOK TEMATYCZNY: WOKÓŁ NAS

34. Temat dnia: Co widzimy na ekranie?

Zapis w dzienniku

Rozmowa o ulubionych postaciach z ekranu. Opowiadanie historyjki obrazkowej. Rysowanie własnej historyjki i formułowanie wypowiedzi na jej temat. Rozmowa na temat różnych źródeł informacji. Ćwiczenie czytania. Ćwiczenie motoryki małej. Rozwiązywanie rebusu. Zabawa relaksująca. Przeliczanie elementów – praktyczne działania matematyczne. Praca plastyczna – rysowanie komiksu. Zabawa dramowa „Kto to taki?”. Ćwiczenia w pisaniu w powiększonej i zwykłej liniaturze. Ćwiczenia rytmizacyjne.

Główne cele:

• rozwijanie kompetencji językowych przez udział w rozmowie i wypowiedzi ustne na podstawie rysunku,

• bogacenie słownictwa,

• rozwijanie zainteresowań,

• utrwalenie znajomości liter E, e,

• ćwiczenie umiejętności czytania,

• integracja grupy,

• rozwijanie kompetencji matematycznych przez porównywanie liczebności zbiorów,

• rozwijanie umiejętności pisania liter, wyrazów i zdań.

Środki dydaktyczne

podręcznik cz. 1, zeszyt ćwiczeń cz. 1, nauka pisania liter i cyfr cz. 1, białe kartki A4, kredki, jednorazowe kubeczki (ok. 10–12), fasola, żołędzie (lub nakrętki) – większa liczba w zależności od liczebności grupy

Przebieg zajęć

1. Rozmowa kierowana „Znajomi z ekranu”

Nauczyciel pyta dzieci o ich ulubione postacie z ekranu:

– Jakie są wasze ulubione postacie z bajek?

– Kim są i jak wyglądają wasi ulubieńcy z ekranu?

– Co takiego ciekawego robią, że lubicie ich najbardziej?

Dzieci odpowiadają na pytania nauczyciela. Uzasadniają swój wybór.

2. Praca z podręcznikiem (ćw. 1, str. 45)

Chętni uczniowie odczytują zdania pod ilustracją. Wszyscy podają swoje pomysły na imiona bohaterów historyjki. Kolejno wskazani uczniowie opowiadają historyjkę obrazkową.

3. Praca plastyczna – historyjka obrazkowa – podręcznik (ćw. 2, str. 45)

Uczniowie rysują kredkami wymyślone przez siebie historyjki obrazkowe. Rozmawiają o nich w parach. Chętni mogą opowiedzieć o swojej historyjce całej klasie.

4. Rozmowa kierowana – podręcznik (ćw. 3, 4, str. 45)

Nauczyciel rozmawia z dziećmi, zadając pytania z podręcznika oraz dodatkowe:

• Gdzie można znaleźć informacje o bohaterach bajek lub filmów?

• Jak to zrobić?

• Czy wszystkie informacje można znaleźć w internecie?

• Skąd jeszcze możemy zdobywać informacje? (od innych ludzi, z książek, z czasopism, z telewizji, z radia)

• Co to jest Internet i do czego służy?

• Czy zawsze jesteście bezpieczni podczas korzystania z Internetu?

• Czego nie wolno robić?

Dzieci podają swoje pomysły, nauczyciel mówi o korzyściach i zagrożeniach Internetu. Jeśli jest taka możliwość, odszukują z pomocą nauczyciela informacje lub grafiki dotyczące wybranej postaci z bajki.

4. Praca z zeszytem ćwiczeń (ćw. 1, 2, str. 40)

Uczniowie czytają wyrazy zgodnie z poleceniem. Podkreślają litery E, e. Otaczają pętlą te obrazki, w których nazwach słyszą głoskę e.

5. Ćwiczenie – usprawnianie motoryki małej

Nauczyciel prosi, aby uczniowie wykonali ćwiczenia rąk polegające na kreśleniu w powietrzu dużymi ruchami różnych kształtów:

• Rysujemy prawą/lewą ręką/oburącz duże fale.

• Rysujemy prawą/lewą ręką/oburącz duże koła.

• Rysujemy prawą/lewą ręką/oburącz szlaczki.

• Rysujemy prawą/lewą ręką/oburącz wielką literę E.

• Rysujemy prawą/lewą ręką/oburącz małą literę e.

6. Praca z zeszytem ćwiczeń (ćw. 3, 4, str. 40)

Uczniowie piszą połączenia literowe i zdania w powiększonej liniaturze, a następnie rozwiązują rebus.

7. Zabawa relaksująca

Uczniowie siadają na dywanie w siadzie skrzyżnym, dłonie układają na kolanach. Biorą głęboki wdech, a następnie, wykonując wydech ustami, wymawiają głoskę e:

• głośno,

• szeptem,

• długo,

• krótko.

8. Przeliczanie elementów – praktyczne działania matematyczne

Nauczyciel dzieli klasę na kilka zespołów. Każdy z nich otrzymuje po dwa plastikowe kubeczki: pierwszy z fasolą, drugi z żołędziami (lub zakrętkami). Liczba elementów w każdym kubku jest taka sama. Nauczyciel przedstawia zadania:

– Jak myślicie, czego jest więcej w kubku – fasoli czy żołędzi?

– Co należy zrobić, żeby sprawdzić, czego jest więcej?

Uczniowie przeliczają fasolę i żołędzie. Wnioskują, że jest ich tyle samo. Nauczyciel pyta: Czy wielkość elementów decyduje o liczebności zbioru?

9. Praca plastyczna – rysowanie komiksu – podręcznik (ćw. 2, str. 45)

Uczniowie otrzymują od prowadzącego kartki z czterema polami. Zadaniem dzieci jest narysowanie komiksu z udziałem ulubionej postaci. Uczniowie mogą w parach połączyć swoje kartki i narysować wspólny komiks. Po zakończonej pracy dzieci prezentują swoje komiksy i nadają im tytuły.

10. Zabawa dramowa „Kto to taki?”

Ochotnicy zgłaszają się do odegrania scenek. Mają przedstawić (bez użycia słów) postacie z bajek, których nazwy poda im nauczyciel. Pozostali uczniowie odgadują, kogo dana osoba przedstawia.

11. Nauka pisania liter i cyfr (str. 24)

Uczniowie ćwiczą pisanie liter, połączeń literowych, wyrazów i zdań w zwykłej liniaturze.

12. Ćwiczenie rytmizacyjne – zeszyt ćwiczeń (ćw. 5, str. 40)

Uczniowie słuchają zdań, powtarzają je rytmicznie, jednocześnie klaszcząc.

13. Praca domowa – nauka pisania liter i cyfr (str. 23)

Uczniowie piszą połączenia literowe po śladzie i samodzielnie.

Nauczyciel prosi, aby dzieci przyniosły zdjęcia zwierząt, które mają lub ilustracje tych, które chcieliby mieć.

14. Podsumowanie

Uczniowie przypominają, skąd można czerpać informacje.

BLOK TEMATYCZNY: WOKÓŁ NAS

35. Temat dnia: K, Y jak kot i koty

Zapis w dzienniku

Rozwiązywanie zagadek słownych. Rozmowa na temat sposobów opiekowania się zwierzętami domowymi. Zabawa muzyczno-ruchowa. Praca plastyczna – wykonanie rysunku kota. Ćwiczenie grafomotoryczne. Analiza i synteza głoskowa wyrazów. Wprowadzenie liter K, k na podstawie wyrazów: kot i Karol. Rozmowa na temat snu kotka. Dzielenie się wiadomościami o kotach. Nauka pisania liter K, k. Ćwiczenia w czytaniu ze zrozumieniem. Wprowadzenie liter Y, y na podstawie wyrazu koty. Nauka pisania liter Y, y. Zbiory o liczbie elementów o jeden większej – praktyczne działania matematyczne. Wykonanie kart do albumu liter i cyfr.

Główne cele:

• rozwijanie kompetencji językowych przez uczestniczenie w rozmowie,

• wprowadzenie liter K, k na podstawie wyrazów: kot, Karol,

• wprowadzenie liter Y, y na podstawie wyrazu koty,

• rozwijanie umiejętności czytania ze zrozumieniem,

• usprawnianie motoryki małej,

• nauka pisania liter K, k, Y, y, połączeń literowych i wyrazów,

• integracja grupy,

• rozwijanie wyobraźni,

• rozwijanie kompetencji matematycznych – tworzenie zbiorów o liczbie elementów o jeden większej,

• rozwijanie umiejętności wypowiadania się na zadany temat.

Środki dydaktyczne

podręcznik cz. 1, zeszyt ćwiczeń cz. 1, nauka pisania liter i cyfr cz. 1, dowolne liczmany, kartki z konturami liter K, k oraz Y, y, kolorowa krepina, klej, nagranie utworu muzyki klasycznej, białe kartki A4 ze wzorem płotu, pastele, albumy, encyklopedie, książki o kotach, zdjęcia lub rysunki kotów (4)

Przebieg zajęć

1. Zabawa „Jakie zwierzę mam na myśli?”

Dzieci siedzą w kole. Nauczyciel, zwracając się do jednego z uczniów, wymawia szeptem nazwę dowolnego zwierzęcia domowego (np. pies, kot, chomik). Pozostałe dzieci zgadują, co to za zwierzę. W tym celu zadają tzw. pytania zamknięte, np. Czy to zwierzę ma ogon? Czy to zwierzę fruwa? Zabawę można powtórzyć kilkakrotnie.

2. Rozmowa kierowana „Jak dbamy o swoich przyjaciół?”

Uczniowie prezentują ilustracje i zdjęcia przedstawiające zwierzęta. Opowiadają o swoich ulubieńcach: opisują ich wygląd, mówią, jak mają na imię, w jakich mieszkają domkach (koszyk, buda, klatka, akwarium). Nauczyciel pyta:

– W jaki sposób dbacie o swoje zwierzęta?

Jeśli jakieś dziecko nie ma swojego zwierzątka, nauczyciel pyta, o jakim marzy i dlaczego?

3. Zabawa muzyczno-ruchowa „Zwinne kotki” (np. nagranie Edvarda Griega „W grocie Króla Gór”)

Nauczyciel odtwarza z płyty utwór muzyki klasycznej. Dzieci – „koty” – przy dźwiękach muzyki wykonują plecenia prowadzącego:

• Myjecie swoje przednie łapki i uszy.

• Pijecie mleko z miseczki.

• Rozciągacie grzbiet.

• Spacerujecie sobie.

• Wdrapujecie się na płot.

• Zwinnie zeskakujecie z płotka.

• Zwijacie się w kłębek i zasypiacie.

Dzieci odpoczywają do końca trwania utworu.

4. Usprawnianie motoryki małej – rysowanie i kolorowanie kota

Uczniowie otrzymują karty z wzorem płotu. Rysują pastelami kota według własnego pomysłu i w dowolnym miejscu. Nauczyciel może zaproponować, aby każde dziecko nazwało swojego kota. Imię pod rysunkiem wpisują sami lub pomaga im nauczyciel.

Chętni opowiadają o kocie przedstawionym na swoim rysunku (jak ma na imię, jakie ma futerko, czy jest duży czy mały, zadowolony czy przestraszony itd.).

5. Ćwiczenie grafomotoryczne – nauka pisania liter i cyfr (str. 25)

Uczniowie kreślą wzory literopodobne po śladzie i samodzielnie w powiększonej liniaturze.

6. Analiza i synteza głoskowa wyrazów – podręcznik (str. 46)

Dzieci wypowiadają głoskami słowo „kot”. Przeliczają głoski w słowie i wyodrębniają głoskę k w nagłosie.

Uczniowie dzielą na głoski słowa: Karol, miska, motek. Mówią, w którym miejscu wyrazu słyszą głoskę k (na początku, w środku, na końcu). Odczytują wyraz z puzzli.

7. Wprowadzenie liter K, k

Nauczyciel wykłada wyrazy podstawowe na schemacie głoskowym (białe kartoniki).

(kot) (Karol)

Nauczyciel pyta dzieci:

• Jaką głoskę słyszycie na początku słowa „kot”?

• Jaką głoskę słyszycie na początku słowa „Karol”?

• Czy to samogłoska czy spółgłoska?

Prowadzący prezentuje plansze demonstracyjne z literami K, k. Wspólnie analizują kształt liter, mówią, z czego się składają, do czego są podobne. Nauczyciel zwraca też uwagę na orientację w stosunku do stron ciała oraz na kartce papieru.

Nauczyciel wypowiada głoskami słowa: miska, motek. Uczniowie dzielą słowa na głoski i sylaby. Umieszczają niebieskie nakrywki w miejscach, w których słyszą głoskę k.

Następnie nauczyciel przedstawia modele wyrazów ze wzorami liter K, k drukowanymi, a niżej pisanymi.

8. Praca z podręcznikiem (ćw. 1, 2, str. 46-47)

Uczniowie czytają zdania zapisane czarnym drukiem. Prezentują swoje pomysły na temat snu kotka. Mówią, co wiedzą o kotach i czego chcieliby się dowiedzieć. Nauczyciel odszukuje informacje na temat kotów w albumach, encyklopediach i prezentuje je dzieciom.

9. Praca z zeszytem ćwiczeń (ćw. 1, 2, str. 41)

Uczniowie dokonują analizy głoskowej wyrazów, uzupełniają modele głoskowe, kolorując na niebiesko miejsce występowania głoski k. Odszukują litery K, k na obrazku i wśród innych liter.

10. Praca z zeszytem ćwiczeń (ćw. 3, 4, str. 41)

Nauczyciel prezentuje sposób pisania liter K, k. Uczniowie kreślą wzory literopodobne i litery po śladzie i samodzielnie w powiększonej liniaturze.

11. Ćwiczenie grafomotoryczne – nauka pisania liter i cyfr (str. 26)

Uczniowie kreślą litery i połączenia literowe po śladzie, a następnie samodzielnie w powiększonej liniaturze.

12. Praca z zeszytem ćwiczeń (ćw. 1, 2, 3, str. 42)

Uczniowie odczytują tekst po jednym zdaniu. Dopasowują zdania do obrazków. Piszą zdanie po śladzie w powiększonej liniaturze. Dokonują analizy sylabowej słów. Odszukują pary zwierząt. Rysują zwierzę, które ma w nazwie tyle samo sylab, co zwierzę bez pary.

13. Analiza i synteza literowa i sylabowa wyrazów – podręcznik (str. 47)

Nauczyciel pokazuje zdjęcia przedstawiające 2, 3, 4 koty. Prosi, aby dzieci powiedziały, co przedstawiają zdjęcia. Uczniowie wypowiadają głoskami słowo koty. Przeliczają głoski w słowie i wyodrębniają głoskę y w wygłosie. To samo ćwiczenie wykonują ze słowami: tygrysy, lwy, pumy.

13. Wprowadzenie liter Y, y

Nauczyciel wykłada wyraz podstawowy na schemacie głoskowym (białe kartoniki).

(koty)

Nauczyciel pyta dzieci:

• Jaką głoskę słyszycie na końcu słowa „koty”?

• Czy to samogłoska czy spółgłoska?

• W jakich słowach słychać taką samą głoskę na końcu? (domy, żaby, bobry itd.)

• Czy potraficie powiedzieć, w którym miejscu słychać głoskę y w słowach: syrena, mydło, ryba?

Prowadzący prezentuje plansze demonstracyjne z literami Y, y. Wspólnie analizują kształt liter, mówią, z czego się składają, do czego są podobne. Nauczyciel zwraca też uwagę na orientację w stosunku do stron ciała oraz na kartce papieru.

Dzieci umieszczają czerwoną nakrywkę w miejscu, w którym słyszą głoskę y.

Następnie nauczyciel przedstawia modele wyrazów ze wzorem litery y drukowanej, a niżej pisanej, oraz wzór litery Y pisanej i drukowanej.

14. Praca z zeszytem ćwiczeń (ćw. 1, 2, str. 43)

Uczniowie dokonują analizy głoskowej wyrazów, uzupełniają modele głoskowe, kolorując na czerwono miejsce występowania głoski y. Odszukują litery Y, y w wyrazach.

15. Nauka pisania – zeszyt ćwiczeń (ćw. 3, 4, str. 43)

Nauczyciel prezentuje sposób pisania liter Y, y. Uczniowie kreślą wzory literopodobne i litery po śladzie i samodzielnie w powiększonej liniaturze.

16. Praca z podręcznikiem (str. 47)

Chętni uczniowie czytają tekst zapisany zielonym drukiem.

17. Zbiory o liczbie elementów o jeden większej – praktyczne działania matematyczne

Nauczyciel organizuje sytuacje zadaniowe, w których uczniowie będą tworzyć zbiory o liczbie elementów o jeden większej. Nauczyciel układa swój zbiór o dowolnej liczbie elementów, np. 3. Dzieci manipulują klockami, pociętymi słomkami, guzikami. Układają swoje zbiory w pętlach ze skakanek, w których jest o jeden element więcej niż w zbiorze zaprezentowanym przez nauczyciela. Ćwiczenie należy powtórzyć kilka razy.

18. Zabawa ruchowa

Nauczyciel odtwarza z płyty muzykę. Dzieci tańczą swobodnie. Kiedy nauczyciel wypowiada nazwy zwierząt: koty, kozy, koguty itd. dzieci szukają sobie pary i tańczą w parach. Kiedy nauczyciel wypowiada nazwę pojedynczego zwierzęcia znów tańczą pojedynczo. Zabawę należy powtórzyć kilka razy.

19. Podsumowanie – praca plastyczna, podręcznik (ćw. 3, str. 46)

Uczniowie wykonują kartkę do albumu liter i cyfr. Ozdabiają ją według własnego pomysłu, np. wyklejając litery K, k kulkami z krepiny.

Przypominają, jak należy się opiekować zwierzętami domowymi.

20. Praca domowa – nauka pisania liter i cyfr (str. 28 i 29)

Uczniowie muszą przygotować kartki do albumu liter i cyfr z literami Y, y według własnego pomysłu. Narysować wzory literopodobne i napisać litery i połączenia literowe w powiększonej liniaturze.

BLOK TEMATYCZNY: WOKÓŁ NAS

36. Temat dnia: Spotkanie z liczbą 2

Zapis w dzienniku

Utrwalenie znajomości liter. Analiza i synteza głoskowa wyrazów. Ćwiczenia w pisaniu. Rymy. Tworzenie wypowiedzi na podstawie obrazków. Zabawa ruchowa przy muzyce. Wprowadzenie liczby 2 w aspekcie kardynalnym, porządkowym i miarowym. Nauka pisania cyfry 2. Układanie pytań ze słowem „ile”. Rozmowa kierowana na temat korzyści z uprawiania sportów. Poznanie walorów aktywnego wypoczynku. Zabawa – masażyki. Poznanie znaczenia przysłowia „W zdrowym ciele zdrowy duch”. Wykonanie karty – praca plastyczna.

Główne cele:

• wprowadzenie liczby 2 w aspekcie kardynalnym, porządkowym i miarowym,

• poznanie zapisu graficznego cyfry 2,

• nauka pisania cyfry 2,

• rozwijanie zainteresowań sportem,

• bogacenie słownictwa czynnego,

• rozwijanie kompetencji językowych przez udział w rozmowie,

• utrwalenie pisowni liter K, k, Y, y,

• rozwijanie wyobraźni,

• doskonalenie motoryki małej.

Środki dydaktyczne

podręcznik cz. 1, zeszyt ćwiczeń cz. 1, nauka pisania liter i cyfr cz. 1, plansze demonstracyjne z cyframi, 5–6 stron z codziennej gazety (duże strony), kartki A4 z cyfrą 2 pocięte na puzzle (jedna dla 2 osób), płyta CD z dowolną muzyką, liczmany w kształcie figur geometrycznych, włóczka pocięta na kawałki po ok. 50 cm, klocki „Liczby w kolorach” (lub przygotowane przez nauczyciela), papierowe monety 1 zł i 2 zł, kartki z konturem cyfry 2, papier kolorowy, klej

Przebieg zajęć

1. Ćwiczenie na powitanie

Nauczyciel zaprasza wszystkich na dywanik i prosi, aby dzieci dobrały się w pary. Mówi:

• Ustawcie się tak, aby przedstawić literę: k, y (inne poznane litery i cyfrę 1).

2. Zeszyt ćwiczeń (ćw. 1, 2, 3, str. 44)

Uczniowie skreślają niepotrzebne litery i odczytują zdania. Zapisują zdania w liniaturze. Łączą w pary obrazki, których nazwy się rymują. Wyodrębniają głoskę w wygłosie. Opowiadają, na podstawie obrazków, jak dzieci dbają o swoje zwierzęta.

3. Zabawa ruchowa przy muzyce

Nauczyciel rozkłada na dywanie 5–6 gazet. Włącza muzykę, dzieci tańczą, nie dotykając gazet. Kiedy muzyka cichnie, muszą wejść na gazetę. Po wykonaniu zadania nauczyciel składa gazety na połowę i ponownie włącza muzykę. Zabawę powtarzamy do chwili, gdy dzieci nie mieszczą się na gazetach.

4. Praktyczne działania matematyczne – liczba 2 w aspekcie kardynalnym

A. Dzieci otrzymują od prowadzącego po jednej szarfie. Rozkładają je na podłodze. Podczas zabawy szarfy będą „domkami” dla maskotek. Uczniowie tańczą ze swoimi maskotkami do muzyki. Gdy muzyka milknie, dzieci jak najszybciej „odprowadzają” maskotki do „domków”. Prowadzący pyta: Ile maskotek jest w każdym domku?

Następnie – na prośbę nauczyciela – maskotki tańczą parami. Gdy muzyka milknie, maskotki znów wracają do „domków”. Prowadzący mówi: Maskotki lubią być razem. Ile maskotek będzie w domkach waszych przytulanek, jeśli odwiedzi je przytulanka kolegi lub koleżanki?

Uczniowie dobierają się parami. Liczą, ile teraz maskotek mieszka w jednym domku (pusty domek zostaje odłożony na bok). Odpowiadają na pytanie: Ile maskotek musieliście dołożyć, aby w domku było ich dwie?

B. Uczniowie – ukierunkowani przez nauczyciela – wykonują ćwiczenia kształtujące pojęcie liczby 2:

• Ułóżcie szarfy – „domki” przed sobą. Przynieście do „domków” po dwa inne przedmioty.

• Poszukajcie w klasie przedmiotów, których jest po 2.

• Ustawcie się po dwie osoby obok siebie.

2. Aspekt porządkowy liczby 2 – praktyczne działania matematyczne

A. Uczniowie stają w szeregu. Wykonują polecenia nauczyciela:

• Niech stanie przed szeregiem druga osoba, licząc od okna.

• Niech stanie przed szeregiem druga osoba, licząc od drzwi.

B. Uczniowie układają przed sobą liczmany w kształcie figur geometrycznych, jeden obok drugiego. Wykonują polecenia prowadzącego:

• Wskażcie drugą figurę od lewej strony.

• Wskażcie drugą figurę od prawej strony.

• Ułóżcie liczmany tak, aby drugą figurą od prawej strony było koło.

• Ułóżcie liczmany tak, aby drugą figurą od lewej strony był kwadrat.

6. Aspekt miarowy liczby 2 – zabawa matematyczna

Nauczyciel rozdaje dzieciom po dwa krótkie klocki i jeden długi. Prosi, aby spróbowały dopasować długi klocek do krótkich. Dzieci manipulują klockami. Nauczyciel wybiera i prezentuje te przykłady, w których klocki zostały ułożone w ten sposób:

Rozkłada na stole papierowe monety dwuzłotowe i jednozłotowe. Prosi, aby chętni ułożyli pod każdą monetą dwuzłotową potrzebną liczbę monet jednozłotowych.

• Sprawdźcie, co w naszej sali ma długość taką, jak dwie wasze stopy.

7. Praca z podręcznikiem (ćw. 1, 2, 3, 4, str. 48)

Nauczyciel prosi, aby dzieci dobrały się w pary. Każda para otrzymuje kartkę A4 z cyfrą 2 pociętą na puzzle.

• Ułóżcie swoje puzzle. Co powstało?

• Jak wygląda cyfra 2?

• Do czego jest podobna?

• Czy widzieliście gdzieś tę cyfrę? (na linijce, na zegarze, kostce domina itd.)

• Czego jest zawsze 2? (dwa koła w rowerze, dwoje uszu, dwie nogi, dwie ręce, dwoje oczu, dwa buty itd.)

• Przyjrzyjcie się ilustracji. Odszukajcie obiekty, których jest po 2.

Nauczyciel zadaje dzieciom pytania z podręcznika.

8. Ćwiczenie percepcji wzrokowej – zeszyt ćwiczeń (ćw. 1, 2, str. 45)

Uczniowie odszukują dwa takie same domy i kolorują je. Dorysowują brakujące elementy domów.

9. Monografia liczby 2

Nauczyciel prezentuje planszę demonstracyjną z cyfrą 2. Pokazuje na tablicy, w jaki sposób pisze się cyfrę 2. Dzieci kreślą cyfrę palcem w powietrzu, następnie wyklejają na białych kartkach plasteliną. Uczniowie w dwóch grupach układają cyfrę 2 z kawałków włóczki.

10. Praca z zeszytem ćwiczeń (ćw. 3, 4, str. 45)

Uczniowie piszą cyfrę 2 po śladzie i samodzielnie. Otaczają pętlą co drugą literę i odczytują rozwiązanie.

11. Rozmowa kierowana – podręcznik (ćw. 5, 6, 8, str. 49)

Nauczyciel rozmawia z dziećmi, zadając pytania z podręcznika. Wspólnie wyjaśniają znaczenie przysłowia: „W zdrowym ciele zdrowy duch”.

12. Zabawa integrująca – masażyki

Nauczyciel prosi, aby dzieci usiadły w kręgu jeden za drugim. Wypowiada wybrany wierszyk-masażyk. Dzieci wykonują masażyki na plecach kolegi. Następnie siadają w odwrotnym kierunku i zabawę powtarzamy.

13. Nauka pisania liter i cyfr (str. 31)

Uczniowie zapisują wzory cyfropodobne i cyfrę 2 po śladzie, a następnie samodzielnie w powiększonej i pomniejszonej liniaturze.

14. Praca domowa – podręcznik (ćw. 7, str. 49)

Uczniowie mają poszukać informacji o tym, dlaczego balony unoszą się w powietrzu.

15. Podsumowanie

Uczniowie otrzymują kartki z konturem cyfry 2. Rysują dowolne 2 elementy i ozdabiają cyfrę wydzieranką. Umieszczają kartkę w albumie liter i cyfr.

BLOK TEMATYCZNY: WOKÓŁ NAS

37. Temat dnia: Powietrze, co to takiego?

Zapis w dzienniku

Rozmowa kierowana na temat powietrza. Eksperyment – właściwości powietrza. Układanie pytań ze słowem „ile”. Ustalenie zasad bezpieczeństwa podczas jazdy rowerem. Utrwalenie cyfr 1 i 2 – poznanie zasad używania numeru alarmowego 112. Ćwiczenia utrwalające orientację w schemacie ciała i na kartce papieru. Utrwalenie pojęcia zbioru. Utrwalenie pisowni liter K, k, Y, y. Zabawa relaksacyjna. Układanie pytań do ilustracji ze słowem „ile”. Ćwiczenie utrwalające aspekt porządkowy liczby 2. Zabawa muzyczna.

Główne cele:

• rozwijanie zainteresowań przyrodniczych,

• rozwijanie kompetencji językowych przez udział w rozmowie i formułowanie pytań,

• bogacenie słownictwa,

• ćwiczenie umiejętności czytania,

• doskonalenie umiejętności pisania liter, wyrazów i zdań,

• wdrażanie do dbałości o bezpieczeństwo własne i innych,

• rozwijanie kompetencji matematycznych przez utrwalenie pojęcia zbioru,

• utrwalenie liczby 2,

• integracja grupy,

• rozwijanie wrażliwości muzycznej.

Środki dydaktyczne

podręcznik cz. 1, zeszyt ćwiczeń cz. 1, nauka pisania liter i cyfr cz. 1, balon, butelka po wodzie mineralnej, ciepła woda, plastelina, instrumenty muzyczne: trójkąty, marakasy, kołatki, kastaniety, tamburyna, bębenki; kartki z poznanymi literami i cyframi (po 4), krążki z kolorowego papieru dla każdego ucznia

Przebieg zajęć

1. Rozmowa kierowana

Nauczyciel rozmawia z dziećmi na temat powietrza, zadając pytania:

• Co to jest powietrze? Gdzie możemy je spotkać?

• Czy powietrze możemy zobaczyć?

• Jakie może być powietrze?

• Jak sprawdzić, czy jest ciepłe czy zimne?

• Czy powietrze ma zapach?

• Czy powietrze się porusza? Jak i kiedy możemy to zaobserwować?

• Do czego jest nam potrzebne powietrze?

• Czego dowiedzieliście się o balonach? Dlaczego unoszą się w powietrzu?

Dzieci podają swoje pomysły, nauczyciel ukierunkowuje ich wypowiedzi.

2. Eksperyment – właściwości powietrza

Nauczyciel może pokazać dzieciom doświadczenie: na szyjkę butelki z bardzo ciepłą wodą zakłada balon. Ciepłe powietrze wypełnia wnętrze balonu, który po chwili podnosi się. Nauczyciel prosi, aby dzieci pomyślały, dlaczego tak się stało. Wyjaśnia, że ciepłe powietrze jest lżejsze od zimnego i unosi się do góry, wypełniając balon. Dodatkowo, ciepłe powietrze zajmuje więcej miejsca i dlatego „wchodzi” do balonu. Kiedy woda w butelce stygnie, powietrze we wnętrzu balonu ochładza się i kurczy – balon opada.

3. Zajęcia edukacyjne – podręcznik (ćw. 1, 2, str. 50)

Uczniowie zadają pytania do ilustracji, używając słowa „ile”.

Ustalają wspólnie, jakich zasad należy przestrzegać podczas jazdy na rowerze. Przykłady:

Sprawdzamy sprawność roweru: hamulce, oświetlenie, powietrze w oponach.

Zakładamy kask i kamizelkę odblaskową.

Wyruszamy w drogę tylko pod opieką dorosłego.

Jesteśmy ostrożni – uważamy na innych użytkowników drogi.

4. Utrwalenie cyfr 1 i 2 – podręcznik (ćw. 3, str. 50)

Nauczyciel uświadamia dzieciom, do czego służy numer alarmowy i kiedy można go użyć oraz w jaki sposób. Dzieci proponują swoje sposoby na zapamiętanie numeru 112.

5. Praca z zeszytem ćwiczeń (ćw. 1, 2, 3, str. 46)

Dzieci utrwalają orientację w schemacie ciała i na kartce papieru. Kolorują odpowiednie litery. Dorysowują elementy w zbiorach zgodnie ze wskazanymi liczbami.

6. Ćwiczenia usprawniające motorykę małą

Dzieci lepią z plasteliny: skakankę, piłkę, ringo, wymyślony przez siebie przedmiot.

7. Utrwalenie pisowni liter K, k – nauka pisania liter i cyfr (str. 27)

Uczniowie piszą litery, połączenia literowe, wyrazy i zdania po śladzie i samodzielnie w zwykłej liniaturze.

8. Zabawa relaksująca

Nauczyciel rozdaje dzieciom kartki papieru. Dzieci trzymają je blisko twarzy. Dmuchają w stronę kartki. Obserwują, że podczas dmuchania kartka odsuwa się od twarzy. To samo ćwiczenie wykonują, dmuchając na kartkę leżącą na stoliku. Wypowiadają się na temat zabawy, nauczyciel ukierunkowuje wypowiedzi, zadając pytania: Dlaczego kartka się poruszała? Kiedy łatwiej było poruszyć kartkę? Kiedy poruszała się gwałtowniej?

9. Praca z podręcznikiem (ćw. 4, 5, str. 51)

Uczniowie zadają pytania do ilustracji stosując zwrot Ile jest…? Następnie utrwalają aspekt porządkowy liczby 2.

10. Zabawa muzyczna

Nauczyciel rozdaje dzieciom instrumenty muzyczne oraz kartki z poznanymi literami i cyframi (dla każdego jedną). Na tablicy umieszcza kombinację liter i cyfr (najpierw prostą, a stopniowo coraz trudniejsze). Zadaniem dzieci jest zagranie na instrumentach zgodne ze wzorem przedstawionym na tablicy. Nauczyciel wskazuje ręką kolejne znaki, aby utrzymać tempo.

11. Utrwalenie pisowni liter Y, y – nauka pisania liter i cyfr (str. 30)

Uczniowie piszą litery, połączenia literowe, wyrazy i zdania po śladzie i samodzielnie w zwykłej liniaturze.

12. Praca domowa – zeszyt ćwiczeń (ćw. 4, str. 46)

Uczniowie łączą klocki w tym samym kolorze. Na każdym klocku piszą cyfrę 2.

13. Podsumowanie

Uczniowie przypominają, czego się dziś nauczyli. Nauczyciel rozdaje kolorowe kółka. Dzieci dorysowują minki wyrażające, czy zajęcia były ciekawe.

BLOK TEMATYCZNY: WOKÓŁ NAS

38. Temat dnia: J jak jajko

Zapis w dzienniku

Wysłuchanie wiersza Jana Brzechwy pt. „Jajko”. Rozmowa kierowana „Zwierzęta wykluwające się z jaj”. Przeprowadzenie doświadczeń z jajkiem. Ćwiczenia grafomotoryczne. Analiza i synteza głoskowa oraz sylabowa wyrazów. Wprowadzenie liter J, j na podstawie wyrazów: jajko, Jola. Ćwiczenie czytania. Wspólne omówienie ilustracji. Nauka pisania liter J, j. Uzupełnianie luk w zdaniach. Ćwiczenia wzrokowe. Zabawa ruchowa. Utrwalanie znajomości liczby 2 – praktyczne działania matematyczne. Rozwiązywanie rebusu. Wykonanie kartki do albumu liter i cyfr – praca plastyczna.

Główne cele:

• wdrażanie do uważnego słuchania,

• rozwijanie umiejętności odpowiadania na pytania,

• rozbudzanie zainteresowań przyrodniczych,

• wprowadzenie liter J, j na podstawie wyrazów: jajko, Jola,

• rozwijanie umiejętności czytania,

• usprawnianie motoryki małej,

• nauka pisania liter J, j,

• integracja grupy,

• utrwalenie liczby 2,

• rozwijanie umiejętności wypowiadania się na zadany temat,

• rozwijanie motoryki małej.

Środki dydaktyczne

podręcznik cz. 1, zeszyt ćwiczeń cz. 1, nauka pisania liter i cyfr cz. 1, karta pracy z ćwiczeniami wzrokowymi (nuty na pięciolinii), zdjęcia lub obrazki przedstawiające różne zwierzęta i ich jajka, szarfy, 2 jajka ugotowane na twardo, 3 jajka surowe, nóż, 4 talerzyki, dla każdego ucznia karta pracy z rebusem, karty z konturem jajka oraz konturami liter J, j, plastelina

Przebieg zajęć

1. Wprowadzenie do tematu zajęć (Jan Brzechwa „Jajko” – „Brzechwa dzieciom”, GMP Oficyna Wydawnicza Poznań, s. 20)

Nauczyciel zachęca dzieci do wysłuchania wiersza: Posłuchajcie wiersza o pewnym jajku, które nie słuchało mamy i uważało, że jest od niej mądrzejsze, a dowiecie się, jak się ta historia skończy.

Jan Brzechwa „Jajko”

Było sobie raz jajko mądrzejsze od kury.

Kura wyłazi ze skóry,

Prosi, błaga, namawia: – Bądź głupsze!

Lecz co można poradzić, kiedy ktoś się uprze?

Kura martwi się bardzo i nad jajkiem gdacze,

A ono powiada, że jest kacze.

Kura prosi serdecznie i szczerze:

– Nie trzęś się, bo będziesz nieświeże.

A ono właśnie się trzęsie

I mówi, że jest gęsie.

Kura do niego zwraca się z nauką,

Że jajka łatwo się tłuką,

A ono powiada, że to bajka,

Bo w wapnie trzyma się jajka.

Kura czule namawia: – Chodź, to cię wysiedzę.

A ono ucieka za miedzę,

Kładzie się na grządkę pustą

I oświadcza, że będzie kapustą.

Kura powiada: – Nie chodź na ulicę,

Bo zrobią z ciebie jajecznicę.

A jajko na to najbezczelniej:

– Na ulicy nie ma patelni.

Kura mówi: – Ostrożnie! To gorąca woda!

A jajko na to: – Zimna woda! Szkoda!

Wskoczyło do ukropu z miną bardzo hardą

I ugotowało się na twardo.

2. Rozmowa kierowana sprawdzająca rozumienie wiersza

Dzieci ukierunkowane pytaniami prowadzącego opowiadają treść wiersza:

– Kto jest bohaterem wiersza?

– Kto jest mamą jajka?

– Czy jajko mówiło, że jest kurze?

– Kim chciało być jajko, gdy uciekło na grządkę?

– Dlaczego mama ostrzegała jajko, aby nie chodziło na ulicę?

– Do jakiej wody wskoczyło jajko?

– Co się stało z jajkiem, gdy wskoczyło do gorącej wody?

Dzieci wskazują elementy humorystyczne w wierszu.

3. Rozmowa kierowana „Zwierzęta wykluwające się z jaj”

Na początku rozmowy nauczyciel pyta: Jakie znacie zwierzęta, które składają jajka? Następnie prowadzący prezentuje zdjęcia lub obrazki, na których przedstawiono różne zwierzęta (owady, płazy, ptaki, gady) i złożone przez nie jaja. Dzieci opisują wygląd jaj, wskazują podobieństwa i różnice. Nauczyciel pyta uczniów:

– Jakie zwierzęta rozpoznajecie na obrazkach?

– Czy wszystkie jajka są takie same?

– Czym różnią się jajka złożone przez różne zwierzęta?

– Jak myślicie, dlaczego jajka mają różne ubarwienie?

3. Doświadczenia z jajkiem

A. Nauczyciel ma przygotowane w jednym koszyku jajka: 2 surowe, 2 ugotowane na twardo. Pyta dzieci: Jak możemy rozpoznać, które jajka są surowe, a które ugotowane na twardo? Dzieci zastanawiają się i podają swoje propozycje. Nauczyciel wyjmuje po kolei losowo wybrane jajko i wprawia w ruch obrotowy. Ugotowane jajka wirują szybko, natomiast surowe kołyszą się i obracają wolno.

Dzieje się tak, ponieważ jajko ugotowane (szczególnie na twardo) ma stały środek. Surowe nie może obracać się łatwo i szybko, bo jego płynny środek przesuwa się wewnątrz skorupki na wszystkie strony.

B. Nauczyciel dzieli dzieci na cztery zespoły. Każdy z nich otrzymuje po jednym jajku. Zespoły mają zbadać właściwości jajek surowych lub gotowanych. Najpierw sprawdzają, jakie otrzymali jajko – tak jak w pkt. A wprawiają je w ruch. Uczniowie, którzy mają surowe jajka: wbijają je na spodeczek (nauczyciel pomaga, jeśli dzieci nie umieją), następnie opisują wygląd, kształt i zapach. Uczniowie, którzy otrzymali jajka ugotowane: obierają jajka ze skorupki, nauczyciel przekraja je na pół, uczniowie opisują kształt, wygląd i zapach. Wszystkie zespoły wyodrębniają części jajek: skorupki, białko oraz żółtko.

Wszyscy wspólnie na koniec wyciągają wnioski, czym różnią się między sobą jajka gotowane od surowych.

4. Nauka pisania liter i cyfr (str. 32)

Uczniowie rysują szlaczki oraz piszą wzory literopodobne, prowadząc dłoń zgodnie z kierunkiem strzałek.

5. Analiza i synteza głoskowa oraz sylabowa wyrazów

Nauczyciel wymienia słowa, w których głoska j występuje w nagłosie, np. jajko, jeż, jagody, jogurt. Uczniowie za każdym razem określają miejsce występowania głoski j. Następnie dokonują syntezy sylabowej każdego wyrazu.

6. Analiza i synteza głoskowa wyrazów – podręcznik (str. 52)

Dzieci wypowiadają głoskami słowo „jajko”. Przeliczają głoski w słowie i wyodrębniają głoskę j w nagłosie.

Uczniowie dzielą na głoski słowa: Jola, lejek, olej. Mówią, w którym miejscu słowa słyszą głoskę j (na początku, w środku, na końcu). Rozwiązują rebus.

7. Wprowadzenie liter J, j

Nauczyciel wykłada wyrazy podstawowe na schemacie głoskowym (białe kartoniki).

(jajko) (Jola)

Nauczyciel pyta dzieci:

• Jaką głoskę słyszycie na początku słowa „jajko”?

• Czy jeszcze w jakimś miejscu w wyrazie jajko słyszycie głoskę j?

• Jaką głoskę słyszycie na początku słowa „Jola”?

• Czy to samogłoska czy spółgłoska?

Prowadzący prezentuje plansze demonstracyjne z literami J, j. Wspólnie analizują kształt liter, mówią, z czego się składają, do czego są podobne. Nauczyciel zwraca też uwagę na orientację w stosunku do stron ciała oraz na kartce papieru.

Dzieci umieszczają niebieskie nakrywki w miejscach, w których słyszą głoskę j.

Następnie nauczyciel przedstawia modele wyrazów ze wzorami liter J, j drukowanymi, a niżej pisanymi.

8. Praca z podręcznikiem (str. 52)

Uczniowie czytają (najpierw z nauczycielem, a następnie wskazani przez nauczyciela uczniowie) zdania zapisane czarnym drukiem. Wspólnie omawiają ilustrację i odczytują hasło z krzyżówki.

9. Praca z zeszytem ćwiczeń (ćw. 1, 2, 3, str. 47)

Uczniowie dokonują analizy głoskowej wyrazów, uzupełniają modele głoskowe, kolorując na niebiesko miejsce występowania głoski j. Odszukują litery J, j wśród innych liter. Uczniowie kreślą wzory literopodobne w powiększonej liniaturze.

10. Nauka pisania liter J, j – zeszyt ćwiczeń (ćw. 4, str. 47)

Nauczyciel prezentuje sposób pisania liter J, j. Uczniowie piszą litery po śladzie, a następnie samodzielnie w powiększonej liniaturze.

11. Praca z zeszytem ćwiczeń (ćw. 1, str. 48)

Uczniowie uzupełniają zdania wyrazami z ramek.

13. Ćwiczenia wzrokowe (przykładowe ćwiczenie)

Nauczyciel rozdaje dzieciom karty pracy (wzór powyżej). Wyjaśnia dzieciom, że na rysunku znajdują się pięciolinia i nuty. Prosi, aby dzieci wskazały i zaznaczyły na zielono takie same nuty jak pierwsza, a następnie takie same nuty jak ostatnia i zaznaczyły je na niebiesko. Jeśli dzieci są ciekawe, może powiedzieć, która to cała nuta, półnuta, ćwierćnuta.

14. Praca z zeszytem ćwiczeń (ćw. 2, 3, str. 48)

Uczniowie odczytują wyrazy z diagramu. Rozwiązują zagadki, wyodrębniając głoskę w nagłosie.

15. Zabawa ruchowa

Nauczyciel dzieli uczniów na cztery grupy: kurczęta, strusie, żółwie i węże. Układa na podłodze szarfy – o jedną mniej niż jest dzieci. Uczniowie swobodnie spacerują. Na hasło nauczyciela, np. Strusie i węże do jajek! Kurczęta do jajek! Kurczęta, strusie, węże i żółwie do jajek! uczniowie stają w szarfach. Dziecko, dla którego zabraknie szarfy zastępuje nauczyciela i wypowiada polecenie. Zabawa jest powtarzana kilka razy.

16. Nauka pisania liter i cyfr (str. 33)

Uczniowie piszą litery, połączenia literowe i zdanie po śladzie i samodzielnie w powiększonej liniaturze.

17. Utrwalanie znajomości liczby 2 – praktyczne działania matematyczne

Uczniowie siadają w dwóch rzędach. Wykonują polecenia nauczyciela.

• Proszę, aby dziewczynki podniosły do góry 2 kredki.

• Proszę, aby chłopcy unieśli w każdej ręce 2 kredki.

• Proszę dzieci z drugiego rzędu, licząc od okna, aby dwa razy pstryknęły palcami.

• Proszę dzieci z drugiego rzędu, licząc od drzwi, aby bardzo głośno klasnęły dwa razy.

• Proszę drugie dziecko z każdego rzędu, licząc od tablicy, aby powiedziało głoskami swoje imię.

18. Praca domowa

Nauczyciel przygotowuje dla każdego ucznia kartę pracy z rebusem. Zadaniem dzieci jest odgadnięcie i wpisanie rozwiązania.

[jabłko] [ananas] [jeż] [kogut] [osa]

Rozwiązaniem jest wyraz utworzony z pierwszych liter nazw obrazków.

19. Podsumowanie – wykonanie karty do albumu liter i cyfr

Uczniowie otrzymują od prowadzącego karty z konturem jajka oraz liter J, j. Wyklejają obrazki kolorową plasteliną.

BLOK TEMATYCZNY: ZDROWIE

39. Temat dnia: Jak dbamy o zdrowie?

Zapis w dzienniku

Rozmowa na temat zdrowego odżywiania. Zabawa ruchowa. Rozpoznawanie owoców za pomocą zmysłów. Wykonanie sałatki owocowej w parach. Nakrywanie do stołu i degustacja sałatek. Układanie i zapisywanie wyrazów z poznanych liter. Zabawa relaksująca. Oznaczanie liczebności zbiorów – praktyczne działania matematyczne. Zabawa ruchowa – reagowanie na sygnały. Rozmowa kierowana – wpływ ruchu na zdrowie. Ćwiczenia ruchowe. Utrwalenie pisowni liter J, j.

Główne cele:

• utrwalenie znajomości liter J, j,

• rozwijanie kompetencji językowych przez udział w rozmowie,

• wdrażanie do odpowiedzialności za zdrowie,

• rozwijanie umiejętności pisania liter, wyrazów i zdań,

• wdrażanie do rozumienia znaczenia aktywności fizycznej dla zdrowia,

• rozwijanie kompetencji matematycznych przez oznaczanie liczebności zbiorów i porównywanie ich wielkości,

• rozwijanie umiejętności współpracy w grupie.

Środki dydaktyczne

podręcznik cz. 1, zeszyt ćwiczeń cz. 1, nauka pisania liter i cyfr cz. 1, obrazki (przecięte na połowy z różnymi produktami, owoce do wykorzystania w zabawie, np.: jabłko, gruszka, banan, arbuz, melon, winogrona, śliwka; owoce do przygotowania sałatki, pudełko, apaszka, noże, deski do krojenia, fartuszki, miseczki do sałatek, serwetki, widelczyki, miód, jogurt naturalny, koszulki biurowe z poznanymi literami (po 3 sztuki każdej litery), plansza – piramida odżywiania, liczmany w kształcie figur geometrycznych, magnesy lub guma do mocowania liczmanów

Przebieg zajęć

1. Wprowadzenie do tematu zajęć

Uczniowie i nauczyciel siedzą w kole. Pośrodku leżą obrazki przedstawiające różne produkty. Nauczyciel pyta: Z których produktów można przygotować zdrowe śniadanie? Dzieci wybierają obrazki, podają przykład potrawy, jaką można przygotować z produktu lub produktów, uzasadniają wybór produktów. Nauczyciel pyta: O czym należy pamiętać przed przygotowaniem posiłków i jedzeniem? Uczniowie przypominają o myciu rąk wodą z mydłem, myciu owoców i warzyw.

2. Praca z podręcznikiem (ćw. 1, str. 53)

Uczniowie – odwołując się do własnych doświadczeń – odpowiadają na pytania nauczyciela:

• Co lubicie jeść?

• Co to znaczy odżywiać się zdrowo?

• Dlaczego niektóre produkty (np. colę, chipsy, cukierki) można spożywać tylko czasami?

Następnie nauczyciel prezentuje planszę tematyczną przedstawiającą piramidę żywieniową. Dzieci wskazują, które z produktów przedstawionych w piramidzie lubią najbardziej. Prowadzący wyjaśnia, co oznacza podział na „piętra” oraz dlaczego produkty zostały pogrupowane. Pyta uczniów:

– Jak nazywają się posiłki, które jecie każdego dnia? (śniadanie, obiad, podwieczorek, kolacja)

– Które potrawy najbardziej wam smakują?

3. Zabawa ruchowa

„Znajdź swoją parę”

Nauczyciel rozdaje dzieciom połówki obrazków przedstawiających różne owoce: jabłko, gruszka, truskawka, banan, arbuz, winogrono, śliwka itp. Dla każdego ucznia jedna połówka. Dzieci swobodnie poruszają się po sali. Na hasło: Znajdź swoją parę! każde dziecko szuka pary – brakującej połówki.

4. Poznawanie zmysłami – podręcznik (ćw. 3, str. 53)

Nauczyciel ustawia na stole pudełko z owocami. Chętny uczeń podchodzi, prowadzący zawiązuje mu apaszkę na oczach. Dziecko wyjmuje jeden owoc. Opisuje go na podstawie wrażeń dotykowych, zapachowych, może posmakować owoc, jeśli chce (nauczyciel odkraja kawałek). Następnie odsłania oczy i mówi, jak wygląda owoc, który wybrał (kolor, kształt, wielkość).

5. Praca techniczna – podręcznik (ćw. 2, str. 53)

Uczniowie przyglądają się ilustracjom w podręczniku. Mówią o kolejnych czynnościach podczas przygotowania sałatki owocowej. Nauczyciel przypomina o konieczności umycia rąk przed przygotowaniem posiłku. Uczniowie w parach wybierają po 2–3 owoce, myją je i pod kierunkiem nauczyciela przygotowują sałatkę owocową. Mogą dodać do niej miód, jogurt naturalny lub sok z cytryny. Nauczyciel czuwa nad utrzymaniem porządku na stolikach.

6. Degustacja sałatek

Zanim dzieci spróbują swoich sałatek, nauczyciel zwraca uwagę na znaczenie estetycznego podawania posiłków. Dzieci ustawiają miseczki z sałatkami na wspólnym stole, rozkładają talerzyki i układają serwetki, podają widelczyki. Prezentują swoje sałatki, mówiąc o walorach zdrowotnych przygotowanego posiłku. Podczas degustacji zastanawiają się, jakie zdrowe desery mogłyby przygotować w domu pod opieką mamy lub taty.

7. Ćwiczenie językowe – podręcznik (ćw. 4, str. 53)

Nauczyciel rozdaje uczniom koszulki z literami. Dzieci układają wyrazy z poznanych liter. Zapisują je na tablicy.

8. Zabawa relaksująca

Uczniowie siadają na dywanie w siadzie skrzyżnym, dłonie układają na kolanach. Biorą głęboki wdech, a następnie, wykonując wydech ustami, wymawiają nazwy owoców: banan, jabłko, śliwka:

• głośno,

• szeptem,

• długo,

• krótko.

9. Oznaczanie liczebności zbiorów – praktyczne działania matematyczne

Nauczyciel przyczepia do tablicy liczmany w kształcie figur geometrycznych (np. 3 czerwone koła, 4 żółte prostokąty, 2 niebieskie kwadraty, 2 czerwone trójkąty). Wybrani uczniowie otaczają figury pętlami (używając kredy lub pisaka – tablica multimedialna) tak, aby powstały 4 zbiory. Następnie przeliczają elementy w poszczególnych zbiorach. Zapisują za pomocą kresek liczbę elementów w każdym zbiorze. Wskazują zbiory:

• w którym jest najmniej elementów,

• w którym jest najwięcej elementów,

• w których jest po tyle samo figur.

10. Zabawa ruchowa – reagowanie na sygnały

Dzieci swobodnie spacerują po sali. Na hasło:

• Omlet – tworzą koło, chwytają się za ręce.

• Jajecznica – dobierają się parami, chwytają pod ramię i – podskakując – obracają się raz w lewą, raz w prawą stronę.

• Gotowane jajo – unoszą ręce tak wysoko, aby palce dłoni stykały się opuszkami nad głową, i podskakują jak piłeczki.

Zabawę powtarzamy kilka razy, zmieniając kolejność ćwiczeń.

11. Rozmowa kierowana – wpływ ruchu na zdrowie

Nauczyciel rozmawia z dziećmi, zadając pytania:

• Kto z was gimnastykuje się codziennie?

• Jak to robicie?

• Czy ćwiczycie w domu, czy na świeżym powietrzu?

• Czy wiecie dlaczego gimnastyka jest ważna dla zdrowia? (sprawność, dostarczanie tlenu do wszystkich organów, prawidłowy rozwój mięśni, ładna sylwetka, dobre samopoczucie)

12. Ćwiczenia ruchowe

Nauczyciel wietrzy salę, a przy dobrej pogodzie zostawia otwarte okno. Zaprasza dzieci na dywanik. Wszyscy stoją w rozsypce. Prowadzący pokazuje ćwiczenia, dzieci naśladują jego ruchy.

Ćwiczenia szyi – delikatnie obracajcie głową w prawo i w lewo, do przodu i do tyłu.

Ćwiczenia ramion – unieście ramiona do góry i opuście w dół, wykonajcie ramionami małe kółka, a teraz wielkie koła.

Ćwiczenia tułowia – pochylcie się do przodu, w prawo, w lewo.

Ćwiczenia nóg – spacerujcie w miejscu, teraz spacerujcie tak, aby podnosić kolana wysoko jak bocian.

Ćwiczenia oddechowe – śpiewanie wybranej piosenki.

13. Nauka pisania liter i cyfr (str. 34)

Uczniowie ćwiczą pisanie liter, połączeń literowych, wyrazów i zdań w zwykłej liniaturze.

14. Podsumowanie

Uczniowie przypominają, jak dbamy o swoje zdrowie – zdrowe odżywianie i ruch.

BLOK TEMATYCZNY: ZDROWIE

40. Temat dnia: Porównywanie i ważenie

Zapis w dzienniku

Rozmowa kierowana na temat wag i ważenia. Poznanie przeznaczenia i zastosowania wag różnego rodzaju. Praktyczne działania matematyczne – porównywanie i ważenie. Wykonanie ćwiczeń na podstawie doświadczeń. Ćwiczenie słuchowe. Utrwalenie liczby 2. Porównywanie liczebności zbiorów. Klasyfikowanie przedmiotów według cechy. Praca techniczna – wykonanie wagi. Ćwiczenie motoryki małej. Zabawa ruchowa.

Główne cele:

• rozwijanie zainteresowań praktycznych,

• zapoznanie z rodzajem wag,

• rozwijanie kompetencji matematycznych przez porównywanie liczebności zbiorów, klasyfikowanie według cechy, ważenie,

• utrwalenie liczby 2,

• doskonalenie motoryki małej i dużej,

• rozwijanie wyobraźni,

• rozwijanie umiejętności pracy w grupie.

Środki dydaktyczne

podręcznik cz. 1, zeszyt ćwiczeń cz. 1, nauka pisania liter i cyfr cz. 1, dowolna książka, szalik, kartka papieru, 1 kg torebka cukru, plecak, kubek, piórnik, klocki drewniane, deska o długości ok. 60–70 cm, nagranie muzyki rozrywkowej, dla każdych trzech uczniów: wieszak na ubrania i 2 jednakowe torby (reklamówki), ołówek

Przebieg zajęć

1. Wprowadzenie do tematu zajęć

Nauczyciel i uczniowie siedzą w kole. Ochotnicy po kolei pantomimicznie pokazują, jak rozpoczęły dzień, np. wstały wyspane, umyły się, zjadły śniadanie. Po każdej prezentacji wszystkie dzieci zastanawiają się, czy dana osoba „zdrowo” rozpoczęła dzień.

2. Zabawa pantomimiczna

Nauczyciel wybiera kolejno uczniów. Ich zadaniem jest pokazanie za pomocą gestów, co robimy, aby być zdrowymi. Pozostali odgadują.

2. Rozmowa kierowana – zeszyt ćwiczeń (ćw. 1, str. 49)

Nauczyciel zadaje dzieciom pytania:

• Co to jest waga?

• Czy widzieliście wagę?

• Do czego ona służy?

• Co można zważyć? Czy wszystko można zważyć?

• Czy widzieliście, jak się waży na różnych wagach?

Uczniowie odpowiadają na podstawie własnych doświadczeń. Przyglądają się fotografiom wag i odpowiadają na pytanie.

2. Praktyczne działania matematyczne – ważenie i porównywanie

Nauczyciel rozkłada na dywanie różne przedmioty: książkę, szalik, kartkę papieru, torebkę cukru, plecak, kubek itp. Prosi, aby dzieci kolejno wybierały po dwa przedmioty i – trzymając każdy z przedmiotów w jednej ręce – spróbowały powiedzieć, który waży mniej, a który więcej (jest cięższy, a który lżejszy). Może powiedzieć dzieciom, że torebka cukru waży 1 kg. Dzieci podnoszą torebkę, sprawdzając jej ciężar. Stwierdzają, czy kilogram jest ciężki czy lekki. Następnie prowadzący pyta, co jest lżejsze od kilograma cukru? Dzieci podają swoje pomysły i sprawdzają, czy miały rację. Nauczyciel pyta, co jest ich zdaniem cięższe od kilograma? Uczniowie powtarzają czynności.

3. Praca z zeszytem ćwiczeń (ćw. 2, str. 49)

Uczniowie kolorują cięższą torbę z zakupami.

4. Praktyczne działania matematyczne – ważenie i porównywanie

Nauczyciel ustawia deskę na klocku tak, aby oba jej końce były równoważne. Układa na końcach deski dwa jednakowe klocki drewniane. Ważne, aby dzieci zaobserwowały równoważność (deska nie przechyla się w żadną ze stron).

Następnie prowadzący dokłada taki sam klocek na jednym z końców deski. Dzieci zauważają, że deska przechyla się w stronę, na której położono 2 klocki. Stwierdzają, że 2 klocki są cięższe niż jeden. Nauczyciel pozwala, aby dzieci – manipulując różnymi przedmiotami – obserwowały, które są cięższe, a które lżejsze. Nauczyciel pyta:

• Co waży tyle samo, co piórnik?

• Co waży tyle samo, co książka?

• Czy huśtaliście się na przedmiocie podobnym do naszej wagi?

• Na którą stronę przechylała się taka huśtawka?

5. Praca z zeszytem ćwiczeń (ćw. 3, str. 49)

Uczniowie zaznaczają położenie wagi strzałkami.

6. Ćwiczenia słuchowe

Nauczyciel wypowiada historyjki:

• Cztery papierowe ludziki weszły na drabinę z czterema szczeblami. Jeden stał na pierwszym szczeblu, dwóch na trzecim, a czwarty na drugim szczeblu drabiny.

• Cztery czerwone muchomory rosły w lesie. Pod pierwszym ukryły się dwa żuki. Pod trzecim jeden pająk. Pod czwartym muchomorem schowały się dwie mrówki i jeden trzmiel ziemny. Drugi muchomor miał tyko jedną kropkę i był tak mały, że nic się pod nim nie mieściło.

Kiedy uczniowie słyszą (w dowolnym aspekcie) liczbę 1 – klaszczą raz, kiedy liczbę 2 – klaszczą 2 razy.

7. Utrwalenie liczby 2 – podręcznik (ćw. 1, str. 54)

Uczniowie określają liczbę talerzy, łyżek, widelców, noży i łyżeczek na stole.

8. Zabawa ruchowa utrwalająca kształt liter J, i

Nauczyciel zaprasza uczniów na dywanik. Włącza muzykę, dzieci tańczą, improwizując ruchem dźwięki. Kiedy muzyka cichnie, dobierają się w pary i ustawiają się tak, aby pokazać literę J. Zabawę powtarzamy: dzieci ponownie tańczą do muzyki, a następnie – dobierając się w inne pary – pokazują literę i. Można tę zabawę powtórzyć, prosząc o pokazanie innych poznanych liter i cyfr.

9. Praca z podręcznikiem (ćw. 2, 3, str. 54)

Uczniowie dopasowują pokrywki do słoików. Porównują liczbę pomidorów i ogórków.

10. Praca techniczna – podręcznik (ćw. 5, str. 55)

Nauczyciel dzieli dzieci na grupy trzyosobowe. Uczniowie w grupach wykonują pod kierunkiem nauczyciela wagę. Próbują zważyć dowolne przedmioty w klasie (guziki, klocki, piórniki). Porównują ich ciężar. Wyniki rysują na kartce, używając znaków: >, <, =. Każda grupa wypowiada się na temat tego, co zważyli i co było cięższe/lżejsze, ważyło tyle samo.

11. Praca z podręcznikiem (ćw. 6, 7, str. 55)

Uczniowie mówią, które z prezentowanych produktów kupuje się na wagę. Podają swoje przykłady. Określają, które z warzyw jest cięższe/lżejsze, waży tyle samo.

12. Praca domowa – nauka pisania liter i cyfr (str. 35)

Dzieci rysują szlaczki w powiększonej liniaturze.

Podręcznik (ćw. 4 str. 54)

Uczniowie maja wykonać ćwiczenie wzrokowe klasyfikując przedmioty według różnych cech.

14. Podsumowanie – zabawa ruchowa

Nauczyciel zaprasza wszystkich na dywanik. Kiedy wypowiada nazwy produktów sprzedawanych na wagę (jabłka, gruszki, ziemniaki, śliwki), dzieci chodzą po klasie, udając wagę (ręce w bok i wykonują ruchy, przechylając się raz w prawo, raz w lewo), kiedy nauczyciel wypowiada nazwy artykułów sprzedawanych na sztuki, wykonują przysiad.

BLOK TEMATYCZNY: ZDROWIE

41. Temat dnia: S jak smok

Zapis w dzienniku

Rozmowa na temat hartowania ciała. Gimnastyka na świeżym powietrzu. Ćwiczenia w dobieraniu rymów. Śpiewanie piosenki „Nuda jest nudna”. Analiza i synteza głoskowa wyrazów. Wprowadzenie liter S, s. Ćwiczenia w czytaniu prostych tekstów. Czytanie z podziałem na role. Opowiadanie historyjki obrazkowej. Wymyślanie własnego zakończenia. Pisanie listów do smoków – praca w grupach. Budowanie bajkowej planety. Nauka pisania liter S, s. Praktyczne działania matematyczne. Utrwalenie pojęć: dłuższy, krótszy, taki sam. Utrwalenie poznanych figur geometrycznych. Wykonanie kartki do albumu liter i cyfr.

Główne cele:

• wdrażanie do dbałości o zdrowie,

• wprowadzenie liter S, s na podstawie wyrazów: smok, Sławek,

• rozwijanie umiejętności czytania ze zrozumieniem,

• usprawnianie motoryki małej,

• nauka pisania liter S, s,

• rozwijanie umiejętności współdziałania w grupie,

• rozwijanie kompetencji matematycznych przez porównywanie długości i odmierzanie za pomocą sznurka oraz utrwalanie znajomości figur geometrycznych,

• rozwijanie umiejętności opowiadania historyjki obrazkowej,

• rozwijanie wyobraźni.

Środki dydaktyczne

podręcznik cz. 1, zeszyt ćwiczeń cz. 1, nauka pisania liter i cyfr cz. 1, nagranie z piosenką „Nuda jest nudna”, kapelusz, patyczki, obrazki przedstawiające: sanki, słońce, ser, skakankę, serwetkę, słonia, serce, sok, smoczek, suma, sweter, sosnę, ster, suwak, sukienkę; czerwone kwadraty, żółte trójkąty, niebieskie koła – figury wycięte z papieru dla każdego dziecka po jednej plus dodatkowy komplet, kartki papieru A4, arkusze szarego papieru, szarfy, ryż, klej uniwersalny, farby plakatowe, kartki z rysunkiem smoka (bez oczu i miny)

Przebieg zajęć

1. Wprowadzenie do tematu zajęć – Kto się hartuje, ten nie choruje

Nauczyciel rozmawia z dziećmi, ukierunkowując ich wypowiedzi pytaniami:

• Co to znaczy hartować ciało?

• Co robimy, aby się hartować?

• Podajcie przykłady waszych sposobów na zahartowanie.

Nauczyciel zwraca uwagę na znaczenie hartowania dla zdrowia.

2. Gimnastyka na świeżym powietrzu

Uczniowie wychodzą na dwór, jeśli jest brzydka pogoda, prowadzący otwiera szeroko okna. Nauczyciel prowadzi gimnastykę (5–7 min). Po powrocie dzieci wypowiadają się na temat swojego samopoczucia. Przeglądają się w lustrze. Zauważają rumieńce na policzkach. Prowadzący zwraca uwagę na to, że podczas ruchu krew szybciej krąży i odżywia wszystkie części ciała człowieka.

3. Ćwiczenie językowe – dobieranie rymów

Nauczyciel przygotowuje kapelusz, w którym znajdują się obrazki przedstawiające przedmioty, w których słychać głoskę s w nagłosie. Dzieci w parach losują po jednym obrazku i dobierają rymy do wyrazów. Za każdym razem klasa liczy, ile sylab występuje w wyrazie. Mogą przedstawić liczbę sylab za pomocą patyczków.

4. Zajęcia muzyczne – śpiewanie piosenki

Nauczyciel przymocowuje do tablicy znaczki przedstawiające figury geometryczne. Uczniowie otrzymują takie same znaczki – każde dziecko po jednym. Prowadzący odtwarza nagranie piosenki i wskazuje ręką na dowolny znaczek. Dzieci, które mają taki sam symbol, śpiewają piosenkę. Po chwili nauczyciel wskazuje inną figurę, wtedy śpiewają dzieci posiadające taką samą, jak wskazana przez nauczyciela. Kiedy nauczyciel otacza gestem wszystkie figury, śpiewają wszyscy. Prowadzący wskazuje figury coraz szybciej – dzieci reagują na zmianę.

6. Analiza i synteza głoskowa wyrazów – podręcznik (str. 56)

Dzieci wypowiadają głoskami słowo smok. Przeliczają głoski w słowie i wyodrębniają głoskę s w nagłosie.

Uczniowie dzielą na głoski słowa: Sławek, kask, globus. Mówią, w którym miejscu słyszą głoskę s (na początku, w środku, na końcu). Podają swoje przykłady słów, w których słyszą głoskę s. Podają jej usytuowanie (na początku, w środku, na końcu). Rozwiązują rebus.

7. Wprowadzenie liter S, s.

Nauczyciel wykłada wyrazy podstawowe na schemacie głoskowym (białe kartoniki).

(smok) (Sławek)

Nauczyciel pyta dzieci:

• Jaką głoskę słyszycie na początku słowa „smok”?

• Jaką głoskę słyszycie na początku słowa „Sławek”?

• Czy to samogłoska czy spółgłoska?

Prowadzący prezentuje plansze demonstracyjne z literami S, s. Wspólnie analizują kształt liter, mówią, z czego się składają, do czego są podobne. Nauczyciel zwraca też uwagę na orientację w stosunku do stron ciała oraz na kartce papieru.

Dzieci umieszczają niebieskie nakrywki w miejscach, w których słyszą głoskę s.

Następnie nauczyciel przedstawia modele wyrazów ze wzorami liter S, s drukowanymi, a niżej pisanymi.

8. Ćwiczenia w czytaniu – podręcznik (str. 59)

Dzieci czytają tekst najpierw po cichu, samodzielnie, następnie wspólnie, głośno. Wskazani uczniowie odczytują imiona smoków. Odszukują imiona, które się rymują.

9. Praca z podręcznikiem (str. 57–58)

Uczniowie czytają tekst z podziałem na role (Kamil, Kamila, mama smoka, smok, aparat).

10. Ćwiczenie językowe rozwijające wyobraźnię – podręcznik (ćw. 2, str. 59)

Chętni z pomocą nauczyciela kolejno opowiadają historyjkę obrazkową. Podają swoje pomysły na inne zakończenie przygody Kamili i Kamila.

11. Praca w grupach – podręcznik (ćw. 1, 3, str. 59)

Prowadzący dzieli uczniów na grupy trzyosobowe i rozdaje dzieciom kartki papieru. Uczniowie wymyślają nazwę planety, którą odwiedziły dzieci. Na kartkach wymyślają pismo (np. obrazki), którym piszą list do smoków. Grupy prezentują swoje listy całej klasie.

12. Zabawa ruchowa w grupach – podręcznik (ćw. 4, str. 59)

Dzieci w grupach czteroosobowych budują bajkową planetę z przedmiotów wskazanych przez nauczyciela: klocki, woreczki, szary papier, piłki itp.

13. Praca z zeszytem ćwiczeń – (ćw. 1, 2 str. 50)

Uczniowie dokonują analizy głoskowej wyrazów, uzupełniają modele głoskowe, kolorując na niebiesko miejsce występowania głoski s. Odszukują w zdaniu i zaznaczają litery S, s.

14. Nauka pisania liter S, s – zeszyt ćwiczeń (ćw. 3, 4, str. 50)

Nauczyciel prezentuje sposób pisania liter S, s. Dzieci piszą litery palcem w powietrzu, a następnie na plecach kolegi i na stoliku.

Uczniowie kreślą wzory literopodobne, litery i połączenia literowe po śladzie, a następnie samodzielnie w powiększonej liniaturze.

15. Praktyczne działania matematyczne – dłuższy, krótszy, taki sam

Nauczyciel rozdaje dzieciom po jednym kawałku sznurka. Dzieci w parach zadają sobie zagadki: układają z dwóch sznurków dowolne wzory i zadają pytanie koledze:

• Który sznurek jest dłuższy?

Następnie sprawdzają, czy udzielili właściwej odpowiedzi.

Ćwiczenie powtarzają kilka razy. Na koniec każde dziecko za pomocą sznurka mierzy różne przedmioty w klasie. Jeśli znajdzie przedmiot o długości takiej samej jak sznurek, zgłasza to nauczycielowi. Nauczyciel prosi, aby dzieci, które odnalazły taki przedmiot, powiedziały o tym kolegom w klasie.

16. Praca z zeszytem ćwiczeń – (ćw. 1, 2, 3, str. 51)

Uczniowie odnajdują w zdaniu wyrazy smok, a następnie je skreślają. Piszą otrzymane zdanie w powiększonej liniaturze. Czytają zdania i kolorują zdanie pasujące do obrazka. Otaczają pętlą nazwy obrazków, w których nazwach słyszą głoskę s.

17. Zabawa ruchowa – utrwalanie kształtu figur

Nauczyciel dzieli uczniów na trzyosobowe grupy: strusie, słowiki i sarny. Każda grupa układa na podłodze szarfy w kształcie koła, kwadratu lub trójkąta. Uczniowie swobodnie spacerują. Na hasło nauczyciela, np. Słowiki do trójkątów! Sarny do kwadratów! Strusie do koła!, uczniowie stają w odpowiednich szarfach. Zabawa jest powtarzana kilka razy.

18. Praca domowa –- praca z zeszytem ćwiczeń (ćw. 4, str. 51), nauka pisania liter i cyfr (str. 36)

Uczniowie mają odszukać w ciągu liter wyrazy, oddzielić je kreskami i odczytać. Piszą litery, połączenia literowe i zdanie po śladzie, a następnie samodzielnie w powiększonej liniaturze.

19. Podsumowanie – wykonanie karty do albumu liter i cyfr

Dzieci otrzymują kartki z rysunkiem smoka. Dorysowują smokowi oczy i minkę wyrażającą, czy podobały im się zajęcia.

Uczniowie otrzymują od prowadzącego karty z konturem smoka oraz liter S, s. Ozdabiają kartki za pomocą ziarenek ryżu. Malują obrazki według własnego pomysłu.

BLOK TEMATYCZNY: ZDROWIE

42. Temat dnia: Gra planszowa

Zapis w dzienniku

Rozmowa na temat gier planszowych. Ćwiczenia językowe na podstawie ilustracji do gry. Gra w parach według wymyślonych zasad. Zabawa relaksująca. Utrwalenie pisowni liter J, j, S, s. Analiza sylabowa wyrazów. Przypomnienie i utrwalenie wiadomości o drzewach liściastych i iglastych. Gry towarzyskie w terenie. Wspólne konstruowanie gry – „ściganki”. Praktyczne działania matematyczne.

Główne cele:

• rozwijanie kompetencji językowych przez udział w rozmowie,

• bogacenie słownictwa,

• ćwiczenie umiejętności czytania,

• rozwijanie umiejętności pisania liter, wyrazów i zdań,

• wdrażanie do rozumienia znaczenia aktywności fizycznej dla zdrowia,

• rozwijanie kompetencji matematycznych przez tworzenie zbiorów i porównywanie ich wielkości,

• utrwalanie znaków: >, <, =,

• integracja grupy,

• rozwijanie zainteresowań sportem,

• rozwijanie wrażliwości muzycznej.

Środki dydaktyczne

podręcznik cz. 1, zeszyt ćwiczeń cz. 1, nauka pisania liter i cyfr cz. 1, gry planszowe (warcaby, chińczyk, grzybobranie, Othello i inne o różnym stopniu trudności), kartki A4, duża kostka do gry, pionki – dla każdego ucznia, małe kostki – jedna na parę, prezentacja multimedialna – drzewa liściaste i iglaste, liście i owoce; pudełko po paście do butów, woreczki z ryżem, korki od butelek, kapsle

Przebieg zajęć

1. Rozmowa kierowana

Nauczyciel rozmawia z dziećmi na temat gier planszowych, zadając im pytania:

• Popatrzcie na te gry. Czy je znacie? Czy potraficie w nie grać?

• Jakie znacie inne gry planszowe?

• Jakie zalety mają gry planszowe?

• Co jest w nich ciekawego?

Dzieci podają swoje pomysły, nauczyciel ukierunkowuje ich wypowiedzi.

2. Praca z podręcznikiem – (ćw. 1, 2, str. 61)

Nauczyciel odczytuje polecenia. Dzieci poruszają się po planszy, dotykając palcami kolejnych okienek. Zatrzymują się przy wskazanych okienkach i mówią, co spotkały po drodze. Nauczyciel czuwa nad poprawnością wypowiedzi. Uczniowie w ten sam sposób poruszają się po planszy w kierunku bramy, chętni mówią, co mogłoby wydarzyć się podczas spaceru.

3. Ćwiczenie językowe – podręcznik (str. 60–61)

Uczniowie wskazani przez nauczyciela podają nazwy obiektów, które występują w grze. Wskazują kolegę, którego zadaniem jest dobranie rymu do podanego słowa. W ćwiczeniu powinny wziąć udział wszystkie dzieci.

4. Gra planszowa – podręcznik (ćw. 3, str. 60–61)

Nauczyciel rozdaje dzieciom kostki do gry oraz pionki. Dzieci wymyślają w parach swoje zasady do gry i dwukrotnie grają w grę zamieszczoną w podręczniku. Po skończonej grze dzielą się z innymi zasadami, jakie ustaliły do gry.

5. Zabawa relaksująca – masażyk

Uczniowie ustawiają się w kręgu lub siadają na dywanie jeden za drugim. Wykonują masażyk na plecach kolegi stojącego/siedzącego z przodu do dowolnie wybranego przez nauczyciela wierszyka lub opowiadania. Zabawę powtarzają, zmieniając ustawienie na odwrotne.

6. Utrwalenie liter J, j, S, s – zeszyt ćwiczeń (ćw. 1, str. 52)

Uczniowie odszukują drogę do wesołego miasteczka, poruszając się po kamieniach z literami J, j, S, s.

7. Ćwiczenie językowe – podział słów na sylaby

Dzieci ustawiają się w kręgu. Nauczyciel staje w środku, trzymając piłkę. Rzuca ją do wybranego ucznia i wypowiada dowolne słowo z głoską s. Dziecko odbija piłką o podłogę tyle razy, ile sylab słyszy w słowie. Kiedy wykona ćwiczenie, wchodzi do środka koła i – zastępując nauczyciela – rzuca piłkę do wybranego dziecka, mówiąc dowolne słowo, w którym słychać głoskę s.

8. Praca z zeszytem ćwiczeń – (ćw. 2, str. 52)

Uczniowie dzielą nazwy na sylaby. Rysują w okienkach tyle kresek, ile sylab słyszą w nazwie obrazków.

9. Ćwiczenie przyrodnicze – prezentacja multimedialna

Nauczyciel prezentuje dzieciom drzewa liściaste na zdjęciach, ich liście i owoce. Wspólnie wypowiadają ich nazwy, omawiają ich kształt, kolor. Mówią, do czego są podobne.

10. Praca z zeszytem ćwiczeń (ćw. 3, str. 52)

Uczniowie dopasowują liście i owoce do drzew przedstawionych na ilustracji.

11. Gry towarzyskie w terenie

Dzieci wychodzą na dwór. Dobierają się w grupy czteroosobowe. Nauczyciel rozdaje dzieciom: kostkę do gry, pudełko po paście do butów, woreczki z ryżem, korki od butelek, kapsle. Dzieci rysują kredą/patykiem plansze do gier. Nauczyciel może pokazać np. grę w klasy, kapsle. Dzieci w grupach grają w gry. Zmieniają się w ten sposób, że po skończonej grze przechodzą do następnej, ewentualnie wcześniej poznają jej zasady. Zajęcia kończą się, gdy wszystkie grupy zagrają we wszystkie gry.

12. Podsumowanie – konstruowanie gry – „ściganki”

Uczniowie wykonują na swoich kartkach rysunki dowolnych postaci lub zwierząt. Układają na podłodze białe kartki, jak na planszy do gry. Nauczyciel wskazuje kartki, które dzieci odwracają rysunkiem do wierzchu. Wspólnie ustalają, jakie zasady obowiązywać będą w grze. Kolejno rzucają kostką i poruszają się po planszy. Zabawa trwa tak długo, aż wszystkie dzieci wezmą w niej udział. Grę należy wykorzystać kilka razy, aby każdy mógł podać swoje zasady (odsłaniając coraz to inne obrazki).

13. Praca domowa – nauka pisania liter i cyfr (str. 37)

Uczniowie mają napisać litery, wyrazy i zdania po śladzie, a następnie samodzielnie.

BLOK TEMATYCZNY: ZDROWIE

43. Temat dnia: D jak dom

Zapis w dzienniku

Zabawa integrująca. „Dom, w którym mieszkam”– wykonanie rysunku. Ćwiczenia przygotowujące do pisania liter. Analiza i synteza głoskowa wyrazów. Wprowadzenie liter D, d. Ćwiczenia w czytaniu. Omówienie ilustracji z podręcznika, „Domy, w których mieszkają ludzie” – prezentacja multimedialna. Rozmowa na temat domów, w których mieszkają ludzie. Nauka pisania liter D, d. Ważenie – cięższy, lżejszy – praktyczne działania matematyczne. Wykonanie karty do albumu liter i cyfr.

Główne cele:

• wprowadzenie liter D, d na podstawie wyrazów: dom, Darek,

• rozwijanie umiejętności czytania,

• usprawnianie motoryki małej,

• nauka pisania liter D, d,

• ćwiczenie analizy głoskowej wyrazów,

• rozwijanie kompetencji językowych poprzez wypowiadanie się na podstawie ilustracji,

• bogacenie słownictwa,

• rozwijanie umiejętności uczestniczenia w rozmowie,

• rozwijanie kompetencji matematycznych przez ważenie i wprowadzenie pojęć: cięższy, lżejszy,

• rozwijanie wyobraźni.

Środki dydaktyczne

podręcznik cz. 1, zeszyt ćwiczeń cz. 1, nauka pisania liter i cyfr cz. 1, kredki, kartki z bloku rysunkowego, prezentacja multimedialna przygotowana przez nauczyciela – „Domy, w których mieszkają ludzie” lub zdjęcia, na których przedstawiono różne domy (domki jednorodzinne, bloki, wieżowce, kamienice), woreczek z ryżem

Przebieg zajęć

1. Zabawa integrująca

Dzieci dobierają się po troje. Dwie osoby trzymają się za ręce, tworząc zamek, trzecia jest księżniczką i stoi w środku (w zamku). Nauczyciel mówi:

Zamki! – wtedy osoby tworzące zamek, trzymając się za ręce, szukają innej księżniczki.

Księżniczki! – księżniczki wychodzą ze swoich zamków i szukają nowych.

Trzęsienie ziemi! – wszyscy poruszają się po sali i tworzą nowe zamki z księżniczkami.

2. Usprawnianie motoryki małej – „Dom, w którym mieszkam”

Dzieci rysują kredkami na kartkach z bloku rysunkowego domy (budynki), w których mieszkają. Po wykonaniu prac nauczyciel prosi ochotników, aby opowiedzieli o domu, który narysowali.

3. Nauka pisania liter i cyfr (str. 38)

Uczniowie rysują szlaczki oraz piszą wzory literopodobne, prowadząc dłoń zgodnie z kierunkiem strzałek.

4. Analiza i synteza głoskowa wyrazów – podręcznik (str. 62)

Dzieci wypowiadają głoskami słowo „dom”. Przeliczają głoski w słowie i wyodrębniają głoskę d w nagłosie.

Uczniowie dzielą na głoski słowa: Darek, buda, sad. Mówią, w którym miejscu słyszą głoskę d (na początku, w środku, na końcu).

5. Wprowadzenie liter D, d

Nauczyciel wykłada wyrazy podstawowe na schemacie głoskowym (białe kartoniki).

(dom) (Darek)

Nauczyciel pyta dzieci:

• Jaką głoskę słyszycie na początku słowa „dom”?

• Jaką głoskę słyszycie na początku słowa „Darek”?

• Czy to samogłoska czy spółgłoska?

Prowadzący prezentuje plansze demonstracyjne z literami D, d. Wspólnie analizują kształt liter, mówią, z czego się składają, do czego są podobne. Nauczyciel zwraca też uwagę na orientację w stosunku do stron ciała oraz na kartce papieru.

Dzieci umieszczają niebieskie nakrywki w miejscach, w których słyszą głoskę d.

Następnie nauczyciel przedstawia modele wyrazów ze wzorami liter D, d drukowanymi, a niżej pisanymi.

6. Praca z podręcznikiem (str. 62)

Uczniowie czytają najpierw z nauczycielem, a następnie wskazani uczniowie samodzielnie zdania zapisane zielonym drukiem. Wspólnie omawiają ilustrację. Nauczyciel zwraca uwagę na różne rodzaje domów, w jakich mieszkają zwierzęta. Nauczyciel nakierowuje dzieci na inne przykłady pytaniami:

• Gdzie mieszkają pszczoły?

• Jak wygląda dom mrówek?

• Gdzie zamieszkują ptaki?

• Czy znacie inne domy zwierząt? (lis, borsuk, bóbr, wiewiórka)

7. „Domy, w których mieszkają ludzie” – prezentacja multimedialna

Nauczyciel pokazuje prezentację przedstawiającą różne domy, w których mieszkają ludzie (lub pokazuje obrazki, zdjęcia, na których przedstawiono różne domy). Prowadzący zadaje dzieciom pytania:

• Dlaczego ludzie budują różne domy?

• Jak myślicie, z czego je budują?

• Czym różnią się przedstawione na obrazkach domy?

• Które domy są podobne do tych, w których mieszkacie?

• Czy wszyscy ludzie mieszkają w takich samych domach?

• Czy wiecie, jak nazywa się osoba, która projektuje domy?

Nauczyciel zapoznaje dzieci ze znaczeniem pojęcia architekt oraz opowiada o jego pracy.

Na koniec zwraca uwagę dzieci na to, że dom to nie tylko budynek, ale także miejsce kojarzone z bezpieczeństwem, ciepłem, rodziną.

8. Praca z podręcznikiem (ćw. 1, 2, 3, str. 63)

Nauczyciel lub chętne dziecko czyta wierszyk zapisany zielonym drukiem. Nauczyciel wspólnie z uczniami omawiają ilustrację z podręcznika. Nauczyciel rozmawia z dziećmi, zadając pytania.

9. Zabawa ruchowa

Nauczyciel zaprasza dzieci na dywanik, wszyscy stają w kręgu. Po środku staje nauczyciel i rzuca woreczek z ryżem do wybranego dziecka (w różnej kolejności), wypowiadając nazwy domów i inne rzeczowniki. Kiedy dziecko usłyszy nazwę domu, chwyta woreczek i odrzuca do nauczyciela. Kiedy usłyszy inne słowo, nie może chwycić woreczka. Jeśli to zrobi, zastępuje nauczyciela i wypowiada nazwę domu lub inne słowo. Zabawę należy powtarzać tak długo, aż wszystkie dzieci wezmą w niej udział.

10. Praca z zeszytem ćwiczeń (ćw. 1, 2, 3, str. 53)

Uczniowie dokonują analizy głoskowej wyrazów, uzupełniają modele głoskowe, kolorując na niebiesko miejsce występowania głoski d. Odszukują litery D, d w wyrazach. Uczniowie kreślą wzory literopodobne w powiększonej liniaturze.

11. Nauka pisania liter D, d – zeszyt ćwiczeń (ćw. 4, str. 53)

Nauczyciel prezentuje sposób pisania liter D, d. Uczniowie piszą litery po śladzie, a następnie samodzielnie w powiększonej liniaturze.

11. Czytanie ze zrozumieniem – zeszyt ćwiczeń (ćw. 1, 2, str. 54)

Dzieci odczytują wyrazy sylabami i całościowo. Zaznaczają wyrazy pasujące do obrazka. Następnie wskazani uczniowie czytają tekst wyrazowo-obrazkowy. Wspólnie ustalają, które zdanie pasuje do obrazka, zaznaczają je.

12. Nauka pisania liter i cyfr (str. 39)

Uczniowie piszą litery i połączenia literowe oraz wyraz po śladzie i samodzielnie w powiększonej liniaturze.

13. Ważenie – cięższy, lżejszy – praktyczne działania matematyczne

Uczniowie siadają w kręgu. Nauczyciel zadaje dzieciom pytania:

• Jak zważyć kota na wadze łazienkowej?

• Zważcie się po kolei i jeśli potraficie, powiedzcie, ile ważycie.

• Dobierzcie się w pary i ułóżcie zagadkę, używając słów cięższy, lżejszy.

Dzieci zadają zagadki kolegom. Odpowiadają na nie pod kierunkiem nauczyciela.

14. Praca z zeszytem ćwiczeń – (ćw. 3, 4, str. 54)

Uczniowie dokonują analizy głoskowej słów, wyodrębniają głoskę d. Dokonują analizy sylabowej wyrazów. Kolorują kartoniki z takimi samymi wyrazami.

15. Praca domowa – podręcznik (ćw. 4, str. 63)

Dzieci mają zaobserwować podczas spaceru, w jakich domach mieszkają ludzie, a w jakich zwierzęta.

16. Podsumowanie – wykonanie karty do albumu liter i cyfr

Uczniowie otrzymują od prowadzącego karty z konturem domu oraz liter D, d. Wyklejają obrazki dowolnymi materiałami (papierem, tkaniną).